zondag 21 maart 2004 - 06:39
Dat je droomt dat je trapeze zwaait, met hem met wie je al weken in onmin leeft. Je zweeft en zwaait, manoevreert samen tussen andere zwaaiers door. En het zwaaien, de emoties, de nabijheid - het is allemaal zo overweldigend en intens, zo afschuwelijk angstig en fabelachtig prachtig dat je compleet bezweet en trillend wakker wordt.
Het is één uur 's nachts, je weet zeker dat dit de belangrijkste droom in je leven is, je krabbelt het verhaal, het gevoel erbij, in een hoekje van de radiobode, ergens naast de magische tekst zaterdag 20 maart, om in de ochtend om betekenis te kunnen vragen.
Je gaat slapen.
Je wordt wakker.
Je herinnert je niets meer, behalve het feit dat je een paar uur eerder meende de belangrijkste droom in je leven te hebben.
Right.
Wie was de ander? Als het een bekende was, dan is wat er van het verhaal over is gebleven duidelijk genoeg. Dan heb je met hem wat op te lossen en het is een heel gedoe.
Was het een onbekende, dan zit het allemaal van binnen. En dat is misschien ook duidelijk genoeg.
henk (URL) - 22 maart 2004 - 00:12
Ik heb ook eens zo'n droom gehad. Bij mij was het een "troostdroom". De jongen die ik in mijn wakkere wereld al maanden miste hing aan een trapeze en pakte me op en wiegde me. Heen en weer slingerden we, het was allerfijnst...
Ik weet niet precies wat jouw droom betekend, maar weet wel dat een "trapeze-droom" heel indrukwekkend en bijzonder kan zijn.
Duszzz...
Mrx () - 26 maart 2004 - 22:31