Alles Moet Weg

Regelmatig gaat mijn vader op maandagmorgen naar beneden. In zijn pyjama, de lift in, vlug vlug het portiek uit naar buiten.
Nog net voor de biobak wordt geleegd voegt hij toe: een theezakje, sinaasappelschillen, een partje uitgeknepen citroen.

Vanochtend fietste ik door een klein knus buurtje. Perkjes, bloemetjes, mooie auto voor de deur. Lief en degelijk.
Uit één van de huizen kwam een man naar buiten. Pantalon, overhemd. De mouwen, casual, zo casual als een degelijke man kan zijn, opgerold. Op zijn neus een leesbrilletje.
Hij droeg een ontbijtbordje met schillen, een korstje brood. Liep naar de vuilnisbakken op de stoep, opende de biobak....

Ik ben blij dat mijn vader niet de enige in zijn soort is.