Lingo, het tienletterwoord.
Voor wie nooit naar Lingo kijkt (heel verstandig, overigens): na elke beurt moet men proberen het tienletterwoord te raden. Van de tien letters worden er in eerste instantie 3 op de goede plaats gezet, de rest staat door elkaar. Wordt het woord niet geraden dan komt er steeds één letter op de goede plaats bij.
Dit keer stonden de laatste drie letters op de goede plaats: IEK.
Ik staarde en staarde, naar de resterende letters en zei toen: 'axiomatiek'.
Niemand anders wist het. Ook niet toen er nog drie letters goed werden gezet.
Maar ik had het goed.
Dat zegt niets over mijn slimheid, maar veel meer over mijn moeders koppigheid. En over de kracht van het herhalen, ook als het om anecdotes gaat.
Toen mijn moeder nog een klein
Wat is een axioma?, vroeg hij.
Iets dat niet waar is, antwoordde mijn moeder.
Het was dè manier om mijn grootvader op de kast te krijgen, zo luidt het verhaal.
Een axioma is iets wat niet bewezen kan worden!
Dùs is het niet waar, was standaard mijn moeders reactie.
Wat niet bewezen kan worden bestaat niet. Einde discussie - in haar ogen althans.
Jurylid JP zei: 'axiomatiek is de leer van de axioma's; en een axioma is een onomstotelijke waarheid.'
En hij voegde eraan toe: dit is weer één van de woorden in de serie 'Je kent het woord niet, en je weet ook niet wat het betekent'.
Ik ken het woord wel en ik weet ook wat het betekent.
Met veel dank aan mijn opa.
Zo heeft zijn onderricht toch nog succes gehad, al is het dan enige tientallen jaren te laat en bij de verkeerde persoon.
