2 | 14:36 Onverklaarbaar [Opruiming (8)]

Wie houdt er van mij?!, riep ik in de ruimte.

'Ik.', zei mijn moeder.

Waarom?

'Geen idee.'

En zij lepelde rustig haar soep op.

19-08-2004

3 | 14:24 Gezocht: context [Opruiming (7)]

Ik kreeg niets van wat ik wilde
maar ontving alles wat ik nodig had

2-05-2005

Soms wou ik dat mensen gewone papieren folders waren, die je kan openslaan om even te kijken, en wegleggen als je het niets vindt, zonder dat je daarmee een band of contact aangaat.

11-01-2005

één van mijn droompersonages begon me op mijn zenwen te werken

'agree to disagree, you moron.
en laat me dan gewoon slapen'

24-11-2004

your willingness to humiliate yourself

5-08-2004

mousedeer dwerghert stomachs 3 4

4-08-2004

Gisteravond zag ik iets langskomen op tv.
Gisteravond was niet echt een fijne, blije avond, waarop ik bij machte was me te concentrerend op langskomende Ietsen, en dus passeerden Iets en ik elkaar.
Het was Iets met georganiseerde criminaliteit. En de islam. Het vervalsen van paspoorten.

12-05-2004

Ik omarm de opmerking.
Niet omdat ik nou zo blij ben met het probleem als zodanig, maar omdat het een definiëring is.

Ik heb zin om het leven in te springen, te rennen en dansen en loeihard mijn kop te stoten.Hartstochtelijk, voelbaar, tastbaar.
Als die verdomde paniek nou maar wat minder was..

5-03-2004

Wie zich kenbaar wil maken moet bereid zijn af en toe van de bekende vorm af te wijken. Wie zich niet kenbaar wil maken heeft grofweg drie keuzes: hij trekt zich volledig terug uit de bewoonde wereld; hij is niet bang om beoordeeld of veroordeeld te worden; of hij doet tenminste zijn best -

25-02-2004

1 | 14:16 Ver heen [Opruiming (6)]

Voorheen was ik de enige die bedreigend was.
Was ik er maar niet, dan zou het leven dragelijk zijn.
Ik was de enige barrière, het enige wat in de weg stond om te springen, rennen, dansen, strijden.
Was ik er maar niet, dan zou het leven niet alleen dragelijk zijn, maar zelfs een uitdaging. Vol met Onrecht en Kwaad dat bestreden kon worden. Te wapen, op het paard, in het geweer. Ik zou het gaan maken, ik zou gaan debatteren, discussiëren, de wereld veranderen of daar in elk geval pogingen toe doen. De wereld was walgelijk en bedorven, maar dat was een feest. Juist in dat zuivere bederf was ze zo helder, zo klaar, zo prachtig.
Als ik eerst maar van mezelf verlost zou zijn.

Ik weet niet wat ik heb, de laatste tijd.
Het wil niet meer.
Ik ben niet langer mijn enige vijand, de enige bedreiging. De wereld, zo mooi en zo fascinerend, is duister geworden. Van een zuigende zwartheid, ongrijpbaar, kwaadaardig. Onrecht waartegenover ik machteloos sta.
Ik denk niet meer na. Ik wil geen nieuws meer zien, wil niet meer horen over wat mensen doen en denken. Wil zelfs liever niet meer luisteren naar mijn vriendin, als zij zich kwaad maakt over Moberg, kamerbesluiten, grote-mannen-foute-speeltjes.
Ik heb geen woede, geen ergernis, kan me niet druk maken. Kan niet meer verontwaardigd meetwisten, zelfs niet opkomen voor mijn eigen geloof in de goedheid van de mens.
Ik word alleen maar treurig. En somber. Moe. Passief, lamgeslagen, lusteloos.
Mijn strijdlust is weg, en hoe meer ik stilsta bij wat vroeger een uitdaging was, hoe zinlozer de strijd met mezelf lijkt. Wat moet ik ook eigenlijk, genezen en wel, in zo'n wereld. Ik kan er niets, het is te groot, te naar.

Dus ik denk maar niet.
Ik moet immers door, en zou ik nadenken dan zou ik volkomen gedesillusioneerd stoppen.

Dat ik vroeger lange stukjes schreef. Beschouwend.

Ja. Dat weet ik. Waar sommige mensen in tijden van depressie zichzelf almaar dieper in de put praten, zwaar op de hand zijn, aan niets leuks kunnen denken, word ik integendeel steeds oppervlakkiger.
Zou ik beschouwen, beschrijven, analyseren, dan zou ik zo ver weg zinken dat ik nooit meer terugkom.

4-10-2003

1 | 14:12 Onzichtbaar [Opruiming (5)]

..maar stel nou dat je het wel doet.
Stel dat je stopt met de melk waarvan je darmklachen krijgt, de vette worst die je maagzuur geeft, de koffie die je onrustiger maakt, de sigaretten waarvan je het benauwd krijgt, de chocola die je puisten geeft.
Dan ben je na een paar weken fitter, frisser, wakkerder, in alom betere conditie.
Je hebt de maanden en jaren van naar, ongedurig, ziekig, wankel nog in je hoofd, je zweeft en danst en springt en bent euforisch over deze ommekeer.
Tot het gewoonte is.
Gezond zijn is namelijk iets dat, gek en verwaand genoeg, nauwelijks opvalt.
Je denkt niet 's avonds: poeh zeg, wat ben ik vandaag weer gezond geweest.
Je denkt hoogstens: ha, lekker gewerkt, fijn gesport, leuk bij vrienden geweest.
Hoe gezonder je bent, hoe soepeler alles gaat. Comfortabel, zonder bobbels, ongemerkt zeil je voort.
Zo saai.
En dan op een dag denk je: ik heb wel zin in een stukje chocola. Och, zo'n beetje kan geen kwaad. Of beter nog: chocolademelk. Lekker warm en knus op een winterse dag.
Ik weet het nou wel, hoe het gezond moet. Als ik nou gewoon weer een beetje... en dan met mate.. dat wil wel, ik heb nu toch nergens last van, ik kan heus wel wat hebben toch?!

