Komkommers

Ineens is het allemaal over en afgelopen.
Goedemorgen Nederland, Man bijt Hond, Jensen.
Allemaal hebben ze een Laatste Uitzending.

Ineens is iedereen ook onbereikbaar.
Vakantie.

Waarom nu, wat zou je nu opeens op vakantie gaan, afsluiten?

Nog nooit is de zomer zo onverwacht gekomen.
Ik heb het niet zien aankomen.

Heel vreemd, eigenlijk.
Ik zie het weer en de natuur; de circle of life. De blaadjes kwamen, heel voorzichtig, van lichtgroen naar diepgroen fluweel. De bloesem kwam en viel weer. Geitjes, zwaantjes, eendjes.
Ik geniet - ook als de zon niet schijnt, als iedereen zit te emmeren over so kouuddd!!!
Ik bedoel maar: het is niet zo dat ik me in een coconnetje door de wereld beweeg.
Maar de algehele zomerstop overvalt me.

Het ligt niet aan het feit dat ik niet meer op school zit. Ik zit al heel lang niet meer op school, de stress van proefwerken en schoolonderzoeken is geen noodzakelijke aankondiging van de vakantie meer.

Misschien dan toch het weer, dat zo achterblijft. Geen halfnaakte mensen met ijsjes, geen jubelende zomersfeer, geen ballorige WeZijnKlaar!-stemming.
Maar feit is: we zijn klaar. De TV is klaar, bedrijven zijn nog moeilijker bereikbaar dan anders, gewone activiteiten bereiden hun zomerprogramma voor.

Misschien moest ik ook maar een nieuw rooster opstellen.
Méér schrijven - ik verwaarloos u schandalig.

Ach.
Het is zo simpel.

Ik ben net begonnen. Nieuwe projecten, nieuwe levensfase.
Hoe kan ik, zo aan het begin van een nieuw leerjaar, ineens met reces gaan..?