Alleseter. En dan bedoel ik ook alles.

"Elke koe is een dier, maar niet elk dier is een koe", zo leerde ik als kind.

Bij Casper gaat dit type logica er nog niet helemaal in.
Hij redeneert als volgt: "Best wel veel lekkere dingen komen in een kartonnen pak met schroefdop. Dus zekerheidshalve moet àlles in een kartonnen pak met (en zonder!) schroefdop even worden geprobeerd".
En dus kaapte hij vanavond een (goddank bijna leeg) pak Innocent smoothie en knaagde het open.

Hij leek bepaald niet enthousiast over het resultaat van zijn actie.
Fruit. Jasses. Heel wat anders dan waarop hij had gerekend of in elk geval gehoopt. Amandelmelk of rijstmelk of gewone melk of yoghurt of room.

Niettemin heb ik niet de illusie dat hij het daarom nu een volgende keer zal laten. Want waar het eten betreft houdt Casper zijn eigen gezegdes aan. Zoals "better to have loved and lost than never to have loved at all". Of in elk geval zijn variant daarop. "Beter ten hele gedwaald dan ten halve gekeerd".
Want je zal toch maar iets lekkers mislopen alleen omdat je het niet geprobeerd hebt...

Onder welk motto hij regelmatig letterlijk schuimbekkend in de gootsteen zit omdat hij zeker weet dat zich onder de Dreft nog wat yoghurtresidu bevindt. En hij gisteren het veertjes-ding van een kattenspeeltje afrukte en in zijn geheel probeerde door te slikken. Hij heeft het bij nader inzien toch maar uitgespuugd, maar heeft wel nog een kwartier op de keukenvloer zitten kokhalzen omdat er blijkbaar van alles in zijn keel was blijven steken.

Elke kat is een dier.
Maar wat Casper is, en hoeveel dierlijk instinct er nog in hem aanwezig is, is iedereen een raadsel.