En voor je het weet.. en begint alles weer van voren...

07-09-2003

§ | 13:47 Quotende [Opruiming (4)]

I'm just a simple anarchist trying to make it through the day

(Grace Polk, Joan of Arcadia)

16-09-2005

The sky drips down
like dragon's teeth
The earth sighs
bending to my touch
I am
melting

(Roseanne, 'Brain-Dead Poets Society')

02-08-2005

'L.A. is a lonely town when you're the only orange boy around.'

(Alf)

15-04-2004

1 | 13:43 Disturbing Really Weird Search Request [Opruiming (3)]

verhip (in Google Canada)

23-1-2005

ze zou schaapjes willen tellen maar de herder is vermist

13-5-2004

hoeveel procent is het dat een meisje van 15 jaar zwanger kan worden

14-2-2004

Hoewel vermoedelijk bedoeld als betiteling van een simpele huishoudelijke activiteit, vind ik deze query toch een enigszins morbide klank hebben:
ophanging gordijnen doe het zelf

6-1-2004

1 | 13:33 Vh-m.v [Opruiming (2)]

moet duidelijk boek zijn
met foto's en tekeningen
omschrijvingen
dat ik duidelijk zie tot waar het streepje doorloopt
tekening flanken
bruinrode steenrode heidelibel
alles heel goed weten
derde segment uitzet enzo

over het achteruit vliegen enzo
en de ontwikkeling

27-08-2004

Waar was jij gisteren?
Oh, dood
Oh. Dood is ok. Maar bij dood hoort koffie en koek! Die was er niet!
Ja. Sorry. Volgende keer doe ik koffie en koek. Maar is jouw maag daar wel tegen bestand?
Neehee... maar het gaat er om dat je de mogelijkheid biedt. Je hoeft het niet te benutten, als ie er maar is...

21-07-2004

waar was god toen hij jou schiep, vroeg zij vermoeid

8-05-2004

planet actie
by puck

you go girl

28-04-2004

als ik zeven sloten zie: spring d-er maar in

13-04-2004

Jij maakt mij tot een produkt.
Een vereenzaamd produkt.

14-03-2004

wil je seks?
- hou op zeg. kost nog energie ook
welnee. ik doe het werk wel.
- da's nieuw. vertel!

11-03-2004

jouw wereld wordt almaar groter he.. met al die inlognamen..
en straks neem je het internet over..

29-02-2004

hoe compatible vind jij dat wij zijn..?
nieeeett! maar god jij hangt ook op details zeg

27-02-2004

ze heeft nog geen uitkering of ze doet maar van alles he?!

26-02-2004

1 | 13:25 Tantalus [Opruiming (1)]

Wat is dat dat mij, Hagenaar en tegen wil en dank opgezadeld met KPN, Eneco en consorten, voortdurend als een lekker visje dat knusse Essent-gezin wordt voorgehouden?
Laat die reclame lekker regiogebonden zijn. Ik weet zeker: als wij Essent zouden kabelen, zou mijn vader ook zo'n gezellige dommerd zijn. Dan zouden hier leuke dijkjes en frisse fietsers zijn, en zou ik een luie hamster kunnen knuffelen.
Maar het zit er niet in. Geen Essent voor Den Haag. Laten ze hun commercials dan in vredesnaam beperken tot TV-Noord.

28-08-2003

2 | 07:57 Discreet

Gegoogled op mijn straatnaam (en uitkomend bij een straatgenoot) vraag ik me af: is het wel de bedoeling dat bestanden van het type '.rek' en met adres 'gironet.nl/home/' op internet staan..?

(en: als iemand de stommiteit heeft om zijn directories open te zetten, mag je daar dan ook in snuffelen?)

4 | 11:22 Rekenkunde

Mijn moeder sprak:
Als je Katrina min Rita doet houd je Kain over.

De vraag is nu: wat betekent dit?
Sowieso: wat is de symbolische betekenis van het van elkaar aftrekken van orkanen.
En dan: wat moeten we, in dit verband, met Kain?

Persoonlijk kan ik niets met Abel.
Het is een watje, zonder duidelijk karakter. Braaf ventje, en dan ook nog eens doodgeslagen. Ach ach wat zielig. Laten we een stille tocht voor hem organiseren.
Kain is veel interessanter. Genuanceerder.
Kain heeft frustraties, problemen, duistere kanten.
Kain is menselijk.

Maar ja.
Hoe combineer je dat nu met mijn moeders aftreksom?
De schade die niet van de orkanen komt heeft een menselijke oorzaak?

Aldus mijmerden wij, al fietsend en winkelend.

'Je mag het je lezers vragen', zei mijn moeder gul. Als zij maar de credits kreeg voor dit potentieel briljante inzicht.

En dan pas kom je er achter dat je helemaal geen Kain overhoudt, maar Kan.
En daar is helemaal niets mee te doen, op huiskamerfilosofisch niveau.

2 | 20:02 Bevredigend (3)

Ik heb vanochtend een UroDynamischOnderzoek gehad, vatte ik mijn dag samen voor B.-de-fysio.
'Wat doen ze dan..?'
Ze plakken drie elektroden: één op je dijbeen, één op... en dan zijn er twee slangetjes, die gaan in...
Halverwege mijn eerste zin begon B. te jammeren. Hij klapte zijn handen half op zijn ogen, half op zijn oren. Hij deed nog net geen 'LALALALALA Ik hoor je NIEEET!!!!'
Ja sorry hoor. Dan moet je er niet naar vragen.
'Dat weet ik. Ergens wil het weten, maar tegelijk ook helemaal niet. Dat is mensonterend, zo'n onderzoek!!'

