A) Een parlementariër
B) Een ondernemer
C) Een religieus leider
Geen van drieen, althans: als het gaat om het grote geheel, de overkoepelende zorg.
Een filosoof als (adviseur van een) politiek leider lijkt me dan nog het mooist. Of een adviesorgaan van onafhankelijke wetenschappers en filosofen. Mensen die de staatstructuur hebben bestudeeerd; de psychologie, de drijfveren, van mensen en groepen en mensen binnen groepen; de economie op korte èn lange termijn. Adviseurs die volkomen vrij hebben kunnen denken en overwegen, niet gehinderd door persoonlijk belang.
Op kleinere schaal staan de drie mogelijkheden op gelijk niveau, en zijn ze eigenlijk onvergelijkbaar.
Ondernemers zijn noodzakelijk voor werkverschaffing. Voor het dagelijks brood. Voor algehele economische infrastructuur.
Parlementariërs zouden noodzakelijk kunnen zijn als ze zich meer in de maatschappij zouden begeven. Als ze louter volksvertegenwoordigers zouden worden, en in die zin onderdeel van het bovengeschreven adviesorgaan. Als ze niet zouden debatteren en ruzieen, maar alleen maar doorgeefluik zouden zijn, een luisterend oor. Waarbij de partijen en hun standpunten geen doel op zichzelf zijn, maar een kleur waarbij een groep zich thuis kan voelen. Vertrouwd genoeg om gedachtes en ervaring mee te delen.
Een religieus leider kan structuur, zorg en richting geven in spirituele zin. Wanneer die leider zich bescheiden opstelt, en geen gelijk wil halen of strijd wil aangaan met de staat of instanties. Ieder mens heeft, denk ik, op de een of ander emanier behoefte aan wat emotionele en spirutele steun. Hoe zweverig het ook klinkt. Ieder mens loot in zijn leven weleens aan tegen onverklaarbare zaken, morele overwegingen e.d. Een religieus leider kan dan tot steun zijn, maar moet in ons systeem van 'scheiding van kerk en staat' geen politiek leider willen zijn.
Mijn antwoord: geen.
Hmmm, de maatschappij... dat is een lastige... Ik heb namelijk het idee dat onze huidige maatschappij niet meer zit te wachten op een religieus leider. Een aantal groepen binnen de maatschappij hebben iets aan een religieus leider omdat zij ook wat doen met religie.
Parlementariërs dienen de maatschappij (in theorie) het meest daar hun bereik het grootste is. En de beslissingen die door hen gedaan worden hebben de breedste impact op de maatschappij.
De ondernemer moet toch flink uit de kluiten gewassen zijn om echt impact te maken.
PS1: (voor deze vraag er maar even vanuit gegaan dat het gaat om op zichzelf staande personen, niet om bijvoorbeeld de groep ondernemers)
Met name wat U in de eerste alinea zegt vind ik even interessant als twijfelachtig.
Helaas is politiek, net als andere zaken zoals psychologie en economie, geen exacte wetenschap. In mijn ogen redden we het daarom niet met een groepje filosofen die het land besturen. Zij hebben de waarheid niet in pacht, zeg ik bij voorbaat. Ik zal niet de enige zijn die zo nu en dan twijfelt aan hun beslissingen, en dat leidt tot onrust. En mogelijk meer.
De geschiedenis leert dat er uitzonderingen bestaan in positieve zin, alleenheersers die wél van wanten weten. Maar uitschieters in negatieve zin komen zeker niet minder frequent voor. En de gevolgen daarvan zijn dermate desastreus dat het hele idee liever te mijden lijkt.
Daarnaast wordt niemand _niet_ gehinderd door persoonlijk belang. mIKe (URL) - 06 november 2003 - 10:58
Parlementariers horen de maatschappij te sturen, in de praktijk komt het neer op beinvloeden. Ik zie geen dienende rol, behalve voor degenen die afhankelijk zijn van eenuitkering.
Tegen religie keer ik me de laatste jaren steeds meer; ik zie meer en meer hoe verschillende religies mensen onnodige regels opleggen en kloven slaan tussen mensen van verschillende geloven. Hooguit de verhaaltjes uit het oude testament hebben een mooie moraal (ik ken de Koran en andere geloofsboeken van andere geloven dan die waarmee ik ben opgegroeid, niet).
Een ondernemer levert arbeidsvraag, waarbij de maatschappij, zeker in de huidige economische situatie, enorm gebaat is.
Lijkt me duidelijk. B. Pimmez (URL) - 06 november 2003 - 12:18
Ik onderschrijf het antwoord van Puck volledig Liesan (URL) - 06 november 2003 - 16:52
ik kies C, dat is, wanneer u mij zoudt kennen, op z'n minst opmerkelijk. Maar mijn belangrijkste reden is dat door religie de meest mooie kunst en cultuur is ontstaan. Zonder leider geen religie. Hadden we de passies van Bach gehad zonder religieus leider? kaatje - 06 november 2003 - 20:21
Ik ben niet gelovig, maar ik denk dat een religieus leider heel nuttig zou kunnen zijn in deze maatschappij. Als het een goede is. Iemand die mensen weet te inspireren, die de nadruk legt op het goede, op medemenselijkheid, respect en naastenliefde. Als tegenwicht voor het materialisme en egocentrisme lijkt me dat niet verkeerd. Ricky (URL) - 06 november 2003 - 23:22
Sommige religieuse leider kunnen, denk ik, heel nuttig en betekenisvol zijn voor de maatschappij. maar als ik om me heen kijk dan zie ik weinig van dat soort leiders die niet meer, meer, meer willen.
Ondernemers zijn idd de drijfveren van de economie, maar in zn eentje denk ik niet dat een ondernemer zoveelk kan betekenen.
En om nu te zeggen dat een parlementarier de maatschappij dient..., nee, dat vind ik te ver gaan. Dat zouden ze mogen doen, dat zouden ze zelf moeten doen, maar tot dat ze dat ook daadwerkelijk doen blijft mijn antwoord gelijk aan dat van Puck: geen. tylani () (URL) - 09 november 2003 - 13:12
"Geen" vind ik een beetje flauw, vluchtgedrag. Het ging om het kiezen. En als we er nou eens vanuit gaan dat ieder van deze types zijn taak naar eer en geweten vervult. Dan ga ik voor de parlementariër. De ondernemer dient hoogstens een paar duizend mensen direct en misschien nog meer indirect. En uiteindelijk doet ie het toch voor de poen, waar helemaal niks op tegen is. De religieus leider leidt hoe dan ook de mensen om de tuin, beperkt ze in hun denken, neemt ze een deel van hun mogelijkheden af. Maar de parlementariër heeft tenminste de mogelijkheid veel goeds te doen. Edwinek (URL) - 10 november 2003 - 13:14
