Buurtwacht

Over het pleintje slenderden een jongen en een meisje.
Het meisje wees naar een fiets, die tegen een lantaarnpaal aanstond. Ze stootte de jongen aan, en zei: neem die fiets mee, dan!
Ik, net aankomend met mijn vuilniszak, ving haar woorden op.
Oh jee, dacht ik: die twee zijn een patatje gaan halen - zij kauwde sloom op wat papperig uitziende frietjes - en hebben hun fiets even hier laten staan. Maar straks komen er nog veel meer mensen hun huisvuil buiten zetten, en dan is die fiets in no time ingesloten.
Gauw even waarschuwen!
'Als jullie je fiets willen meenemen moet je het snel doen, want straks staat het hier helemaal vol met bakken en zakken.'.
'Nee, dat is niet onze fiets', zei de jongen.
'Oh, ok', was mijn reactie. En onze wegen scheidden zich.
Terwijl ik wegliep telde ik de losse zinnetjes bij elkaar op. En kon maar tot één conclusie komen: hier was een fietsenroof gepland - en niet eens per se door mij verijdeld.

Ik weet niet wat ik erger vind: de openlijke jeugdcriminaliteit, zomaar bij mij op de hoek van de straat, of mijn eigen onnozelheid.

'"Oh, ok", zei die mevrouw'.

Sukkeltje....