Het viel wel mee, eigenlijk.
Het was genant. Het was enigszins pijnlijk. Het was erg ongemakkelijk. En het was erg eng om 'los te laten': ik was doodsbang voor de pijn die uitplassen zou geven.
Maar uiteindelijk viel het alleszins mee.

Iedereen was lief, iedereen was comlimenteus.

De verpleegkundige die het onderzoek deed was aardig en gezellig.
Ze praatte met me, zei van tijd tot tijd bestraffend 'ssssshhh..' als we te hard lachten en de grafiek op het beeldscherm acuut uitschoot.
Je doet het heel goed, het gaat prima.
En na afloop: je was heel rustig, je maakte een heel kalme indruk.

Heh.
Ach, wat weet ik mijn innerlijke stormen toch goed te bedwingen..
Ik zakte spontaan door mijn pootjes toen ik van de behandeltafel stapte, zó erg trilde ik - maar dat hoefde zij niet te weten.

De uitslag kwam meteen.
Je hebt een erg ontspannen blaas, heel mooi, ik ben heel tevreden.
(Ha! Dat is ook voor het eerst dat iemand wat voor onderdeel dan ook van mij 'ontspannen' noemt!)
Complimentjes tot en met, kregen mijn blaas en ik.
De pijnvlagen kwamen vermoedelijk uit mijn bekkenbodemspieren. Iets met impulsen van de ene spiergroep naar de andere.
Maar het kon geen kwaad.
Mijn blaas was, als gezegd (en voortdurend herhaald door de arts) rustig en ontspannen.
Ik kon medicijnen krijgen, maar dat hoefde niet.
Het zou wat anders zijn als de spasmen in de blaas zaten; dan zou er gevaar zijn voor onstekingen en nierproblemen en dat soort vrolijkheid. Maar nu was er geen medische noodzaak.

Ik wilde geen medicijnen. En daarmee was het dossier gesloten.
Als ik vragen had, als de klachten veranderden of verergerden, als ik van gedachten veranderde over de medicijnen, dan was ik welkom.
Maar voor nu was ik klaar bij de afdeling urologie.

Jammer. Zou ik bijna zeggen.

(Dit alles is al een maand geleden. Maar er ging iets grondig mis tijdens het schrijven van het stukje. Vandaar, enigszins verlaat, deze.. eeh.. closure..)

4 | 13:16 Ping Mam

Iemand enig idee hoe je een GSM kunt lokaliseren, als hij aanstaat?

Mijn mams is haar GSM kwijtgeraakt.
Ofwel bij AH, ofwel (en dan hebben we een probleem..) in de papierbak.

Het is een prepaid, hij is knoertoud - financieel is het geen verlies.
Maar ze is nogal aan het ding gehecht.
Dus mocht u bij de politie werken en een fijne trace kunnen doen, of een andere manier weten: wij, Familie Puck, horen het graag.

5 | 19:33 Kwebbel

"Ik heb gisteren Ali B. gezien.
Dat lijkt me een leuke jongen."

Ik stopte acuut met roeren.
Haalde diep adem. Schudde de verbazing van me af en roerde door.

"Hij was bij Jensen.
Wat is dat voor malle vent?"

Opnieuw totale verstijving.
"Wat moet jij bij Jensen..?"

"Ik was te vroeg.
Om kwart voor twaalf komt Daphne. Maar ik dacht om kwart over elf. En toen zag ik Ali B.
Dat lijkt me een leuke jongen.
Een beetje ongecoördineerd. Maar hij lijkt me best aardig. Goeiig."

Ik had zo gehoopt dat het na het tennis over zou zijn, met zijn tv-verslaving.
Maar na het tennis kwam er méér tennis.
En ergens tussendoor heeft hij ontdekt hoe de afstandsbediening werkt.
Nu kijkt hij àlles. Meer dan ik. En voornamelijk vrouwen-dingen.
Sex and the City. RTL Boulevard ('want Daphne heeft van die mooie ogen'). America's Next Top Model. Herken de Homo.
Hij vindt zichzelf te dik. ('Ik weeg 62 kilo!! Ik heb altijd 58 gewogen!!' - voor een man van 1m77).

Ergens heb ik het idee dat de hormoonkuur die hij in 2000 voor zijn prostaatkanker heeft gehad nog steeds niet is uitgewerkt.

(Ik weet dat er erg veel 'papa-postjes' zijn, de laatste tijd.
Maar behalve schelden babbelt hij op het moment bizar veel. De hele dag.
Elke keer dat ik hem in de gang tegenkom begint hij met een nieuw verhaaltje, een nieuw praatje.
Als u nog een leuke vrouw voor hem weet, liefst midden 30, dan hoor ik het graag. In de tussentijd moet ik zijn eieren èrgens kwijt.)

2 | 18:28 Intermediair

‘'Luister eens.. er staan drie Stukken beneden, die zijn bezig met verhuizen. Als jij toch naar de garage gaat, kan jij dan kijken of ze hierheen komen of juist wegtrekken?’
Waarom? Wat heb je eraan om dat te weten?
‘Nou ja. Het is wel handig om te weten of je potentiele aanstaande blijft of weggaat.’
Dan moet je zelf naar beneden gaan. Je stelt je voor en je zegt dat je zin hebt in één van de drie maar dat je nog geen keuze hebt kunnen maken. Kom nou. Je moet een beetje zelf initiatief nemen.

