As en stof
Op het asbakje ligt het stukje keukenpapier, waarmee ik zojuist mijn pannetje heb ingevet. Doordrenkt met olie, en nu ook doordrenkt met vuur. Ik staar naar de vlammen, dromerig en half in trance.
Niets zo ontspannend als brand in de morgen.
Maar: ‘het haardvuur’, bedenk ik me ineens weer.
Enige weken geleden belde ik ‘na sluitingstijd’ bij mijn psych aan, na een knallende ruzie en daaruit volgende (zelf)moordneigingen.
Hij was aan het opruimen, zijn spreekkamer lag overhoop en hij nodigde me uit in de woonkamer.
Koud. Alles koud.
Niet de ruimte, niet hij - maar ik. Tot het merg verkild, klappertandend ondanks de truien en de dikke winterjas.
‘Wil je thee?’
Nee.
‘Ik ga koffie voor mezelf zetten, ik kan die thee voor jou in één keer meenemen. Nu zeggen.’
Nee.
Even later:
‘Zal ik de verwarming aanzetten?’
Nee.
‘Nee’ was al wat eruit kwam, behalve een halfuur eerder het stotterende verslag van de strijd.
‘Nee’ zeiden ook mijn handen, toen ik probeerde een pakje zakdoeken uit het grote pak te halen.
‘Oh, zijn dáár zijn zakdoeken’, schoot nog door mijn hoofd.
In zijn spreekkamer was de afwezigheid van zakdoeken, of wat er ook maar op leek, overweldigend. Grote, zij het onuitgesproken, verontwaardiging van mijn kant, de eerste keer dat ik het waagde een traan te laten. Nou huil ik eindelijk, heeft die gek niks om de boel te deppen! Ik zal nòg ’ns...!
Maar in de woonkamer lag een heel pak, en het pak - of beter: mijn handen - weigerden dienst. Uiteindelijk gaf ik het op.
‘Gaat het niet open?’
Hm.
Wie in een ‘nee-stemming’ is maar af en toe ook in ernst nee wil zeggen zal met een alternatief moeten komen.
Hij haalde een pakje voor me uit het pak.
Eén zakdoek, twee, drie - de tranen bleven komen en ik had het nog steeds koud.
Hij stond op en stak de haard aan.
Een haard. Hij had een haard, en het ding was niet eens louter decoratief. Wat een rijkdom.
Ik staarde naar het vuur, alles werd loom, rustig en warm. En kwam toen in beweging. Alles grinnikte. Ik werd zowaar ineens melig.
‘Wat is er?’
(Waar denk je aan? Wat gaat er door je heen?)
U weet dat ik wat pyromane trekjes heb...?
‘Oh? Hoe dat zo?’
Gewoon. Ik krijg de neiging van alles in dat vuur te gooien.
Nu pas leek de psychiater in hem wakker te worden.
Was hij eerst nog wat verstrooid geweest, want plotseling overvallen en bruut uit zijn grote opruiming getrokken; een verstrooidheid die hem een oude, vaderlijke huisarts deed lijken - nu ineens kon er geanalyseerd worden.
‘Wat zou je erin willen gooien?’
Een beerput aan opgekropte emoties en te verwerken trauma’s zou nu moeten worden geopend.
‘Foto’s van mijn ex; de brief waarin hij het uitmaakte; de jurk van het bal waarheen ik nooit ben gegaan. Het ziekenhuisbandje van de baby die ik op mijn veertiende moest afstaan; de nep-satijnen teddy uit de tijd dat ik tippelde om mijn heroineverslaving te betalen, de strippenkaart van de methadonbus. Een leeg blad, symbool voor de kinderfoto’s die niet van me gemaakt zijn, verjaarskaarten en liefdesbrieven die ik nooit heb gekregen. De lege bladzijs van mijn leven: verloren jaren, de gemiste jeugd. Bla bla bla.’
Gewoon. Wat dan ook. Deze zakdoek.
Wèg moment. En weg plezier van het vuur.
