'Kook ze in 30 tot 45 minuten gaar', staat op de verpakking van de linzen; 'bij het koken blijven ze heel'.
Ha. Dat zullen we nog wel eens zien, denk ik verbeten.
Dat zeiden ze ook van de hele haverkorrels, en mooi dat ik elke middag bij de lunch een bord haverkorrel-pap wegkauw doorslik.
Een kleine twintig minuten later kijk ik tevreden naar de in de pan rondkolkende linzenfragmentjes. Een clusterbom had geen grotere ravage kunnen aanrichten.
Zie je wel: of het nou vriendschappen, mijn eigen lichaam, bonen of granen zijn: geen vezel of relatie zo sterk of ik krijg hem wel stuk.
Jij bent de enige waarbij dodelijk cynisme mij toch in tranen krijgt VAN HET LACHEN. (en dat is niet cynisch bedoeld) Willeke - 06 mei 2012 - 20:58
Maar belangrijker: smaakte het nog een beetje? henk (URL) - 07 mei 2012 - 11:24
Dat is knap. Bij ons staan ze toch ruim een half uur te koken, en zelfs dan zijn ze nog redelijk heel. Misschien het vuur eens wat lager draaien (pruttelen ipv rondkoken) ? mrtj - 07 mei 2012 - 15:26