Tsk.
Toen ik dertien was wou hij zonder problemen mijn maandverband kopen omdat ik me daar te veel voor schaamde, maar leuke jongens in de gaten houden is teveel gevraagd..

1 | 09:38 Gezond

'Puck, kom eens kijken..!!'

Ok, dit heeft enige achtergrondinformatie nodig.
Mijn vader is niet zo goed in het vertellen van anekdotes. Hij is eigenlijk sowieso niet goed in het vertellen van wat-dan-ook.
Hij is ontzettend saai. Ik houd van hem, maar hij is niet bijster entertaining. Hij vertelt uitgebreid en langdradig, over zaken die niemand behalve hemzelf interesseren.
Daarbij komt, en dat is in dit geval belangrijker: hij krijgt het voor elkaar om àlles een dreigende ondertoon te geven.
'Ik heb een plantje gevonden' kan hij brengen met een somberte en duisternis alsof hij zegt: 'er ligt een bom in de garage, over vijf minuten zijn we niets méér dan gruis'.
Hij is al een week of zes ziek, de laatste twee dagen zieker, dus als hij dan, op bom-toon, zegt 'dat hij me iets wil laten zien', dan kan je verwachten dat dat 'iets' gruwelijk is. De termometer die 41° aanwijst; kots met bloed; stukjes long.
U begrijpt: ik liep met trillende beentjes de huiskamer in.

'Daar, op de muur. Daar zit een hond!'.
Trotse blik. Glunderend om zijn eigen geestigheid en slimheid.
Mijn zogenaamd stervende vader zat schaduwspelletjes te spelen. En op de kamerdeur had hij een hond 'getekend'.

'Eeeh.. ik heb ze weleens gezonder gezien...'
'Het is een bepaald ras.'

Waarna hij verheugd in zijn boterham met honing hapte. En ik, nog nasidderend, terug naar mijn kamer vluchtte.

3 | 23:30 Gepast

Het Vaticaan heeft bekendgemaakt wat de laatste woorden van paus Johannes Paulus II waren. Op 2 april om 15.30 zei de paus in het Pools: "laat me naar het huis van de vader gaan".
(bron: teletekst 121)

2 april.
Dat is 5,5 maand geleden.

Mijn theorie: de laatste woorden van de paus waren: 'zuster, ik moet plassen..'
En het Vaticaan heeft de afgelopen maanden gedebatteerd over de vraag of die laatste woorden relevant en noemenswaardig zouden zijn.
Of dat ze niet toch beter de voorlaatste woorden bekend konden maken.

9 | 20:33 Die, die and die again

Ben ik de enige die heel agressief wordt van die groene M&M-jongen..?

7 | 08:17 Hieperdepiep!!

Hoera! MaPuck wordt vandaag.. eeeh.. 16 jaar..!!

1 | 17:53 Zondvloed

"Je begrijpt het niet. Er valt niets te wachten, het wordt niet droog, het gaat alleen maar harder regenen.
Het gaat steeds harder regenen, en morgen komt er ook nog een Noordenwind bij.
Waarom wil dat nou niet tot jullie koppige hersens doordringen??"

Een soort moderne Noach, die moeder van mij..

1 | 09:11 Mantelzorg

‘Ja, Goedemorgen, u spreekt met Puck. Ik heb een afspraak met een ergonomisch adviseur voor het aanmeten van een douchestoel, en die afspraak wou ik afzeggen.’
‘Mag ik vragen naar de reden van het afzeggen?’
‘Degene die mij moet begeleiden is dan jarig.’

Waarna het heel lang stil bleef.

Maar zo vreemd is het toch niet, om iemand op zijn verjaardag even vrijaf te geven van dit soort activiteiten..?

1 | 14:16 Goedkoop

Sinds pakweg een week of drie valt er niets meer te downloaden.
Elke film, elke serie waarna ik op zoek was, is binnen.
Saai.

Maar nu heb ik het fenomeen talkshow ontdekt!
Goed voor mijn Engels, goed voor mijn inzicht in het Amerikaans denken, en vooral goed om mijn altijd latent aanwezige irritatie en woede ergens op te kunnen focussen.
Favoriet, na vijf afleveringen (ok, dat is nauwelijks een gedegen basis, maar meer heb ik gewoon nog niet gezien..): The Daily Show. Overigens in het bezit van een fors video-archief, dus ik kan nog even vooruit.

Jon Stewart is af en toe bijzonder flauw.
Maar het is verfrissend om een Amerikaan Anti-Bush-Satire te horen verkondigen.
En hij kan erg raak zijn, getuige dit commentaar, dd. 30-7-2003:

The poet Robert Frost once wrote: Good fences make good neighbours. Of course, that was from the guy who enjoyed stopping by woods on snowy evenings.
Anyway..
But fences were the hot button topic when President Bush met with Israeli prime-minister Ariel Sharon at the White House yesterday.
Specifically the 150 mile long barrier Israel is currently building, to separate itself from the Palestinian occupied West-Bank.
Bush wants Sharon to stop building the fence.
But.. it's complicated:

“The fence is a sensitive issue, I understand. And the prime-minister made it very clear to me that it was a sensitive issue.”

(…)

Bush continued:

“And my promise to him is we'll continue to discuss and to dialogue how best to make sure that the fence sends the right signal..”

That's true, because, you know:
Twenty-foot-high concrete- and razor-wired security fences can be so ambiguous..

Is the fence saying: We welcome you ?
Or is it perhaps saying: Keep the fuck away from us..?

Erg geestig. Vond ik tenminste.

Extra-gratis bij dit nieuwe kijkgedrag: ik begrijp postjes van Bob.
Sterker nog: of het gelinkte nou satire is of niet, het kost me niet eens zoveel moeite om het te geloven, na het fragmentje Pat in The Daily Show van 23-08-05..