Dat zal ook de werking van forensische psychiatrie zijn. Niet de therapie zelf werkt, maar het feit dat de aberratie voorgoed gekoppeld is aan eindeloze, fantasieloze interpretaties.
Verkeerde associaties. De doodssteek voor elke liefde.
(En ineens moet ik denken aan chocolade. Om kindertjes meer groente te laten eten wordt soms geopperd ze - de groente, niet de kindertjes - met chocola te omhullen. Net doen of het snoep is, en zie daar: de worteltjes gaan er ongemerkt in. Het zou voor mij voorgoed chcolade verpesten)
vrijdag 07 maart 2008 - 06:16
dat ie je überhaupt binnenliet, na sluitingstijd. Lijkt me niet heel professioneel trouwens.
therèse - 07 maart 2008 - 14:33
Ja, dat van die chocolade...daar kan ik he-le-maal inkomen! Toch deed het mij toch vlug even denken aan jouw wortelperiode. ;)
Juud () (URL) - 07 maart 2008 - 23:13
Lekker zo'n verleden.
Jan - 08 maart 2008 - 08:43
@Therese: misschien in jouw ogen niet zo professioneel, maar in de mijne wel heel erg menselijk! Is het niet fijn dat er menselijke psychs bestaan?
Nancy (URL) - 08 maart 2008 - 10:44
@nancy: dat is absoluut waar, dat het heel menselijk is, en dat het een zegen is dat er menselijke psychs bestaan. Zouden er zelfs meer van moeten zijn is mijn mening. Maar of het voor Puck nou zo goed is om altijd maar (zoals ze ook van ons hier op haar log verwacht) instant respons te krijgen op haar behoeften en noden van het moment, dat vraag ik me af. Voor zover we ons daar als bloglezers überhaupt een oordeel over kunnen vormen natuurlijk, dat voorbehoud moet ik wel maken. Maar het beeld dat zich uit het blog vormt is er een van iemand die toch al tamelijk narcistisch claimend is. En dan vind ik het niet zo professioneel van die psych om juist daar dan op in te gaan. Zo bedoelde ik het...
therèse - 09 maart 2008 - 21:43
@Therèse: Waar maak je uit op dat Puck narcistisch claimend zou zijn? Dat vind ik best een interessante observatie namelijk!
Judith () (URL) - 10 maart 2008 - 03:21
@Judith: niet zozeer uit dit stukje alleen hoor, maar het is een beeld dat bij mij ontstaat uit het geheel van wat Puck hier schrijft. Ik moet natuurlijk daarbij wel aangeven dat we hier waarschijnlijk maar een deel van de 'ware Puck' te lezen krijgen, en dus voorzichtig moeten zijn met een oordeel. Maar het beeld wat uit haar blog opdoemt is voor mij toch sterk dat van een narcistische claimende persoon... (ik heb daar overigens niet de nadruk op willen leggen hoor, het is dat nancy reageerde op mijn eerdere reactie en jij nu weer om toelichting vraagt...)
therèse - 10 maart 2008 - 22:16
Komt ook omdat ze niks anders te doen heeft dan op zichzelf letten en aandacht niet meer op een andere manier dan via haar ziektes kan vragen. Sneu, maar waar.
Pien - 11 maart 2008 - 08:35
Ik sluit me aan bij stoethaspel. (2 maart 2008) Dringendst!
helmadix - 11 maart 2008 - 10:18
@therèse
Fijn dat u zo doortastend bent om te zien hoe de vork in de steel steekt... Wat is uw honorarium als ik vragen mag?
Enig idee wat de echte naam is van Puck of wellicht weet u waar ze woont? Enig idee welke taal ze spreekt als ze haar moedertaal gebruikt? Weet u hoeveel vingers ze mist aan haar linkerhand?
Weet u, wie mijn log bezoekt (nee, u googlet maar of beter, doet u dat maar niet), zou het beeld kunnen krijgen van een volslagen sukkel die het bij tijd en wijle op zijn heupen krijgt
en dan voor de lol keeshondjes doodmaakt en opeet. Liefst voor het oog van de geshockeerde eigenaar.
