Speculatief (2)
Dittum. Hier sloeg het op.
Ik had het meegestuurd, omdat het illustratief was. Voor wat-dan-ook.
Ik was de hele aanwezigheid van een bijlage vergeten, en daarbij komt: opschrijven is wegschrijven. Of in elk geval, voor een groot deel. De stukjes waarvan u over het algemeen het meest onder de indruk bent kosten mij dagen, weken, jaren om op te schrijven; maar eenmaal uitgeschreven word ik vaak vrij jolig.
Terwijl u uw geschokte reacties neertypt spring ik al lang weer euforisch door het lentegroen (ook in de herfst, ja).
Maar dit stukje had dus nogal wat impact, blijkbaar. Of om in ’s mans eigen woorden te spreken: ‘er is amper een andere reactie denkbaar voor mij’.
Ohw. Ok....
woensdag 09 mei 2007 - 13:27
puck, ondoorgrondelijk zijn je wegen...
roosje - 10 mei 2007 - 00:38
Bij gebrek aan de mogelijkheid om met terugwerkende kracht dat kamertje in te wandelen en jou mee te nemen naar een plek die wél veilig voelde, blijft er inderdaad weinig anders over dan een opmerking als 'Ach, kind toch.'
Knap geschreven (die bijlage), ik zit nu adrenaline weg te ademen die niets met mijn eigen huidige situatie te maken heeft.
Doris - 10 mei 2007 - 12:23
Enne, verbaast het je werkelijk, die impact?
Dat herken ik wel van levensverhalen die ik heb mogen aanhoren en die de vertellers min of meer koud leken te laten, terwijl ze mij volkomen de gordijnen in joegen.
Doris - 10 mei 2007 - 12:25
Ik vind het zo opvallend dat je het wel als bijlage opstuurt (daar moet je toch iets mee willen) en dat daarna volledig vergeet. Terwijl je zo hebt lopen zoeken naar waarom hij toch zo reageerde...
Els () - 10 mei 2007 - 13:34