5 | 13:02 Gegeven paard

Xs4all adverteert (op tv):
'Gratis monteur!'

Nou klinkt dat op het eerste gezicht heel leuk.
Maar ik heb wel een paar vragen.

Zoals:
De rolstoel die ik van het WVG krijg is een bruikleenstoel. In principe blijft die van het WVG; als ik hem niet meer nodig heb moet hij terug. Andersom is het heel goed mogelijk dat die van mij van een ander komt, en dat ik dus een gebruikte stoel krijg.
Geldt iets dergelijks ook hiervoor? Is het een gebruikte, of een nieuwe monteur?

En hoe lang mag ik hem houden? Zijn er voorwaarden aan verbonden, een bepaalde termijn?
Is het net als bij een buddy, dat je elk jaar een nieuwe krijgt omdat je je niet teveel mag hechten?

Hoe gratis is gratis eigenlijk? Zorgt de monteur voor zijn eigen onderhoud? Moet ik voor hem koken, en zo ja: komt hij met een handleiding van voorkeuren, wensen, eventuele allergieën?

Oh, en.. nou ja.. ik wil niet àl te kritisch zijn.. maar als ik de door xs4all geleverde monteur nou niet mooi vind.. mag ik hem dan ruilen..?

Ik begrijp dat het goed bedoeld is, een Zomeractie als deze.
Maar het is toch niet zomaar iets: een gratis monteur in huis nemen.

3 | 14:33 Plof

Het is raar, dat als het op is, het zo ineens op is. Zo zonder enige aankondiging.
De afgelopen dagen en weken moe, steeds moeër. Maar goed gestemd, niets aan de hand.
En dan, onderweg naar een afspraak, een kleine woordenwisseling. Niets ergs, niets ongewoons. Maar ineens knapt er iets.
Tranen met tuiten, rechtsomkeerts, kris-kras door de straten om de ander 'af te schudden'.

Thuis.
Afspraak afgebeld, alle afspraken voor de rest van de week afgebeld.

Alles teveel. Vanuit het niets.
Het lijkt verdorie wel alsof ik emotie-incontinent ben.

3 | 08:14 Kort & Krachtig

Op dit moment dendert Ocean's Twelve binnen, met een snelheid van 450kB/s.

Snelle downloads geven een kick. Maar op de een of andere manier is dit net iets tè.
In een raceauto zijn bomen alleen nog een groen waas - zoiets.
En misschien ook omdat, hoe sneller het gaat, des te korter de kick duurt.

Jammer dat Azureus niet, zoals Kazaa of eMule, een 'View Shared Files'-functie heeft. Dan konden deze Zweed en ik (zijn IP zegt dat hij uit Vaxjo, Kronobergs Lan komt) langer bij elkaar blijven.

2 | 19:54 PopPopPopPopPopPopPop (D.C. ad inf.)

'Firefox prevented this site from opening 1375 popup windows.'

Wow.
Het is bijna verleidelijk om die site te unblocken. Gewoon om te zien hoe 1375 popups eruit zien..

3 | 19:06 Regen maakt dat ik groter word...

Oprechte deelneming, aan mensen die rolstoelgebonden zijn en die niet meer, zoals ik, de keuze hebben. Zittend word je veel sneller veel natter.
Oprechte deelneming aan dat troepje padvinders dat midden in hun wandeltocht werd overvallen.
En oprechte deelneming aan mijn ouders, die helaas een dochter hebben gekregen die zo stupide is dat ze tijdens een wolkbreuk denkt: 'het wordt vast snel droog, laat ik lekker gaan fietsen'.

Mijn moeder stroopte de kleren van mijn lijf en merkte knorrig op: 'je bent wel gegroeid sinds je een baby was..'

6 | 15:26 Partly Cloudy

Heden in de brievenbus:
1 x 'Aan de bewoners van dit pand'
1 x 'Bankieren bij de Postbank in 2006'

En het onweert.

Your basic zaterdag, dus.

2 | 13:17 Samenwerking

‘Drie dingen.
Ik heb een algemene vraag; ik wou graag een verwijsbriefje; en ik heb bubbeltjes. Kijk:  ’
- en ik liet mijn huisarts de vierkante centimeter van vreemde blaasjes op mijn arm zien.
Hm. Jeukt het?
Nee. Ik heb er totaal geen last van. Maar ik heb ze al een maand, en dat vind ik te lang.
Hij pakte een loep, mompelde wat.
Ja.. het lijkt op eczeem..

Mijn huisarts is veel leuker geworden sinds ik MS heb. Nonchalanter, rustiger. Menselijker.
Voorheen zou hij, om elke hypochondrische uitbarsting van mij te voorkomen, veel arroganter hebben gereageerd. 'Het is eczeem' (en laat daar geen twijfel over bestaan!)
Nu ik niet meer puur en alleen een zenuwwrak ben is hij niet te beroerd om te laten merken dat hij het ook niet allemaal weet.
'Het lijkt op eczeem'.

Ik ben zijn enige MS-patient. Dat is even verontrustend als rustgevend.
Hij heeft weinig vergelijkingsmateriaal: als er ooit iets gebeurd kan hij niet meteen ingrijpen!
Hij heeft weinig vergelijkingsmateriaal - zoals alle huisartsen in Nederland.

Er zijn naar schatting 8200 huisartsen en ruim 13000 MS-patienten. Dat zijn 1,7 patiënten per huisarts.
Dat wist ik niet. Toen de neuroloog in december met zijn voorlopige diagnose kwam heb ik de huisarts plàt gescholden. In gedachten althans - live ben ik niet zo'n scheld-held.
Hoe had hij dit over het hoofd kunnen zien, me zo lang kunnen laten doorlopen, klassiekere gevallen dan mij kreeg je bijna niet, met mijn ogen en gevoelsstoornis en draaiduizeligheid! Als ik mezelf moeiteloos in alle beschrijvingen herkende, waarom had hij mijn klachten dan niet herkend?!
Verkocht en verraden meldde ik me bij een andere huisarts. Die me rustig uitlegde dat een huisarts totaal niet alert is op een ziekte als MS, er over het algemeen geen verstand van heeft en het dus ook niet herkent.

