Terug naar huis « Temperament   » InformatieBeheer

donderdag 20 oktober 2011 - 13:33
Moedertaal


Bij de nieuwe woning hoort, behalve voornoemd buurjongetje, ook een kinderboerderij.
En bij de kinderboerderij hoort een koe.
Het is die koe waarom ik me wat zorgen maak. Of eerder: het kind van de koe.

Punt is: de koe heeft een spraakgebrek.
Ze kan niet loeien. Als ze een poging tot loeien doet, komt er niets anders uit dan een diep gebrom.
Op slechte dagen klinkt het als een mobieltje op trilstand, die liggend op een tafel afgaat. U wilt niet weten hoe vaak ik, mijn eerste weken hier, ten onrechte en (dus) onverrichterzake naar mijn telefoon heb gegrepen.

Nou is een spraakgebrek op zichzelf niet zo erg.
Het gaat om wat voor koe je vanbinnen bent, tenslotte.
En van wat ik er tot nog toe van heb gezien, heeft ze een aardige, kalme, liefhebbende persoonlijkheid. Hooguit iets tè liefhebbend: haar kind nadert inmiddels de puberteit, maar zie ik nog zeer regelmatig urenlang tegen Moeders aan liggen, terwijl die laatste kindlief van top tot teen likt. Schattig, dat zeker, maar er komt toch een tijd dat zo'n kind op eigen benen moet.
Maar misschien is dat projectie van mijn kant, en pure jaloezie...

Afijn.
Dat is niet de reden dat ik me zorgen maak om het kind.
Het is het spraakgebrek.
Ik vrees een tweede Nell.

Voor wie het niet meer zo goed weet: Nells moeder had een beroerte gehad, en omdat Nell nooit met iemand anders dan met haar moeder contact had gehad, had ze de beroerte-spraak overgenomen.
En de mini-koe van hiernaast, die heeft ook geen peergroup, geen mede-koeien, anders dan haar moeder.
Niemand die haar kan corrigeren, niemand van wie ze anders kan leren.

Ik weet het, ik zei net: 'het gaat om de koe die je van binnen bent'.
Maar onze kinderboerderij is te klein voor twee koeien.
Er komt een dag dat de mini-koe van huis moet, naar een nieuwe boerderij.
En ik ben zo bang dat, als daar wèl andere koeien zijn, ze wordt verstoten. Omdat ze de taal niet spreekt, en die koeien minder tolerant zijn dan ik.

Want laten we eerlijk zijn: hoe lang red je het in deze boze, harde samenleving, als je als koe als een sidderende Nokia klinkt...?


Briljant, Puck. Briljant. Betere column dan Sylvia Witteman ooit heeft geschreven.

Ik maak me nu ook zorgen om kalf Nell.
Mrs Clockwise - 20 oktober 2011 - 13:52

lief!
mrtj - 21 oktober 2011 - 14:04

Als niet-vleeseter is de zin "Het gaat om wat voor koe je vanbinnen bent, tenslotte." voor mij moeilijk te verteren.
Ron - 23 oktober 2011 - 09:52

Hoera, daar ben je! Ik moest hier ondanks je zorgen erg om lachen. Zet maar een koeienringtone op je telefoon en laat die af en toe horen aan het koeienkind, misschien kan ze er iets van leren.
esther - 23 oktober 2011 - 22:14

Ik ben blij dat ik niet de enige in de wereld ben die zich om dit soort zaken druk maakt. "Overontwikkeld invoelingsvermogen" noemt men dat.

En dan nu zorgen dat ik bij de captcha geen "koe" invul.
Poelekie (URL) - 23 oktober 2011 - 22:18

  
Persoonlijke info onthouden?

Om commentspam te voorkomen vragen we je om antwoord te geven op de 'silly question'
 



Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.