Coulda, woulda, shoulda
En zo loop je dan tegen je eigen muren aan, of zoals een psychiater het ooit noemde: ‘je fratsen’.
In reactie op mijn TV-postje kreeg ik me zo drie toestellen in de schoot geworpen. Ik heb ze zogezegd maar voor het uitkiezen.
Eén van de aanbieders valt af, over nummer twee ben ik aarzelend, de derde is haast perfect.
Haast.
Voor die derde moet ik een week geduld hebben.
En ik wil nu.
Terwijl ik eigenlijk niks te klagen of te zeuren heb. Omdat de regelrechte ramp vrij relatief is.
Ziet u, ik heb nog steeds tv. Alleen is het er maar één, en ik moet er twee hebben.
Zal ik uitleggen, voor u verontwaardigd opstuift over zoveel decadentie.
Ik heb dus een huis.
In dat huis woon ik half: ik ben er ’s avonds, ’s nachts en ’s morgens vroeg. Overdag ben ik nog thuis, dat is: in mijn oude vertrouwde kamertje, in mijn ouderlijk huis, zoals dat heet.
Ik ben bijna dertig maar stiekem hooguit dertien. Vandaar. Het moet langzaam groeien, ik ben de helft van de tijd ziek, en alleen in huis is dan allemaal nog te eng en moeilijk.
Het proefwonen ging eerst goed, toen heel slecht, toen iets minder slecht en net weer iets beter. En toen begon het in mijn tv eerst te regenen, toen te sneeuwen, en twee uur later was het hele beeld weg.
De tv in mijn woning.
En dus zit ik nu weer thuis. Mèt tv, maar wel met een snerthumeur. Want nog een extra onderbreking van het proefwonen en er is een kans dat het voorgoed bij proef blijft. Het weer wordt slechter, het wordt ’s avonds eerder donker, mijn moeder - nog steeds ’s nachts babysit - wordt moeër (vreemde woordspeling).
Het alternatief is om mijn geheime spaarrekening, een rekening die ik beslist niet mag aanbreken, toch aan te breken.
Over die spaarrekening trouwens:
Ik voel me genaaid.
Jaren geleden opende ik bij de Postbank een spaarrekening. Ze hadden ze in soorten, toen; afhankelijk van je inleg was de een voordeliger dan de ander. Plusrekening, kapitaalrekening, weetikveel. Het was in elk geval helemaal da bomb. Wàs. Toentertijd.
Ergens hebben ze de boel omgegooid, aangevuld en geschrapt. De kapitaalrekening staat alleen nog genoemd in duistere hoekjes van de postbanksite, en bij raadplegen van het renteoverzicht blijkt hij helemaal niet meer da bomb te zijn. Nog geen voetzoekertje, zelfs.
Ik hou niet van de uitspraak dat iets al dan niet ‘fatsoenlijk’ is. Zuurpruimige uitdrukkking. Maar in dit geval zeg ik toch: de Postbank was niet verplicht me op de hoogte te stellen van de wijzigingen; van het feit dat ik heel wat voordeliger uit kon zijn. Maar fatsoenlijk was het wel geweest.
Afijn.
Terug naar waar ik was.
Die TV, en het aanbreken van de spaarrekening.
Dat ik geen geld heb, zoals ik al eerder zei, dat is ten dele waar. Ik heb geld, maar daar mag ik niet aankomen. Toekomstgedoe, niet relevant voor dit stukje, maar dat moet u maar van me aannemen.
In absolute noodgevallen zou ik wat geld kunnen opnemen, en een nieuwe tv kunnen kopen.
Over die nieuwe tv’s trouwens (ha fijn, weer een intermezzo, want het was allemaal nog niet vermoeiend en onduidelijk genoeg):
buistv’s blijken helemaal niet meer gemaakt te worden.
Ik ben websites en winkels langsgeweest, moest zoeken naar wat ik ‘een gewone tv’ noem, maar het aanbod is praktisch nul. Enkel obscure merken, B- en C-merken.
Plasma en LCD-schermen, die zijn er in overvloed. En natuurlijk wordt er zoals altijd geweldig rekening gehouden met de minderbedeelden onder ons, en zijn de prijzen van nieuwe spullen vergelijkbaar met die van de oude....! (Hoor het sarcasme alstublieft)
Voor €350 kan ik al een prachtig platschermig toestel kopen. Kleinbeeld. Juist.
Was ik maar, had ik maar, kon ik maar....
Was ik maar minder bang, dan kon ik mijn huis mijn thuis maken en omiddellijk mijn tv en mezelf verhuizen.
