2 | 18:21 Anatomie

Oh my. Ik zal weer naar de kleuterschool moeten, vrees ik, op zijn minst.
Blijk ik toch een heel verkeerd beeld te hebben van wat het head en wat de tail is:

   

(Random euro flip, via)

1 | 17:57 Klimaat en kledingkeuze

Reeds een halve dag na aanschaf concludeer ik: Nederland is geen land voor hoedjes.
Of het is zo warm dat het ding wegzweet, of hij waait af. Of beide.
Misschien is een hoofddoekje zo gek nog niet.

3 | 13:58 Goodness gracious

En ik maar denken: ach welnee, dat zijn natuurlijk maar onzinverhaaltjes, dat van suiker bij de cola en dat het dan zo gaat bruisen..

1 | 13:24 Tel uit uw winst

De tasjes! De tasjes van C1000, die waren eerst een kwartje en nu een euro-duppie! Die zijn goedkoper geworden!

(Dit als zeer helder moment in de tirade: Leugenaars! Misbruik maken van de onschuldige, onrekenkundige medemens! De bloemkool was vorig jaar om deze tijd 1,25 en nu weer! De peren ook! De bospeen ook! Oplichters zijn het, allemaal!!)

| 11:35 Potentie, daar moest je aan denken...

Voor als de banden lek zijn, de tijd vliegt en stilstaat, het lijf niet wil.
Je kan het. Tuurlijk kan je het.

Ik duim me suf, hoop dat het helpt.

Kus. En sterkte.

1 | 02:52 Over soulsearching en schrijfkramp

..en net als je zeker weet dat alle angst, al het verdriet en alle somberheid die een mens mogelijkerwijs kan voelen zich heeft verenigd in je hart en maag, en je je kamer rondkijkt in de hoop ergens houvast te vinden, zie je boven je hoofd een mot. Groot, groter dan je ooit hebt gezien; zwart en gonzend en doods, recht op je afkomen.
Waarmee in één vleugelslag zoveel associaties zijn geschapen dat je voorlopig in je slaapkamer geen veiligheid hoeft te verwachten.

9 | 15:45 Néééééééééééééééé!!!!!!!!!!!!!!!

Zij schoot spontaan in de hyperventilatie en liet haar hoofd met een klap op tafel neerdalen.

Beste Puck,
Bedankt voor je afmelding van de groep; wel jammer.
Misschien heb je via via al begrepen dat ik wegga van de afdeling.
Mina Kloek zal voor jou de contactpersoon worden; zij is nu op vakantie tot 12 augustus, daarna kun je een afspraak met haar maken.
Mocht je mij nog willen spreken, dan kan dat nog tot en met 9 augustus, daarna ben ik definitief weg.

Vriendelijke groet,
T.K.

Verbijstering, slechts.
T.K is het afgelopen jaar mijn contactpersoon geweest; een jaar waarin ik, waar mogelijk, elke ontmoeting met haar heb vermeden en elke afspraak tenminste één keer heb afgezegd en verplaatst. Bij het vooruitzicht onder Mina Kloek te vallen, zou ik echter hemel en aarde bewegen om bij T te mogen blijven. Ik zou bereid zijn morgen nog bij haar in te trekken.

Mina Kloek, zij is overweldigend, onbescheiden, giechelig en enorm. Enorme vrouwen die giechelen, die zich daarbij wulps in het rond kronkelen als waren ze lenig en slank, jong en rank, mogen sowieso al niet bestaan.
Mina Kloek - och laat ik zo zeggen: was zij een vrouwenarts geweest, dan was ze van het type geweest: 'gut dag Puck, jij ook hier bij dit schone concert, geniet je ook zo van Beethoven, zijn je ouders hier ook en hoe gaat het eigenlijk met je eierstokken als je wilt kan ik zo in de pauze wel even kijken.'
Mina Kloek is bemoeizuchtig, indiscreet, kent haar plaats niet en vindt zichzelf bijzonder charmant.

Goed beschouwd houd ik mij nog in, als ik de komende uren zacht jammerend met mijn hoofd op het bureaublad blijf bonken.

1 | 12:43 Intern / extern

In een stomende hitte - hoe komen mensen toch op het idee dat je met dit weer een ketel heet water, de vaatwasmachine en de wasdroger in de keuken moet aanzetten?! - de frankeermachine bestudeerd. Knopjes ingedrukt, geheugens gewist (schade bleek mee te vallen), displays bestudeerd. Het kreng piepte tegen me, hard en hoog, nadrukkelijk en agressief; maar ik laat mij niet kennen en heb hem terechtgewezen (Kòp dicht! Schiet op!...). Dat het wel duidelijk is wie de baas is.

Codes toegewezen aan de verschillende 'kostenplaatsen'. Geleerd wat kostenplaatsen zijn, hopende dat ik deze informatie nooit nodig zal hoeven hebben.
Handleiding geschreven, op de meest aanmatigende toon die je je kunt voorstellen. ('Fijn dat je het zo duidelijk hebt opgeschreven', zei Pieter in alle ernst en onschuld). In HTML, omdat dat nou eenmaal sneller ging dan me door een voortdurend tegensputterend en niet-functionerend Word heen te ploeteren. Word houdt niet zo van gelaagde opsommingen, heb ik gemerkt.

Iedereen juichend over mijn technisch inzicht en de langontbeerde handleiding.
A. blij, K. blij, C. blij. Pieter blij, en diep onder de indruk van mijn HTML-kennis.
Pieter met grote ogen, of zijn dag - nee: zijn week, goed was, het documentje uitgeprint, gelezen, herlezen, hèrherlezen; en er, met een toewijding of het om een doctoraalscriptie ging, nietjes ingeslagen.

Ach, het is zo makkelijk om anderen tevreden te stellen.
Nu mezelf nog.

| 10:12 Jantje huilt, Jantje lacht

Jantje is op dit moment, ondanks een doorwaakte nacht, zwaar hyperactief en heeft in die gesteldheid de opdracht gekregen de frankeermachine in te stellen.
Jantje wil in hyperactieve buien nog weleens redelijk spastisch worden, zowel in denken als in motoriek, maar dat weten Jantjes werkgevers blijkbaar niet...

1 | 08:57 Ook op 't werk kan de dwalenden richting worden gegeven

Het is goed dat er webmail bestaat.

(Dank)

1 | 08:28 Ironie ten top

Ik schijn, volgens de chinese astrologie, een slang te zijn.

5 | 00:12 Kwaad kwaaier droefst

Later als ik groot ben word ik een slang. Dan kan ik uit mijn vel kruipen en heel hard bij mezelf vandaan rennen.

3 | 18:28 Ton sur ton

Een man stapt uit zijn auto, de kleur van zijn poloshirt gelijk aan die van de auto.
Zó zeer gelijk en in een, zeker voor dit weer, zó ongewone kleur (aubergine-achtig), dat ik me afvraag of het opzet is. Of hij misschien wel twintig dezelfde shirtjes heeft - of twintig auto's - en zijn dag is verpest als hij niet 'matcht' met zijn wagen.

(En de volgende keer dat ik iets dergelijks zie, ik zweer het u, ik vraag het na. En als men mij dan aankijkt of ik gek ben, zeg ik dat ik door de hitte bevangen ben)

2 | 18:19 Ere wie ere toekomt

Bij de plaatselijke Bruna titelt de plank die Mulisch draagt: Streekromans.

| 15:22 Taakomschrijving

Warm, ziek, moe: dan kijken wij naar Dr Phil, want Dr Phil wijst ons de weg in het leven en relaties.

Met vandaag:

What's Going On?
Children are having oral sex. Find out why they're doing it.

What Can Parents Do?
Check in with Dr. Phil and find out how to talk with children.

Bijzonder instructief allemaal, maar ik begin nu toch wel enigszins aan 's mans verstandig oordeel te twijfelen.

'if it involves the sex organs, it is sex', vertelt hij de Parents en Children.

Dan zal hij toch een raar beeld van gynaecologen hebben..

| 13:06 Dat zal dan wel...

Subject: Herinnering voor molly

Wie?

Beste molly

Wie?

Jouw account bij de de on-line afvalclub verloopt op 2-8-2002

Mijn wàt? Afvalclub?

Wanneer je voor deze datum niet opnieuw inlogt zal je account uit onze
database worden verwijderd.

Welke account?

Dit berichtje is slechts bedoeld als herinnering. Wanneer je niet meer mee
wilt doen, hoef je niets te doen.

Ohw. Wanneer wilde ik dan wèl meedoen?

Vriendelijke groet,

Ja. Dag hoor.

3 | 09:29 Ochtendbesteding

Aankomst werk: kwart voor negen. Temperatuur: 26 graden. A. ziet wasbleek en wuift zichzelf lucht toe met een stuk papier. Raam op de zon, te nieuw gebouw om al airco of zonwering te hebben. Plat dak, afgezien van (ha ha ha..) grote lichtkoepels.

Negen uur, temperatuur is een graad gestegen, de lucht is vloeibaar, de buik is vloeibaar - type twee keer naar het toilet in tien minuten. Gelukkig is tien minuten precies genoeg om naar huis te racen.

Ramen open, gordijnen dicht, kopje slappe thee, ik spreek u wel weer in de herfst.

| 07:03 _Héél_slecht_idee_

W a a r o m

is
de
koffiemelk

OP

en de halfvolle melk

en de volle melk

EN de yoghurt

?!?!?!?!

| 06:45 Goedemorgen morgen

Dag dag.

2 | 01:18 Schipperen, schipperen, schipperen, schipperen...

Misschien moest ik maar gewoon aan wal gaan staan.

| 00:07 Carmen 85

Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.
nescio, sed fieri sentio et excrucior.

Ik haat en ik begeer, waarom ik dat doe vraag je misschien,
ik weet het niet, maar dat het gebeurt voel ik gewoon en het scheurt me aan stukken.

