Angstzweet

Er zijn van die standaarddromen.
Of beter: er schijnen van die standaarddromen te zijn. Ik heb ze nooit.

Plotseling naakt op je werk staan, of middenin een winkel.
Nóóit gehad. Zelfs niet een beetje naakt.
Of, hoewel - nee, da's niet helemaal waar. Ik sta weleens topless in mijn dromen. Mijn enige zorg is dan: 'hoe kom ik aan een BH om de boel te ondersteunen, want als ik zo blijf rondlopen scheuren er vroeg of laat dingen los'. En dat het koud is.
U begrijpt: de term 'nachtmerrie' in combinatie met plotselinge, onwelkome en misplaatste naaktheid, vind ik altijd schromelijk overdreven.

'Het is altijd dezelfde droom. Plotseling ben ik weer op school, en er is een proefwerk dat ik niet heb geleerd'.
Ze rilt als ze het vertelt.
'Ik werd huilend wakker'

Nog zo'n thema. Ook nooit over gedroomd, laat staan als nachtmerrie beschouwd.
Stiekem vind ik haar verslag erg overdreven en theatraal, maar ach: ze is duidelijk wel van streek, dit lijkt me niet het moment om te beginnen over haar dramatische wijze van vertellen.
Onverwachte proefwerken - ja, tuurlijk, heel naar. Maar ik had de helft van mijn gymnasiumtijd faalangst. Ik zag de eerste opgave, zag dan helemaal niets meer en leverde mijn blaadje leeg in. Naam, vak, datum en klas netjes en met krachtige pen ingevuld, want toen ik de opgaven nog niet had gezien leek er niets aan de hand.
Een 1 voor de moeite.
Ik was twee keer blijven zitten door dit soort grapjes.
Maar het had me voorbereid en getraind: Ook al zou ik dromen van een ongeleerd proefwerk, dan zou mijn reactie en handelswijze weer net zo zijn. Gewoon leeg inleveren. Tegen dat de 1 binnen kwam zou ik allang weer wakker zijn.
No sweat.

Juist.

Voor het maken van de test zou je maximaal twee uur krijgen; de begintijd was facultatief. In elk geval was het lokaal om tien uur open.
Het was een beginnerstest, een opwarmertje: de stof van het vierdeklas-boek zou worden getoetst, en dat zou ik makkelijk kunnen.
Faalangst of niet, na mijn zeer ambitieuze, anorectische eindexamenjaar was ik uiteindelijk geslaagd met louter achten, negens en tienen.
Vierdeklasstof. Pfff. Eitje.

Maar ik zat en ik besefte: ik ken niets, het is veel te lang geleden, ik ken niets, ik ken niets!
Schreeuwende paniek, nog voor ik zelfs maar de opgaven had gekregen.
Boeken, pennen, kladpapier - alles graaide ik weer bij elkaar, ik vloog de klas uit.
'Puck!', riep de leraar vermanend achter me aan. Facultatieve begintijd of niet, eenmaal binnen werd je ook geacht om gewoon aan het werk te gaan.
'Ik kom om elf uur terug!'

Elf uur kwam niet. God zij dank.
In een kletsnat bed werd ik wakker; pyjama doorweekt, haar plakkerig in mijn nek.
En als de wekker niet was gegaan waren die tranen ook nog wel gekomen.