Wat ik maar wilde zeggen: Het beeld dat voor uw ogen opdoemt kon wel eens vertroebeld zijn, bijvoorbeeld door de licht narcistische gedachte dat u het allemaal wel weet, hoe de vork in de steel zit.
Mag ik u de winkel van een goede vriend aanraden? Hij is een eersteklas opticien.
Iemand die zegt 'voorzichtig' te moeten zijn met een oordeel maar er vervolgens zo een oordeel uitgooit: Ik weet het niet, maar ik zou niet in uw gezelschap willen verkeren in ieder geval...
stoethaspel () (URL) - 11 maart 2008 - 11:43
@stoethaspel: wat een felle toon slaat u aan. En voor wat betreft de oordelen, u oordeelt ook nogal snel (met nog minder informatie) dat u niet in mijn gezelschap zou willen verkeren. Terwijl u toch ook niet weet, behalve dat mijn reactie hier u niet bevalt, of ik verder misschien best aangenaam gezelschap ben. Dus een beetje 'pot verwijt de ketel'. Maar goed, hoogstwaarschijnlijk zullen we ook niet in elkaars gezelschap hoeven verkeren, dus daar zit het probleem niet.
Wel wil ik nog even ingaan op uw verwijten. U schrijft dat mijn beeld weleens vertroebeld zou kunnen zijn. Klopt helemaal. Ik ben ook de eerste om dat toe te geven en schrijf het ook zelf al. Dat we de 'echte' Puck niet kennen en alleen maar een mening kunnen vormen op basis van het beeld dat uit haar blog ontstaat. Verder heb ik daar aanvankelijk ook helemaal niet zoveel over geschreven, maar eerst nancy en later judith vroegen mij om toelichting. En die heb ik geprobeerd genuanceerd te geven. En dat voorbehoud heb ik in beide stukjes aangegeven. Blijkbaar naar uw mening niet duidelijk genoeg...
En wat betreft uw overige vragen: Nee, ik zou werkelijk niet weten hoeveel vingers Puck mist, waar ze woont, wat haar moedertaal is en hoe haar echte naam luidt. Hoef ik ook niet te weten hoor, maar als het u werkelijk intereseert raad ik u aan om het Puck zelf te vragen...
therèse - 11 maart 2008 - 14:08
Mijn felheid werd dan ook aangewakkerd door de nogal extreme stelling uwerzijds, namelijk als zou Puck een narcistisch karakter zijn. Uw slag-om-de-arm klonk mij persoonlijk niet overtuigend genoeg.
Pot en verwijtende ketel? Welnee. Dat was het geweest wanneer ik net als u een uitspraak over u deed, terwijl de kennis om die uitspraak te kunnen doen me zou ontbreken. Uw uitspraak was: Narcisme.
De informatie die ik tot mijn beschikking had rechtvaardigt mijn uitspraak volledig. U kent Puck namelijk niet anders dan via haar log. Mijn oordeel over u is daardoor van een volkomen andere aard dan uw oordeel over Puck. Uw pedante toontje doet daaraan niets af en voor u zich in het verweer stort 'ja maar uw toon, etc': Zaaien en oogsten, therèse. En mag ik u aanraden eens iets te lezen over rhetorische vragen?
http://de.wikipedia.org/wiki/Rhetorische..
stoethaspel () (URL) - 11 maart 2008 - 14:32
@stoethaspel: Heel prettig voor u dat u zich zo verzekerd voelt van uw eigen gelijk en u zich volledig gerechtvaardigd voelt. Heel comfortabel lijkt me dat. Jammer dat mijn nuancering voor u niet overtuigend genoeg was. Ik vrees dat ik daar verder weinig meer aan kan doen. Ik weet wat ik bedoeld heb en dat ik geen uitspraak over Puck heb gedaan, zoals u beweert, maar over het beeld dat voor mij ontstaat uit haar log. Dat heb ik meermalen benoemd. Maar goed, ik ben bang dat u van plan bent om mij ook niet te wíllen begrijpen en heeft uw beeld van mijn bedoelingen zich al vastgezet. Jammer.