(Catullus, ook in het smaakje ranzig)

| 20:11 Less is more

Paradoxaal genoeg is een zich ontbindende vos teveel vos voor mij.
Dat geldt waarschijnlijk niet alleen voor mij; het zou in elk geval de reden kunnen zijn dat het diertje een week dood op een steen heeft gelegen, aan de kant van de duinweg.

2 | 16:22 Over verspilling gesproken

Vragen die u zichzelve best besparen kunt:

"Wat ben jij aan het doen", vroeg mijn moeder mijn slapende vader.

3 | 15:30 Leed

Ik had hier iets willen schrijven over de ochtend van mijn middag; over tijdbesteding en investeringen die vragen om een herdefiniëring van wat mijn ouders 'verspilling' noemen - maar ach, geluk is zo saai om over te lezen.

Daarom kan ik u met pijn in het hart en brok in de keel vertellen dat gisteravond in een prachtig vertraagde, subtiele beweging mijn lievelingsmok van mijn bureau op de grond is gegleden, alwaar hij iets minder subtiel zijn laatste adem uitblies. En dat ik daarom nu koffie drink uit een monsterlijke Blokkerbeker, met een grijnzend kind en vogels en hartjes en blommen en in Legokleurtjes geschreven: "Pour Ma Chère Maman".

Dat u wel even weet dat mijn leven bepaald geen feest is.

2 | 12:45 Rampenplan

Dat we naar buiten moeten, zegt Aliëtte. Van de zon genieten.
Ik peins er niet over, ik vind zon absoluut niet iets om van te genieten.
Ergens tegen de tijd dat het weer een frisse twintig graden is (af en toe een buitje) zie je mij weer buiten. Tot die tijd houden we in Huize Puck ramen en deuren gesloten.

| 12:15 Soms zit het mee..

Het is lekker wakkerworden in de wetenschap dat die ene, veel te dure, veel te tegenvallende bestelling slechts in je dromen bestond.

Het is niet zo lekker wakkerworden wanneer het tot je doordringt dat je op de grond slaapt; dat je ergens, het zal rond een uur of acht zijn geweest, met je slaapdronken kop besefte dat je aan het wegkoken was in de opkomende zon, maar dat je slaap slaap slaap wilde en daarom maar je matras van je bed sleepte om op de grond verder te slapen. Maar daarbij niet bedacht dat een matras van bed halen nog weleens veel vlotter gaat dan een matras weer op bed leggen.

3 | 18:30 Ontgoocheling

Zo op de toch al wankele maag en darmen wil je niet bij je moeder binnenlopen en de televisie op 'Eigen huis & tuin' zien staan.
Dan wil je zeker niet, in antwoord op je walgende blik, horen: 'dat is helemaal enig. Geweldig; daar kijk ik altijd naar. Hoe je houtverbindingen maakt, en tegels legt.. echt fantastisch!'

| 13:18 Symbolisch

Nog voor zijn ware aard werd opgemerkt, werd het doosje Goede Wil resoluut opzij geschoven. Het stond in de weg.

1 | 12:43 Goedemorgen werkpuntje nummer 36791

Van harte welkom, goed dat u er bent, ik was al bang dat u nooit meer komen zou.
Het leven zou nog bijna ongecompliceerd en leuk worden, en dat kunnen we natuurlijk niet hebben.

9 | 22:50 If you're happy and you know it

Voor een ieder die zich nu in de bloei van zijn of haar leven voelt, die de wereld aankan, zich werkelijk toppie voelt: Please say Aye.
Dit even voor de statistieken, ziet u.

Als u niet zeker bent van uw geluksgevoel: de gemoedgesteldheid 'toppie' kunt u herkennen aan het feit dat dit woord zelf niet een spontane roodbrandende uitslag op het hele lichaam veroorzaakt, maar integendeel een tevreden: 'toppie, da's wel een lekker woord..'

3 | 18:06 Tools -> Preferences

Er was een tijd waarop ik ervan overtuigd was dat ik slecht was; een zwart, gifzwart karakter had. Dat ik zeker wist dat ik koud en gevoelloos was, mensen als gebruiksvoorwerp zag. Mensen hadden een functie, een functie die door ieder willekeurig persoon kon worden uitgevoerd: 'the best man for the job', maar inwisselbaar.

Soms prefereer ik de pijn van kou boven die van warmte.

| 11:10 Achtergondmuziek

Pieter praat. Pieter mompelt. Pieter is een artikel aan het schrijven en spelt zin voor zin, woord voor woord, letter voor letter hardop uit.
Ik ben het wel eens met zijn voorstel dat het tijd wordt voor een radiootje hier.

6 | 09:51 Taal enzo (2)

En nu we toch bezig zijn,
welke zal ik nemen:

Openbaar Vervoersmaatschappij
Openbaar Vervoermaatschappij
Openbaarvervoersmaatschappij
Openbaarvervoermaatschappij

Of nog iets heel anders...?

6 | 09:48 Taal enzo

Kan iemand mij vertellen wat de correcte spelling is:

jaren 30 (zonder komma) of jaren '30 (met komma)

...?

| 09:00 Intensieve zorg

Volgens een bevriende astrologe heeft Claus aan het einde van zijn leven veel behoefte aan vrijheid.

Beatrix schijnt elke dag van 's ochtends halfelf tot 's avonds halfelf aan Claus' bed te zitten.
Ik zou ook behoefte aan vrijheid hebben.

2 | 08:22 Benne we er al..?

Gruwelijk bericht over Rowena Rikkers bij Nu.nl, wat ik nu pas lees (lekker leesvoer voor bij het ontbijt):

AMSTERDAM - Rowena Rikkers, het vierjarige 'meisje van Nulde, werd wekenlang meerdere keren per week geslagen door Mike J. (33), de vriend van haar moeder Wanda (26). De mishandelingen duurden tot twee dagen voor haar dood. Volgens Mike J. en Wanda was Rowena op. Ze overleed op 15 augustus 2001.

Volgens Mike J. en Wanda was Rowena op - die zin bezorgt me de rillingen.
Gatverdarrie wat een zakelijke vaststelling; alsof ze er zich bijna op hebben toegelegd het kind op te krijgen en af en toe van een afstandje het resultaat hebben bekeken..

(via Chipo)

2 | 01:45 Over leermomenten, werkpuntjes en de problemen die uitdagingen zijn

Er komt een hoop meer kijken bij volwassen worden dan ik had gedacht of gehoopt.

2 | 20:03 Eerlijkheid, het wordt zwaar overschat

Er zijn van die dingen die je echt niet wilt weten. Gedachtengangen, beweegredenen van sommige mensen, waarover ze zich schuldig voelen.
Het komt niet bij hen op dat juist de bekentenis veel meer schade berokkent dan het zo schaamtevolle, immer verzwegene ooit heeft gedaan.

| 12:35 Persoonlijke noot, even tussendoor

Aan diegene met dat ene o zo welkome IP-nummer in mijn stats, ja jij ja, je mag je aangesproken voelen. Zo welkom, zo afleidend, zo welkom afleidend.
Wou je even laten weten dat ik gek op je ben. Geniet van je dag; als het werk je teveel wordt, denk dan die muur achter je weg.
Tot gauw.

1 | 09:06 Opwekkend

"Je vraagt mij er niet naar.."

(inderdaad niet)

"..maar ik zou onmiddellijk een einde maken aan die relatie.
Ik zie je gezondheid hollend achteruit gaan, je hebt geen energie voor andere dingen over. Die relatie doet je alleen maar slecht".

Wat heerlijk dat wij een moeder hebben die ons door middel van dit soort verfrissende discussies kwiek en monter houdt, waar wij anders op de fiets in slaap zouden zijn gevallen.

1 | 08:25 Tegen de bierkaai

Op ochtenden na drie-uurs-nachten, dient men zich het beste na het wassen niet af te drogen; in de hoop dat nadruppelend water gedurende de ochtend wakker en alert houdt.

4 | 03:10 Never mind

Allang niet nodig meer hoor, dat slaan enzo. Het leven is goed en fijn. En zacht en lief.

5 | 00:25 Verzoekje

Mocht u nog iets hebben wat ik kapot mag slaan, waar ik tegenaan kan trappen, wat ik kan verscheuren of waartegen ik kan schreeuwen, brullen, huilen, schelden, dan zou ik het erg waarderen als u daar nu even mee kwam.

| 19:20 Zoekplaatje

Had ik een scan of een cam, dan zou ik u nu in opperste verontwaardiging het ene vaaggroene vlokje tussen de worteltjes tonen, dat door de C1000-mensen zo optimistisch 'krulpeterselie' genoemd wordt.
Krulpeterselie; het mocht wat!

(ik heb wel wat anders om me druk om te maken, hoor; maar misschien daarom juist. Frustratiekanaliseren noemt men dat wel..)

2 | 11:54 Multiplicity

Sinds enige dagen ben ik ervan overtuigd dat, ondanks de schijnbare uiterlijke eenheid, de mens in werkelijkheid meerdere buiken heeft; dat die buiken elk een eigen leven leiden, een eigen agenda hebben, op geen enkele manier met elkaar communiceren of afspraken maken en dientengevolge allemaal tegelijkertijd ziek kunnen worden.

10 | 21:00 Fijn

Ik werk dus. Ik werk vier ochtenden per week, bij één van de voorzieningen van Dagactiviteitencentrum Den Haag. Leuk werk, fijn werk, gezellig werk; werk gecreëerd, speciaal voor mensen die doen alsof ze niet gek meer zijn.

Het is allemaal net echt. Ik heb een bureau; ik heb collega's, die eigenlijk gewoon mijn superieuren en op geen enkele manier gelijkwaardig zijn; ik heb een pennenbakje waaruit 's middags de pennen worden gejat, maar die ik net zo hard elke ochtend terugjat; ik heb paperclips en prittstift en tipp-ex en een computer, waarop ik als gebruiker voldoende administratierechten heb om het hele netwerk plat te leggen; vermoedelijk omdat ze er in een onschuldig vertrouwen vanuit gaan dat ik toch niet op dat idee kom.
En ik heb een Pieter.

