Terug naar huis « Test Case Scenario   » Letters of Note

woensdag 05 december 2012 - 22:12
Point made & taken

De ellende met spreekwoorden en gezegden is: ze zijn zo narcistisch. Of zo onzeker, maar misschien is dat hetzelfde. Altijd maar hun gelijk willen halen, hun bestaansrecht claimen. 'Zie je wel, ik zei het toch, het is niet voor niets dat ik ooit ben geformuleerd'.

'Haastige spoed is zelden goed', dat is er typisch zo eentje, die zichzelf steeds maar weer wil bewijzen. En dan natuurlijk juist als je toch al ziek en moe bent.

Te laat thuis, doorweekt en de hagel nog in je haar, honger of misselijk of allebei, planning in het gedrang - dat vooral. Dus snel-snel pannetje uit de oven, saus afmaken, rijst opwarmen, en dan: KLAP. Ieniemienie bakje met saus kan het gewicht van de lepel niet aan, en zoals dat dan gaat met lepels: het bakje valt niet gewoon zachtjes en bescheiden om, maar de saus wordt door de hele keuken gekatapulteerd. Over het aanrecht, de vloer, mijn broek, mijn enige (want orthopedische en €1750 euro per paar dus niet echt van 'laten we daar een kast vol van nemen') schoenen.
Gelukkig is het tomatensaus, dus het is in elk geval heel duidelijk wáár het vuil zit.

Schoonmaken, dus. Tot mijn omgeving niet meer kan doorgaan voor een CSI-filmset.
En opnieuw beginnen.
Bij gebrek aan beter wordt het nieuwe sausje aangemaakt met melkpoeder, dat ik in grote hoeveelheden bij AH jat. Of overal waar verder de doseerzakjes creamer voor het oprapen liggen. Alleen omdat ik mijn koffie zwart drink maakt nog niet dat ik minder recht heb op melkpoeder dan witte drinkers. Vind ik.

Melkpoeder, dus.
En vanwege de haastige spoed die, ja ja ik wéét het nou wel, nog steeds niet goed is, blijkbaar ook niet voor mijn zicht, grijp ik in plaats van naar het creamerstaafje een zakje Brufen. Dat er heus, nee echt, heel veel op lijkt.
Nou gaat een gerecht dat om room vraagt, er zelden op vooruit als je in plaats daarvan sinaasappelbruis gebruikt. En zelfs al zou het een fantastische culinaire vondst blijken: mijn maag heeft duidelijk te kennen gegeven het zelfs met de eerste halve dosis niet eens te zijn.
Dus ook deze batch saus gaat weg.
Moet ik het nog hebben over punten van keukenkastjes, vlamvattende pannenlappen?
Nee hè?

Neemt u mij niet kwalijk.
Ik ga eindelijk maar eens eten.

H e e l  e r g  l a n g z a a m.


Hahaha, echt? Van die smerige bruisrommel ipv melk? Geweldig! Ik zie het al helemaal voor me :)

Mooi stuk.

Arme jij.

Arme schoenen ook.

Toch gelachen. Seurry.
zuster_klivia (URL) - 06 december 2012 - 17:15

Ik had allang een pizzakoerier gebeld denk ik.
Sjaak - 14 december 2012 - 15:21

@Klivia: lachen mag :-). Zelfs uitlachen mag, in dit geval: de dag erna gebeurde namelijk precies hetzelfde, met de saus. Dan verdien ik ook weinig sympathie meer...

@Sjaak: ja maar, het punt is: ik heb nog helemaal nooit pizza besteld. Sterker nog, de laatste keer dat ik kant-en-klaar at was rond mijn zestiende, en dat was een doodgewoon patatje bij de snackbar. De laatste keer dat ik echt een maaltijd afhaalde was bij de chinees, rond mijn dertiende (of misschien nog jonger).
Als je duidelijk zo'n ongeluksdag hebt, is het niet het moment om ook nog eens 'nieuwe' dingen te gaan proberen...
Puck - 17 december 2012 - 13:17

  
Persoonlijke info onthouden?

Om commentspam te voorkomen vragen we je om antwoord te geven op de 'silly question'
 



Verberg email:

Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of email-adres in te typen.