Pijnlijk
Na een martelgang van een half uur schuurmachientjes en ijskoud water op ontblote zenuwen, kwam de mondhygieniste met haar evaluatie.
Dat ik niet flosste was juist goed. Flossen, dat was maar achterhaald. Iets met tussenschotjes (ze heten anders, maar ik kan er nu even niet opkomen) die je makkelijk doorzaagt met zo'n flossdraadje, en dat die nooit meer aangroeien. Tandenstokers, dat was veel beter. En daarnaast: het zag er schitterend uit. Echt heel mooi. Ja, mooi en schoon en goed verzorgd, mijn gebit.
Haar herhaling maakte het eigenlijk alleen maar zuurder, dat ik op mijn dertigste geen ongevulde kies meer heb, mijn tanden aan de onderkant stuk voor stuk zijn 'afgekruimeld' en ik bovendien binnenkort op twee kiezen een kroon moet.
Tweede generatie oorlogsgebitje: daar kan je blijkbaar niet tegenop schrobben.
vrijdag 30 november 2007 - 12:34
Maar dat is ook een genetische kwestie, Puck, niks anders. Je moet evengoed natuurlijk je tanden blijven poetsen. Maar dat er, zoals ook in mijn mond, ongelukken gebeuren, da’s logisch!
Er zijn nu eenmaal mensen van 85 jaar met een perfect, bijna hagelwit kiezenstelsel. En er zijn mensen van 23 met een serie stompjes. Je kunt daar alleen maar van zeggen: je hebt een verkeerd DNA, en meer niet.
Ben Hoogeboom () (URL) - 01 december 2007 - 03:32
Heb ik als derde generatie zelfs last van. Oma kalkgebrek in de oorlog, pa daardoor een kunstgebit op z'n achttiende, en ik een zwak gebit. Tssss.
esther (URL) - 03 december 2007 - 20:25