Ik kan er goed tegen als u of anderen het met mij oneens zijn, in die zin wil ik ook best oogsten wat ik gezaaid heb, maar ik vind het niet prettig als mijn uitspraken uit hun verband worden getrokken of mij onterechte verwijten worden gemaakt.
Uw oordeel over mij is van volledig andere aard schrijft hoe. O ja, hoe goed kent u mij dan wel...? Goed genoeg blijkbaar om mij pedant te noemen, iemand die extreme uitspraken doet en onaangenaam gezelschap is. Complimenten voor uw oordeelsvermogen. (en dan mag u iets lezen over cynisme...)
@Puck: als je het vervelend vind dat deze hele discussie op deze manier op jouw log plaatsvindt dan mag je dat uiteraard aangeven hoor. Ik zou me er iets bij voor kunnen stellen dat je hier nou ook weer niet op zit te wachten. Maar dat is aan jou. Ik reageer omdat judith en nancy om toelichting op mijn eerdere reactie vroegen. En nu omdat ik me wat onheus bejegend voel door stoethaspel. Maar als je dat vervelend vind dat zal ik daarmee stoppen.
therèse - 11 maart 2008 - 16:24
Therèse: Nee, ik zit er niet op te wachten. Ik heb mijn best gedaan om een mooi stukje te schrijven, en dat wordt nu geheel teniet gedaan, om niet te zeggen: vervuild, door deze discussie.
Maar als je nou toch bezig bent: je hebt nog steeds niet gezegd waaròm je me narcistisch vindt. Ja, 'op grond van mijn stukjes'. Maar wat dan precies? En wat versta je onder narcistisch? 't Is nogal een breed begrip. Bedoel je een narcistische persoonlijkheidsstoornis? Of gewoon arrogant, ijdel, zelfingenomen?
Hier, take your pick: http://en.wikipedia.org/wiki/Narcissism
Puck - 11 maart 2008 - 17:33
@therèse
Uw eerste commentaar, het eerste commentaar op deze posting is van uw hand en gaat over de onprofessionaliteit van de behandelend arts. U zegt er op dat moment nog niks over maar de stelling luidt dus: De arts is onprofessioneel te werk gegaan door na sluitingstijd Puck binnen te laten.
Toe maar, denk ik dan, maar doe er nog even het zwijgen toe...
Zodra u gaat uitleggen waarom u die mening bent toegedaan, begint u met de vraag of het wel zo goed is dat 'iedereen altijd direkt voor Puck klaarstaat' als ze daar behoefte aan heeft. Ik vertaal het maar wat uit de losse pols maar de strekking lijkt me geheel duidelijk.
U maakt dan wel even later het voorbehoud "in zoverre we ons daar als bloglezers een oordeel over kunnen vormen", maar dat voorbehoud doet u volledig teniet door er de term narcistisch-claimend tegenaan te gooien. Schepje erbij dus. Opnieuw maakt u het voorbehoud dat u liever niet de term 'narcistisch' had willen gebruiken, maar ja, de omstandigheden (andere reageurders) dwongen u er wel toe. Met pijn in het hart, niet? U komt uit de hoek als een messiaanse die het wel eens even zal uitleggen.
Dan bent u op dat punt aangekomen weer terug bij de psych, en stelt u nog maar eens onomwonden dat deze man hetzelfde oordeel toegedaan zou moeten zijn en haar dus niet had moeten binnenlaten. Als daaruit niet de stelling "Puck is een narcist" te peuren valt, wat dan wel? Als dat niet uw stelling is, van wie is die stelling dan wel afkomstig?
U kunt zich dan wel verdedigen met de opmerking dat uw oordeel slechts gebaseerd is op de inhoud van de postings hier, maar waarom zou dan de psych, die met de postjes hier niets te maken heeft, uw oordeel moeten zijn toegedaan en de deur dicht hebben moeten houden?
