Loopje
Ik zag een overwichtige vrouw Nordic Walken.
Zonder de bijbehorende 'skistokken' - maar haar armen bewogen alsof ze die stokken wel had. Ze leek zich met haar handen af te zetten, ploegde haar armen door de lucht als de wielen van een stoomlocomotief. Ze had de lichte draf van een snelwandelaar. Rechte benen, het lichaam zwalkend en deinend. Ze leek een traag, plomp michelinmannetje, versneld afgespeeld.
Nordic Walken en snelwandelen: het moet niet in de stad. Het moet in de bergen, in de bossen. Ver, vèr weg van de bewoonde wereld. Net als de gestichten van weleer.
zondag 11 december 2005 - 17:00
Power Walken heet dat.
cockie (URL) - 11 december 2005 - 19:17
Het Nordic Walken, of zoals je hier beschrijft Power Walken zou inderdaad niet in de bebouwde kom mogen worden uitgeoefend. Oprah mag 't dan nog zo promoten, het ziet er werkelijk niet uit!
Eveline (URL) - 11 december 2005 - 20:35
Nah.. ik vind haar dapper.. In a sort Forest Gump kind of way.
Run Forest, run!
Actiereactie (URL) - 12 december 2005 - 07:40
"Voor Kees was de zwembadpas een geluk in 't leven. Als-ie soms een verre boodschap moest en als een onbeduidende jongen langs de gracht sukkelde, dan begon-ie inééns aan de zwembadpas; en waarachtig, hij zag zich nagekeken door menigeen. Hij verbeeldde zich gymnastiekpantoffeltjes aan te hebben; voelde zich langzamerhand in een witte broek daarhenen snellen; soms zelfs bracht-ie 't zover dat-ie een mooi woord bedacht, dat op z'n tricot moest staan gemerkt. Hij voelde veel voor "Vitesse". Dat had-ie eens op een bootje in de Amstel zien staan. Locomotieven hadden soms ook zulke fijne namen!
Eens ging Kees met z'n moeder mee, 'n boodschap. De moeder liep nogal vlug en Kees, kleine jongen nog, want z`n moeder was 'n grote vrouw, Kees nam de zwembadpas. Hij sprak geen woord en hij genoot in stilte; al heftiger zwaaiden z'n armen; iedereen zou zeker denken: kijk, da's vast een jongen van een gymnastiekvereniging...
Opeens bleef z'n moeder staan. "Wat mankeert je nou?" vroeg ze wreed.
Hij zei van niets en ze gingen verder. Kees kalmpjes baaivangend eerst; maar al gauw werden z'n bewegingen weer opzienbarend; en de moeder gebood: "Doe toch niet zo mal met je armen. Je lijkt wel een ongelukkige jongen. Kan je nou de enige keer dat je 's met me bij de weg loopt, je fatsoen niet houwen." Kees gaf geen antwoord; het zwaaien met z'n armen liet-ie; maar toch bleef-ie stiekem lopen proberen iets bijzonders aan z'n houding te geven. Och, dat z'n moeder nou liep te mopperen over de zwembadpas, dat begreep-ie wel; daar voelde-n-ie haar gewone haat in tegen gymnastiekpantoffeltjes. Want nietwaar, dat zou toch best 's kunnen: in plaats van schoenen repareren... Spaarde toch weer uit...
Daarom hield-ie z'n mond maar; lei maar niet eens uit dat het de zwembadpas was."
mIKe (URL) - 12 december 2005 - 08:58
zwembadpas is verwarrend, ik dacht toch echt eerst dat Kess' geluk in het leven ene pasje was waarmee hij het zwembad in mocht. Ik had misschien meer rekening moeten houden met de context.
Liesan (URL) - 12 december 2005 - 09:04
Kees'
Liesan (URL) - 12 december 2005 - 09:06
ze krijgt tenminste toch een beetje beweging.. maar inderdaad, het ziet er niet uit.
Chiugate (URL) - 12 december 2005 - 15:05
@ Liesan: ik dacht ook meteen aan de zwembadpas van Kees de Jongen!
els (URL) - 13 december 2005 - 00:31
Ik ben toch niet de enige die onmiddellijk aan The Ministry of Silly Walks van Monty Python's Flying Circus denkt?
(zie http://www.univie.ac.at/cga/art/tv.html )
henk (URL) - 13 december 2005 - 19:34
Eh...overwichtig? Taalvernieuwing?
Eelco - 14 december 2005 - 10:07
ik zou dolgraag nog een potje op die manier voor gek lopen anders!
kom maar op met de zwembadpas! lijkt mij wel bij me passen
(flapperdeflapperdeflap)
xd
DaPowerrr (URL) - 14 december 2005 - 13:45
