Koud!

Ik vind november beslist de koudste maand die er is. Het is niet zo, natuurlijk, maar hij klinkt me het koudst in de oren.
Januari en februari zijn meestal het koudst, maar die namen klinken op de een of andere manier eerder waterig dan heel koud. En in december heb je al die feestdagen waarbij ik het altijd warm van ellende krijg ('k heb het niet zo op al dat gedoe..). Maar november.. brrr..

Ik heb altijd het gevoel dat in november de herfst pas echt begint, op een hele gure nare manier.
In oktober is het nog een vriendelijk pittoreske herfst, met beelden van lekker ruikende bossen, in prachtige vlammende kleuren. Herfstprojecten op de lagere school, met je laarsjes de bladeren opstuivend, en van je vader gepelde beukenootjes krijgen enzo.

Gister had ik het al koud, maar dat weet ik aan het feit dat ik me ziek voelde. Maar vandaag is het pas echt heel koud. Want vandaag is het november geworden.
Ik weet het: het slaat nergens op, deze redenatie. Maar ja, nuancering is, ook en vooral waar het mijn gevoel betreft, niet mijn sterkste kant.
Afijn; om voor mezelf de warme herfst van oktober nog wat vast te houden dus deze nieuwe kleurtjes.