Samen leven, samen goed Nederlands spreken

Ik heb al eerder gezegd van: ...
Ik vind van: ...
Hij schrijft daarin van: ...

Ongetwijfeld wordt het al veel langer gedaan, maar pas deze week viel het me op: het onzinnige gebruik van het woordje 'van'. Ik weet niet eens hoe ik de constructie moet noemen. Een lijdend voorwerpszin in de directe reden?
En iedereen lijkt het te doen. Niet alleen... neem me niet kwalijk maar: SBS en RTL-publiek. Ook politici, acteurs, schrijvers.
Ik begrijp niet waar het vandaan komt. De meeste vreemde zinsconstructies vinden hun oorsprong in het Engels, maar ik kan me geen Engelse variant bedenken van een zin als 'Ik zei tegen haar van: ik speelde vroeger viool'. }
Het slaat nergens op, het is lelijk, storend en - en oh hemel wat ga ik op mijn vader lijken...

Zullen we afspreken dat we voortaan gewoon normale zinnen bouwen, zodat ik me niet meer hoef te ergeren aan vooral dat laatste...?