1 | 17:27 Tarzan koopt banaantjes

Mannen en boodschappen, ik snap het werkelijk niet. Zo moeilijk moet het toch niet zijn om in elk geval met een béétje efficiëntie en tempo te werk te gaan? Aarzelen is tot daaraan toe, maar er zijn maar zoveel artikelen en op een gegeven moment heb je die toch allemaal wel gezien??

Al wat Hij hoefde te doen, was zich verwijderen van de groente-afdeling, waar te veel omstanders waren, die zouden kunnen horen wat ik wou vragen. En al wat mijn buurman hoefde te doen, was zich geheel uit Zijn buurt verwijderen, want buurman kennende zou hij hierop nog maanden later o zo geestig terugkomen.
Maar Hij ging niet weg van de groente-afdeling. Ze gingen geen van beiden weg van de groente-afdeling, en al helemaal niet bij elkaar vandaan. Uren leken het wel te zijn. Op een gegeven moment kreeg ik genoeg van het wachten en ging ik mijn verdere boodschappen doen. Kwam weer terug, maar Hij stond er nog steeds. Hij was zowaar gevorderd van de koeling naar de prei, dat wel. En buurman was inmiddels gelukkig bij de melk.

Ik struinde wat rond. Keek een paar keer diep zuchtend en nadenkend op mijn boodschappenbriefje, dat ik inmiddels uit mijn hoofd kende en waarvan ik bovendien alles al in mijn mandje had liggen.
Ik bedacht me dat ik nog wasverzachter kon kopen. Alle geuren van alle merken werden aan uitgebreid onderzoek onderworpen (variatie moet zijn; wat geuren betreft ben ik altijd incognito want voortdurend wisselend). Nu moest Hij bijna bij de kassa zijn, dat kon niet anders. Ik moest nog opschieten zelfs.

Ik zocht de hele winkel door, maar vond Hem niet. Wel buurman, die knipoogde.
Ik klapte met mijn mandje tegen mijn nu weer open knie aan, voelde de winkelvloer vloeibaar worden, slikte mijn gillen in en mijn omhoogkomende maag terug op zijn plaats, kneep mijn ogen stijf dicht. Toen ik ze weer kon openen en wat later ook weer helder kon zien, zag ik Hem. Zowaar niet meer bij de groente, maar een kleine vijf meter verder, bij de suiker. Ik strompelde langzaam die kant op, maar daar kwam buurman weer, terug naar de groente. Blijkbaar iets vergeten, dat krijg je als je eerder maar een minuut of twintig de tijd neemt. Hij knipoogde weer, dacht vermoedelijk dat ik zo om hèm heen cirkelde. Dus ik cirkelde weer weg, hem en Hem in de gaten houdend.

Tijden later, nadat de heren gezamenlijk naar de verschillende soorten verpakte kaas hadden staan turen, liep buurman in één beweging (knap zo jongen!!) door naar de vleeswaren, en deed Hij twee stappen in de richting van de diepvries. En toen, eindelijk, kon ik hem aanspreken. En vragen waar hij toch die schitterende trui had gekocht.

1 | 15:51 Gedragswetenschap

Werkelijk, fantasie is iets waarvan de voordelen schromeloos worden overdreven.
Pavlov daarentegen, die man zou men serieuzer moeten bestuderen. Zijn wijsheid en ontdekkingen worden onderschat.

1 | 11:45 Ongewenste intimiteiten

Bezint eer ge begint.
Voordat u het enigma dat u bent aan een ander presenteert, bedenkt u dan of u wilt worden opgelost. Een ander heeft geen weet van grenzen die u zelf niet kent; u kunt uw grenzen pas aangeven wanneer u ze heeft getrokken.

Er komt een dag, dan merkt u dat u stukken van uzelf heeft weggegeven die u zelf nog nauwelijks kende; dat u mensen heeft binnengelaten waar uw fundamenten te zwak waren om te kunnen dragen.
Er komt een dag, dan weet u zich - terecht - dader van uw eigen emotionele verkrachting. En voor u het weet doet u, vervuld van zelfhaat en vervreemd van u zelf, de rest van uw leven vergeefse pogingen de dader voor zijn misdaden te straffen.

| 11:33 Junkgedrag

Een sneltoets zoeken voor de F5-knop.

1 | 11:30 Vraag

Wat doet die rups op mijn behang?

4 | 22:47 LAT

Nummers met hoogste kosten Periode: Laatste telefoonrekening
Gekozen nr	Rubriek	Aantal gesprekken	Gespreksduur	Bedrag € (excl. BTW)
xxx-xxxxxxx	Buiten uw regio	102	129:28:23	142,55

Ik kan u zeggen, wij zijn bepaald verstomd over de omvang van onze spraakzaamheid..

4 | 13:00 Blieft

Voor wie nog geen foto van me had: astu.

4 | 09:30 Karatekid

Ik heb gisteren een kikker bij mijn account gezet. Ik was schijnbaar in een vrolijk, grijnzend, hopsend, groen humeur en ik heb een kikker bij mijn account gezet, als vervanging van de karatekid die er stond.

Ik ben vanochtend heel duidelijk niet in een kikkerhumeur. Ik ben een half uur wakker, ik ben 25 minuten te laat op mijn werk (rekent u even mee ?), ik heb niet gegeten, niet gedronken, ik heb hoofdpijn, kiespijn, spierpijn en ik heb net uitgelegd gekregen hoe ik de telefoon moet beantwoorden, mensen moet doorverbinden en mensen in de wacht zetten. Ik ben bijna in een hysterische lach uitgebarsten bij de aanwijzing: ‘dan zeg je Goedemorgen...’.

Oh, en mijn Kronan past niet in een standaardfietsenrek. Die blijft klemzitten en dan moet hij er weer uit en dan schiet hij los tegen de zijkant van je enkel aan. Wist u dat, dat mijn Kronan niet in een standaardfietsenrek pastte? Dat had u dan godverdomme ook wel eens mogen zeggen.

2 | 22:40 Nulzaamheid

Wat eenzaamheid zo gruwelijk maakt is dat ze nooit perfect is. Je zit altijd nog met jezelf opgescheept.

4 | 14:23 Steun en toeverlaat in bange tijden

Vriendje heeft afspraak, vriendje klonk voor vertrek wat gehaast en met de gedachten elders, dus wat doe je dan je gaat je zorgen maken.

En wat doe je dàn? Je stelt een vraag aan Het Orakel, gevonden via Luna's weblog en natuurlijk onmiddellijk gebookmarked. Orakels moet men koesteren.

De vraag die je stelt, die je een stuk of tien keer stelt want je wilt een degelijk antwoord:

Krijgt vriendje een ongeluk op weg naar zijn afspraak?

Achtereenvolgens krijg je de volgende zeer bemoedigende woorden:

Ja, maar wees voorbereid op tegenslag.
Ja, beslist!
Ja, maar doe het tactvol.
Nee, zelfs niet als alle voortekenen gunstig zijn.
Ja, je bent er klaar voor.
Ja, maar je moet bereid zijn het risico echt te nemen.
Nee, je doet het om aardig gevonden te worden.
Nee, het is te hoog gegrepen.
Ja, de enige die twijfelt ben jij.
Ja, het zal je diepgaand veranderen.
Nee, wacht op een betere kans.
Ja, het zal je geestelijke rijkdom brengen.
Nee, het past niet bij je werkelijke ambitie.

Ik vraag me af wat Het Orakel eigenlijk denkt dat mijn werkelijke ambitie is...

| 13:22 Coördinatie enzo

Goed.. waar waren we ook maar weer..

2 | 11:01 Mens erger je niet

Mag ik u dringend, zéér dringend, afraden het sowieso al verdorven programma Publisher te gebruiken voor publicaties groter dan 20 pagina's? En zeker voor publikaties van, ik noem maar een aantal, 76+ pagina's?
Mag ik u in het algemeen afraden het (sowieso al verdorven) programma Publisher te gebruiken voor publikaties waarin u werkt met paginanummers, plaatjes, tekstopmaak, lange stukken tekst die 'tekstoverloop in frames' behoeven - of meer in het algemeen: publikaties waarin u tekst van wat voor soort of lengte wilt plaatsen?