Weet u wat het is, waarom ik zo fel reageer? In eerste instantie vond ik het vooral een nare, domme opmerking die men, als men maar over enig empathisch vermogen beschikt gewoon voor zich zou moeten houden (zeker als het waar zou blijken te zijn, dan lijkt uw methode me weinig zoden aan de dijk zetten). Maar nee, u plempt uw inzichten in een reactieformulier, vult het woord schaap in en dat is het dan. Dat u zich daarbij nogal wat aanmatigt kan u blijkbaar niet schelen, maar dat u vervolgens niet een tikkeltje bescheidener bent wanneer u dat krijgt teruggeworpen als zijnde uw fantasie, doet toch in ieder geval de verdenking rijzen dat u wellicht graag die diagnose wilt stellen, los van de vraag of ze kloppend is. Zou dat u niet gewoon tot een vals mensch maken?
En nu heb ik er genoeg over gezegd...
stoethaspel - 11 maart 2008 - 18:24
Heel even een andere vraag, ben ik de enige die vanochtend een nu spoorloos verdwenen blog heeft gelezen?
Annemarie - 11 maart 2008 - 19:42
Heerlijk zo'n log. Het houdt je toch van de straat! ;)
Hey Puck, had ik al gezegd dat ik je lief vind?
Liever dan jijzelf waarschijnlijk.
Judith () (URL) - 11 maart 2008 - 22:01
@stoethaspel: als we het zo op de persoon gaan spelen, u noemt mij een "vals mensch", een "messiaanse" en eerder al pedant en extremistich. Pardon zeg, dat zijn me toch ook nogal oordelen en conclusies...Maar goed, zoals u al schreef, uw uitspraken zijn volledig gerechtvaardigd, terwijl de mijne daarentegen volstrekt niet door de beugel kunnen. Misschien dat iemand mij dat nog eens kan uitleggen, waarom het ene volstrekt gerechtvaardigd is en het andere totaal verwerpelijk. Maar ik heb niet de indruk dat er dan nog de wil bestaat om elkaar te begrijpen. Jammer. Weinig zinvol denk ik om zo nog verder in discussie te gaan.
therèse - 11 maart 2008 - 23:20
@Therése
Heb je ook in overweging genomen dat de psych van mevrouw Puck wellicht juist wel professioneel kan zijn en wat dat in combinatie met zijn handelen dan mogelijk zegt over je eigen beeldvorming of over Puck?
Actiereactie () (URL) - 12 maart 2008 - 07:29
A Annemarie: Ja, ik heb het ook gezien. Waarschijnlijk is Puck het nog even gaan verfraaien vanwege de Boekenweek?
Helene (URL) - 12 maart 2008 - 08:10
Goedemorgen zeg...
Sorry hoor therèse, maar ik begon een heel stuk milder: Met de op dat moment nog enigzins grappig bedoelde vraag "Hoeveel vingers heeft Puck?". Die vraag drukte het statement uit: Als je niet eens met zekerheid kunt zeggen hoeveel vingers Puck heeft, zou het dan niet een tikkie aanmatigend zijn op een reactieformulier te plempen dat ze narcistisch is? Of ontkent u die bewering nog steeds?
En leert u nou toch eens begrijpen dat het oordeel dat iemand heeft over een ander persoon die aantoonbaar te snel geoordeeld heeft een ander oordeel is dan dat van de eerst bevooroordeelde. Zo ingewikkeld is dat niet, zeker niet voor iemand die diagnoses kan stellen. Dat kon u toch?
Echt u zult zien dat stoethaspel weliswaar een naar mens is, maar het allemaal niet zo slecht bedoelt...
stoethaspel - 12 maart 2008 - 08:19
Eveneens een goede morgen!
Dat is dan wellicht toch nog iets dat we gemeen hebben, stoethaspel, dat we misschien geen perfecte mensen zijn, maar het zo slecht allemaal nog niet bedoelen...
therèse - 12 maart 2008 - 09:42
Kunnen Stoethaspel en Therèse hun persoonlijke conversatie misschien niet ergens anders op het www voortzetten? Het wordt licht irritant, deze zeer beleefde hoogdravende emailwisseling. Bovendien heeft het niets meer met deze website en/of Puck te maken.
