Katzwijm

Na een ochtend vol grappen, grollen en joligheid over en weer hield de verpleegster lang mijn hand vast en keek me ineens ernstig aan. ‘Je hebt nou wel een heel wit koppie, moe zie je eruit. Lekker naar huis nu, rustig aan doen maar.’

De derde keer Tysabri zit erop. Volgende maand graag niet wéér met het agressief brakende wichtje op zaal. Twee keer was meer dan voldoende, gezelschap op zaal wordt zwaar overschat. En liever een roze naaldje, zodat er niet drie keer verkeerd wordt geprikt. Bij voorbaat dank, verder niets dan lof en dankbaarheid.