Voor alle overige toepassingen mag u het programma gerust blijven gebruiken. En voor alle bovengenoemde natuurlijk ook, als u van een uitdaging houdt, of een wat masochistische inslag heeft.

1 | 07:47 Drama, notendop

Wakker, 1 minuut. Buikpijn. In slaap om vier uur. Buikpijn.
Schram op schouder, herkomst onbekend.

Buikpijn.

Tandarts, nu weg, enge dingen.
Buikpijn.

Werken, hele ochtend. Zo moe. En buikpijn.

Tandarts, nu weg. Hele enge dingen.

Buikpijn. Zo moe.

3 | 22:56 Verkoeling enzo

Dit idee, dus.

| 22:00 Mooi 'weest

Het mocht toch bijzonder welkom zijn als ik mij ergens binnen nu en, zeg, twee minuten wat beter ging voelen. De grap is er na een hele dag wel af, en zo leuk was hij al niet to begin with.

| 15:30 Met een tomeloze traagheid tikte de dag voorbij

Halfvier - misschien wordt het tijd om eens een hapje te gaan eten. Of beter nog: eindelijk iets te drinken.

3 | 15:22 De Liefste (2)

Bij Hevige Pijnen is een vrouw toch de beste steun.

(Waarmee ik natuurlijk niets ten nadele van vriendje wil zeggen..)

| 11:50 Juicy details

Ik schijn niet open genoeg te zijn. Me niet voldoende bloot te geven, niet voldoende lef te hebben om het over pijnlijke aangelegenheden te hebben.
Neemt u me niet kwalijk hoor. Ik ben nog even aan het bijkomen van het feit dat ik zojuist, slechts gehuld in ondergoed, ben gaan zitten in een schaaltje met nectarinesap- en pit, dat ik na het ontbijt op mijn bed had gestald. Dat vind ik voorlopig wel pijnlijk genoeg.

1 | 04:04 Als ik stervend ben, maar nog niet henen (2)

Ik wou een logje plaatsen, mooi gedicht van wijlen De heer Bloem.
Maar ik zou, zo ontdekte ik, in herhaling vallen. Mijn leed heb ik al geleden, mijn drama gespeeld en in de wijze waarop blijk ik van weinig originaliteit en afwisseling te getuigen..

1 | 22:55 Grande finale

Met één luide, hartstochtelijke, alzeggende en allesoverheersende gil werd de dag besloten.

Sterilon.

13 | 09:44 De Liefste

Ik brul een hoop, he?
Alles onzin hoor. Mopperen doen slechts zij die niets te klagen hebben.
Goed, inderdaad heb ik 's ochtends een gruwelijk humeur, maar dat is meer de eerste drab voor er schoon water uit de put omhoog komt. En met dat ochtendhumeur valt het de laatste tijd ook erg mee.

Mag ik heel even.. even een sentimenteel stukje schrijven..? Zo'n stukje waarbij ik zelf altijd onmiddellijk afhaak, wegklik, drie dagen later pas terugkeer in de hoop dat de kust veilig is en het gedaas opgehouden. Het stukje dat de zin bevat: 'ik heb het liefste vriendje van de wereld'.

Maar soms is zo'n stukje nodig. Ik heb namelijk het liefste vriendje van de wereld. Dat is ook de reden waarom ik al die andere stukjes oversla: behalve dat het klef, onpasselijk makend geblaat is, zijn het ook allemaal leugens. De mijne, die is de liefste. Niet al die anderen.

Mijn vriendje is geduldig en lief; aardig en charmant. Ik kan met hem lachen, harder dan met wie ook. En zachter: een klein ironisch lachje in wederzijds begrip, of een warme lieve glimlach, nauwelijks hoorbaar, alleen voelbaar. Hij mag me kennen, kent me, laat mij mezelf kennen. Ik kan met hem huilen, ernstig zijn, droevig zijn, bang zijn. Hij begrijpt, hij luistert, hij is rustig en warm en geruststellend. Kalm en zacht. O zo lief.

Hij is de liefste, de leukste, de knapste. Sinds ik hem ken denk en droom ik in vormen, lijnen en kleuren, gevoel, geur en klank. Zijn stem is de mooiste en de fijnste die ik me kan voorstellen, een stem waarmee ik in slaap wil vallen en weer wakker wil worden. Een stem met duizend klanken en tonen, een stem die verleidt en streelt en kalmeert en doet lachen.

En zijn lichaam.. mmmm... er zijn dingen die ik voor mezelf houd..

Hij. Hij is alles. Hij voedt en maakt dronken. Hij.

Jij.

| 09:22 Nu we toch aan het foeteren zijn.. (2)

Overigens smaken, geheel tegengesteld aan waar de inlanders altijd prat op gaan, pruimen-uit-eigen-tuin helemaal niet beter dan die uit de winkel. Pruimen-uit-eigen-tuin smaken laf en melig. Of zou Brabant gewoon geen pruimenland zijn..?

2 | 09:12 Nu we toch aan het foeteren zijn.. (1)

Ook dat nog. Koop je slippers, mooie nieuwe slippers omdat je oude al maanden aan het ontbinden zijn en door het hele huis kleine vlokjes zwart rubber achterlaten; ben je dus eindelijk zo ver dat je afstand hebt durven nemen van oud en vertrouwd, blijkt na twee dagen het bandje los te laten. Moet je in je prullenbak naar het bonnetje gaan graven, door duizend stukjes kauwgom (heb ik weleens verteld dat ik een lichte kauwgomverslaving heb..?) en stapels smerige gaasjes, wattenstaafjes, snotzakdoeken, prints van je eigen stukjes en meer dergelijke smerigheid heen. En besef je bij de bodem van de prullenbak pas dat je het bonnetje, heel zeker en vast, in de vuilnisemmer in het portiek hebt gemikt.

2 | 08:28 Hoog en droog

Oh goede oude tijd, dat de glazenwasser nog op zijn schommeltje voor de ramen hing, in plaats van ronkend en krakend en grommend en bulderend in een kraanwagen langs te trekken. Eerst het flat tegenover ons, dan onze flat, dan het flat aan de andere kant - drie dagen in totaal.

En wat mankeert die man om om zeven uur 's ochtends al te beginnen? Heeft hij een vrouw met een dusdanig ochtendhumeur dat hij de voorkeur geeft aan het gescheld en getier van pakweg 300 flatbewoners, en in elk geval aan mijn onuitgeslapen kop om acht uur? Heeft hij een afschuwelijke jeugd had, is hij geslagen en vernederd, heeft hij nu de liefste vrouw ter wereld maar meent hij nog steeds dat hij alleen maar slechts verdient?

Ik zweer u, de volgende keer dat hij mijn venster passeert gooi ik mijn raam open en smijt hem vierkant zijn bakje uit. En dan zullen we nog weleens zien of dit alternatief zoveel veiliger was..

| 16:11 Cold turkey

Belofte aan (...):
Geen van deze bedrijven zal zich door mijn vriendelijke groet heen weten te werken. Heus niet. En dat is een voornemen, geen uitdaging. Heus..

3 | 12:02 Voorzichtig

Ik haat mijn huisarts.
Nee, niet: 'oh je mag je huisarts niet zo' of 'je huisarts en jij liggen elkaar niet echt'. Ik haat mijn huisarts, uit de grond van mijn hart. Een diepe, levendige, vlammende haat. Type haat die maakt dat je hand het voodoopoppetje per ongeluk samenknijpt nog voor het goed en wel gekneed is. Dat soort haat.

Kom je daar binnen, zegt hij vrolijk: Zohoo, dàt is een flinke blauwe plek!
Opmerkzaam, dokter. Vooral als u rekent dat er meer blauw dan been is.