Pieter heeft Ervaring Met Psychiatrische Patienten, en dat zijn zoal mensen die je moet ontwijken.
Begrijp me goed, ik heb niets tegen mensen die ervaring hebben met psychiatrische patienten; het zit hem in die hoofdletters. Die hoofdletters zorgen ervoor dat De Ervaring wordt uitgedragen, als een missie.
En Pieter hééft een missie. Zijn missie is om mij te Begeleiden; om ervoor te zorgen dat ik mijn werkplek als Fijn ervaar.
Ik kan me vele scenario's indenken waarin ik mijn werkplek als Fijn ervaar, maar Pieter speelt in geen daarvan zelfs maar een figurantenrol.

Pieter is een blije jongen. Pieter is slank en bruin, Pieter heeft haar dat recht omhoog staat, zoals het haar van Daantje Blom, die bij mij op de lagere school zat. Pieter lacht en danst; hij straalt de wereld tegemoet en mij in het bijzonder. Al vanaf halfnegen 's ochtends.

Nou ben ik 's ochtends niet op mijn best.
Dat geeft niet; ik ben daar heel helder en duidelijk in. Ik heb een vast schema. 's Ochtends heb ik appels nodig; en grapefruit en eventueel yoghurt en gedroogde abrikozen. Dan koffie, water, en stilte. Heel veel stilte; liefst een uur of drie. In die drie uur kan ik schrijven en werken, maar niet praten, niet luisteren en niet lachen. Daarna heb ik brood met pindakaas nodig, en een kopje soep; en zie, dan word ik zowaar bijna sociaal. En tegen die tijd mag je best hallo zeggen, en dingen vragen; tegen die tijd ben ik zelfs wel bereid het over mezelf te hebben.

Pieter snapt dat niet. Die hopst om halfnegen al naar me toe, roept hoi en goedemorgen en hoe gaat het en hoe was je weekend.
Dan gaat hij de rest van de ochtend om me heen draaien. "Lukt dat een beetje, met Publisher? Ja da's een handig programma hè?". Publisher zuigt, maar ik ben er inmiddels achter dat ik dergelijke uitspraken voor me moet houden. Dat moet dan weer uitgelegd en onderbouwd; dan moet er naar oplossingen worden gezocht want het moet allemaal wel Fijn blijven natuurlijk.
"Gaat het allemaal nog? Red je het zo verder? Als er wat is of als je wat nodig hebt of gewoon je ei kwijt wilt zeg je het maar hè, dan weet je me te vinden. Dan ga ik nu even naar beneden, ik kom straks nog wel eens langs om te zien hoe het gaat."

Arme Pieter; Pieter heeft aan mij geen makkelijke. Hij wil zo graag Begeleiden, maar ik ben niet te begeleiden.
Ik kom binnen, ik doe mijn werk en ik ga weer naar huis. Ik hoef geen hulp bij het werk; ik hoef geen uitgebreide instructies; ik hoef geen uitleg en geen leidraad. Ik hoef niet te praten; ik krijg nooit een zenuwinzinking of een huilbui, waarbij hij me kan troosten en moed inspreken. Ik smijt niet met spullen, of zeg dat het allemaal niet meer gaahahaaat. Ik ben niet overmatig druk, zodat hij kan temperen; ik ben niet somber zodat hij kan opfleuren. Ik neem hem niet in vertrouwen; maar ik straal ook niet dusdanig veel wantrouwen uit dat hij me Erop Kan Aanspreken.
Ik gedraag me te normaal; en hij krijgt hoegenaamd geen grip op me.

Gelukkig voor hem hebben we morgen samen een afspraak bij Linda, mijn 'portaal' bij het DAC. En dan zal Linda vragen hoe Pieter denkt dat het gaat; dan zal ze mij vragen hoe ik het werk vind. Dan zal ik zeggen dat het best meevalt met de angsten, dat mijn concentratie prut is en dat ik het soms wat moeilijk vind te pauzeren. Waarmee ik Pieter dan, voor het eerst in twee maanden, wat insight information over zijn protégé cadeau doe.

1 | 12:57 Verantwoord

Kijk, dat er oneetbare waar in mijn eten zit vind ik al niet oké.
Maar als ik dan in mijn biologische brood een rond stukje zwart plastic aantref, dan valt me dat extra tegen. Dan was ik eigenlijk nog blijer met de pluk natuurtouw die ik eens in een reformkoek tegenkwam..

3 | 08:25 Zo-ver

Misschien

Heel misschien

Hoewel ik het

ten zeerste

betwijfel

Zal ik ergens

vandaag

de tegen

tegenw

tegenwoordigheid van geest hebben

om hier iets

zinnigs

neer te gooien.


Tot zo

ver.

2 | 09:26 Puck-it-yourself

Vandaag, vandaag dient er gewerkt en gedroomd en gelachen; en gelachen, gezwijmeld, gewerkt. Vandaag zal er daarom, met uw welnemen, door mij niet worden gelogd.
Zonder uw welnemen ook niet, daar niet van; maar sommige dingen dienen met een zekere nadruk genoemd, om redenen van groots en meeslepend ¹⁾.

Mocht u mij te zeer missen, dan is daar een bijzonder eenvoudige en effectieve oplossing voor.

Voor Mozilla-gebruikers: ik ga er voor het gemak even vanuit dat wie met Mozilla surft technisch genoeg is om de explorer-uitleg terug te koppelen naar Moz. Hetzelfde geldt voor Linuxgebruikers en andere alternatievelingen.
Voor Mac-gebruikers: geen flauw idee (Rob, help me out..).

Voor IE-gebruikers op PC: rechts-klik op deze pagina; klik view source of het nederlandse/franse/spaanse/duitse/swahili equivalent, of klik hier.
Klik in het notepad-blaadje wat u voor krijgt op File, dan op Save As; en sla het geheel op, op een makkelijk terug te vinden plaats op uw computer.

Bekijkt u de broncode, dan ziet u dat hij heel simpel in elkaar zit, met een mooie regelmaat.
Na een regeltje of wat - bij mij regel 40, maar dat hangt van de html-editor af - staat er dit:
[!--Life-Log-Lijf--] ²⁾.
Daaronder begint.. juist.
Elk afzonderlijk stukje staat tussen [div class=entry] en [/div], en is steeds opgebouwd uit een titel en de eigenlijke inhoud.

Wilt u nou een nieuw stukje, geheel naar uw eigen smaak; of zijn er vragen die u me altijd had willen stellen maar die ik van mijn leven niet zal beantwoorden: go nuts. Gewoon één van mijn stukjes vervangen door de woorden van uw keuze.
Klaar terwijl u wacht; zoveel Puck als het u belieft. Misschien bevalt het zelfs wel zo goed dat u nooit meer anders wilt.

1) plagiaat; neem me niet kwalijk meneer vandenb.
2) in de voorbeelden is steeds < en > vervangen door [ en ].

| 08:22 Cammen zonder cam

(als dat allemaal mogelijk is, dan wordt dat lifeloggen nog groot..)

| 08:20 Dagje thuis

pompidom...

5 | 12:35 Over Lijden, Lasten en Lusten

Ik zal u wat bekennen: ik ben nogal jaloers aangelegd. En zoals bij zoveel lusten en onlusten wil jaloezie nog weleens elk normaal besef van realiteit wegnemen.
Ik zal u, in dat kader, nog iets bekennen: als ik ergens niet tegen kan zijn het mensen die hun eetlust verliezen tijdens een depressie. Ik heb dat niet; hoe zwarter mijn dagen, hoe meer het eten lonkt. Altijd al gehad.

Tussen '97 en '99 had ik anorexia, en zij die ook anorexia had werd mijn beste vriendin. Zij at niet, zij at nooit; zij at al sinds haar elfde niet en ze had ook nooit honger.
Vreselijk. Als ze een blikje cola dronk zat ze vol, had ze eigenlijk genoeg gehad voor de hele dag. Ze vergat gewoon te eten; ineens was het vier uur en bedacht ze zich dat ze de hele dag eigenlijk nog niets had gegeten. 'Ja ik heb ook helemaal geen trek.. ik heb helemaal geen zin in eten als ik depressief ben. Maar ja, dat moet jij ook kennen...'
Waar ik al helemaal niet tegen kan is dat mensen met voornoemde benijdenswaardige trek, menen dat dat de standaard is.

'Dat moet jij toch ook kennen..' - nee dat ken ik niet! Ik zit verdorie 25 uur per dag aan eten te denken, de hele wereld is eten; ik ploeter me elke dag toe naar drie uur 's middags wanneer er gegeten mag worden - zuurkool, paprika, geen aardapelen, plakje ontbijtkoek toe; niet aan te raden op de lege maag - en jij komt me hier aan met dat je simpelweg vergeet te eten!
'zeker nog nooit van een atypische depressie gehoord', wou ik dan bitsen; maar om de een of andere reden doet schelden in de categorie 'wetenschappelijk onderbouwd' het nooit zo goed.

Ik beklaagde me wel bij haar, en zij had de oneindige goedheid meelevend te knikken; te begrijpen. 'Dat moet afschuwelijk zijn ja; zoveel honger; zoveel strijd nodig om te vasten.'
Probeer koffie, zei ze; nooit te beroerd om een collega te helpen. Koffie is opwekkend en neemt de eetlust weg; dan kan je langer door met minder eten.
Ik val in slaap van koffie; en ik krijg er ontzettende honger van.
'Ik rook..', opperde ze aarzelend. Ja; ze rookte. Met haar 1.55, haar schuchterheid; haar droomogen en haar frêle uiterlijk van een elf in doodstrijd, rookte ze zware shag. Maar daar had ik het geld niet voor; bovendien vond ik één verslaving per keer wel voldoende.

