Letter of Note

Lieve T.,

Ik vond dit, of botste er tegenaan, eigenlijk. Moest meteen aan je denken, wilde het je sturen.
Dus dat doe ik maar. Misschien dat het aankomt, hoe dan ook.

Er zijn veel dingen waarbij ik aan je moet denken. Oneindig veel.
Mijn moeder, heerlijk bot als altijd, zei, ‘toen het net zo was’: ‘Ik had eigenlijk nooit het idee dat T. een grote rol in je leven speelde. Zo vaak had je het niet over haar’.
Maar juist nu merk ik hòe vaak ik aan je denk, en hòe groot de rol is die je in mijn leven, in mijn hart speelde en speelt.

Ik weet niet hoe actief jij bent, online. Hoe bekend je bent met de zogenaamde ‘nieuwe media’, met weblogs en wat niet al.
Zegt het begrip ‘tag’ je iets?
Als ik aan jou tags moet koppelen, dan blijkt er geen einde aan te komen.
Tientallen onderwerpen kom ik in mijn leven tegen, waarmee ik jou waarschijnlijk altijd al, als automatisch, associeerde. Maar juist nu, nu die associatie op een muur van pijn knalt, nú pas realiseer ik me hoe groot je plaats in mijn hart is.

Alles, en alles.
Nare dingen - zo veel. Veel te veel.
Depressie, eetstoornis, zelfbeschadiging, anorexia; alle daaraan verwante ‘tags’.
Nierbekkenontsteking. Driftbui. Dulcolax. Purgeren. Zowel haaruitval als haargroei.
Positievere dingen.
Talen - alle talen. Taalwetenschappen. Landen - alle landen. Rusland, natuurlijk Rusland. Odessa. Blokfluit. Al mijn platen, die ik jou ooit eens gaf, omdat ik geen plek meer had voor mijn platenspeler. Al die titels van al die platen die ik nu onherroepelijk ook met jou associeer. Schooltijd, Gymnasium, examenjaar, Latijn, Grieks. Slauerhoff.
Neutrale zaken, zaken die althans vroeger neutraal waren en nu voorgoed beladen zijn, hun onschuld verloren hebben.

‘Trein’.

God, ik mis je.
Elke dag weer, elke ‘tag’ weer.

Ik wilde je al eerder schrijven, maanden geleden, maar het wil niet lukken.
Misschien dat dit een beginnetje kan zijn.

Zorg goed voor jezelf. Waak een beetje over je ouders, over M.
Een béétje - cijfer jezelf niet weg. Neem rust, eindelijk rust.
Zeg je vader alsjeblieft dat ik hem steeds wil mailen; je moeder dat ik zo graag eens langs zou komen en met haar praten. Maar dat het niet lukt. En dat ik niet durf.

Kussen en knuffels - heel voorzichtig en heel snel (ik weet hoe je het verafschuwt, maar soms moet het gewoon even),

Tot gauw, tot mails,

Puck