Even later in de behandelkamer. Het gat in de knie wordt bekeken, bewonderd, bedrukt.
Doe dat maar niet, zeg ik nog dreigend. Jawel, zegt dokter.
Dokter grijpt naar een laadje met metalen voorwerpjes, welke handeling mij altijd wat nerveus maakt. Spul dat ontsmet kan worden betekent gevaar.
- Wat was u van plan..?
- Niets, even kijken of het korstje verder nog loszit.
Ik ken mijn korstje heel goed. Vanochtend nog, nadat ik het vergroeide gaasje had losgeweekt en was uitgegild, heb ik mijn korstje bestudeerd. Het korstje zit NIET los, heus niet; inderdaad zit aan de rand een stukje wat los lijkt te zitten, maar dat zit het niet. Echt niet.

Doe maar niet hoor, zeg ik nog eens. Jawel, zegt dokter. En hij begint wat te duwen. Te peuren. Vindt het schijnbaar loszittende stukje. Haakt zijn pincet eronder, duwt, duwt harder, hanteert zijn pincet als ware het een plamuurmes. Grijpt. Trekt.
'Ik vind dit géén goed idee, dokter!!'
'Ik wel', zegt dokter. 'Ik doe heel voorzichtig. Maar het korstje moet los anders gaat het eronder ontsteken. Ik doe echt heel voorzichtig'. En hij trekt verder. Ik grijp de zijkanten van de tafel vast, knijp, kreun, jammer, herhaal zeker twintig keer dat dit heus geen goed idee is, en dat stukje daar al helemaal niet want dat ZIT VAST DAT DOET PIJN, maar wie er luistert geen dokter.
En het zàt vast. Ik heb verdomme meer bloed verloren dan bij de klap zelf.

Jodiumgaasje erover. De montere opmerking dat het er heel goed uitziet, dat het voorspoedig zal genezen, binnen een dag of vier moet het wel dicht gaan, sta maar op, kom maar mee.

Lieve dokter, oh zo voorzichtig.
Een dokter die het voor elkaar krijgt mij te laten huilen verdient het om net zo voorzichtig, heel teder en liefdevol met een pincet te worden behandeld. Heel zachtjes, hij zal haast niet doorhebben dat hij langzaam, stukje voor stukje uiteen wordt getrokken.

6 | 07:33 Caffeïnated

Jaaaaaaa!!!!!! Een G O E D E M O R G E N het is weer maaaaandag en wat een heerlijke dag, maandag is prrrrrrrojectdag, een nieuwe week een nieuw project en deze week is het thema: VERSLAVING.
Vanaf heden gaan wij onze verslavingen aanpakken, hard en effectief, wij gaan afbouwen afkicken onthouden kortom: ontslaven wij zijn eigen baas met eigen keus behalve als wij voor slaafzijn kiezen (want natuurlijk is het eigen keuze en natuurlijk kan je stoppen wanneer je maar wilt, niet..?).
Inschrijving voor deelname aan dit project (werktitel: Pucks Prima Project) sluit hedenavond 23:59:59. Dus bent u verslaafd en wilt u ervan af, of heeft uw partner gedreigd u te verlaten of juist bij u te blijven 'als u niet NU...': geef u op!

Toeeee maar toe maar toe maar, wees eerlijk, in de eerste plaats tegen uzelf. Is het nicotine, drank, eten, pillen, poeders of spuiten? Bent u verslaafd aan surfen of surfen, aan leukoplast of gehaktballetjes in mintsaus, aan winterjassen in de zomer; bent u als vrouw verslaafd aan het zalige, roesbrengende genot dat ongesteldheid geeft en knoeit u daarom met de dosering van de anticonceptie, om het maar zo vaak mogelijk te zijn? Bent u als man verslaafd aan het vaderschap en prikt u daarom heel stiekem een gaatje in het pessarium van vrouwlief? Bent u verslaafd aan uw verslavingen?
Nu is uw kans om ervanaf te komen! Mensen mensen, geef u toch op, dit is uw kans, wellicht uw laatste kans, toe, samen kunnen we het aan!

Aangezien wij, de organisatoren van dit project, verslaafd zijn aan structuur en organisatie en dat willen loslaten hebben we geen plan van aanpak, maar ook daar komen we samen wel uit!!
Kom, erkenning is de eerste stap. Vertel het maar, waar kunt u niet zonder..?

(Pffff...wat is ze weer druk zo 's ochtends vroeg..)

3 | 06:56 Flauw..

En toen zei hij...

Oh nee. Ik had beloofd daar niet over te schrijven.

| 00:16 Did you mean: chokotoff

Gut dat spul is ècht met een k..

3 | 22:00 De klant is leenman

Hebt u daar ook zo'n hekel aan?
Uitgerekend op de dag dat je de meeste haast hebt, de meeste boodschappen, dat bij de kaasafdeling en de groenteafdeling en de vleeswaren en het brood de meeste krijsende, zeurende, jammerende, plakkerig be-hande kindertjes zijn; op het moment dat je eindelijk al je boodschappen en wisselgeld en bonnetjes en jezelf bij elkaar hebt geraapt en je naar de uitgang van de supermarkt sleept, staat daar die dame met het clipboard. 'Goedemiddag mevrouw zou ik u een paar vraagjes mogen stellen?'.
Op de slechtste momenten kan je alleen nog je hoofd tegen een schouder werpen, hiermee trachtend een hoofdschudden te benaderen. Géén enquete. Niet nu. Nooit. Enquetes zuigen. Ze luisteren toch niet. Bullshit, flikker toch een eind op met je lipsticklach en je frisse wangen en je 'één minuutje maar'.

Hebt u daar ook zo'n hekel aan?
Je bukt je als in een gewoontegebaar. Je kan blind vinden wat je zoekt, altijd is het geweest, altijd zal het zijn, je grijpt - en pakt iets anders.
Ineens, zomaar uit het niets, zonder één waarschuwing vooraf, heeft Albert Heijn Produkt Hoera uit het assortiment gehaald. Niet verplaatst. Niet bij het ene filiaal wel weg, maar bij het andere gewoon nog daar, nee: helemaal weg. Voorgoed. Er is niets zo fijn als Produkt Hoera, je kan geen dag zonder, en toch hebben ze het gewoon zomaar weggedaan, de schande, de brutaliteit!!

Bij navraag hoor je: ja, geen belangstelling meer mevrouw, de vraag was te klein.

Maar ik koop het! Ik wil het! Ik heb belangstelling, en buurvrouw ook, en mijn zuster ook, zelfs mijn oude moedertje! En haar vriendin ook, en háár buurvrouw en zuster ook!

Maar eens, op een namiddag, is de enquetedame bij haar baas gekomen en heeft de drie formuliertjes van die dag afgegeven. Alle drie de invullers hadden vol lof geschreven over Produkt Hoera, maar de reslutaten van het marktonderzoek zijn kwantitatief en niet relatief beoordeeld. Jammer maar helaas, in heel de stad hebben maar drie klanten belangstelling voor produkt, dus produkt moet het veld ruimen.

De moraal van dit verhaal: neem de tijd voor het deelnemen aan marktonderzoek.
Of beter nog: Wees inventief, toon eens wat initiatief. Bel eens op naar Producent Hoera, of schrijf een brief. Vertel hoezeer u Produkt Hoera waardeert en hoeveel Produkt Hoera voor u betekent. Beschrijf de sensatie die geur, aanzicht, structuur en smaak van het produkt (of zelfs alleen al de gedachte!) teweeg brengen. Wees bloemrijk, enthousiast, vooral uitvoerig.
Want voor u het weet is, ik noem maar wat, de Chocotoff uit het assortiment. En dat mocht u toch niet willen...?

| 14:55 Nananananaaana-momentje

Je lunch nuttigen onder het genot van de film 'The Best Little Girl in the World'. En terwijl Jennifer Jason Leigh haar zoveelste blaadje sla met een toefje sit-up naar binnen werkt, nog maar eens een hap nemen uit je dikke boterham met pindakaas.

(Overigens is het nog maar de vraag wie wie uitjouwt)

8 | 11:44 Gewogen en te licht bevonden

Dat ik een loeder ben, dat wist ik al; dat wordt me de laatste weken voortdurend gezegd (ik begrijp ook niet waarom, ik ben zo lief!). Maar behalve een loeder blijk ik nu ook een heks, getuige de online weging van de Heksenwaag.

