'De zee, het water, laat ik in godsnaam de pracht en oneindigheid van dat water erop krijgen, koste wat kost'.
De kosten waren dat ik halfdood thuis kwam en nu - een dag later - nog steeds en steeds meer gevloerd en beroerd ben.
En die zee, die staat er maar matig op.
De luchten daarentegen.
Gisteren zag ik ze volkomen over het hoofd, er was immers alleen die zee. Nu pas, nu ik ze op de foto's terugzie... oh wow... hoe prachtig, hoe oneindig...
(Men schijnt foto's te willen, op weblogs. Een weblog is geen weblog zonder foto's. Nou, vooruit dan maar: hier heeft u foto's. Speciaal voor u, mijn eeuwenoude Flickr-account eindelijk in actie)
