Vloek

Het is volbracht.

Tien boekjes. Tien, geen acht; die van de zondag ná pasen, die waren me even ontschoten.
Tien boekjes in tien dagen, waar ik er normaal gesproken 2 per week maak.

Zes keer kruisgang, in zes verschillende varianten want zes verschillende voorgangers met verschillende wensen en voorkeuren en laten we ons ook vooral niet aan het leesrooster houden want dat is zo gewoontjes.
Andere evangelist, andere vertaling, en weet je wat leuk is: als we het lijdensverhaal dialogeren zodat er, behalve versnummers, ook dialoogaanduidingen in de marge moeten komen.

Overkill, zogezegd.
En toen ik het na al dat lijden echt helemaal had gehad met de Lijder stond hij op. Om een week later weer her en der op te duiken.

Neem me niet kwalijk als ik nu iets verklap, voor de mensen die die aflevering nog niet hebben gezien.

Denk je van iemand af te zijn...

(Niets zo moordend voor je geloof en tolerantie als feestdagen)

Het is volbracht.

En dan op mijn voicemail een berichtje van Pastor S:
‘Puck, heb jij een speciale afspraak gemaakt met de drukker? Ik kan de boekjes voor zondag helemaal nergens vinden, ik word wat nerveus... ’

Chrístus.

(En de schub, hij duurde voort)