Zwaar vertederende reactie in mijn mailbox:
'Michelle' heeft de volgende reactie geplaatst:
Hallo ik ben Michelle [Achternaam]. Ik ben 10 jaar. En ik woon in [Woonplaats]. Ik zou heel graag in een labratorium willen kijken! In een labratorium waar ze elektroniche dingen en zo uitvinden. Ik heb ook een expirimenten boek gekregen Ik vindt het heel leuk. Ik ga vandaag 22 april 2007 exipirimenten uit het boek doen. Eerst heb ik het boek doorgelezen. Wilt u met mij naar een labratorium gaan? Groetjes Michelle 10 jaar
Met daaronder al haar contactgegevens, tot de dorpswijk aan toe.
Ik heb maar een mailtje teruggestuurd:
Dag Michelle,
Dank je wel voor je reactie.
Ik ben zelf niet Willem Wever, ik had op mijn website alleen een stukje over hem geschreven. Ik heb je reactie wel naar de redactie van Willem Wever doorgestuurd. Ik hoop dat je een antwoord krijgt!
Jouw reactie op mijn site heb ik nu weggehaald. Je adresgegevens staan erin, en ik wil niet dat je straks van allemaal onbekende mensen eventueel vervelende post krijgt.
Veel succes met je vraag en veel plezier met je experimentenboek!
Hartelijke groeten,
Puck
Bekentenis: ik word bloednerveus van kinderen. Tot een jaar of vier, vijf gaat het nog wel, daarna worden ze me te bijdehand en adrem en voel ik me jaren jonger en in alle opzichten hun mindere. Ik was, ben, zo’n muts die zich als zeventienjarige liet wegpesten door haar negenjarige oppaskindjes.
Kinderen van tien met een 06-nummer, een eigen e-mailadres en een ‘expirimenten boek’ imponeren me. En dat toont zich duidelijk in mijn stotterende mailtjes...