Ik viel überhaupt al niet af, of in elk geval: niet in het gewenste tempo.
Een verbazend groot aantal anorecten heeft van nature al een vrij vlotte stofwisseling. Hongeren ze zich uit, dan lijkt dit alleen maar te verergeren. Klagelijke opmerkingen: ik heb zo mijn best gedaan deze week met eten; maar woensdag hadden we gym en nu is er toch weer een kilo af. Of: nu eet ik eindelijk, en ik hou mijn eetlijst bij, maar ik val alleen maar méér af!
Dat schijnt ook al heel normaal te zijn: dat als je weer gaat eten je juist nog meer afvalt. Had ik ook geen last van: op een dag brak mijn weerstand en voegde ik één appel toe aan mijn rantsoen. Binnen een paar maanden was mijn zo moeizaam verworven ondergewicht passé.

Ach, had ik in die tijd toch geweten wat ik nu wist; dat ik van verliefdheid alle lust tot eten kon verliezen. Dat ik op een ochtend wakker zou kunnen worden; me uitrekken, een lome blik naar buiten werpen en denken: 'Ha! kijk nu de zon schijnt weer, de lucht is blauw, het leven is mooi, ik wil naar buiten!' - zonder dat de gedachte 'eerst eten' één seconde in mijn hoofd zou opkomen.
Oh, had ik geweten dat ik eten zou kunnen vergeten, dat ik, de vrouw van vier-liter-op-een-dag-ik-heb-nog-steeds-dorst, zelfs zou kunnen vergeten te drinken. En had ik maar geweten dat de liefde zelf voedt; dat bovendien, ook mèt eten, de kilo's er vlotjes afgaan.
Ik had mijn biezen gepakt, was de wereld ingetrokken; op zoek naar Die Ene, de ware, die mijn eetlust zou wegnemen.

En zoals zo vaak komen antwoorden zomaar langsdwarrelen als de vragen niet meer relevant zijn.
Maar goed, ik wil natuurlijk de wereld deze ontdekking niet ontnemen.
Dus als jij, gefrustreerde, hongerige anorect, jezelf in mijn verhaal herkent: word gelukkig, word verliefd. Succes verzekerd..

| 20:41 Drama na de fractie

Schuldbewust giechelend bloedde ik al telefonerend dood.
'Logje!', hoorde ik hem aan de andere kant van de lijn denken..

4 | 17:22 En toen..

..toen kondigde het breken der wolken het begin van de regentijd aan.

| 12:25 In case of sudden death

Weten uw naasten wie uw naasten zijn?

2 | 01:41 Relatief

De dagelijkse, 'doorsnee', gekte kon nog weleens veel gekker zijn dan dat wat men krankzinnigheid pleegt te noemen.

1 | 19:19 Vanaf heden

..één week lang ook hier te lezen.

9 | 12:22 Geschiedschrijving

Ineens drong net de harde waarheid tot me door:
ik zal nooit een indrukwekkende autobiografie kunnen schrijven. Het ontbreekt me eenvoudigweg aan goede openingszinnen, en al helemaal aan boeiende jeugd.

Een beetje autobiografie begint met iets als "ik werd geboren in een klein dorpje aan de Vecht, als nakomertje in een gezin met zes kinderen".
Of de stadse versie: "ik werd als eenling geboren en zal als eenling sterven. Geboren in de achterbuurten van [stad naar keuze], gehaat door mijn broers en veracht door de dronkeman, mijn vader, bracht ik mijn dagen door op straat".
Als je dat kan zeggen, dan heb je wat.

Maar ik heb nop. Mijn autobiografie begint zo: "ik ben opgegroeid in een rustige wijk in Den Haag. De buurt was groen, de mensen oud; ik wist mij verzekerd van zeker tweehonderd oma's en opa's die me elke week vertelden hoeveel ik was gegroeid, vroegen hoe het op school was en wat ik later worden wilde; ik at hopjes en was de ideale kleindochter".

Met zo'n begin zou het nog wat worden als ik kon vervolgen met "..maar onder dat brave gedrag, achter de beleefde lach, die façade van plooirok, maillot, veterschoenen en speldjes in het haar, daar ging een tijgerin schuil. Daar gromde het en raasde het; daar groeide met de jaren de passie en het verzet".
Maar dat is ook niet zo. Ik ben nog steeds lief en braaf; ik zeg nog steeds dag meneer, dag mevrouw; ja prima dank u wel, nee geen school meer, kan ik uw tassen in de lift zetten?
Hoe woest ik ook nog zal worden, hoezeer ik ook nog losbreek, beroemd word, extravagant of vrees'lijk briljant: ik zal mijn verleden moeten verzwijgen. Want hier kan ik niet mee aankomen.

"Ergens in de tijd, ik zal vijfentwintig zijn geweest, werd ik 's ochtends wakker. Ik wist niet meer wie ik was of waar ik vandaan kwam; ik wist alleen dat ik een onbedwingbare behoefte aan avontuur en pindakaas had. Ik stond op, liep de deur uit en ben zonder ooit nog om te kijken de wijde wereld ingetrokken..."

2 | 02:17 Bijsluiter

Mocht u de vier stukjes hieronder op geen enkele manier kunnen plaatsen: begin dan bij 'Het licht gezien', en werk naar boven toe. Dan is het vàst een stuk duidelijker..

| 02:05 Vroeger lagen die rolverdelingen gewoon heel anders..

En die jongeling maar huppelen: Nu mag ik het vrouwtje zijn! Nu mag ik het vrouwtje zijn!!

1 | 01:56 Geheel zijt Gij schoon, Mijn vriendin

Die Zij, da's anders ook een schone hoor.
Kijk hier:

1 Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin! zie, gij zijt schoon; uw ogen zijn duiven ogen tussen uw vlechten; uw haar is als een kudde geiten, die het gras van den berg Gileads afscheren.
2 Uw tanden zijn als een kudde schapen, die geschoren zijn, die uit de wasstede opkomen; die al te zamen tweelingen voortbrengen, en geen onder hen is jongeloos.
3 Uw lippen zijn als een scharlaken snoer, en uw spraak is liefelijk; de slaap uws hoofds is als een stuk van een granaatappel tussen uw vlechten.
4 Uw hals is als Davids toren, die gebouwd is tot ophanging van wapentuig, waar duizend rondassen aan hangen, altemaal zijnde schilden der helden.

Ik persoonlijk krijg nu een beeld van een Oosteuropese kogelstootster, met kraaloogjes; klitterig, vet haar; een mond met zich rap vermenigvuldigende tanden en een stierennek.
Maar goed, ik zal wel geen poezie in mijn ziel hebben...

| 01:50 The hills are alive...

Hier, ik lees Hooglied nu; mooi tekstje. Daar komt een Hij en een Zij ten tonele, en die Hij, die wordt als volgt omschreven:

Hij komt, springende op de bergen, huppelende op de heuvels

Waarom zie ik nu voor me de grootste nicht op Gods aard', die als een ware Julie Andrews komt aandansen...?

3 | 01:10 Het licht gezien

In een uiteraard zeer ernstige, ingetogen stemming bereikten wij de weg; en aldaar zagen wij de lantaarnpalen en voorwaar, god sprak tot ons, via de naam van de paal, waarop zwart op geel gebrandmerkt stond: M2505.
Mattheüs 25 vers 5, zei ik.
Hoe weet je dat het Marcus niet is?, vroeg ze.
Natuurlijk niet, zei ik, verontwaardigd over zoveel domheid; iedereen weet dat Marcus niet aan Lantaarnpalen doet. Mattheus, die spreekt via palen, maar Marcus niet.

Ik heb het opgezocht. En Mattheus spreekt aldus, in hoofdstuk (heet dat zo..?) 25:

1 Alsdan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien maagden, welke haar lampen namen, en gingen uit, den bruidegom tegemoet.
2 En vijf van haar waren wijzen, en vijf waren dwazen.
3 Die dwaas waren, haar lampen nemende, namen geen olie met zich.
4 Maar de wijzen namen olie in haar vaten, met haar lampen.
5 Als nu de bruidegom vertoefde, werden zij allen sluimerig, en vielen in slaap.
6 En ter middernacht geschiedde een geroep: Ziet, de bruidegom komt, gaat uit hem tegemoet!
7 Toen stonden al die maagden op, en bereidden haar lampen.
8 En de dwazen zeiden tot de wijzen: Geeft ons van uw olie; want onze lampen gaan uit.
9 Doch de wijzen antwoordden, zeggende: Geenszins, opdat er misschien voor ons en voor u niet genoeg zij; maar gaat liever tot de verkopers, en koopt voor uzelven.
10 Als zij nu heengingen om te kopen, kwam de bruidegom; en die gereed waren, gingen met hem in tot de bruiloft, en de deur werd gesloten.
11 Daarna kwamen ook de andere maagden, zeggende: Heer, heer, doe ons open!
12 En hij, antwoordende, zeide: Voorwaar zeg ik u: Ik ken u niet.
13 Zo waakt dan; want gij weet den dag niet, noch de ure, in dewelke de Zoon des mensen komen zal.

(etc)

Nu, dat lijkt me duidelijk. De gemeente Den Haag wil ons via haar 'lampen' laten weten dat zij maagden wenst...

4 | 20:23 Pootje baaie

Zee, strand en wind; schelpjes en steentjes, natte broekspijpen, overal zand; wolken die vliegen en de stilte in het lawaai van de golven.

Dàt was lang geleden..

5 | 15:56 Zelfde formaat enzo...

Zojuist door mij in de Kruidvat-fotoservice-bak gedeponeerd, in plaats van mijn wegwerpcamera: mijn mobieltje

2 | 11:47 Luxeprobleem (2)

Eigenlijk helemaal geen bril kunnen opzetten, omdat je huid overgevoelig is voor het metalen bruggetje.

3 | 11:46 Luxeprobleem

Geen bril kunnen opzetten als je mascara ophebt, omdat je wimpers dan door het glas geremd worden.