Wist ik veel.
Ik ging er stiekem vanuit dat een arts tijdens zijn studie elk mogelijk ziektebeeld in de boeken voorbij ziet komen. Dat hij alles kan herkennen. En dat de specialisten er zijn voor de - nou ja. Specialistischer hulp.
En MS klonk zo bekend, zo common knowledge. Dat ik er nou helemaal niets vanaf wist.. maar de naam klonk zo gewoon, als ziekte.
Was dus niet zo.

Ik ging, nog enigszins wrevelig en terughoudend, terug naar mijn eigen huisarts. Die aangaf erg geschrokken te zijn. Begreep dat ik woest op hem was. Het speet hem; achteraf gezien, alle klachten van maanden nog eens op een rijtje zettend - ja: dan zag hij het duidelijk.
Dat vond ik sportief van hem. En dapper.
Eenmaal gekalmeerd las ik het verwijsbriefje voor de fysiotherapeut nog eens over, dat hij op 5 januari, vlak na het eerste bericht van de neuroloog had geschreven:
‘Vermoedelijk MS. Doorlopende behandeling voor 2005’.

Sindsdien zijn we goede vriendjes, mijn huisarts en ik.
Hij doet vaag en verstrooid. Hij is sneller en eerlijker somber; kijkt triest bij een nieuwe klacht en zegt 'ja.. het is natuurlijk een vreselijke ziekte..'.
Hij lacht sneller.
Niet neerbuigend of betuttelend, maar gewoon: hartelijk en aardig.

In ruil ben ik minder hypochondrisch.
Gisteravond zat ik net vijf minuten aan tafel, of mijn voorhoofd brak in vlammen uit.
'Gevoelsstoornis', dacht ik berustend. Ik bereidde me in gedachten al voor op drie weken pijn, op eventuele aangezichtsverlamming.
Maar het ging wel èrg snel. Zelfs voor een MS-klacht.
Binnen twee minuten verspreidden de vlammen zich naar mijn hals, mijn oorlel, mijn lippen. Het stak over naar mijn rechtergezichtshelft - en toen vond ik het welletjes. Ik liep naar de spiegel en zag grote rode plekken. Steeds roder wordend.
Oh shit.

Ik belde de huisartspost, maar terwijl ik in de wachtrij stond bedacht ik me: rode peper.
Ik had peper gesneden, en mezelf kennende daarna gedachteloos aan mijn gezicht gezeten.
Ik hing op. Wreef met een restje peper over mijn pols - indachtig de melk-temp-test van moeders.
Onmiddellijk verscheen er een rode brandende plek.
Waarna ik weer aan tafel ging.
Na twee uur was het leed geleden.
Ik ga beslist vooruit.

(De bubbeltjes zijn inmiddels een week of vier geleden.
Ik kreeg er zalf voor, die de bubbeltjes binnen drie dagen als sneeuw voor de zon deden verdwijnen.
Even rap zijn ze nu ook weer teruggekomen, tezamen met een bizar soort vampierbeet op mijn buik.
‘Tsja’, haalde de huisarts vanochtend zijn schouders op; ‘dat is eczeem eigen.. dat komt weer terug.. je kan opnieuw smeren.. en vet houden, maar ik vrees dat er verder niet zoveel aan te doen is..’
Geeft niet. Ik heb er toch geen last van. En ik troost me met de gedachte dat de huisarts zelf ook eczeem heeft.)

4 | 07:00 Mostly Sunny

Laatste dag.

3 | 22:39 Primitief

Kijk nou.. er is ook geen licht.. hoe kunnen ze hier slapen..???
Beestjes.. ieeeeuw!!!
Het is gewoon niet te bevatten.. dat mensen hier kunnen leven.. zo vies..!!
Allemaal modder overal!
Het is toch een hele andere wereld.. wij hebben normen en waarden en respect voor mensen.. maar zij staren je gewoon aan..

Christ. Stelletje idioten.
Je zou toch zeggen dat, als iemand meedoet aan 'groeten uit de rimboe', hij enig idee heeft van een leven buiten zijn eigen kleine wereldje.

(En kom me niet aan met 'onverwacht gedropt'. Als je 'enthousiast de uitdaging aangaat om een keer primitief vakantie te vieren' zal je toch op zijn minst voorbereid moeten zijn op plassen tegen een boom. Zònder plastuitje.)

2 | 08:36 Over namen gesproken..

Pap, heb jij ooit koosnaampjes gehad..?
‘Ja, in Zwitserland!
Toen heette ik Wimpeli.’

Eens zag ik in een album een foto van een klein Siberisch jongetje, eind negentiende eeuw. Een bleek somber ventje, helemaal in dassen en mutsen gepakt - maar wel in korte broek. Mager michelinmannetje.
Wie is dat..?, vroeg ik mijn moeder.
‘Dat is papa.’

Wimpeli. Snoezig.

15 | 13:22 Eigen

Ik krijg geen grip op mijn eigen naam.
Als anderen zeggen dat mijn naam zo mooi is kan ik ze slechts wezenloos aanstaren.
Oh. Ok.
Voor mij heeft hij geen klank, geen vorm, geen karakter, geen ritme.

