Schuldvraag
Hij streelde me. Ik kende hem niet; hij kwam uit het magazijn de winkel binnen, zag me, en aaide in een zacht strelende beweging over mijn schouder en langs mijn borst. Hij trok zijn handen terug, zijn vuisten onder zijn kin. Hij kneep zijn ogen toe, lachte, zuchtte en stootte toen een oerkreet uit.
Ik rilde, mijn keel kneep samen. Ik voelde walging, voelde me aangerand, maar vooral: schuldig. Schuldig, omdat ik in termen van aanranding dacht, bij een zo duidelijk geestelijk gehandicapte man.
dinsdag 06 maart 2007 - 18:19
Don't be so hard on yourself. Enne... hij leest waarschijnlijk toch geen blogs!
PS Gehandicapten willen toch juist hetzelfde behandeld worden als niet-gehandicapten? Nou, bij deze dan.
Els () - 07 maart 2007 - 16:12
Doet mij denken aan een Corky (30+) die ooit eens z'n hoofd op m'n schouder heeft gelegd en z'n kwijl over m'n truitje liet druipen...
Getverpielekes.
Ik hoop echt dat je dit kunt rationaliseren lief!
Juud () - 07 maart 2007 - 23:23
@Juud
'een Corky'... alsof deze mensen een apart soort is, die je met een soortnaam aanduidt... (ja, ik weet wie Corky was)
Els () - 08 maart 2007 - 08:49
Ik sla gewoon direct, niks schuldvraag, doe ik bij een ieder die ongevraagd aan me zit.
Nu ja wellicht een klein 'oeps' achteraf dan.
Een Corky is wel een extreem nare uitdrukking... indien je met een geestelijke aandoening zo genoemd wordt dan mag je ook slaan vind ik, niks 'oeps'.
Actiereactie (URL) - 09 maart 2007 - 12:14