1 | 11:15 Misleidend

Is het u ook weleens opgevallen dat, wanneer men 'even hypothetisch' spreekt, het vaak gaat om een situatie die wel degelijk realiteit is, is geweest of zal zijn..?

| 17:57 Tegoed

Och jezus (pardon my language); ik zou u nog schrijven van Pieter.
Nou ja; dat houdt u nog tegoed dan, dat is wel het laatste waaraan ik nu wil denken.
En ja, ik weet dat waaraan bij personen aan wie moet zijn. Maar het is een bekend verschijnsel dat men de vijand graag objectiveert..

3 | 17:44 Een beetje vreemd, maar wel lekker

Zomaar midden op de dag je nest induiken en pas vijf uur later wakker worden.

1 | 12:00 Power

'Er zijn van die dagen dat ik wou dat ik een camera had', dacht ik toen ik de paddestoelen zag.
Daar, zomaar aan de kant van de weg, tussen fietspad en trambaan; daar stonden ze. Zeker twintig, en ze leken bijna uit de stenen te groeien, maar met een kracht en uitstraling van 'kijk mij nou' alsof ze in volle bosgrond stonden.

'Er zijn van die dagen dat ik wou dat ik een camera had', dacht ik nog een keer, toen ik in de lift stapte en het bankje aan gruzelementen zag.
Het zat al weken los en was steeds schever gaan hangen; ik hoopte maar dat er niet net één van mijn stokoude buurtjes op had gezeten toen het plankje het leven liet. Heupje gebroken, operatie, verpleegtehuis; weer aan nieuwe buren wennen.. zo'n gedoe..

'He heb je de lift gezien het bankje is kapot!', riep ik mijn moeder toe, toen ze even na mij thuis kwam.
'Ja. Dat heb ik gedaan', zei mijn moeder tevreden. 'Het hing al weken scheef, en ik was bang dat één van de buren er per ongeluk doorheen zou zakken. Dus toen heb ik een tik tegen de onderkant gegeven om het wat te bespoedigen..'

| 11:50 Ongenode gasten

Heila! Wat doen die pinda's in mijn duizend-zadenbrood?!

(wees dan exact en noem dat spul duizend-zaden-en-een-peulvrucht-brood..)

1 | 07:49 Schluß

Lijfloggen, lifeloggen, lijdloggen; het mocht wat. Het heeft zijn grenzen hoor.
Dat ik toch wel een beetje stuntelig was, werd me vannacht bijna vertederd gezegd; dat mijn motoriek wellicht wat te wensen over liet. Dit in antwoord op mijn woorden: "ik ga gillen.. en huilen.. en schelden.. pijn pijn pijn pijn.. help...". Wij hebben een fonteintje op het toilet, dat ik blijkbaar vannacht pas heb ontdekt.

Maar dat van die motoriek, dat is niet waar natuurlijk. Ik ben soepel en lenig; geen kluns en geen stuntel. Ik zit prima in mijn vel; ik weet heel goed waar ik eindig en de wereld begint; ik heb mij mijn hele leven al gelijk een gazelle door het leven bewogen, nooit ongelukken gehad - heus niet.

Het komt door dit log. Lijfloggen, dat woord werkt gestuntel gewoon in de hand.
Maar ik doe er niet meer aan; ik geef hier niet aan toe. Vanaf heden word ik weer mijn oude gracieuze zelf. Ik zal mijn passen weer dansen; ik zal in harmonie zijn met de ruimte; ik zal mijn ledematen als vanouds één laten worden met de stroming van lucht en licht. Sierlijk als een ware Nureyev. Ja ja, ik weet dat dat een man was; ik ben niet zo goed met namen, dit is de enige balletter die me nu te binnen schiet, het gaat om het idee..

Misschien zal het in het begin nog wat stroef gaan; ik ben er tenslotte een maand of wat uitgeweest. Maar dan zal ik hierover zwijgen. Ik zal niet verder uitweiden over mijn aanvaring met het fonteintje; ik zal ook niet vertellen dat ik dezelfde knieschijf zonet op een wellicht wat onzorgvuldige manier onder mijn bureaublad heb gedrapeerd. Nee: hier geen gestuntel meer.
Er zijn ook zat andere dingen die ik kan vertellen.

Zo is daar Pieter. Pieter heet geen Pieter; maar ik weet zo al twee lezers onder u die dezelfde naam dragen als deze pseudo-pieter, en ik wil niet dat u zich ook maar enigszins met deze man vergeleken voelt. Het leven is al zwaar genoeg. Vanmiddag zal ik u verhalen over het fenomeen, de verschrikking die (geen) Pieter heet.

Nu niet. Nu moet ik dringend iets gaan doen met ijs en koud houden om zwelling te voorkomen.

1 | 00:23 Nachtelijk gesprek

"De stilte was bezwangerd van liefde"

4 | 22:12 Onttroond

Vreemde gewaarwording: om op te groeien met Herman van Veen; hem je hele leven te bewonderen, aanbidden, adoreren; en hem dan in een interview zien en ineens, in een flits, met absolute zekerheid te weten: Ik mag jou niet.

7 | 16:24 Linkdumpen voor gevorderden

Mailtje van nicht:
In de hoop dat jij nog veel op internet zit, stuur ik je hier een leuke link
naar allerlei kunstpagina's, waar je eindeloos mooie plaatjes kunt kijken
(leuk als beeldschermachtergrondjes).

kunst.pagina.nl

(Voor hen die veel op internet zitten, maar blijkbaar nog steeds de wondere wereld van startpagina.nl niet hebben ontdekt...)

3 | 15:42 Bummer

Potdorie zeg; ben je eindelijk eens alleen thuis, sleutel gevonden van je vaders werkkamer, eindelijk de gelegenheid om te plunderen - heeft de man niets lekkers in huis. Ja: Shuttles, maar die zijn goor en droog. En pure chocolade, maar ik doe enkel aan melk.
Pfff. Er wordt me ook niets gegund.

2 | 13:10 In de wolken

Verliefd zijn, het is een kostbare grap.
Niet in de laatste plaats om alle pakken yoghurt die je kan weggooien, omdat je vergeten bent dat je die gisteren al had gekocht. En gisteren diezelfde fout maakte.

1 | 08:22 Hardleers en stekeblind

'Dat heb ik weer' - weet u hoe verslavend die uitspraak is; hoezeer zij in de mond bestorven kan liggen? Had ik niet mijn enorme inventiviteit gehad, die schier oneindige stroom aan originele titels die me in de vingers liggen (proeft u hem, het sarcasme..?), dan kon u dien aanhef boven zeker de helft van mijn postjes aantreffen.
De aantrekkingskracht zal hem in het woordje 'weer' zitten; een woord, een begrip dat zo treffend het repeterende karakter van het vallen, opstaan en over schoenveters struikelen weergeeft.

'Repetitie'; als het leven een orkest was hadden buren, vrienden en huisgenoten me allang vriendelijk verzocht het op te geven, bij gebrek aan talent.

| 08:10 Nasleep

Jeuk. Zo ontzettend, vreselijk, gèkmakend veel jeuk.
Pijn, ook. Zoveel jeuk dat het pijn doet en zoveel pijn dat het jeukt. En uitslag. Rood en gevlekt en schraal en voos.
Niet van de injectie zelf; maar van de pleister, die er nauwelijks een uur heeft gezeten.

| 17:36 Het is ook nooit goed

Ben je eindelijk zover dat je 'help' zegt, precies zoals ze altijd al wilden dat je deed, word je nog van het kastje naar de - ontbrekende - muur gestuurd.

"Wie niet weg is wordt gezien ik tel tot tien", en gewoon naar huis gaan om te eten. Dat idee.

2 | 15:15 Twijfelachtig..

Testjes, altijd leuk.
Hier één om te kijken of je ADHD-trekjes hebt.

"Meer dan 20 items met een score drie of vier wijst op een sterke neiging naar ADHD."

Uit een mailtje:

0: 17
1: 4
2: 14
3: 7
4: 36

Maar ben ik nu wel of niet ADHD ?
Ik kon me er niet op concentreren, op die uitslag ;)

Uit een ander mailtje:

Pfff....testen zeggen niks zeg ik u, mijn score: 0:23, 1:3, 2:12, 3:11, 4:28
wat natuurlijk onzin is!
Een beetje adhd-er haalt niet eens het eind van die test, lang ding met vragen waarbij je denkt okay welke kant wilt u op...

Waar eigenlijk wel wat in zit..

1 | 15:06 Gewoontegebaar

Drie uur, vitaminetijd.

Kopje, bruistablet erin, water erop. Twee zoetjes.

| 13:10 Moeilijk, moeilijk, moeilijk..

“Alstublieft mevrouw”, zei het ventje van de apotheek; “Dit is het herhalingsrecept, en dit is de ampul. Die neemt u mee naar uw huisarts; tot die tijd moet hij in de koelkast worden bewaard.”

Is het, dit zo netjes uit het hoofd geleerde advies indachtig, dan zo'n raar idee om de ampul ook in de koelkast te zoeken, in plaats van eerst een kwartier lang alle planken af te turen..?

Toegegeven, na dit bewijs van intellect en efficiëntie had ik zelf wijzer moeten zijn, dan bij het pinnen een tientje extra te vragen. Ik had kunnen weten dat dat mis zou gaan.

3 | 19:35 (on)verwacht (on)genoegen

Dat heb ik weer natuurlijk.
Hoog Bezoek van een collegalogster, leuk gepraat, hartstikke gezellige middag.
Haar naar de tram gebracht; thuisgekomen, vriendin T. teruggebeld. Ik ga er goed voor zitten, trek mijn been op en zie een enorme vlek op mijn sok. Echt heel, heel vies. Héél vies. Poep? Vermoedelijk. Al telefonerend, goed gesupport door T, schoenen geinspecteerd. Bij het oppakken grijpt mijn hand in iets.. tsja. Iets. Aan de binnenkant van de schoen; aan de buitenkant niets te zien.
Verbazing (en walging) alom; schoenen terzijde geschoven, sokken gewisseld, gesprek vervolgd.

