Wat is moreel gezien het meest verwerpelijk?Moreel verwerpelijk is al een term die moeilijk uit te leggen is.
A) Stelen bij de Albert Heijn
B) Als falend topman een miljoenenhanddruk opstrijken
C) Liegen over je ex
Is dat niet heel persoonlijk?
Moreel verwerpelijk is voor mij alles wat tegen mijn normen en waarden ingaat. Of, heel cru gezegd: alles waarvoor ik geen begrip kan opbrengen. Een nogal egocentrische benadering, maar vanuit die benadering zal ik antwoorden.
Moreel verwerpelijk vind ik stelen niet. Tot op zekere hoogte, dan.
Een pakje kauwgom stelen hoort er gewoon bij. Bij puberen, bij stoerdoen. En iedereen die dat doet, om die reden, weet in zijn achterhoofd wel dat het niet hoort; juist dat maakt het immers stoer, maar juist dat zorgt er ook voor dat je op een gegeven moment weer stopt, als deze manier van stoer zijn niet meer hoeft. Dit soort kleine diefstal leidt naar mijn idee zelden tot het grotere werk. En het grotere werk, zoals een gewapende overval, komt ook niet uit het niets. Dat is vaak het gevolg, een uitvloeisel, van een al bestaande criminele levenswandel.
Stelen uit noodzaak, een halfje brood en een potje Olvarit, vind ik niet verwerpelijk. Alleen maar heel tragisch.
Liegen over je ex is in kleine kring je eigen zaak. Kan ook ongetwijfeld worden onderbouwd; of het verstandig is weet ik niet. Sommige zaken gaan eenvoudig niemand aan; verzwijgen lijkt me dan altijd te verkiezen boven liegen of verdraaien van feiten. maar dat is afhankelijk van situatie en persoon. Liegen over je ex als je Mabel heet is ook je eigen zaak, niet bijzonder verwerpelijk maar wel ronduit stupide. Je kan toch zo wel raden dat a) de leugen ooit wel uitkomt, zeker als je publiek persoon bent en een leger nieuwsgierigen zich op je zaak stort; en b) het onthullen van de waarheid voor de grootst mogelijke toestanden gaat zorgen.
Een mijoenenhanddruk opstrijken vind ik wel degelijk verwerpelijk. Loon naar werk: geen werk, dan toch zeker geen groot loon. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat iemand dat überhaupt kàn: geld opstrijken voor iets wat hij of zij niet eens heeft gedaan. Een beloning accepteren die zo weinig in verhouding staat tot de geleverde prestatie. Ik zou het niet kunnen, en mezelf ook niet langer recht kunnen aankijken als ik het wèl zou doen.
Mijn antwoord: B
