Self-limiting
Opvallend, hoe elke schub wordt afgesloten met een depressie.
Ook toen ik nog niet wist dat ik MS had. Ook na de tweede aanval, waarvan ik toen dacht dat het ischias was, en wat ik eigenlijk alleen
maar een lachwekkende toestand vond.
Het is opvallend, en het zou vanuit neuro-psychiatrisch oogpunt beslist interessant zijn, als de depressies niet elke keer heviger werden.
De vraag rijst: 'waar houdt het op' - maar dat is een vraag waarin het even verontrustende als fatalistische antwoord al besloten ligt.
dinsdag 28 maart 2006 - 14:04
Hé dat soort uitspraken daar word ik bezorgd van hoor! Maar je hebt het niet over de nabije toekomst hè? Toch?
Sabine - 28 maart 2006 - 21:50
Ik zit virtueel naast je, zwijgend, want hier valt niet veel te zeggen. Hopelijk kan het begrip dat ik uitstuur, je bereiken.
AnamCara (URL) - 28 maart 2006 - 21:51
Puck mijn hart gaat naar je uit. Ik wens je zuiverheid en kracht, welgemeend. Sterkte!
eveline - 29 maart 2006 - 09:39
Ik kan niet zeggen dat ik het begrijp, want ik kan het niet begrijpen omdat ik het zelf niet voel
Ik kan mij gewoon geen voorstelling maken van het leven dat jij op dit moment"lijdt"maar wat ik wel kan zeggen is dat ik geloof dat het altijd weer beter wordt en dat als iets heel erg is het alleen maar beter kan worden, maar ik geloof niet dat je daar veel aan hebt. Ik hoop dat het snel weer een stukje beter met je gaat...
Nancy (URL) - 29 maart 2006 - 21:00
Ik voel wel met je mee, ik als chronisch zieken, herken veel in wat je zegt. Hou moed en blijf vechten voor een toekomst, mét MS is ook dat mogelijk.....
Ik heb je log in mijn dagelijkse lijstje gezet en zal je blijven volgen.....
Chantal (URL) - 02 april 2006 - 10:24
hee darling puckertje,
hoe nodeloos de woorden als zij de leegte nog slechts vullen met nog meer leegte...
terwijl zonder woorden zitten zoveel meer zegt...
liefstes, schrijf gewoon, je weet waar ik zit
kussie voor jou!
DaPowerrr () (URL) - 03 april 2006 - 14:18
