Nachtmerrie, dagdier

En toen, vlak voordat ik wakker werd, droomde ik nog even dat mijn moeder onverwacht dood was gegaan.
Ik zat in de klas, op mijn oude school, en we behandelden weblogs en lazen een historisch overzicht in de vorm van een gedicht, waarin dit weblog er beslist niet genadig vanaf kwam; en toen werden twee meisjes naast me ziek, en toen kreeg ik met iedereen ruzie en barstte in ontroostbaar huilen uit, en ik snapte zelf niet waaròm tot ik me herinnerde wat ik die ochtend had gehoord: dat mijn moeder zomaar plotseling dood was gegaan.

Drie nachtmerries in één. Knap werk.
Maar de nachten worden er niet leuker op, op deze manier. De dagen ook niet, met zo'n start.

Als u mij kunt vertellen waarom de ergste dromen het laatst in de nacht komen, dan zou ik u zeer erkentelijk zijn.