Hm. Ik moest mij maar eens gaan bekwamen in de kunst van het vliegen en onzichtbaar zijn..

(via)

| 11:20 Planning

Kijk dat is dan weer leuk. Blijk ik zomaar ineens anderhalve kilo te zijn afgevallen, wat inhoudt dat ik mij vandaag mag, of nee: moet, overgeven aan ongeremde vreetfestijnen. Wat dan weer goed uitkomt aangezien mijn hormonen dat ook in de planning hadden.

8 | 09:55 Time will fly, having so much fun

Hoera, wat een zalige dag, wat een heerlijke dag, en vooral: wat een gezellige dag, een vader-dochterdag nog wel; met een vader die mij een kwartier na (mijn) ontwaken verwelkomt met: 'Puck dat was NIET de afspraak je weet HEEL goed dat IK op ZONDAG de WAS doe, en dan TOCH doen he wat een MISSELIJKE STREEK!', even later vervolgt met: 'Puck ik vind het best dat jij van het SUIKERBROOD eet [mijn suikerbrood notabene, red.], maar maak die BROODPLANK schoon, ALLES zit onder de vieze plaktroep, BAH', en afsluit met: 'doe die deur dicht het TOCHT en ik ben al VERKOUDEN!'.

Nog maar vijfentwintig minuten van de dag begonnen en nu al zoveel actie. En ik die bang was dat ik me vandaag zou vervelen.

1 | 22:42 The Next Generation II

Wacht, wacht, niet gaan slapen, je moet me nog uitleggen wat ik straks moet doen!

Hoezo, 'straks'?

Nou, als de film is afgelopen, en hij stopt, hoe krijg ik het dan zover dat het moederapparaat ook uitgaat, en alle lampjes doven..?

| 20:39 The Next Generation I

Moeder over de net door mij ingestelde videorecorder:

En hoe moet het nou verder? Wat doe ik nou? En hoe moet ik hem straks op de volgende kant krijgen??

Twee minuten later:

En Puck hoe moet hij nou harder of zachter ik krijg hem niet meer harder of zachter!!

3 | 20:18 Ooooh! Ik krijg een knop!

Ik krijg een knop!!

Ik weet alleen zelf ook nog niet echt wat ik me erbij moet voorstellen..

| 20:00 For a reason

Na vijfentwintig minuten (vijfentwintig!! Hoe heb je me kunnen doen geloven dat ik nog een kwartier de tijd had?!) kan ik met recht zeggen dat broccoli nooit meer hetzelfde zal zijn.

(Ik heb a list apart gelezen. Ik mag best over broccoli loggen, als het maar duidelijk is dat die broccoli voor mij of great importance is. En geloof me, u weet niet half hoezeer deze broccoli mij aan het hart gaat.)

| 14:15 Ohja, overigens (3)

Schreef ik gisteren iets over dat je geen bruistabletten moet laten wegbruisen in een beker waarin eerder koffie zat..?
Ik kan u bij deze vertellen dat andersom ook geen aanrader is.

(Ja, lieve 175-min-7 vaste bezoekers, ik weet dat u denkt dat ik daar gisteren helemáál niets over schreef..)

| 13:35 Evenwicht moet zijn

Goddank dat op de dag dat mijn hele lichaam definitief en onomkeerbaar in verval lijkt, mijn haar tenminste goed zit.

1 | 10:15 Mannen...

's Ochtends tien uur, helemaal in de stemming voor diepzinnigheden en pseudo-psychologische praat, en waar denkt zo'n kerel aan..?

- Ja.. Weet je.. relaties hè..
- Wat zeg je nou? Nazi's?

(Ach ja. Die dappere zal wel weer hebben gedroomd dat ie een Ninja was en heel hard iemand op z'n hoofd sloeg..)

2 | 02:55 Ik ook niet hoor

Ik bedoel, ik heb niets tegen ze. Maar nee, toch maar niet.

(n.a.v. 1 en 2)

1 | 02:30 Slaap kindje slaap

Daar buiten loopt géén schaap.

Daar buiten loopt een hond.
Een hond met bruine voeten - want het is een herdershond.
Die drinkt zijn melk niet, die doet een plas. Hij heeft al gedronken; daarom moet hij nu juist naar buiten. Nu gaat de hond weer naar binnen. Daag hond. Daag buurman.

Slaap kindje slaap.
Daar buiten loopt geen schaap.

(Deze was speciaal voor Jult, in de categorie 'on-vaag' en 'niets aan de verbeelding overlatend')

| 02:25 Gembergebakje

Knal

5 | 00:27 Wervelstorm

En gaan we dan nu lekker slapen?
Tuurlijk gaan we lekker slapen.

Kolere zeg..

34 | 22:15 Het wordt niets met dat internet

Niets te vinden, alles moet je zelf doen.

De Zusters Karamazov

Tante Constance en Tante Mathilde
woonden eendrachtig en knus bij elkaar
Eén was hardhorend de andere brilde
in doorsnee waren zij zeventig jaar.

In Overveen
telden zij hun dagen bijeen
niet meer zo koket als voorheen
maar nog altijd flink ter been.

Terwijl de kater sliep
en de pendule liep
en de kanarie sprak
tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep

Tante Constance en Tante Mathilde
erfden de kleren van Tante Heleen
Waardoor ineens hun gehechtheid verkilde
want van elk soort japon was er maar één

Er werd getwist
en naar provocaties gevist
en er werden dingen vermist
waar de ander meer van wist

Terwijl de kater sliep
en de pendule liep
en de kanarie sprak
tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep

Op zeek'ren dag maakte Tante Mathilde
akelig lachend de koffie gereed
Daar zij haar zuster vergiftigen wilde
die in haar eentje een wandeling deed

Met terpentijn
en een snufje rattenvenijn
en gesloten keukengordijn
moest het wel uitvoerbaar zijn.

Terwijl de kater sliep
en de pendule liep
en de kanarie sprak
tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep

Toen nu de koffie tot stand was gekomen
wou zij eens proeven en nam zij een slok
Zij had de juiste dosering genomen
Tante Mathilde viel neer als een blok

Sedert die tijd
droeg Constance in eenzaamheid
de japonnen die tot haar spijt
tot een drama hadden geleid

Terwijl de kater sliep
en de pendule liep
en de kanarie sprak
tsjiep tsjiep tsjiep tsjiep...

(Drs. P. - mp3 op verzoek)

1 | 19:10 Weektip

U ook zoveel tijd teveel, en geen idee hoe die te vullen? Bovendien al tijden het gevoel u niet te kunnen concentreren?
Ga u eens zorgen maken. Dat vréét tijd. En energie. En het blijkt onmogelijk te zijn het onderwerp van zorg te laten rusten, dus u heeft eindelijk niet meer het gevoel van steeds afdwalende gedachten.

(De macht van machteloosheid, en de kracht van onwetendheid. Probeert u namelijk vooral niet los te komen van dit onderwerp, dan blijkt het met die concentratie ineens droef gesteld. Doe of de zorg eigen keus is en laat het gebeuren. U bent de baas, zolang u uw eigen autoriteit maar niet gaat testen)

| 11:55 Brutaal

'Waarom heb je toch steeds je deur op slot?', vroeg mijn moeder me geirriteerd.

De enige reden waarom jij kan weten dat mijn deur op slot is, is omdat je om de haverklap binnenstormt en daarbij tegen het slot op knalt. En dat is precies de reden waarom ik mijn deur op slot doe.

Dat vond ze dan weer een brutaal antwoord.

| 11:00 Wakker

Hoezeer kunnen mensen toch verschillen in het goedemorgen wensen. De één stormt binnen, doet in een klop en een bonk en een woord al wat je aan ochtendhumeur hebt ontvlammen, terwijl de ander..
Niettemin mocht ik, bij nader inzien, toch niet willen dat ze bij elkaar in de leer gingen.

| 21:50 Theologische Verhandeling

...heeft ie al geupdate?