Van elke andere naam kan ik zeggen dat hij springerig of streng is, scherp of rond, zacht of hard. Er zijn koude namen, blije namen, enge namen. Maar mijn naam is gewoon MijnNaam. Verder niets.
Zoals ik ook de stemmen van mijn ouders niet kan definiëren. Het zijn gewoon HunStemmen, maar ik weet niet of het prettige of mooie of hoge of lage stemmen zijn.

Ik begrijp nu dat mijn vader nooit hoorde dat zijn moeder Duitse was, hoewel het accent eraf moet hebben gedrópen.

Vreemd, dat iets zo dichtbij kan staan dat het ongrijpbaar en onzichtbaar wordt.

En u? Hoort u uw eigen naam, of de stemmen van uw dierbaren?

§ | 08:10 Typo

U hebt een tafel voor ons klaar gemaakt,
niet alleen met brood en wijn,
maar met Uzelf,
opdat we vervuild mogen worden.

En dat is waarom je je handen voor het eten moet wassen. Hoe schoner je begint..

6 | 17:39 Bede

Als we dan toch aan het tellen zijn: uitgaande van mijn eerste oogheelkundige rondgang als beginpunt, heb ik nu 1 jaar, 3 maanden, 9 dagen en 8 uur MS.

Ik mag hier dan veel jammeren: in praktijk ben ik er relatief goed aan toe. Ik heb meer beperkingen en klachten dan je statistisch zou mogen verwachten (een EDSS van 5 binnen een jaar is niet echt gangbaar), maar het kan allemaal veel erger. Er is geen reden aan te nemen dat mijn levensverwachting ernstig zal worden beïnvloed.

Daarom vind ik het des te verontrustender dat ik zo veel pijn heb.

De zenuwpijn die in juli begon is nog niet weg.
Hij was even wat minder, maar is sinds een week full blown terug. Voornamelijk in mijn armen, maar 's avonds en 's nachts ook in mijn benen.
Het gevoel van een band die de ledematen afknelt. Een dikke, zware pijn, een pijn van getrek, diep van binnen. Jeuk in de kern van de spieren; afwisselend knauwende, bijtende, of juist weeïge, dreinende pijn. Pijn die dwingt tot bewegen, een gaap-achtig uitrekken.

Drie fysiotherapeuten en een arts heb ik er naar laten kijken. Ik heb gesmeekt om alsjeblieft verhoogde spierspanning te vinden, stress desnoods. Iets wat weg te masseren of mediteren is.

De laatste fysio heeft vanmiddag een zeer venijnig soort pijn opgewekt. Een compleet nieuwe pijn, die wegtrok zodra hij stopte met zijn provocaties.
'Dàt was perifere zenuwpijn' zei hij.
Pijn afkomstig van de armzenuwen.
Het feit dat het een nieuwe en andere pijn was, was (kort samengevat) het bewijs dat de pijn die ik normaal heb van het centrale zenuwstelsel afkomstig is. En daar valt niets aan te masseren.

Medicatie, is dan de enige oplossing. Tryptizol, Baclofen, Neurontin en dergelijke.

Ik wil geen medicijnen.
Mijn zenuwstelsel mag dan enigszins de kluts kwijt zijn: orgaan-technisch ben ik gezond. Elke vorm van medicatie is wat mij betreft een ongewenste belasting van een in wezen gezond lichaam.
Ik heb nog zeker 40 jaar te gaan. Ik zal in de toekomst ongetwijfeld nog genoeg te slikken krijgen.
Om dan al na één jaar ziekte met pijnbestrijding te beginnen vind ik te snel, te vroeg.

Ik ben zelf niet godsdienstig, maar ik geloof wel in de kracht van gebeden. Van goede gedachten.

Toe. Gooit u al uw Goden, Profeten, Messiassen en Zen-meesters in de strijd - en bidt dat mijn pijn uit zichzelf weggaat.
Al is het maar voor een paar dagen. Dat ik tenminste eindelijk weer een nacht goed slaap.

7 | 00:23 Jubileum. Soort van.

Hoeraaaa!
Puck bestaat vandaag precies 4 jaar, 29 dagen, 9 uur en 29 minuten!

(Maandje te laat. Foutje..)

7 | 09:19 Dossier

Een paar dagen geleden was ik bij de apotheek.
Tijdens een gesprekje met de assistente keek ik over haar schouder mee op het computerscherm, naar mijn gegevens.
Er stond vrij veel. Terwijl ik nauwelijks bij die specifieke apotheek kom. Er stond onder andere een vermelding van een 'adviesgesprek incontinentiemateriaal'.
Pardon? Stond die computer in verbinding met de ziekenhuiscomputer?
Ik vroeg het.
Nee, nog niet, maar dat is in de toekomst wel de bedoeling.
'Daar zijn wij heel blij mee!'
Het klonk enthousiast.
Een enthousiasme dat ik bepaald niet deelde.
Sowieso kan ik het, met mijn ziektegeschiedenis als referentie, wel schudden als ik die leuke jonge apotheker nog aan de haak wil slaan.
Maar dat is niet het belangrijkste.

Laat ik eerlijk zijn: ik ben hier nogal dubbel in.
Mijn fantasieloze, harteloze, puur zakelijke kant zegt: Ja! Alles automatiseren! Geef iedereen een chipkaart, waar àlles opstaat. Adresgegevens, SoFi-nummer, medische gegevens. Eindelijk overzicht en structuur. Iedereen een nummer, de mens is niet meer dan een verzameling van data, maar iedereen raakt toch maar alles kwijt: zo hebben we het voorgoed bij elkaar. Opgeruimd staat netjes, zogezegd.
Nazi-praktijken van heb-ik-jou-daar, ik geef het onmiddellijk toe.

Tot het persoonlijk wordt. Dan is mijn privacy me heilig.
Ik ben ik en ik bepaal zelf wie inzage heeft in mij. Zowel letterlijk als administratief.