Durfde ik maar mensen in mijn omgeving toe te laten, dan hoefde ik niet zo te twijfelen als die mensen me hulp aanboden.
Kon ik maar autorijden, had ik maar geen straatvrees, dan kon ik heel Nederland doorrijden zodat ik geen mensen in mijn omgeving toe zou hòeven laten.
Was ik maar minder ziek, dan kon ik lezen, muziek luisteren, lang achter de computer zitten. Dan was ik niet afhankelijk van de tv als enige afleiding.
Had ik maar meer geld, dan kon ik het me permitteren om bang en ziek te zijn.
Toekomstmuziek. Een toekomst waarin ik sterker en zelfstandiger ben. Zelfstandigheid die ik alleen kan vinden door op mezelf te gaan wonen, wat ik op dit moment alleen kan als....
Cirkels, ze zijn het mooist als ze vicieus zijn, vindt u ook niet...?
Update, 14.00:
Na nog een rondje elektronicazaken is de beslissing gevallen: een nieuwe tv.
Het jaar, dat ik nog dacht te hebben, bleek zelfs nog veel te optimistisch. Gewone, ouderwetse tv’s zijn nog hooguit een half jaar te koop; het is alleen nog een kwestie van de oude voorraad opmaken.
Ik bedacht me: als ik nu een tweedehandsje koop of krijg, is er een redelijke kans dat die ook binnen twee jaar het loodje legt. Als ik dàn een nieuwe wil kopen wordt het sowieso een nieuwe, en hoe veel de prijzen dan ook zijn gedaald: een grootbeeld voor hooguit €200,- zal er niet inzitten. Dan maar beter nu ogen dicht, diep ademhalen en een nieuwe kopen dan gokken op een uithoudingsvermogen van zeker vijf à tien jaar van een oud apparaat.
En dat was dus precies wat ik vanochtend deed: ogen dicht, diep ademhalen en €225,- neertellen voor een gloednieuwe Philips - het laatste A-merk dat ik kon vinden - inclusief verwijderingsbijdrage en bezorgkosten.
Vrijdag wordt hij ‘afgegooid’, zoals de verkoper het hardnekkig bleef noemen; zodat ik vrijdagnacht weer in mijn huis kan slapen.
Nu maar hopen dat mijn korte-termijngeheugen het ook op financieel gebied laat afweten en ik binnen de kortste keren over deze gruwelijk grote uitgaaf heen ben..
woensdag 29 augustus 2007 - 07:46
http://www.uitzendinggemist.nl
of
http://www.rtl.nl/service/gemist/home/
pien - 29 augustus 2007 - 17:04
quote: ‘Was ik maar minder ziek, dan kon ik lezen, muziek luisteren, lang achter de computer zitten. Dan was ik niet afhankelijk van de tv als enige afleiding.’
Ik kan hooguit een halfuur achter elkaar achter de computer zitten; en dan nog moet ik bezig zijn, niet aldoor naar het scherm hoeven te kijken. TV kijken op mijn computer is geen optie - hoeveel prachtige series en films er ook te downloaden zijn, hoeveel uitzendingen-gemist er ook online staan.
Puck - 29 augustus 2007 - 18:23
Weet je wat je had moeten doen? Alledrie de toestellen aannemen.. Dan had je er twee in reserve kunnen houden en met een iets positievere levensverwachting dan twee jaar, zo'n 12 tot 15 jaar gratis kunnen kijken.
Aan de andere kant is €225,- verdeelt over tien jaar, slechts 6,2 cent per dag. Twee keer ongelukkig afronden met de boodschappen en je bent het ook kwijt..
Patrick () - 29 augustus 2007 - 21:58
ik wens je een heldere blik...
roosje - 30 augustus 2007 - 02:01
kwestie van je computer anders opstellen.
pien - 30 augustus 2007 - 09:35
Ja... ja natuurlijk. Dat ik daar zelf nou niet aan had gedacht..
(...)
Puck - 30 augustus 2007 - 13:01
Het niet hebben van een tv in je eigen woning als excuus gebruiken om er dan ook maar niet te wonen (al is het dan alleen 's nachts en is het niet zelfstandig omdat je je moeder ook 's avonds laat meeverhuizen als ik je stukje goed begrepen heb) is natuurlijk een prima manier om vast te houden aan je angst, om het kleine beetje vrijheid en zelfstandigheid dat je had veroverd weer in te ruilen voor gewoon terug in het ouderlijk huis.
Je had er ook voor kunnen kiezen je tv in je ouderlijk huis te verhuizen naar je eigen woning, want wat voor tv valt er nou te kijken overdag? Het is maar waar je prioriteiten liggen, qua zelfstandigheid en qua kijkgedrag.