Tuurlijk niet. Al dagen niet.

Wel wat slap vind je ook niet? Tssss mannen.

Verderfelijk volkje, niet?

Ja, daar ging het heel even mis bij de schepping, god had met de nieuwere betere versie de oude willen vervangen, god is niet goed in opruimen...

Hij vergat de renamen natuurlijk, en nu valt het systeem steeds als default terug op de eerste versie. Misschien moeten we even doorgeven aan de genetische goegemeeente: dupliceren vanaf m_gen.shtml. Niet m_gen.html.

Neem jij het dit keer even met hem op, ik word altijd zo moe van de man's lange verhalen over 2000 jaar zonder vooruitgang en bladiebla, ik vermoed een zenuwinzinking tussen nu en nog een eeuwtje of wat.

Ik heb het vermoeden dat hij al 2000 jaar een zenuwinzinking heeft; ik bedoel maar: zo'n extravagante zoon die alles op z'n kop zet; altijd maar beter weten; altijd maar vrienden over de vloer; altijd maar omgaan met hoeren, bedelaars, viezeriken, dronkaards; altijd maar zich willen laten gelden en aandacht aandacht aandacht - en net als hij wat leuker in de omgang wordt wordt ie vastgespijkerd, ook al zo'n zooitje dat hangt daar maar dagen met vliegen in de brandende zon en dan nog verdwijnen ook, geen fatsoenlijk graf om eens een chrysantje neer te zetten - wat zei ik? Oh ja; ik denk dat hij al 2000 jaar een zenuwinzinking gheeft en dat wij daarvan het product zijn.

[redactie is zich bewust van de aanwezigheid van spelfouten, maar heeft om redenen van authenticiteit besloten die te laten staan]

16 | 16:00 Hoera! Er zijn weer pasfoto's!!

Een ieder die mij een eerdere foto van mij kan toemailen, anders dan deze of deze, krijgt in ruil daarvoor de meest recente, genomen heden den 22sten augustus om circa vijftien-uur-vijftien.

Uitzonderingen op deze regel zijn de dames MR, KvW, CvdH, KM en CB, en de heren AR, AZ, TZ, RS en WvdB. Zij hoeven slechts te reageren met een overtuigend 'Ik ik ik ik!!', of woorden van gelijke strekking.

Wie zich in geen van deze categorieën weet, mag ook 'Ik ik ik ik!!' reageren. Uw verzoek wordt in behandeling genomen; prijswinnaars krijgen persoonlijk bericht en over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

(Aldus sprak Vrouwe Arrogantia)

5 | 10:45 Geen mysterie zo groot of er is wel een logische verklaring te vinden

Wederom vind ik bloedvlekken op mijn onderlaken, nu aan het voeteneind. Ditmaal echter is mijn knie dicht èn bedekt, en zijn er geen andere gaten te vinden waaruit ik mogelijk leegloop.

Na afstreping van enige onwaarschijnlijkheden, houden wij de volgende mogelijke verklaringen over:

- De Here Jezus is tot mij gekomen. In mijn slaap bloed ik uit mijn stigmata.
- Wat ik van kinds af aan al heb vermoed, maar wat mijn ouders stelselmatig hebben ontkend, blijkt toch waar: mijn knuffels gaan in de nacht naar het knuffelbeestenland en vieren tot de ochtend feest. Mijn beer is kruipdoor, sluipdoor in aanraking gekomen met mijn voeten; hij is ter plekke doodgebloed en zijn lijk is door zijn kameraden afgevoerd.
- Goudlokje heeft zich in mijn bedje neergevleid, en haar door de lange boswandeling gepijnigde voetjes hebben mijn laken bevlekt.
- Mijn zweet werkt als contrastmiddel voor kruitsporen. Hoe die kruitsporen in de eerste plaats aan mijn voeteneind zijn gekomen dient nog verklaard.
- Het is geen bloed. Ik heb, omgekeerd onder de dekens gelegen, ketchup op mijn laken gemorst.

10 | 14:15 Aan u de eer

Goed, even samenvattend:

Geheel in de lijn der verwachting en traditie, maar niettemin een weinig teleurstellend, weigert mijn lichaam te herstellen en blijft mijn knie open en ontstoken. Mijn hoofd doet pijn, mijn kies doet pijn en staat volgens de tandarts op punt van afbreken, acht uur slaap blijkt voor de zoveelste keer uitputtender dan vijf uur, mijn hair heeft al weken geen good day, ik kan me nergens op concentreren en heb tot overmaat van ramp morgen èn overmorgen een vrije dag.
Zij die ik schofterig behandel zijn lief tegen me, zij bij wie ik me voor de verandering eens gedraag behandelen me als oud vuil, oftewel: wat kan ik dan nog goed doen?!
Al met al heb ik dus eigenlijk gewoon een kuthumeur, en zelfs het beschrijven van dat humeur lukt niet en gebeurt op een stylistisch en literair uiterst onverantwoorde manier.

Ik trek mij terug, zijnde een gevaar voor mezelf en mijn omgeving, en laat voor vandaag deze site in uw handen. Waarmee ik zoveel bedoel als: mocht u nog eieren te leggen hebben: barst los. Mijn reactieding staat geheel tot uw beschikking. Dicht, zing, verhaal, scheld, fluister, schreeuw, linkdump, lifedump - wat u maar wilt. Gebruik uw fantasie en creativiteit.

M. vr. gr., veel plezier en een fijne dag verder.

2 | 06:40 Kinderachtig

Vierentwintig jaar lijkt me toch wat oud, om bij het op de buik slapen bijkans een wiegedood te sterven.

4 | 23:35 Ooooh kijk!!!!!

Ik heb krullen! Ik heb krullen! Ik heb krullen!!!

Ik heb het altijd wel geweten: eens zou de dag komen, dan zou ik wakker worden en dan zou ik een hoofd vol gouden lokken hebben, een leeuwendos, golvend en prachtig en stevig, pijpenkrullen liefst. En zie nu, de dag is gekomen, het wonder is geschied!!

(Sommige mensen zouden niet spreken van krullen maar van vouwen, afkomstig van het met nat haar in slaap vallen. Domme, domme mensen. Ik heb krullen!!)

| 20:15 Morituri te salutant

It's hard playing, playing hard to get.

3 | 17:12 Brief aan den stalker

Beste,

Als ik u net zo interessant vind als u mij, kon het nog wel wat worden tussen ons! Maak u kenbaar, en laten we eens afspreken. U kent mijn nummer, werktijden en favoriete uitgaansgelegenheid. Tot gauw.

1 | 14:50 Stay awake

Stay awake, don't rest your head
Don't lie down upon your bed
While the moon drifts in the skies
Stay awake, don't close your eyes

Though the world is fast asleep
Though your pillow's soft and deep
You're not sleepy as you seem
Stay awake, don't nod and dream
Stay awake, don't nod and dream

---

Uit: Mary Poppins
Zang: Julie Andrews
Muziek en tekst: Richard M. Sherman and Robert B. Sherman

(mp3)

7 | 13:25 Hoofdpijn

Ctrl-c, ctrl-v

(Technisch lingo)

2 | 09:00 Donar (2)

Wolkbreuk, en natuurlijk nog steeds...
Dus thuis schuilen - dan heet dat geloof ik lijdzaam-afwachten-met-de-neus-tegen-het-raam.
De donder is weggetrokken; de apocalyptische knal vond plaats onder de douche, in mijn kies onder de vulling (26, occlusaal). Pijnscheuten, alsof een heel klein tarzantje mijn zenuw als liaan gebruikt. Afspraak gemaakt met de tandarts, voor tien over elf. Tussen het lijdzaam afwachten en het vertrek zit te weinig tijd om nog werk gedaan te krijgen, dus we blijven thuis, om ons twee uur te kunnen gaan verheugen op de tandarts, uw àllerbeste vriend.

| 08:10 Donar

Een half uur geleden begon het, denk ik.
Het was al licht, maar langzaam aan begon de hemel weer donker te worden. De wereld leek dicht te trekken; langzaam maar zeer nadrukkelijk, grote handen die in een trage, regelmatige beweging zware gordijnen sluiten.
De bomen begonnen te ruisen maar bewogen niet. De lucht begon te ruisen; het regende, maar er viel geen spat. Af en toe was er een lichtflits, of nee geen flits, maar bijna een zachte stroom van wit licht, traag opkomende, golvend door de lucht en net zo kalm weer uitdovend.
Ergens maakten zich bussen klaar voor hun start. En treinen. Grote vrachtwagens, later vliegtuigen; het ronkte en kolkte, het geluid werd harder en dichter, bulderend. Alles leek zich voor te bereiden op één grote apocalyptische knal.

