Afspraak is afspraak

Dat om klokke twaalf drie bouwvakkers-slash-loodgieters zullen komen om de CV onder handen te nemen.
En dat je je om halftwaalf realiseert: ik moet douchen en mijn haar wassen en dat duurt minstens drie kwartier.
Dat je dan om twee voor twaalf jezelf staat uit te spoelen, almaar denkend: bel niet aan, bel niet aan, niet nu - waarom bel je niet aan, het is bijna tijd, het is tijd, bel niet aan, bel nou aan! Je bent te laat, zeg waar zijn jullie, we hadden een afspraak, niet aanbellen, ik ben nog niet klaar, bel eens aan, het is al na twaalven!

En dat je dan om tien over twaalf zo pissig bent dat ze er nog steeds niet zijn en dat zij zich niet aan hun afspraak houden, dat je je briesend tot je weblog wendt.
Nog in je ondergoed.
Met druipend haar, all over the laminaat.
Terwijl je de CV nog niet hebt vrijgemaakt van meubilair en overhangend gordijn.
Je bed nog onopgemaakt is.
Er middenin de gang een stapeltje vies wasgoed ligt.
En, oh ja: je je nog niet hebt aangekleed...!

Maar zij zijn er niet.
En ze hadden heel duidelijk gezegd: klokke twaalf.
Dus ik heb alle reden om kwaad te zijn.