Goedemorgen. Heeft u een datumstempel?
‘Een datumstempel?? Daar vraag je me wat. Nee, die heb ik hier niet. Je kan het hier om de hoek proberen.. daar...’
Dat was me te ver. Ik was al heldhaftig genoeg geweest; extra meters en hoekjes kon ik niet aan.
Ik onderbrak hem:
Kunt u dan misschien hier de datum opzetten? Met uw handtekening eronder?
‘Waar is het voor? Ik ga natuurlijk niet zomaar mijn handtekening zetten.’
Hij zei het met een knipoog en op flirtende toon, maar dat hij serieus met vragen zat begreep ik ook wel.
Dat is een heel lang en heel persoonlijk verhaal, zei ik haast smekend; Het hoeft ook niet uw naam te zijn. Een getekend gezichtje erbij mag ook.
‘Je wilt gewoon een bewijs dat je hier was.’ Ja!
Kijk, dat was nog eens begrip. Een man naar mijn hart.
Hij schreef en krabbelde. Gaf met een grijns het routekaartje van het ziekenhuis terug:
Ze was hier!
Tony
beveiliging
19 feb 2008
En ik was er. Veel vaker dan alleen vandaag; maar vandaag voor het eerst in mijn eentje. Danwel niet voor een consult, maar de informatiebalie heb ik in elk geval al gehaald. ’t Is een begin.
Ook ziek zijn moet je tenslotte op een gegeven moment zelfstandig kunnen.
(En doet u me nou een plezier en reageer hier alstublieft niet op. Geen ‘goed zo’ of woorden van gelijke strekking in elk geval. Het hoe en waarom van dat verzoek leg ik binnenkort nog wel uit, tezamen met wat andere reacties op dit stukje)
Kijk, daar word ik nou kriebelig van. Als je geen reacties wil, schrijf het dan niet, of zet je reactieding uit. Wat is er mis met dat je lezers blij zijn met de vooruitgang die je boekt? Uit je stukje blijkt dat je daar zelf ook trots op bent, dus waarom zou iemand anders, van wie je blijkbaar wel verwacht dat er op andere stukken gereageerd wordt, niet ook blij voor je mogen zijn? Zeker als het mensen betreft die je 'in real life', om maar eens een tenenkrommende term te noemen, kennen. Beetje kinderachtig om een heel stuk neer te zetten en vervolgens te dicteren wat er wel en niet als reactie mag worden gegeven. Eveline (URL) - 19 februari 2008 - 23:16
Eveline, ik begrijp je irritatie - en dat doe ik ook echt. Maar heb nou nog even geduld, geef me de gelegenheid om uit te leggen waarom ik liever geen blije reacties wil.
Wat betreft mijn reactieding: dat heb ik geprobeerd. Maar mijn site-template blijkt wat onlogisch in elkaar te zitten: om mijn permalink te behouden maar de reacties voor één stukje uit te zetten, moet ik de hele template slopen en omgooien, en daar ben ik op het moment net iets te moe voor.
Overigens: ik dicteer niet. Ik heb 'alstublieft' gezegd ;-) Puck - 20 februari 2008 - 05:53
Uhm..was het een leuke beveiligingsbeambte? Juud () - 20 februari 2008 - 07:50
LOL
èrg leuk Puck - 20 februari 2008 - 08:04
tja Puck, je kiest er voor om je gedachten en avonturen aan 't openbare weblog toe te vertrouwen. Dan laat je ook nog af en toe weten (enigszins verontwaardigd zelfs) wat je van 'ons' reageergedrag vindt.
Als je geen reacties wilt, of nog even de tijd om e.e.a. verder toe te lichten, schrijf het dan niet, of meteen helemaal, inclusief uitleg. Ik voel me als lezer op deze manier wel een beetje als een kleuter behandeld.
Overigens wel een goeie reactie van die beveiliger! Dat is, hoe het verhaal dan ook verder in elkaar blijkt te zitten, toch in elk geval fijn! therèse - 20 februari 2008 - 10:13
Ik verwonder me over (en eerlijk gezegd irriteer me aan) de moeite die sommige lezers blijken te hebben met het inwilligen van een eenvoudig verzoek.
-Dus ik zeg tegen de buurvrouw: "Je nodigt me zelf binnen, maar nu wil je dat ik mijn schoenen uit doe?! Kom nou, dan dweil je maar een keer extra.."- Pieter () (URL) - 21 februari 2008 - 13:16
Hoe ironisch dan dat je zelf ook reageert, Pieter. Eveline (URL) - 22 februari 2008 - 09:40
ksssssst! inge - 22 februari 2008 - 10:30
hihi... een goed geschreven stukje, Puck. Mooie opbouw en zinnen.
Niet boos zijn. Eveline - 22 februari 2008 - 13:36
