donderdag 27 september 2007 - 06:02
Het is algemeen bekend dat loodgieters, timmermannen en dergelijken niet opruimen en niet schoonmaken. Sterker nog: het lijkt of ze er een sport van maken zoveel mogelijk vies te maken. Hoe klein de ingreep ook: als ze weg zijn kan je sanitair, vloeren, soms ook muren en, als de werker in kwestie vieze schoenen had of zijn materiaal her en der had geparkeerd, de weg naar het te repareren onderdeel.
Het is iets wat ik eigenlijk al als kind van mijn moeder heb geleerd en waar ik me, net als zij, inmiddels zuchtend bij heb neergelegd.
Geen verrassing dus, dat ik na vertrek van de loodgieter, die zelf 3 minuten bezig was met mijn doucheputje, een half uur lang badkamervloer en laminaat in de gang stond te schrobben.
Nee. Geen verrassing.
Wat veel verbazender is, is dat voor de thuiszorg hetzelfde blijkt te gelden. Schoonmaken is toch de boel netjes achterlaten, dacht ik. Waarschijnlijk naief.
Schoonmaaksters tillen op, verplaatsen maar zetten zelden op de goede plek terug. Als ze al terugzetten.
Na vertrek van de schoonmaakster moeten vaasjes, kussens, boeken en bakjes weer terug in het gareel, weg van de centrale plekken waar ze 'tijdelijk' waren gedumpt. In een hoekje van het verder schone aanrecht een knoedel gebruikte doeken. Teiltjes die niet terug in het kastje staan, in het kastje zelf een warboel van schoonmaakmiddelen. Bijzettafeltje een meter de kamer in, leunstoel idem.
Tot nog toe steeds een andere schoonmaakster, dus daar kan het niet aan liggen.
Het toppunt kwam gisteravond.
Om halfelf vond mijn moeder op haar bed een vieze, doorweekte dweil. Die daar al anderhalve dag lag.
De kamer waar haar bed staat beschouw ik als haar kamer en daarom als voor mij verboden terrein.
Maar blijkbaar moet ik voortaan niet alleen alles opruimen, maar ook alles nalopen.
Tsss.. U maakt de loodgieters ter schande!
Alles was bij mij schoon, sterker de jonge knul kwam beneden nadat hij de afvoer boven had ontstopt en zei heel vriendelijk "ik heb meteen Uw doucheputje even meegenomen, die was niet verstopt hoor maar ik heb hem even schoongemaakt".
Gaf me dan wel weer een heel naar gevoel over mijn doucheputje... je wilt je bijna excuseren.. "die maak ik heel vaak schoon hoor".
Actiereactie (URL) - 27 september 2007 - 06:53
Tjemig wat een viespeuken! Ik zou toch eens navragen bij de thuiszorg hoe de 'schoonmaaksters' het huis zouden moeten achterlaten als ik jou was.
Het klusjesmannenverhaal komt me zeer bekend voor. Een schoorsteenveger die ook de ventilatiekanalen deed liet eens een aantal prachtige smoezelige handafdrukken achter op de witte badkamermuur. En dat was nog naast de gebruikelijke troep bij de gashaard...
Sabine - 27 september 2007 - 13:42
dat krijg je nou als je (=de thuiszorg) alles zo goedkoop mogelijk wilt...
roosje - 27 september 2007 - 22:56
@ Roosje, daar gaat het toch helemaal niet om, die mensen werken voor een organisatie die ervoor zijn om bij o.a. mensen thuis te komen poetsen die dat niet zelf kunnen. En dat moeten ze gewoon goed doen, het is hun werk! En ik weet niet of het woord "willen" hier op de juiste plaats is. Ik vind dat nogal een oordeel.
Tineke - 28 september 2007 - 19:56
Even een verhaal van de andere kant: ik werk soms in de thuiszorg als verpleegkundige. De troep die ik aantref in veel huizen is ongekend, en dan wordt er van mij verwacht dat ik bv in een veel te klein, smoezelig badkamertje met bruine vegen op de toiletbril, iemand was en aankleed. En dan durft men te mopperen over de zwarte vegen die mijn schoenen soms op de tegels achterlaten (die ik overigens na de douchebeurt altijd keurig opruim, net als de hele badkamer. In veel huizen hebben mensen niet eens een handpompje zeep zodat ik nadien mijn handen kan wassen. In andermans huizen dit soort werk doen, ik bedoel maar, dat is heus niet altijd even makkelijk..
Dat is overigens geen kritiek maar gewoon een ander geluid, zeg maar. Een vieze dweil op iemand's bed achterlaten is gewoon slecht werk afleveren, daar heb je helemaal gelijk in.
esther - 29 september 2007 - 17:22