Consumptiemaatschappij

Gek is dat, dat overvloed bij mij juist leidt tot onthechting.

Nu het merendeel van de supermarkten op zondag open is koop ik vóór het weekend veel minder. 'Ik kan altijd nog zondag gaan', denk ik. Maar ik doe zelden boodschappen op zondag. Ik blijk altijd gewoon genoeg in huis te hebben.

Hetzelfde geldt voor televisie. 'Ik hoef die serie niet zo nodig te zien, ik kan hem altijd nog ergens downloaden'.
Maar geen van die gemiste afleveringen heb ik tot nu toe ook daadwerkelijk op de computer bekeken.

Enige maanden geleden ontdekte ik dat één van de wijkbibliotheken, die op redelijke fietsafstand is, op donderdag open is. Dit in tegenstelling tot de meeste. 'Wat fijn! Nu kan ik eindelijk ook op donderdag naar de bieb!'
Maar ik ben pas één keer geweest, terwijl ik voorheen uitgerekend op donderdag vaak een paniekerig, bijna radeloos verlangen naar Bibliotheek had.

Als het kàn, zolang de mogelijkheid maar achter de hand is, dan hoeft het niet. Dan sla ik ook niet hysterisch méér in, 'voor de zekerheid'.

Mooi principe.
Jammer alleen dat ik hierin een uitzondering lijk, gezien de immer volgeladen boodschappenwagentjes en volgepropte mensen..