Het giet, nu. Door een waterval van water zie ik dat de bewoners van het flat hiertegenover massaal voor de ramen staan om dit schouwspel te bekijken; recht tegen over me een man die schijnbaar versteend met een doek in zijn handen staat.
Het giet, het flitst, het buldert. Het knalt, maar na elke gewelddadige knal ebt het gelijk weer weg, of die knal zich bewust is van zijn allesbeeindigende taak en denkt: valse start, nog een keer.

Over een half uur moet ik naar mijn werk. Stiekem hoop ik dat de knal voor die tijd zijn kracht heeft gevonden, en dóórslaat.

5 | 02:42 Subject: link

Er was een tijd dat ik mensen mailde om hen nederig te bedanken voor de zo onverwacht geplaatste link naar mijn site.
Tegenwoordig komt het regelmatig voor dat ik mijn link ergens aantref en denk: haal weg, haal weg, haal weg!! Kssst, ik wil jou niet op mijn site, en je bezoekersvolkje al helemaal niet!!

Als ik dàt nou mail, zouden mensen dat dan net zo waarderen als toen ik nog bedankjes schreef..?

1 | 01:45 Tsss...

Jij verwacht werkelijk dat ik in dat ene kwartiertje even heb geupdate..?!

| 20:30 Onzin en zo

Belachelijk om wat voor schijnbaar simpele dingen je zomaar in janken kan uitbarsten.

| 20:25 Iris

Der eerwaarde jonkvrouwe Joanna C. B.

`Ik ben geboren uit zonnegloren
En een zucht van de ziedende zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van wanhoop en wee.
Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook,
Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplook. -

Met tranen in 't oog, uit de diepte omhoog,
Buig ik ten kus naar beneden:
Mijn lichtende haren befloersen de baren
En mijn tranen lachen tevreden:
Want diep in zee splijt de bedding in twee,
Als mijn kus de golven doet gloren...
En de aarde is gekloofd en het lokkige hoofd
Van Zefier doemt lachend naar voren.
Hij lacht... en zijn zucht blaast, mij arme, in de lucht
En een boog van tintlende kleuren
Is mijn spoor, als ik wijk naar het dromerig rijk,
Waar ik eenzaam om Zefier kan treuren.
Hij mint me als ik hém... maar zijn lach, zijn stem,
Zijn kus... is een zucht: wij zwerven
Omhoog, omlaag; wij wíllen gestaâg,
Maar wij kunnen nóch kussen, nóch sterven. -

De sterveling ziet mijn aanschijn niet,
Als ik uitschrei, hoog boven de wolken,
En de regenvlagen met ritselend klagen
Mijn onsterflijken weedom vertolken.
Dan drenkt mijn smart het dorstende hart
Van de bloem, die smacht naar mijn leed
En met dankenden blik naar mij opziet, als ik
Van weedom het wenen vergeet.
En dán verschijn ik door 't nevelgordijn -
Dat mijn Zefier verscheurt, als hij vliegt -
Somber gekromd... tot de zonneschijn komt
En 't rag mijner wieken zich wiegt.
Dán zegt op aarde, wie mij ontwaarde:
"De goudene Iris lacht!"...
En stil oversprei ik vale vallei
Met een gloed van zonnig smaragd. -

Mijn handen rusten op de uiterste kusten
Der aarde als, in roerloos peinzen, -
Eén' bonte gedachte - ik mijn liefde verwachtte...
Die mij achter de zon zal doen deinzen. -
'k Zie 's nachts door mijn armen de sterren zwermen
En het donzige wolkengewemel
En de maan, die mij haat en zich koestert en baadt
In de zilveren lach van den hemel. -
Mijn pauwenpronk... is de dos, die mij schonk
De zon, om de stervling te sparen,
Wie mijn lichtloze blik zou bleken van schrik
En mijn droeve gestalte vervaren.
Nu omspan ik den trans met mijne armen van glans
Tot mij lokt Zefier's wapprend gewaad
En ik henenduister naar 't oord, waar de luister
Der lonkende zon mij verlaat. -

Ik ben geboren uit zonnegloren
En een vochtige zucht van de zee,
Die omhoog is gestegen, op wieken van regen,
Gezwollen van 't wereldse wee. -
Mij is gemeenzaam, wie even eenzaam
Het leven verlangende slijt
En die in tranen zijn Vreugde zag tanen...
Doch liefelijk lacht, als hij lijdt!' -

Jacques Perk
(1859 - 1881)

| 14:22 Q&A

http://www.google.nl/search?q=waarom pakt mijn computer het dimm geheugen niet

Waarschijnlijk omdat je het 'plakje' niet stevig genoeg op z'n plaats hebt gemept.

5 | 11:10 Administraassie

De politie is en blijft uw beste vriend.

Weet u nog, de stoere motormuizen van donderdagavond?
Zij noteerden mijn adresgegevens en die van mijn partner in crime, het scooterjongske. Zij zouden mij later die avond terugbellen, maar hebben dat niet gedaan (of hebben mij thuis niet aangetroffen). Vrijdag ook niet.
Dus dacht ik net: ik bel zelf wel even. Ik heb überhaupt geen informatie over omstanders, agenten en scooterjong en zou vooral dat laatste toch wel graag hebben.

Bel je op. Sta je niet in de computer. En is het onbekend wie er die avond dienst heeft en of diegene zijn kladblaadjes goed bewaard heeft.
Maar, zo stelde telefoonagent mij niet-zo-gerust: er wordt nu een mailtje rondgestuurd naar hen die die avond mogelijk dienst hadden, met mijn telefoonnummer en de vraag of agent-die-zichzelf-herkent contact met me wil opnemen.

Juisssst...

| 09:45 Eigenbelang

Logjes schrijven, mailen..

Fijn te merken dat mijn dag voor jou zo goed gepland is.

8 | 20:25 Gebed

Lieve God der Wereldgodsdiensten,

Vele malen heb ik u de afgelopen dagen al aangeroepen. Wanhoopskreten: 'laat het koeler worden, alstublieft niet zo warm, ik houd dit niet uit, ik smelt als de olifant van Toon Tellegen'.
Zojuist begreep ik ineens waarom u mijn gebeden niet lijkt te verhoren. U verhoort ze wel degelijk. Maar u bent anders gewend.

U is de god van Christendom, van Islam, van Hindoeïsme, Boeddhisme en Judaïsme. U is de God van het Zuiden. U bloeit, kortom, op bij de lente-achtige temperaturen die ons Noordse landje nu teisteren. En u denkt dat ik dat ook doe.
Dat is niet zo. Ik heb het warm. Heel warm. En eerlijk gezegd vind ik dat u klimatologisch gezien iets te weinig rekening houdt met ons.

Enige jaren geleden, het zullen er pakweg 2000 zijn, heeft er in deze contreien een fusie plaatsgevonden. Of een failliessement - dat denk ik eerder, maar laten we het aardig houden.
Wij hadden onze eigen godheden, die onze cultuur en onze levensstandaarden begrepen. Wij hadden Wodan en Donar en Freija. Bosgoden en meergoden en berggoden en zeegoden. Goden die wisten van donder en bliksem, regen en sneeuw, vocht en vorst, groen en blauw. Niet dat gezemel met hitte en droogte en zand en zon en geel en oranje en siesta en rustig blijven. Wij hadden onze eigen vertegenwoordigers, en die hadden ook wat te zeggen.

