Doorbraak

In deze tijden van aanhoudende industriele revolutie is er voor elke generatie, ieder mens van elke leeftijd, wel iets dat 'nieuw' is, waarvan gezegd kan worden: ik heb nog meegemaakt dat dat er niet was.
Hoe ouder, hoe meer nieuws. Hoe groter ook de revolutie.

Voor mijn moeder is er bijvoorbeeld de wasmachine. Er gaat geen dag voorbij, zoals ze zelf zegt, dat ze niet dankbaar is dat ze een wasmachine heeft, dat ze niet op de hand hoeft te wassen. Nou lijkt me 'geen dag' wat overdreven, aangezien ze niet elke dag wast, maar 'elke week' zal ze toch wel die blijdschap en opluchting voelen.

Ook ik, met mijn nog-geen-dertig-jaar, ken mijn mijlpalen. Ik weet nog dat Nederland 3 erbij kwam, om maar te zwijgen van alle commerciele zenders. De komst van de CD-speler, van computers, de gsm. Grote dingen die nieuwswaardig waren.
Maar soms zit de werkelijke revolutie, de persoonlijke blijdschap, in hele kleine dingen. Alledaagse dingen.

Zou morgen de CD weer voorgoed worden 'terugvervangen' door LP en MC, ik zou hem geen seconde missen.
TV wordt wat moeilijker, net als de computer. Zeker die computer zou ik missen - maar schrijven kan tenslotte nog steeds ook met papier en pen. Afscheid nemen van mijn gsm zou zwaar zijn, maar dat zit hem vooral in mijn angsten. Voor een straatvrezende geeft een mobieltje net iets meer vrijheid.

Maar er gaat geen maand voorbij dat ik niet dankbaar ben voor de nachten dat ik kan doorslapen. Dat ik niet al mijn beddegoed hoef te verschonen; douchen; kleding in de week hoef te zetten.
Geen maand dat ik niet de dag prijs dat Always op de markt kwam. Met vleugels en SAP-korrels.

(En eigenlijk is het heel jammer dat vrouwen in de overgang komen. Voor mij is de overgang van de dikke luierachtige verbanden naar ultradun-met-vleugels al groot; voor mijn moeder zou het helemaal een openbaring zijn geweest. In haar puberteit was er ook een 'revolutionaire uitvinding': de doekjes die je met veiligheidsspelden moest vastzetten werden vervangen door een gordeltje waarin je het verband vastknoopte. Heerlijk comfortabel zat je dan de hele dag op een knoop. En uiteraard moesten de verbanden evengoed zes, zeven, tien keer per dag worden vervangen...)