Na het bellen ga ik nadenken: wat, waar, hoe, sinds wanneer?!
Ben ik de hele middag in al mijn onschuld en onwetendheid een besmeurde gastvrouw geweest? En zo ja, heeft mijn gast daar dan iets van gemerkt? Wat zal ze niet van me denken dan..
Maar dat had ik toch zelf wel gemerkt. Dan is het dus gebeurd in dat kleine stukje van huis naar tram; maar hòe dan? Ik heb hoge schoenen, lange broek. Het leek op vogelpoep; maar welke vogel krijgt het voor elkaar zich tussen mijn schoenen te nestelen, zijn behoeftes te doen en weer af te taaien?
Het kan onmogelijk al in mijn schoen hebben gezeten, dan had ik dat bij het aantrekken wel gemerkt. En alles is verder schoon: mijn broek, mijn kamer, de rest van het huis, mijn fiets.

Ik snap het niet. Werkelijk niet.
Carin: mocht ik, als gezegd, er besmeurd hebben bijgelopen: mijn welgemeende excuses. Dat doe ik normaal nooit. Het heeft mij er in elk geval niet van weerhouden een erg fijne middag te hebben; ik hoop jou ook niet..

5 | 14:27 Besluitvorming

Duizenden sokken, slips, hemden, blouses, Tshirts, broeken, truien.
Draaien, binnenstebuiten, buitenstebinnen, linksom, rechtsom, naden rechttrekken, knoopjes dicht, boordje naar benee, merkjes naar binnen, alles scheef dus weer opnieuw beginnen.

Ik word nudist.

1 | 14:13 Rood

Als er iemand belangstelling heeft voor een klein rood envelopje voor een klein lief kaartje, zonder het kaartje, dat wel, aangezien het kleine lieve kaartje al een tijdje terug in een andere envelop is verstuurd, omdat het kleine rode envelopje te klein is om door de ptt tpg te worden geaccepteerd - dan moet hij of zij dat nu zeggen. Anders gaat ie bij het oud papier.

| 14:06 Welkom

Nu pas zie ik op de voorkant van het Parool van gisteren de beschrijving van de inhoud van PS (wat een snertzin zeg):

Het gaat goed met de Internetkranten!
De Parool bijlage PS van de Week van vandaag levert zeker 3000 nieuwe weblogs op.

Goh, daar zaten we echt op te wachten..

4 | 13:56 Terzijde

Heeft iemand voor mij het liedje 'samen uit elkaar' van Jan Rot?

| 13:55 Op de ochtend van de middag

Droomland, droomland.. en met dat ik het voor me uitmompel hoor ik de stem van Andre Hazes, wat genoeg is om elke droom ruw te verstoren.

Het is tijd om wakker te worden, hoe onaangenaam en ongewild ook. Tijd voor het prozaische, het banale, voor het leven van alledag. Tijd voor stofzuigen; wassen ophangen, vouwen en opbergen; wc schoonmaken; bed opmaken; plinten - oh nee, de plinten hoefden niet, dat scheelt weer.
Dromend en wazig begeef ik me nu dan maar naar het gootsteenkastje, het leven is mooi, zelfs Glorix is lief.

12 | 00:30 Nietszeggend

Gewoon even voor de goede orde: u weet wel dat hier kan worden gereageerd..? Daar, iets omhoog kijken, naar links rechts; daar staat ofwel een § ofwel een cijfertje. Wist u dat dat de reactielink is..?

U zegt zo weinig, vandaar. Niet dat dat erg is, hoor, maar ik dacht toch: ik zeg het even.
Maar als u reageren gewoon niet zo leuk vind; of wellicht een beetje eng, dat u plankenkoorts heeft ofzo; of als u gewoon denkt: die Puck is zo briljant, daar heb ik niets aan toe te voegen - dan haal ik de mogelijkheid gewoon weg.

Zegt u het maar (rechtsboven..).

2 | 18:44 Op een regenachtige zaterdagmiddag..

About.

(Mocht u antwoord willen op uw vragen 101 en verder, dan is dit uw kans ze te stellen)

2 | 12:48 Mmmm..

Morning has broken

En het regent, het regent, het regent..
Houdt u ook zo van de regen? Of van de vogeltjes die om halfvijf gaan fluiten..

Heb ik ooit kwaad gesproken over de vogeltjes? Nee toch?
De vogeltjes zijn lief, en mooi.
De dag, de dag is mooi.

Vindt u het ook zo'n schitterende dag?

2 | 19:55 Verafgouding

Wanneer je Goudkuipje gaat misspellen als Godkuipje, wordt het hoog tijd enige variatie in je voeding te brengen.
Het moet tenslotte geen obsessie worden.

2 | 16:56 Opvoeding

Alles in mij zegt me dat ik hier niet zo hard om zou mogen lachen als ik doe..

4 | 13:14 Het belang van goede fietstassen

Erg handige site, Samoon. Jouw persoonlijke vakantielijst.
Maar toch niet zo persoonlijk dat iemand even zegt dat het misschien niet zo verstandig is om op fietsvakantie naar Papua Nieuw Guinea te gaan; of dat het twijfelachtig is of een tent daar de beste accommodatie is. Om nog het nog niet te hebben over hoe ze denken dat ik dit allemaal mee zou moeten krijgen op mijn fietsje.

2 | 11:20 'Waarom die lepel tussendoor afgewassen ik ben toch de enige die er nu van eet'

Ossestaartsoep met gemberjam smaakt heel raar, wist u dat..?

| 08:14 De Lachende Zombie <br><i>een verhaal over liefde en slaaptekort</i>

In het belang van de verliefden onder ons is het noodzakelijk dat de nachten worden verlengd, of werktijden worden verschoven.
Endorfinen en collegae kunnen je bijzonder goed wakker houden, maar je na twee uur slaap wakker maken willen ze niet.

2 | 01:34 Dat zal het zijn

U is gewoon verwend!

(conclusie op enige overdenkingen die danwel over u gaan, maar u desondanks niets aangaan)

9 | 18:10 Life of a salesman

Weer iets wat niemand anders ooit op internet heeft gezet.
Opdat ik binnen enkele dagen al Googlend tenminste bij mezelf wat herkenning zal vinden, zal ik u verhalen van het alfabet van den handelsreiziger. Boft u even.

Stel, u zit in de trein. Of in de auto, maar wij zijn thuis immer autoloos geweest, dus ik kan u niet vertellen of dit spel net zo fantastisch is in de auto.
Maar we zitten dus in de trein. Heel, héél lang. En 'heel lang' is treinen al snel als je zes en hyperactief bent, en niet van weilanden houdt.
Dan moet je beziggehouden worden, en daar is het alfabetspel uitstekend voor. En ook nog eens bijzonder educatief, wat wil je nog meer.

Het gaat als volgt. Omstebeurt neemt elk van de deelnemers een letter van het alfabet. Mind you: De letter die op dat moment aan de beurt is; je mag dus niet zomaar een letter nemen, omdat die nou eenmaal zo leuk of makkelijk is!
Met die letter loop je het volgende rijtje af:
Ik heet...
Ik woon in...
Ik ga naar...
en ik handel in...

Voorbeeld? Voorbeeld.

Ik heet Puck
Ik woon in Purmerend
Ik ga naar Paramaribo
en ik handel in Plumpudding

Hilariteit alom natuurlijk. Want waarom zou je met een ongetwijfeld lucratieve handel in Plumpudding vanuit het fantastisch Purmerend naar Paramaribo willen??

U snapt, groot succes.
Kinderen bezig, de tijd vliegt gewoon.
En al doende leert men ook nog wat van topografie. Want hoeveel steden kunt u zomaar uit het hoofd opzeggen, beginnend met Q..?

Goede tip voor de vakantie!

Nou ja. Graag gedaan hoor.

| 17:54 Zo veel pijn, zo plots, zo onverklaarbaar

Of, oh nee, misschien toch niet.

Lunch. Kantine. Uiensoep.

| 16:32 Specifiek

water in de lessen nederlands

Zou dat ander water zijn dan bij, zeg, wiskunde..?

2 | 15:05 Zoet!



(Google! DayPop! This is my blogchalk: Dutch, Netherlands, Den Haag, Puck, Female, 21-25!)

6 | 22:15 Bijgewerkt

Liedteksten. Heel veel liedteksten.

Mocht iemand zich geroepen voelen alle (137) linkjes op beide (dat maakt 274) pagina's te checken: dank u wel. Wees welkom om fouten te melden, ik had er zelf geen zin in.

(Eens komt er wel weer een leuk scriptje dat automagisch op en neer alfabetiseert, met mooie kolommetjes enzo, maar daar had ik ook even geen zin meer in)

5 | 20:00 Mysterie

Van die kleine duistere zaken:

Na twee uur html-geknutsel wil ik toch eens eten gaan maken.
Ik scheur mijn blik van het scherm, wil opstaan, en realiseer me dat ik eerst mijn linkersok moet aandoen.
Maar wanneer, en vooral: waarom, heb ik die sok uitgedaan...?

| 07:33 Ken uzelve

Minimum aantal uren slaap nodig om fysiek in staat te zijn wakker te worden: 3,5.

| 01:35 Camgirl

"Going to him! Happy letter! Tell him"

Ik zie het zo voor me; als tekst onder het camplaatje van zo'n trendy, immer stralend grietje.
Emily Dickinson was haar tijd ver vooruit...

10 | 21:56 Spoetnik

Wat 'Zusje' kan, kan ik ook. Cola, koffiemelk, 3 suikerklontjes.

...

Dat is, by far, het meest ranzige drankje op Gods aard..

7 | 13:41 Gewoontjes

Noud schrijft over vreemde namen op zijn MSN-contactenlijstje; zijn reageerders doen er nog een schepje bovenop. En de genoemde namen zijn echt heel vreemd.