Eveline (URL) - 30 augustus 2007 - 13:08
Eveline had ook haar dag niet, zullen we maar denken.
esther - 31 augustus 2007 - 16:28
@esther: hihi! Inderdaad. Kan gebeuren. Dat geeft niks.
Voor mij geldt het niet zo dat ik graag tv kijk. Ik ben verzot op boeken. Als ik geen boekenkast meer zou hebben die gevuld was met boeken... zou ik ook zwaar balen en mijn dag niet hebben.
Carice () (URL) - 31 augustus 2007 - 17:15
Ik had een prima dag, Esther, dank je. Ik snap alleen niet dat het niet hebben van een tv op de gewenste plek een excuus kan zijn om iets waar je tijden keihard voor geknokt hebt om te veroveren (zelfstandigheid, je over een angst heenzetten, ook al heb je nog maatregelen getroffen waardoor je niet helemaal alleen hoeft te zijn) weer net zo hard te laten vallen.
Eveline (URL) - 01 september 2007 - 10:53
Het feit dat jij het niet snapt wil niet meteen zeggen dat het dan ook onbegrijpelijk is. Jij stelt dat het een kwestie is van prioriteiten stellen en dan komt het allemaal in orde. Vind ik een erg gesimplificeerde voorstelling van de complexiteit van problemen die Puck beschrijft op haar blog en bovendien vond ik je aanvallend, wat een mens die zo eerlijk over haar binnenwereld schrijft niet verdient.
esther (URL) - 01 september 2007 - 11:15
Inderdaad, dit is een goedgeschreven blog, geen wie weet raad prikbord. Denk niet dat er iemand trek heeft in belerende adviezen, behalve de gever/geefster ervan.
inge - 01 september 2007 - 11:28
Wat die zoektocht naar een normále TV betreft...daar kan ik me helemaal in vinden. Ik vind het ZO vervelend dat er alleen nog maar breedbeeldtv's zijn bijvoorbeeld. Terwijl meer dan de helft van de programma's niet eens in BB worden uitgezonden!
Zo komt het vaak voor dat ik binnenkom en m'n huisgenoot naar een aflevering van NCIS zit te kijken waarin Gibbs een ovaal hoofd heeft. Vind hij helemaal niet erg...
@ Eveline: Je bent idd erg hard (ook naar mij), maar daar blijk je zelf dus niet mee te zitten...?
Judith () - 01 september 2007 - 13:10
Goh ja, vreselijk hard en gevoelloos om het jammer te vinden iemand een stap terug te zien doen enkel en alleen door een tv.
Eveline (URL) - 01 september 2007 - 13:55
@ eveline : eindelijk eens iemand die zijn snavel open trekt.
Zo bot ben je niet.
Maar ssssstttt ! laten we stil zijn.. laten we onze arme lijdende puck niet storen in haar zwelgen......
liek () - 01 september 2007 - 14:50
Ik vond Eveline helemaal niet zo hard, waarmee ik niet wil zeggen dat haar mening ook waarheid is.
Ik denk eerlijk geschreven dat maar weinig mensen kunnen overzien in welke situatie Puck zich daadwerkelijk bevindt hoe persoonlijk en open dit log soms ook mag lijken.
Een excuus als een kapotte tv is helemaal niet nodig in haar situatie.
Ik geloof dat Eveline zeker niet zo gevoelloos is als het wordt gelezen.
Neem dan liek die heeft pas verstand van venijn en psychologie van de koude grond, complimenten hoor met zo'n goed overwogen en wel geformuleerde eigen mening, daar steekt iedereen wat van op.
Ik zou je haast sterkte willen wensen liek, was ik persoonlijk wat gevoeliger geweest had ik het waarschijnlijk nog gedaan ook.
Actiereactie (URL) - 01 september 2007 - 17:35
Waarom reageren er voornamelijk vrouwen?
René (URL) - 01 september 2007 - 17:46
Ik ben in ieder geval blij dat je weer een tv hebt Puck. Over de enge dingen gesproken: iets wordt pas minder eng op het moment dat je het doet. Het is dus aan jou om alle enge dingen aan te pakken, maar op jouw moment en tempo natuurlijk.
Nancy (URL) - 01 september 2007 - 20:55
PS: trek je de kritieken niet persoonlijk. Eveline heeft het beste met je voor en probeert je alleen maar te helpen.Over liek zal ik het maar niet hebben:O(
Nancy (URL) - 01 september 2007 - 20:58
ps2: natuurlijk bedoel ik met dingen facen dingen die je kunt facen, alles wat je zelf kan doen.( rare zin:O)
idem - 01 september 2007 - 21:11