Helene (URL) - 12 maart 2008 - 11:38
Ik weet niet hoor, maar Therese heeft vanaf het begin van deze discussie toch ook gezegd dat haar beeld van Puck (ik weet lekker wel haar voornaam, puh! En ik geloof dat ik ook wel weet in welke stad ze woont, maar dat wil nog niet zeggen dat ik Puck zelf persoonlijk ken) gevormd is door wat zij hier op haar blog leest?
Laatst had ik op mijn blog even een niet aangekondigde of met zoveel woorden benoemde pauze ingelast. Kreeg ik toch verdorie commentaar dat ik door een blog bij te houden bepaalde verwachtingen schiep! Pardon? Het is mijn blog en ik schrijf wat en wanneer ik wil. Dus.
Misschien houdt Puck er naast haar stukken over haar ziekte en doktersbezoeken wel een enorm interessant leven op na, met spannende relaties en heftige avonturen, maar als zij besluit dat niet te beschrijven hier is dat haar keuze. En ja, door bepaalde dingen wel en andere dingen niet te schrijven ontstaat er een beeld dat hoogstwaarschijnlijk niet compleet is.
Ik kan me wel vinden in de redenering van Theresa, vooral in haar eerste reactie (de hele conversatie met Stoethaspel voegt bijzonder weinig toe) over de behoefte aan instant response om maar eens een mooie term te gebruiken, maar ik ben bang dat de inhoud een beetje ondergesneeuwd raakt dankzij de hele discussie er om heen.
Eveline (URL) - 12 maart 2008 - 12:15
@eveline: Je hebt gelijk. Het was verstandiger geweest als ik het daar ook bij had gelaten. Toen ging het nog om de inhoud. Fijn dat je het onderwerp weer terugbrengt naar de inhoud...
therèse - 12 maart 2008 - 13:08
Is niemand op het idee gekomen dat Puck juist niet claimt, en dat ze daarom na sluitingstijd is binnengelaten?
Puck heeft al meer dan eens geschreven dat ze van haar neuroloog meer tijd krijgt dan gepland.
In mijn eigen ervaring hebben artsen weinig geduld met claimende patienten, zeker als ze keer op keer blijven claimen. Tenzij Pucks uitstraling zodanig overweldigend is dat de therapeut en neuroloog erdoor worden verblind en niet door hebben dat ze zich laten claimen. En met alle respect naar Puck, maar dan denk ik toch eerder dat ze gewoon een aardige bescheiden persoon is voor wie mensen wat over hebben.
Waaruit leidt iedereen hier trouwens af dat ze zo claimend zou zijn?
Dat vroeg Puck hierboven ook al aan therese, maar ik heb daarop in de (inderdaad vrij oninteressante) discussie tussen haar en stoethaspel nog geen antwoord op gelezen.
Lena - 12 maart 2008 - 18:13
Zoals het moment dat je over iemand in derde persoon praat die ook gewoon in de kamer zit en dat die dan ineens zegt: "Ik zit hier hoor."
jnnk (URL) - 13 maart 2008 - 11:32
Lena, hoe lang lees je dit blog al? Ik kan wel een aantal voorbeelden noemen hoor....
Eveline (URL) - 14 maart 2008 - 01:31
@Therese: bedankt voor de uitleg.
Ik ben het niet met je eens omdat wij Puck niet kennen. Alleen de mensen die haar persoonlijk kennen, kunnen haar gedrag en karakter beschrijven. Ik vind het een beetje ver gaan om te zeggen:"Puck is dit en dat"als we haar alleen maar meemaken op haar site. Als je/ik niet eens weet wat haar echte naam is, hoe kun/kan je/ik dan oordelen over haar gedrag en karakter, puur op basis wat hier geschreven is.
Sommige mensen hier bekijken Puck en haar logjes heel kritisch, maar het is soms ook wel eens fijn om een logje te schrijven zonder al die kritische opmerkingen van mensen die haar eigenlijk niet eens kennen! Snap je wat ik bedoel?
Nancy (URL) - 14 maart 2008 - 06:49