De meest excentrieke naam op mijn lijstje is xo12bf3487mdk92, met op de tweede plaats
(*)_. *'`^`'* ._ Judith _. *'`^`'* ._(*). Welke laatste naam er op MSN heel vrolijk uitziet als


Wat heb ik eigenlijk een ontzettend rustige, gewone en welhaast bezadigde vrienden..

| 09:19 Voor wie echt zekerheid wil hebben

'Het Literatuurcentrum van de Geestelijke Verzorging is bijna dagelijks toegankelijk.'

(Op de achterkant van het zoveelste liturgieboekje)

3 | 00:44 Alleen lijden maakt nog geen kunstenaar

Zonde hoor. Heb ik eindelijk een stemming zo zwart als de nacht, heb ik noch de inspiratie, noch de puf, noch het talent om dat mooi weer te geven.

3 | 18:10 Liedje

Onder het motto 'wat je op internet node mist moet je er zelf op zetten':

Maarten van Roozendaal - Moe

Veel te vroeg, de wekker gaat
Buiten is nog licht, dat klote-apparaat
Moet je dus opstaan, dekbed opzij
eerst één voet eruit dan allebei
Erop gaan staan, tachtig kilo zwaar
elke dag weer, jaar na jaar..
En dan in bad, wat een theater
al dat schuim en al dat water
En dan ook nog met zeep in je ogen
dat hele lichaam weer af staan drogen
In de kleren, van top tot teen
je broek, je hemd, je trui eroverheen
je sokken, pantoffels, wil je gaan eten
kan alles opnieuw: onderbroek vergeten

Was ik maar dood
wat een gedoe
Elk dag weer leven
het maakt me zo..
Moe.

En als je dan nog kan, zet het op een lopen
want daar zijn de gordijnen en die moeten open
je ogen doen zeer van al dat zicht
en dan de wereld die dáárachter ligt
Mensen hier, en mensen daar
en overal mensen en ze doen maar
ze bouwen een carriere, hebben een kater
halen de bus of ze springen in het water
de een is rijk, stinkt naar kouwe kak
de ander arm, vreet uit een vuilnisbak
En dan al die huizen met al die daken
en al die fietsen met al die spaken
en al die auto's en al dat geld
en al die vrede en al dat geweld

Was ik maar dood
wat een gedoe
Elk dag die wereld
het maakt me zo..
Moe.

En dan die aarde, zwaar overdreven
en maar zwaaien en maar zweven
en maar tollen als een kip zonder kop
biljoenen jaren het houdt niet op
en m'n zuster op een racefiets en mijn tante in de tram
en van 't concert des levens krijgt niemand een program
dus dan maar overeind, wat het ook kost
je weet maar nooit, misschien is er post
want de pétété stelt je nooit teleur
het ontbijt slaan we over, op naar de deur
een belastingaanslag, wat een kolder
een afschrift van de giro en een reclamefolder
en een herinering van het GEB..
dus daar sta ik dan, blauw van de kou
en weer en weer en weer geen brief van jou
weer geen brief van jou
weer geen brief van jou
weer geen brief van jou

wohohoho..
was ik maar dood
wat een gedoe
elke dag weer geen brief
het maakt me zo
en het maakt me zo...
en het maakt me zo....
en het maakt me zo....
en het maakt me zo....
moe..

(mp3 op verzoek)

| 15:16 Agenda

Bah. Helemaal mezelf opgekrikt voor een afspraak; verkouden hoofd, zere rug, alles 'bleeegh'; schoenen aan, heel veel veters, heel veel werk - blijkt de afspraak een uur later dan ik dacht. Mag alles weer uit, uur inkakken, opnieuw beginnen.

| 13:15 Boom roos vis

"Words taken from Webster's Second International Dictionary"

Achter elkaar Googlede ik, of beter gezegd: Wilco's Googlelaar, op de volgende begrippen:

bicornuous
acephalism
disembarkation
unthralled
preconcur

Staan er in Webster's ook normale, alledaagse woorden...?

4 | 12:02 Overbodig

BLOOD IS SQUIRTING OUT OF MY EARS (A) Each hand points to side of head, (B) Exaggerated double-hand "whoosh" as fingers spread down over clothing.

Een wat onnodig gebaar, lijkt me. De situatie mag toch voor zichzelf spreken..

(Via Carin)

2 | 09:29 Liturgie

Wat zou een Verootmoedigingsgebed zijn..?

2 | 06:56 Ongekende kennis

Dromen in een vreemde taal schijnt een teken te zijn dat die taal je eigen wordt; maar wat betekent het als je in een taal droomt waarvan je werkelijk geen woord kent...?

1 | 02:02 In opdracht van een bijzonder ontstemde dame

Zoë: Jij zat nog helemaal niet op duizend
Puck: Pardon?
Z: Jij zat nog lang niet op duizend postjes. Misschien zit je nu op duizend, maar eerder vandaag niet
P: Hoe bedoel je dat nou weer?
Z: Nou. Ik heb daar ook aan geschreven. Dus goed beschouwd zat jij niet op duizend.

Pardon. Herstel.
Dit postje is mijn duizendste postje..

(Zie voor Zoë hier, hier, hier en hier)

| 01:55 Motto (2)

I like all of God's creatures. I just like some of them better stuffed.

(Uit de film Hope Floats)

1 | 23:55 Poeeeeeees poes poes poes...

Leuk hoor. Komt dat zien.

| 20:28 Whaaaaaah!!!!!

Maanisch
Lifelog van Luna

2 | 13:55 Bob..

He kijk nou! Bob heeft al 1000 postjes!

2 | 13:10 De wondere wereld van de chemie

Proefondervindelijk bewezen: kokende suiker is heter dan kokend water.
Kokende suiker heeft bovendien de wat onaangename gewoonte als het ware te worden opgezogen door de nerven van de huid; zich zodanig vast te kitten dat de plakkaten suiker moeten worden losgetrokken.

1 | 03:11 Onverwachts

Liefste, ik denk toch.. behalve je voorhoofd.. ja heus..

Het tweede kootje van de ringteen van je rechtervoet,

Dìe is het mooist...

2 | 18:08 Suggestie, dringend verzoek

Achterkamertjes, zij dienen niet blootgelegd of opgeheven te worden. Net zo min als oude schuurtjes, kelders, stoffige zolderkamers. Kraakpanden, leegstaande scholen en winkels; zij dienen niet gerestaureerd, noch gesloopt: nee, zij moeten gekoesterd worden, hun aanwezigheid gepromoot.

En ze dienen te worden gevuld met die bevolkingsgroepen die op straat niet welkom zijn.
Uiteraard mag een ieder zijn wie hij is. En uiteraard staat tolerantie hoog in het vaandel, moeten wij open staan voor al wat anders is. Maar er zijn grenzen.

Twirlgroepen. Majorettes. Bigbands. En, de absolute topper, countrydansers.

Natuurlijk mogen mensen deze hobby uitoefenen. Heerlijk; geweldig om een dagvulling te hebben, om zo zeer ergens helemaal voor te gaan.
Maar niet, ik herhaal: niet, op zaterdagmiddag in het winkelcentrum. Niet in het openbaar.
Gewoon, fijn, verborgen. Gezellig bij elkaar, waar u niet gestoord kunt worden. En ik u niet zie.

Dat wat verboden en verstopt is, heeft altijd al een zekere aantrekkingskracht gehad. Dus het mocht uw ledenbestand wellicht zelfs goed doen, als u gebruik maakt van de vele verlaten, onzichtbare ruimtes die Nederland rijk is.

2 | 16:22 Uit

Het grote voordeel van televisie en internet, boven het echte leven, is dat je de mensen daar gewoon uit kunt zetten als je ze zat bent.

| 15:38 Motto

Ik ben altijd lief en goed
Als iedereen mijn goesting doet

2 | 14:27 Remedie

Niks Otrivin, stoombaden, VapoRub of aspirine. Geen vitaminecomplexen, vroeg naar bed, warm houden en goed snuiten.

Gemberjam. Twee lepels en uw sinussen zijn schoner dan ze ooit zijn geweest.

(Ongetwijfeld zal het nog effectiever zijn om rauwe gember te eten, maar dat hadden we hier niet voor handen.)

Update Gemberjam blijkt helaas met Otrivin gemeen te hebben dat dat wat weg lijkt, drie keer zo hard ook weer terugkeert..

1 | 23:35 Poëzieanalyse

Zie hier een kamer.
Een slaapkamer; met een moede moeder en een zieke, dwarse dochter. Naast het bed een kastje, en op het kastje een luid tikkend wekkertje, een sleutelhanger met een stoffen zebra en een plastic konijn dat een verbleekte wortel vasthoudt.

De zieke dwarse dochter zeurt. En de moede moeder zegt: Ga iets doen. Schrijf een gedicht, voor mijn part; maar houd op met jammeren.
Dus de zieke dwarse dochter schrijft, een korte schets van haar omgeving.
Ze giechelt om de idioterie. 'Hihi, kijk: gedicht.'

De moede moeder ontwaakt, staart, zwijgt, oordeelt: 'Maar dit is geweldig. De tragiek, de diepte. Het gaat over de vergankelijkheid. Over de vernietigende invloed van De Tijd op De Dingen. Typ het uit, ik wil het bewaren!'

En de zieke, hoofdschuddende dochter overdenkt haar lessen Nederlands. En vraagt zich af wat de werkelijke diepte was, van alle toen zo ijverig geanalyseerde gedichten...

---

Klokje tikt
tikt
tikt

Tikt
de kleuren uit de wortel
de strepen van de zebra
het licht uit de lamp

Klokje tikt
tikt
tikt

Tikt de letters van de bladzij
het leven na de dood
de dood na het leven

Tikt
in cirkels

4 | 19:57 Kiezersbedrog!

Er zitten geen nootjes in mijn potje pindakaas-met-nootjes!!

15 | 10:52 Echt?!

Is dat echt waar, dat er in België geen vla is?? Geen hopjesvla, chocovla, fambrozenvla, citroenvla; zelfs niet gewoon vanillevla?!
En zijn er nog meer van dat soort zaken die wij hebben en zij ontberen?