Ergens is het misgegaan. Ik zal nu even in het midden laten wiens schuld dat is, modder gooien levert ook niets op en gedane zaken nemen geen keer; maar ergens in de geschiedenis heeft u het overgenomen. We hebben geen keus, klagen heeft geen zin, maar u maakt wel erg makkelijk gebruik van uw positie als marktleider.

Bill Gates denkt dat hij God is, wordt weleens gezegd; maar u denkt dat u Bill Gates bent. Je kan nog zo dapper StarOffice Writer gaan gebruiken, of 602Pro Text, maar uiteindelijk blijk je toch het meest aan Word te hebben. Met inlevering van alle voordelen die de andere programma's hadden.
Zo doet u nu ook een beetje. We kunnen hier wel als statement tot Wodan blijven bidden, maar het blijft bij het statement. We hebben het maar te doen met uw beslissingen, en dat weet u.

Doe me nou een plezier. Ook al hoeft het niet, ook al is uw positie gewaarborgd: kijk nou ook eens naar onze behoeften. En laat het vanaf morgen regenen, stormen, voor mijn part hagelen. Met een temperatuur van pakweg 20 graden. Dan wil ik best eens een duifje aan u offeren.

| 16:20 Drift

Onderwerp: De oester en het zandkorreltje

Op een dag was hij het zat. Het voortdurende gekift, de irritatie, de halfslachtige pogingen hem weg te duwen, hem te omgeven met een muur van valse schoonheid.
Hij rolde, wentelde en wrikte; wurmde zich uiteindelijk los uit het beknellende parelmoeren omhulsel, de ander verbaasd achterlatend met het nu zo broze bewijs van hun dubieuze verhouding.

| 15:20 Verfrissend

Onderwerp: De sahara

Alleen al bij de gedachte aan de grote temperatuursovergang, van de verzengende Haagse hitte naar de zo koele oases, liepen de rillingen haar over de rug.

2 | 13:43 Verleiding

Korstje

2 | 13:10 Zondagmiddagopdracht

Goed, en nou niet gaan zeiken van 'het is zo lang' - als u door mijn teksten heenkomt kunt u het bij de zijne zeker.
Gewoon hier klikken, naar onder scrollen en gaan lezen. En als u het in uw hoofd haalt om u daar te misdragen hoeft u niet te denken dat u hier nog welkom bent.

| 11:35 Heden

Vijfentwintig jaar huwelijk samengebald in één onstuimig jaar.

2 | 21:40 Hee lekker ding!!

Fijn welkom als afscheid van een fijne dag.

(Dank :))

7 | 10:15 Quartair

Misschien is het naief van me om te denken dat als dag 1 meevalt, dag 2 alleen nog beter kan zijn.
Maar waarom ben ik nu zoveel stijver dan gisteren? Wat is het voor onzin dat ik gisteravond ineens duizelig word? Dat mijn nek en enkel pijn gaan doen en ik die nu helemaal niet meer kan bewegen?!

Gelukkig heb ik vandaag een rustige dag.
Vanmiddag krijg ik fijn bezoek. En vanochtend hoef ik alleen maar mijn kamer op te ruimen; mijn bed af te halen, matras om te draaien en bed weer op te maken; te stofzuigen en de wc schoon te maken.
Oh boy..

| 09:27 Rustig en stil

Ik ga me toch een en ander afvragen over mijn slaapgedrag, als ik 's morgens twee bloedvlekken net onder mijn hoofdkussen vind, maar het enige wat kapot is mijn knie is.

7 | 18:35 De-resumerend (2)

Tertiaire reactie, heet dit geloof ik.
Was ik tot vanmorgen nog een en al bravoure, en vol grootse verhalen over mijn ziekenhuisbezoek, nu blijf ik hangen in het eerste deel van het avontuur.
In alles wat beweegt, in elke voetganger en zelfs in een kat die plots uit het struikgewas over straat rent, zie ik een scooter. De hele wereld lijkt in volle vaart op me af te stormen, ik span mijn spieren, stel me de klap voor. Voel die klap, misselijkmakend, door mijn hele lichaam golven.
De schertsende opmerking 'vanaf dit punt wordt alles vaag', uit het vorige stukje, lijkt nu waar.
Maar goed, in het kader van de traumaverwerking (zie hier emmers zout) zal ik vervolgen.

De in leer ingesnoerde dienders kwamen, stelden gerust, noteerden. Adviseerden me dringend om naar de EHBO te gaan, wat ik krachtig tegensprak. Zeiden dat ze het officiële proces-verbaal zouden uitstellen, nu alleen maar mijn naam wilden noteren en me dan liever naar huis lieten gaan. Ik weet niet wat voor kleurtje ik had, maar het had een uitmuntend effect op de heren politie. Dat had ik moeten weten toen ik enige tijd geleden vlak voorbij het rode licht werd aangehouden.

Fiets niet meer berijdbaar, dus lopend naar huis. Dikke pret hoor. Schrik doet rare dingen met je benen, je maag en je hoofd en de ineens wolkige structuur van de grond.
Toen, na enig oponthoud thuis, toch maar naar de EHBO gegaan. Met de taxi, en een taxichauffeur die Den Haag niet kende en een heel ander ziekenhuis 'het dichtstbijzijnde alstublieft' vond dan wij, en daar ook nog eens met de nodige omwegen naartoe reed.

De Amerikaanse ziekenhuisseries spiegelen ons een beeld voor dat fundamenteel verschilt van in elk geval de nederlandse werkelijkheid. In tegenstelling tot het geschreeuw, gedraaf, gepiep en gejaag dat zij ons presenteren, is de doorsnee eerstehulpafdeling een oase van rust. Wat voor de ongeduldige ER-verslaafde wel als nadeel heeft dat enige irritatie kan ontstaan. 'Verdomme zeg, word ik nou nog geholpen of hoe zit dat? Het is hier doodstil, er gebeurt niets, ik zie geen hond, zitten ze daar met z'n allen koffie te drinken ofzo?!'
Bij nader inspectie (met dank aan mijn ouders, de speurneuzen), bleek het tegendeel waar.

Dat er naast me een bolletjesslikker zat had ik zelf al ontdekt. Al was het maar omdat zijn gekreun, de aanwezigheid van drie agenten en het gescheld van een begeleider ('laat die klootzak maar doodgaan, godverdomme gore eikel laat ie er lekker in blijven'), hem verried.
Van twee stervende ouderen, een verkreukeld jongetje en wat andere echt spoedeisende gevallen stelden mijn ouders me op de hoogte. Zowel één van de stervenden als het verkreukelde jongetje hadden overigens een politieagent bij zich, wat het totaal op vijf bracht. Ik voelde me zwaar achtergesteld; ik had enkel twee motormuizen gehad maar die hadden me niet geëscorteerd.

Na twee uur wachten, waarin mijn irritatie, moeheid en honger stijgende was, maar mijn paniek dalende (had ik al vermeld dat ik wat panisch was..?), kwam er dan eindelijk een co-assistent bij me. Inmiddels was ik veranderd in een blok hout, een reservoir Viagra, zo stijf. Niets kon meer worden gebogen, wat me in elk geval de geruststelling gaf dat ik me niet helemaal aanstelde.
Na de co-assistent ging het allemaal vrij vlot.
Ik werd bevoeld en beklopt en geknepen; ik kreeg een assistent die al die handelingen herhaalde, een zuster - oh neem me niet kwalijk: ehbo-verpleegkundige - zwachtels en gazen en een drukverband en geruststellende woorden, en ineens stond ik weer buiten, zat ik in de taxi terug ('wat is het warm he vindt u niet ja hier heb ik airconditioning maar ik ga niet uit de auto waar zei u dat u moest zijn ja als u me wilt vertellen hoe ik daar moet komen heel graag' - de taxichauffeurs van Den Haag verstaan hun vak) en was ik thuis.
Gegeten, gebeld, gespuid, gelachen. Geslapen en weer wakkergeworden.

