Strijdt?

Via Psy-Gothic kwam ik bij dit stukje terecht.
Een uiterst geestige (nòu..) vergelijking tussen het pingedrag van mannen en vrouwen. Voor wie het niet wil lezen, kort samengevat: mannen zijn cool, nuchter, snel en vooral praktisch. Vrouwen zijn klungelig, ijdel, dom en langzaam.

Nee, dan doe ik dat toch heel anders..
Sowieso ga ik alleen pinnen als er niemand bij de automaat staat; anders is mijn techniek ondoenlijk.
Ik kom van rechts aanscheuren op mijn roze duivel; minder geen vaart maar laat de zwaartekracht zijn werk doen. Ergens ter hoogte van de pinautomaat smak ik tegen de muur aan. Als het tegenzit kaats ik dan terug en smak van mijn fiets af; maar van dat scenario gaan we even niet uit.

Ergens in mijn vlucht heb ik met mijn rechterhand mijn portemonnee uit mijn kontzak getrokken en daar met behulp van mijn tanden mijn pasje uit gehaald. In één vloeiende beweging wisselt de portemonnee van hand en grijp ik met rechts de rand van de automaat (foute boel als daar kauwgom zit, maar dat terzijde); waarna ik mijn pasje in de daarvoor bestemde gleuf mik. Goede kant voor en boven; jawel! Pin invoeren, 'ander bedrag' (waarom heeft zo'n ding nooit het bedrag dat ik nodig heb, of waarom heb ik nooit nodig wat dat ding me kan bieden..?), géén bon want die goede kasboekvoornemens komen er toch niet van (ken uzelve), pasje terug, geld eruit en nog voor alle deurtjes gezakt zijn zitten pasje en geld al in mijn portemonnee, en die in mijn zak. Ik zet me af tegen de muur, ga op de trappers staan, fiets weg.. en smak alsnog tegen de grond.

Ja; dat laatste is jammer altijd.
Maar dat ik zo volkomen inefficiënt te werk ga als in genoemd stukje staat - nee, dat kan ik toch niet zeggen...

(Overigens, voor de schrijver van de vergelijking: de strijdt tussen man en vrouw begint inderdaad bij kleine dingen. Zoals goed spellen.)