Als onderdeel van een dingetje (voert te ver om nu uit te leggen, komt nog weleens) vul ik elke maand een aantal vragenlijsten in, met wisselende (en, in mijn ogen, volstrekt willekeurige) onderwerpen.
Dit keer zat er een vragenlijst bij met als onderwerpstitel 'Vrijetijdsbesteding'.
Niet mijn favoriete onderwerp, maar kom. Opdracht van de baas, ik zou me ertoe zetten.
Vraag 1 was: "Hoe tevreden bent u met de hoeveelheid vrije tijd die u hebt?"
Gevolgd door een vraag over of ik tevreden ben over de invulling van mijn vrije tijd.
Dat begon al goed.
Zuur vulde ik in dat ik absoluut niet tevreden was, noch over de hoeveelheid vrije tijd, noch over de invulling ervan.
Ik ben arbeidsongeschikt, stelletje $%^*%$! Ik zou heel wat doen voor wat *minder* vrije tijd, om nog niet te spreken over het ziekzijn, waarmee ik al die 'vrije tijd' vul!
Het kabbelde nog een tijdje door over hoe vaak ik concerten, musea, theater bezocht. Of ik graag vaker concerten, musea, theater zou bezoeken. Of ik hield van creatief bezig zijn (bijv borduren, schilderen, boetseren).
Mijn sombere stemming en zelfmedelijden verdiepten zich met de minuut.
Coulda woulda shoulda...
Toen, vanuit het niets, kwam er een drastische switch in de vragen.
Of misschien ook niet. Ik vind het persoonlijk niet vanzelfsprekend om sociale contacten op één lijn te zetten met vrije tijd, maar nu ik dit neerschrijf realiseer ik me dat dat meer zegt over mij dan over de vragensteller.
Hoe dan ook.
Dit kreeg ik gepresenteerd:
We willen nu wat dieper ingaan op uw naaste contacten, om een beeld te krijgen van de sociale relaties die mensen hebben. Het is makkelijker om bij dit soort vragen aan concrete personen te denken. Daarom vragen we u hieronder een paar naaste personen te noemen. Als u wilt, mag u ook bijnamen of voorletters geven, als u maar onthoudt over wie het gaat.
De meeste mensen bespreken belangrijke zaken met anderen. Als u terugkijkt op de zes maanden, met wie besprak u belangrijke zaken? Vul hun voornamen hieronder in.
Dus ik vulde braaf in:
Mama - Frenetiek - Esther - Fysio - Psych
Volgende vraag:
Staan al deze mensen u even na aan het hart?
Nee, uiteraard niet. Ik ben dol op mijn psych, ik zou niet weten wat ik zonder haar moest, maar mijn liefde voor haar is wel even iets anders dan die voor mijn moeder. Gelukkig maar.
Dus ik vulde 'nee' in.
Welke van deze mensen staan u erg na aan het hart?
Zucht. Blijkbaar moest ik nu gaan kiezen.
Ik hield mijn voet dwars of poot stijf of hoe het ook heet. En kruiste allemaal aan.
En toen kwam het.
"Hoe dicht staan deze personen tot elkaar?"
1 = erg dicht
2 = niet dicht, maar ze zijn ook geen totale vreemden voor elkaar
3 = totale vreemden voor elkaar
? = ik weet het niet
En dan een lange, lange lijst waarin alle mensen onderling werden gekoppeld.
Om het echt goed in te vullen had ik eigenlijk even met de afzonderlijke mensen moeten overleggen.
"Frenetiek, ik denk dat de kans klein is dat jij mijn fysio kent, maar ik wilde het je toch even vragen..."
Maar voor mijn doen was ik op het roekeloze af onzorgvuldig, en ik vulde de hele lijst op gevoel in.
De tijdsindicatie voor deze vragenlijst was 15 minuten geweest.
Ik zat inmdidels op 25, dus ik zou toch zo klaar moeten zijn. Zou je zeggen.
Maar het ergste kwam nog.
"De volgende vragen gaan over Mama."
In de daarop volgende schermen kwam een ware inquisitie.
Wat is Mama van herkomst?
Hoe kent u Mama?
Hoe vaak praat u met Mama?
Hoe vaak praat u met Mama over politieke zaken?
Hoe lang kent u Mama?
Wat is de hoogste opleiding die Mama voltooid heeft?
Werkt Mama fulltime, parttime, of niet?
Hoe oud is Mama ongeveer?
Wat is de woonvorm van Mama?
En vervolgens, toen ik helemaal murw was:
"De volgende vragen gaan over Frenetiek".
Naar het vervolg kunt u zelf wel raden.
Na drie kwartier was ik klaar.
Vergoeding: €3,75.
Ik voel me verkocht en verraden. En misbruikt.