Na de neuro-reva-beïnvloeding ben ik nogal huiverig voor onderling overleg.
Voor nuances, tonen, indrukken die worden overgenomen.
Artsen zijn net mensen. En mensen zijn weblogreageurs.

Zelden krijg je, bij discussies op weblogs, na de vierde reactie nog een originele, eerlijke reactie. Niet omdat de lezers niet origineel zijn of geen eigen mening zouden hebben, maar omdat die meningen zijn gekleurd door eerdere reacties.
Jantje leest een stukje, vormt zijn mening, reageert.
Pietje leest het stukje, vormt zijn mening, wil reageren maar leest eerst Jantjes reactie.
Oh. Oh, ja, zo kan je het inderdaad ook lezen.. zo had ik het niet begrepen, maar misschien..
Pietje twijfelt, herziet zijn mening, reageert.
Terwijl Jantje in eerste instantie misschien wel het hele stukje verkeerd heeft begrepen. En Pietje daarin meesleept.
Alle volgende Jantjes en Pietjes volgen de gezette toon, of reageren op elkaar.
Klaasje heeft wèl door waar het stuk over ging, maar heeft een dergelijk irritante manier van formuleren dat iedereen onmiddellijk een hekel aan hem heeft en over hem heen valt.
And so on.

Iets dergelijks gebeurt ook bij artsen.
Er hoeft maar één arts te zijn die een twijfel laat doorklinken, die een persoonlijke antipathie laat doorschemeren, die zelfs maar gewoon een slechte bui heeft - en het dossier is 'besmet'.
Elke volgende arts leest het over en denkt: Oh.. Collega X denkt aan Ziekte Y, of aan Neurose Z.. nu je het zegt, misschien heeft hij daar een punt..
Al dan niet onbewust wordt de lijn van denken gevolgd. Terwijl Collega X misschien wel helemaal de plank heeft misgeslagen.

Patiëntendossiers zijn zelden objectief. En ook objectieve feiten worden zelden objectief waargenomen.
Het zijn geen opsommingen van labwaarden en onderzoeksuitslagen. Het zijn verslagen van visites, samenvattingen van gesprekken, genomen beslissingen.

Onderzoek neuroloog: trage pupilreflex, onstabiele gang, Babinski afwezig, hemiparesis.
Advies: verwijzing klinische psychologie

De volgende specialist trekt ras de conclusie: psychologie? Hm.. dus Collega denkt dat er een psychosomatische factor is..?
Terwijl Collega die verwijzing misschien wel heeft gegeven omdat Patiënte toch wel enigszins bedroefd is over de hemiparesis.

In verwijsbrieven van mijn huisarts staat altijd een overzicht van de voorgaande bezoeken.
Dat gaat geheel automatisch, en ik ben er nooit blij mee.
Spastisch colon, heeft een jaar lang in het rijtje gestaan. Omdat ik daar toevallig één keer voor naar de huisarts ben geweest.
Het is geen achterdocht maar ervaring, als ik zeg dat een specialist door een dergelijke opsomming wordt beïnvloed.

En hoe relevant zijn sommige gegevens?
Want als bovengenoemde Patiënte eenmaal bij de klinisch psycholoog zit, die toegang heeft tot hetzelfde systeem: hoe belangrijk is het dan dat er een aantekening van de huisarts staat, dat Patiënte last heeft van een genitale schimmelinfectie?
Ik persoonlijk voel me enigszins ongemakkelijk als een orthopeed, van wie ik echt alleen maar steunzolen hoef te hebben, inzage heeft in mijn complete gynaecologische geschiedenis.
Het is niet relevant, alleen maar heel onprettig.

Minister Hoogervorst wil in 2006 het electronisch patiëntendossier hebben ingevoerd.
Heel praktisch, is zijn enige overweging.
Ethische bezwaren doen niet terzake; het hele ICT-deel wordt hopeloos onderschat, getuige het nieuws over het beveiligings-lek in twee ziekenhuizen.
Beveiligingsproblemen waar die twee ziekenhuizen beslist niet uniek in zijn. Het is niet zo dat met het dichten van het lek de problemem zijn opgelost.
De plannen zijn overhaast, slecht georganiseerd en niet doordacht.

Maandag verschijnt het boek van Karin Spaink, over dit onderwerp.
Ik hoop van harte dat het de juiste personen zal wakkerschudden.

4 | 19:28 Shut up and be pretty

Mijn eerste vriendje is nu 35.

Vreemd idee, eigenlijk.

We, mijn moeder en ik, zagen hem vandaag bij C1000.
Vanuit een hoekje gaapten we hem aan.
Nog net zo mooi als eerst. Mooier nog.
Aaach... mompelde mijn moeder vertederd; het is echt net J...
J. is háár eerste liefje.

Voor hij klaar was glipten we naar buiten, ongezien.
Hij is mooi, maar er komt geen zinnig woord uit.

1 | 15:55 Uitgeslapen

En dan zie je jezelf in je agenda schrijven:
14.00 - Sophysio^*

Christus wat flauw.

Van een middagdutje gaat je humor bepaald niet vooruit.

^* Fysio bij de Sophiastichting

5 | 07:40 Reminder

Rx - recipe;
Dx - diagnosis;
Fx - fracture;
Sx - symptoms,
Tx - treatment, transplant;
Hx - [patient] history.

Altijd handig, als je op engelstalige forumpjes rondstruint.

(Ik had een stukje, gisteravond. Helemaal klaar. En toen crashte Firefox. Ik heb nog net een screenshot kunnen maken, maar daar zit een gat in, en de bovenste helft ontbreekt. Mooi symbolisch, dat gat. Nu nog zien of ik het weer kan opvullen..)