Op Nederland 2, nu net, als heel klein fragmentje van een erg lang verhaal:
"Amerika is in oorlog"

En nu pas, ineens, dringt de omvang van dit alles tot me door.

Jezus; oorlog. Oorlog?!
Tot nog toe zag ik het als iets heel verschrikkelijks; een ramp, die ik met geen mogelijkheid kon bevatten.
Mijn oom en tante zijn nu op bezoek bij mijn neef, zijn vrouw en hun kinderen. In New York. Mijn beste vriendin studeert aan de UCLA, en ik heb geen idee of de aanslagen het land 'oversteken', naar de westkust toe. Om hen maak ik me zorgen, maar verder kan ik alleen maar met open mond en met een niet-begrijpende geest naar de TV-beelden staren.
Alle toespraken van Bush en collegae heb ik gemist; de beschouwingen over politieke gevolgen zijn volledig aan me voorbij gegaan. Nu dat ene zinnetje: "Amerika is in oorlog"... eigenlijk nog ongrijpbaarder dan alles bij elkaar. Maar de klank ervan....