4 | 16:46 Euto

Wat is dat voor idioterie dat een eenvoudige doosje Strepsils €3,98 kost?!
Zijn die omhoog ge-eurood, of heb ik zo lang geen keelpijn gehad...?

1 | 14:28 Overstap

Niets is wat het lijkt.

2 | 11:17 Gezond

U ziet het al aan de titel van dit logje: ik ben gezond. Ik ben kerngezond. Mijn lichaam leeft en werkt, en dat zal ik weten ook.
Laten we de boel eens nalopen.

Na drie weken ben ik nog steeds elke dag, bijna doorlopend, duizelig. Wat betekent dat mijn spieren goed genoeg werken om op mijn spanningen te reageren, en dat ze sterk genoeg zijn om enige adertjes in mijn nek te beklemmen.

Mijn enkel is een boeiend studie-object geweest, de laatste week. Hij was heel dik; een normale, gezonde reactie op een kneuzing. En hij was heel blauw: ik heb nog nooit zo'n grote blauwe plek gehad. Een meer strekte zich uit, van mijn hiel tot mijn kuit.
Al het bloed en al het vocht is ook weer weggetrokken, dus al wat daar voor nodig is, bloedstolling en lymfeklieren en nieren enzo (ja neem me niet kwalijk, mijn kenis van het menselijk lichaam schiet enigszins tekort om verder te komen dat dit soort vage omschrijvingen..) doet het ook naar behoren.
Ik kan nog steeds mijn sok niet aandoen zonder ineen te krimpen van pijn, waarmee mijn lichaam me probeert duidelijk te maken dat ik toch maar eens naar de dokter moest gaan om de boel te laten onderzoeken. Het lichaam roept en wordt gehoord; dat ik te eigenwijs ben om te gehoorzamen, tsja..
Het enige wat jammer is, is dat de schaafwond niet weg wil, maar je kan niet alles hebben.

Dan is er nog mijn neus. Nee, daar weet u niets van. Ik vertel u niet al mijn stommiteiten; ik moet nog iets van mijn trots behouden.
Zaterdagavond was het, dat ik fijn aan het telefoneren was. Ik kan niet stilzitten als ik telefoneer. Het is niet zo dat mijn gesprekspartner niet boeiend genoeg is hoor; integendeel. Ik denk zelfs dat het zo is dat ik zo enthousiast ben, zo vol vreugde over die ander en onze conversatie, dat ik er gewoon spastisch van word. Heus. Dus ik ga heen en weer lopen. Zitten. Staan. Liggen. Staan. Lopen. Zitten. En aan dingen prutsen. Eén van u kan zich vast nog wel herinneren met mij te telefoneren, en ineens een knal te horen, en een pijnkreet. En de voorzichtige bekentenis dat ik, liggend op de grond, aan mijn klapstoel had zitten prutsen; dat de stoel ineengeklapt was met mijn teen ertussen, en vervolgens frontaal op mijn buik was gevallen. Of het squashballetje op mijn lip.

Zondag was het de adapter van mijn telefoon. Die heeft een snoer en is zwaar; en alles wat zwaar en besnoerd is dient te slingeren. Helaas zat mijn neus in de weg. In de loop van de avond en de dagen erna veranderde de brug van mijn neus in iets ondefinieerbaars; een grote blauwe bobbel verscheen en verdween weer; de pijn bleef en is nog steeds. Zie voor de uitleg van deze verschijnselen hierboven.
Als ik dit soort dingen opspaar krijg ik misschien korting bij de EHBO.

En nu. Nu heb ik keelpijn. Véél keelpijn. Sinds gisteravond. Ik dacht nog hoopvol: het is laat, het is het praten, het nog wakker zijn, mijn speekselklieren die al slapen. Naar bed, wakkerworden, eten, over.
Jammer maar helaas. Ik ben ziek gezond; er zit een bacterie of een virus en dat wordt nu weggepest. Daar moet je wat pijn voor over hebben.

Dus ik juich en cheer en roep hup hup hup! Mijn afweersysteem laat weten dat het werkt, en o wat zijn we heden blij.
En laat niemand het in zijn hoofd halen om te zeggen dat ik veel fruit moet eten. Ik eet zoveel fruit dat je bruistabletten van mijn bloed kunt maken.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik extreem slecht tegen ziekte kan. En dat ik nu alleen maar denk: 'ik ben wakker, ik heb gegeten en gedronken, ik heb nog steeds pijn en dat moet niet. Het moet over zijn, nu. Eén uur is lang genoeg om optimistisch te blijven.'

8 | 23:30 In de categorie 'goednieuwsberichten'

Dat je heel erge ruzie met iemand maakt, en dan twee weken later hoort dat diegene het weekend nà de ruzie een zelfmoordpoging heeft ondernomen..

4 | 17:20 Hersenverweking

Als je je bedenkt dat je al een maand lang elke dag At your service luistert, omdat je 'er nou eenmaal niet toe komt' om hem uit je mp3-lijst en van je hardeschijf te gooien. Dan is het echt hoog tijd om iets aan je luiheid te gaan doen.

| 15:25 Neolomismen

"Als je iemand out ziet passen..."

Heet dat niet gewoon flauwvallen..?

(Uit 'moet je die Dance scene'. Welke titel misschien al genoeg zegt..)

6 | 13:40 Doods

Grote kraai kijkt strak voor zich uit. Scherpe snavel; gitzwart, nat verenpak. Zijn kop draait, een priemende, kille blik mijn kant uit. Hij staart. En staart. En staart..
Het beest zit gewoon te schuilen voor de regen, maar hij bezorgt me de kriebels..

1 | 23:52 Van die dagen...

'Iedereen is lief!!'

Behalve C, want die houdt niet van dat kleffe gedoe.

En behalve Leonard Cohen. Die is heel, heel naar. Heel afschuwelijk. Sjaak, mocht je eindelijk Netscape 4.5 aan de praat hebben gekregen en dit kunnen lezen: Leonard Cohen is niet mijn muziek..

| 23:37 When hell freezes over

Koelbloedig, warmhartig en heetgebakerd.

3 | 17:23 Lelijk eendje

Ik vind babyzwaantjes eigenlijk veel mooier dan volwassen zwanen..

1 | 12:10 Humeurtje

Ze zijn aan het bouwen. Waar eerst een grote ruimte was moet een tussenwandje nu voor de nodige privacy en ademnood zorgen; hoewel ik niet zeker ben dat dat laatste opzet was.

Een tussenwandje is niet alleen een tussenwandje. Een tussenwandje betekent scheve tafels; computers die nog geen nieuwe plek hebben gevonden; de frankeermachine die ergens op de grond staat omdat dat schijnbaar een veiliger plaats is dan zijn oude plankje; een losse deur en twee bouwvakkers. En, natuurlijk, heel veel stof, zaagsel, verfspatten, bouwherrie en dampen. Bedwelmende lucht van verf en lijm en plamuur die, zo heb ik vanochtend mogen constateren, nog voor de meest duizelingwekkende hoofdpijn zorgt. De lucht was zo sterk dat je hem letterlijk kon proeven.

Het is niet mijn favoriete manier om de dag te beginnen. En ik ben 's ochtends toch al niet op mijn best. Het wordt echt hoog tijd dat werktijden op de werknemer worden afgestemd. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik na twaalf uur 's nachts beslist beminnelijk word; terwijl 'Goedemorgen' vóór elf uur een uitspraak is die mij zeer agressief maakt.

Sowieso begon de dag al niet goed. Ik schijn om zes uur een wekker tegen de grond te hebben gesmeten. Weet ik niets meer van. Ik weet alleen dat ik rond die tijd een luid gepiep hoorde wat niet wou weggaan, hoe hard ik ook op mijn wekker sloeg. Ik had het vermoeden dat de bron helemaal niet uit mijn eigen kamer kwam; ik ben uit bed gewankeld en ben met mijn ogen dicht op het geluid afgegaan. Het nieuwe klokje in de keuken. Waarom die überhaupt al moet afgaan is me een raadsel. Mijn motoriek is 's ochtends ook niet om te juichen; ik heb blind en spastiosch een mep in de ruimte gegeven, in de richting van het gepiep. Er volgde een luide klap en toen niets meer - dus dat was goed. Waarna ik weer terug naar bed ben gegaan; nog vagelijk gescheld van mijn moeder opvangend. Ik geloof wel dat het klokje nog gerepareerd kon worden; dat zal ik zo eens vragen.

Er was één pluspuntje deze ochtend. De toebrenger van al het lawaai en de luchtverontreiniging zei geen goedemorgen. Hij zei helemaal niets. Hij glimlachte alleen maar. En knipoogte.
'Zwijg en wees mooi', dacht ik; and he did.

4 | 01:05 Vroege-ochtendgymnastiek

Is het ook mogelijk om je billen aan te spannen, zonder dat je daarbij kuitkramp en een stijve rug krijgt, en een gezicht als een baby die drie dagen in het geboortekanaal heeft klemgezeten...?

2 | 20:20 Baan?

Of ik een baan heb.
Nou nee; baan is een erg groot woord. Vrijwillige ochtendbesteding komt meer in de buurt. Administratief werk. Typen, knippen, plakken, copiëren. Publisher is een kutprogram, zoveel heb ik al geleerd.

En wat betreft de onthutste computerman: uiteráárd heeft hij, eenmaal van de verbazing bekomen (of moet ik juist zeggen: overrompeld en ontoerekeningsvatbaar..?), mijn gulle aanbod met beide handen aangegrepen. Dus één dezer dagen ga ik een schattig klein, basic site-je in elkaar flanzen. 'Wie zijn we, wat doen we, waar en wanneer doen we dat en hoe kunt u ons bereiken' - dat idee. Zonder 'hoeveel moet u daarvoor betalen', want het winkeltje is nog te klein en nieuw om genoeg prijslijst-voorraad te hebben..

3 | 09:56 Tussen de bedrijven

Raar hoor, posten vanaf het werk.
Kweenie. Zo.. zo.. tsja..

Bijna of ik heel normaal ben..