Hoera!!

Jaaaaaaa! Ik ben er!!!
Lof aan Rob. Heel, héél veel lof aan Rob, die mij hielp de Casema te ontwijken.
Van alle kanten hoorde ik: "Hé! Ik zie je log nu al op unsavoury!"
Van alle kanten, behalve mijn eigen. Terwijl de gastvrouw toch haar bezoek moet verwelkomen, in plaats van de sleutel in handen te drukken en te zeggen: zoek het maar uit, ik kom later. Hoewel me dat bij nader inzien ook wel weer een leuk idee lijkt..

Hij heeft het uitgelegd, Rob, echt heel duidelijk enzo - met een prachtvergelijking over telefoonboeken en verbinding maken en dat DNS net zoiets is, en Casema er nogal lang over doet de DNS te updaten - maar ik moet bekennen dat het me volkomen duister is.
Het belangrijkste is: ik heb een DNS van hem gekregen die niet des casemas is en me wèl toegang geeft tot mijn nieuwe stekje. Waar ik nu dan eindelijk mijn log heb kunnen updaten.

Fijn. Dan kan ik nu tenminste ook stoppen met erg ongeduldig zijn.
Het gekke met onvervulde wensen is dat je, of in elk geval: ik, het niet gewoon naast me kan neerleggen. Lekker afwachten en wat anders gaan doen.
Ik heb vandaag eigenlijk voornamelijk zitten schelden. Wel afgewacht, maar beslist niet 'lekker'. Erg ongedurig geweest, in plaats van al die vele dingen te doen die ik wou en zou en moest doen.

Dus die ga ik nu doen. Mailen bijvoorbeeld.
Jij die zat te wachten op mail: hij komt eraan. Excuses voor het oponthoud.