Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd

Aan mijn wijkgenoten, mijn stadsgenoten, landgenoten. Aan SBS, die natuurlijk als eerste komt opdraven als groot alarm wordt geslagen. Aan u, lieve lezer, als eerste getuige:

Ik weet dat het er allemaal erg verdacht uitzag en klonk. Boren om elf uur, om halftwaalf gesleep en gezeul op de parkeerplaats, met een zware zak. Gerommel op het balkon; dat ik vervolgens om klokke middernacht dat balkon stond te soppen.
Maar heus. Ik zweer.
Er was geen lijk, het was echt heus niet zo griezelig als het leek (toevalilge woordspeling - kon geen andere woordcombinatie vinden).

Het punt is: als ik de moed heb, dan heb ik de energie niet, en als ik de energie heb, dan de moed niet.
En aangezien het me juist nu aan beide ontbrak, vond ik dit het uitgelezen moment.
Dus ik heb eerst gaten geboord in de nieuwe diepe grote bouwemmers.
Toen realiseerde ik me dat ik niet genoeg aarde had, dus heb ik de nieuwe grote mega-zak uit de achterbak van mijn autootje gehaald.
En na afloop lag alles, maar dan ook echt àlles onder de aarde.

Maar mijn broccoli- en bietenplantjes zijn nu in elk geval overgeplant naar nieuwe, ruimere, zonniger bakken.

Geen bloed en verborgen lijken en lichaamsdelen, dus.
Sorry over de overlast en de mogelijke onrust.