Ouder

Er was een rekening.
Op de rekening volgde een herinnering, nog een herinnering, een dwangbeval en een dwingender bevel.
Er kwam een betalingsregeling. Toen ook daaraan niet kon worden voldoen nog één herinnering, en toen, eindelijk, het laatste oordeel. Nú, of de rechter.
Pas op dat moment hoorde ik ervan.
Kreeg een wanhopig telefoontje. Of ik wilde helpen, kon voorschieten.
Voor het eerst ik. Niet mijn moeder - ik hoop omdat eindelijk werkelijk is doorgedrongen dat hij haar niet extra mag belasten.
Mijn moeder en ik denken dat dit een keerpunt is. Waarhéén, wat die andere kant zal zijn, dat moet nog blijken. We vrezen het ergste.