Raak

Van mijn vader kreeg ik, o.a., een boek. Een dik boek, over synagogen.
Ik zit er een beetje mee, zei ik tegen mijn moeder. Hij bedoelt het zo goed, het is zo lief, hij denkt: 'Joods, dan zal het wel goed zijn' - maar het boek is veel meer zijn eigen stijl. Ik heb liever een praktisch boek, met tekst enzo... dit is een kunstboek...

Ik wist het niet zeker, zei mijn vader vanavond. Het is Joods, dus ik dacht: dat is goed; maar jij houdt niet van kunst...

Blijkt hij me toch een stuk beter te kennen dan ik dacht.

Van mijn moeder kreeg ik, o.a., een kaart, waarin ze - o.a. - schreef: '...en een wat makkelijker jaar dan dit laatste (waar je je heldhaftig door hebt geslagen)'.
Ik belde haar op: 'zeg eens, daar word ik natuurlijk niet blij van'.
Wat? Je hèbt je er heldhaftig door geslagen!
Nee. 'Een wat makkelijker jaar gewenst'. Dat schreef je vorig jaar ook...

Van haar kreeg ik.... Nee. Sommige dingen moet je voor jezelf kunnen houden.