2.

Godverdomme man! Flikker op! Flikker op uit mijn stats, uit mijn leven, uit mijn gedachten, uit mijn hart.
Wat wil je nou? Dat ik opnieuw mail, zeg dat het me spijt, dat ik teveel eisen heb gesteld, dat ik eigenlijk toch best met minder kan, dat ik heus wel zonder..., dat jij heus niet hoeft..?
Wil je dat ik mail en zeg: ik maak me zorgen, wat is er, wat kan ik doen?
Ik ga niet mailen. Ik ga niet loggen.

Het wordt tijd voor een hutje op de hei, voor een dagje aan zee en heel, héél hard gillen. Brullen, razen, mezelf en mijn gedachten overschreeuwen. Zo hard schreeuwen dat er niets meer over is, alles leeg. Zou dat kunnen? Dat je gilt en gilt en gilt, tot lucht alleen niet meer genoeg is om je stembanden te laten trillen, maar met de lucht je ziel naar buiten komt, buiten blijft en je met rust laat?

Rust, wil ik. Voorgoed rust. Niet dood; absoluut niet dood. Integendeel. Alleen maar voldoende rust om eindelijk eens te kunnen gaan leven.