Zuiver

'Waar doet u uw meeste boodschappen?', vroeg de enquete-juf.
'Bij het reformhuis', antwoordde ik.

Ik doe mijn meeste boodschappen bij Albert Heijn, maar ik haat Albert Heijn.
Te arrogant, te massaal, de opdringerig met hun 'Gezond product!!'-terreur.
Maar ze zijn gewoon het dichtst bij, en hun koffiecorner is, toegegeven, best leuk.
Niet dat hun opzet werkt. De bedoeling is natuurlijk dat je de koffie proeft en, dolenthousiast geworden over de fijne smaak van de KoffieVanDeMaand, onmiddellijk vijf pakken aanschaft.
Ik drink alleen bij AH koffie. Thuis nooit.
Bij het reformhuis koop ik ook veel, maar beslist niet alles of zelfs maar het meest. Te duur, te ver weg.
Maar reformhuizen moeten meer aandacht en lof krijgen. Die verdienen het om in enquetes genoemd te worden.

'Heb je veel pijn?', vroeg de mevrouw van de bloemen.
'Nee hoor', zei ik.

Ik heb ontzettend veel pijn. Soms heel erg, meestal niet; maar wel doorlopend, elke dag, al bijna een jaar. Hoe ontspannener ik ben hoe erger de pijn.
Maar ik wil niet het misverstand in stand houden dat MS een pijnlijke ziekte zou zijn.
Pijn direct door MS is zeldzaam. Het kan samengaan met exacerbaties (schubs) of andere vaak tijdelijke klachten: een oogzenuwontsteking kan loeiveel pijn doen; gevoelsstoornissen kunnen zich uiten als 'schaafwonden', waarbij de huid pijn doet bij elke aanraking; het zogenaamde teken van lHermitte - een electrische sensatie bij het buigen van het hoofd - kan zo heftig zijn dat het pijnlijk is; hetzelfde geldt voor spasmen.
Pijn kan als secundaire klacht ontstaan, bijvoorbeeld rugpijn doordat de spieren verslapt zijn, vergroeiingen door een lang verkeerd lopen.
Maar pijn primair door de MS is ongewoon.
Dat ik nou toevallig chronisch pijn heb, tsja. Lucky me. Laten mensen dat niet als standaard gaan zien.

'Wat ga je straks koken?', vroeg Jelle. 'Of nee, wacht: broccoli en rijst!'
'Niet. Worteltjes en boekweit.'

Ik at wel degelijk rijst en broccoli.
Maar: ik at broccoli omdat dat nou eenmaal het makkelijkst is, op de dagen dat hij langskomt. Daar hoef ik alleen het 'kapje' af te snijden, dan in het stoommandje en een kwartier wachten.
Ik wil niet dat hij denkt dat ik altijd, elke dag, broccoli en rijst eet. Dwangmatig en nooit anders.

Ik ben geen pathologische leugenaar: ik ben een principiële leugenaar.
Ik lieg ter bescherming van de grijstinten.