En nu gaat het wel weer, verrassend goed zelfs.
Ik ben her en der de meest prachtige blauwe plekken aan het ontwikkelen, ben als het ware een levende toverbal. Ik lijk elke spier in mijn lichaam te hebben gebruikt om de klap op te vangen en af en toe maak ik een schijnbaar verboden beweging. Welke dat is verschilt per keer. Random pain, zeg maar; bij elke refresh een nieuw kapot stukje.
Mijn lichaam lijkt te hebben besloten om voor het uitscheiden van vocht het gat in mijn knie te gebruiken, in plaats van de daarvoor geijkte lichaamsopeningen.
Maar ik kan bewegen, ik leef nog, er is eigenlijk niets bijzonders gebeurd.

Ik ben in elk geval voldoende fit om op mijn reservefiets te stappen, naar de AH te fietsen en op de terugweg vast te stellen dat allebei de banden het hebben begeven. Zodat ik me het hele weekend vast kan verheugen op de wandeling die ik ga maken, maandagochtend acht uur, naar mijn werk.

5 | 12:30 De-resumerend

Goed, zie hier situatieschetsje:

 

                     _______                 

                    |       |

                    |   P   |

                    |_______|



---------------------------------

                   Fietspad

-----------|^|-------------------------

            ^      BUS

-----------|^|---------------------	     

                   Straat





  -----      -----------

    

         W

Het is halfzes, ik fiets van Winkelcentrum (W) naar Postkantoor (P). Ik steek de straat over, steek de busstraat over, voorlangs een grote bus die een en ander aan zicht ontneemt en die dus ook de aankomende scooter op het fietspad verbergt.

Ja, en daarmee is het eigenlijk al gezegd. Hij schreeuwt, ik gil, hij remt af maar te laat. Mijn Kronan vangt de scooter op, ik vang de Kronan op, de straat vangt mij op. Ik sla mijn hand voor mijn mond omdat het voelt of mijn lip en bovenkaak aan flarden zijn, wat allemaal wel mee blijkt te vallen. Bloedlip en naar later blijkt gekneusde kaak en zere tanden, maar ik schrik me te pletter en merk daardoor gelukkig in het geheel niet op dat mijn broek en knie wèl aan flarden zijn.

Scooterknul is lief en zorgzaam, geschrokken en absoluut niet boos - hoewel hij volkomen in zijn recht zou staan als hij dat wel zou zijn.
Omstanders snellen toe; men zegt dat ik zo bleek ben, dat ik moet gaan zitten, dat ik rustig moet doen - al wat ik kan uitbrengen is dat het best gaat, dat het meevalt maar dat ik met mijn moeder heb afgesproken in het postkantoor en dat ik haar niet wil mislopen. Dat komt wel, dat komt wel, zegt iedereen; en er gaan zeker drie mensen naar postkantoor om mams te zoeken.
Ik hou van een verrassingseffect, dus op het moment dat ik iedereen, inclusief mezelf, ervan heb weten te overtuigen dat het echt allemaal wel meevalt wordt het me wat zwart voor de ogen.

Er komt net een ambulance voorbij, schijnbaar op doortocht; hij stopt, ik word allerhartelijkst door twee broeders binnen genodigd alwaar een wasbleke oude ligt; ogen gesloten en kreunend, één handje zacht wapperend boven de deken, bloederige snee op het voorhoofd. Niet mijn ding, en zeker niet op dat moment; ik sla de uitnodiging beleefd doch dringend af en word desondanks net zo beleefd en net zo dringend de wagen ingehesen. Ik krijg gaasjes voor mijn mond, en kijk blijkbaar zo schrikachtig en met een 'laat me gaan of ik sla de boel kort en klein'-blik dat ze me inderdaad weer laten gaan.

Om de hoek bij het postkantoor is een politiebureau, waar de omstanders zijn heengemarcheerd voor 'versterking'. Als ik de ambulance uit hobbel word ik opgewacht door twee stoere dienders in leren motorbroeken.

Vanaf dit punt wordt alles vaag - niet omdat ik er zo slecht aan toe was, maar omdat ik nu vreselijke honger heb en geen zin heb om verder te schrijven.
Later vervolg.

7 | 21:10 Resumerend

Zo'n dag waarop alles tegenzit en je, als het eindelijk goed lijkt te gaan, wordt geschept door een scooter.

(gelukkig heb ik, dankzij een bolletjesslikker met politie-escorte, niet meer dan twee uur bij spoedeisende hulp hoeven wachten en heb ik me ook niet hoeven vervelen)

3 | 11:40 Record

Bent u er ook zo een, die in staat is zichzelf in twee minuten tijd gek te denken? Die eigenlijk de hele dag bezig moet blijven om de waanzin op afstand te houden?
Ga eens kaarsenmaken. Onderdompelen, minuut wachten, weer dompelen, weer minuut wachten. Blijken die twee minuten binnen anderhalf uur terug te brengen te zijn tot dertig seconden.

| 02:55 Lucide

Rare gewaarwording:
je diepste gedachten toevertrouwen aan die ander; een lang telefoongesprek voeren op vertrouwlijke en zachte toon; je dan ineens realiseren dat je niet alleen al twintig minuten geleden hebt opgehangen, maar bovendien eigenlijk al vast in slaap bent.

1 | 20:30 Zij leefde niet, zij dobberde.

Ze dobberde op de klanken van haar gevoel. Dobberde op de golven van tranen die nooit kwamen. Dobberde door huis, van kamer naar kamer, door de gangen en weer terug. Dobberde de avond in; klein, eenzaam, koud en stil.

4 | 17:17 Iedereen kan schilderen

En zelfs mijn vader kan painten, nu hij weet dat de muis op de muismat moet blijven staan..

17 | 12:40 Plichtsgetrouw

Omwille van verantwoordelijkheid enzo, het schijnt te moeten dus wie ben ik om te weigeren.

Nu ik u toch spreek: wat voert u vandaag zoal uit?

4 | 06:40 Fijn hoor, al die potjes

Goed georganiseerd zo'n keukenkastje. Doe je instantkoffie in plaats van suiker door je fruitprut.

(En ja: uiteraard ligt dat aan het keukenkastje, de organisatie aldaar en de grote verscheidenheid aan potten en potjes, en in het geheel niet aan mijn ochtend.. eeh.. nou ja. Ik heb géén ochtendhumeur ja?!)

2 | 23:00 Compatibiliteitscrisis

Over een weerwolf, een kikker, een kabouter en een handdoek.

(© C, uiteraard)

2 | 17:44 Recommunicatie

Als mijn moeder mij binnenshuis opbelt, moest ik haar misschien maar eens mailen om te zeggen wat ik wil zeggen..

4 | 17:35 Rustplaats

Afgaande op het aantal fruitvliegjes dat zich momenteel in mijn kamer bevindt, lijkt het erop dat de een of andere vrucht zich van de keuken hierheen heeft verplaatst om zijn laatste adem uit te blazen.
Ik voel me zeer vereerd dat het ding de moeite heeft genomen om in zijn doodsstrijd die hele tocht te ondernemen; niettemin zou ik ten eerste graag zijn lokatie weten, en hem ten tweede vriendelijk willen verzoeken om het meer in de richting van het balkon te zoeken. Hoe harteloos dat ook moge klinken, uiteindelijk zal de biobak toch zijn graf worden, dus waarom niet alvast gaan liggen.

2 | 09:00 (h)erkenning

Kijk, dat is nou een mooi begin van de dag: dat de baas der Bazen je vanaf de trap toeroept:
'Hé! Dat is een Kronan, niet?!'

1 | 07:20 SciFi

"Uw lichaam is een tempel; behandel het met zorg en respect'

Persoonlijk heb ik tempels altijd gezien als ruimtes met grote gladde vloeren, waarop het goed rolschaatsen zou zijn.

Mag ik even klagen, ja toch hè?
Ik lijd Pijnen, op het moment; Pijnen die me belemmeren in welke activiteit dan ook, en zeker rolschaatsen.
Als het lichaam een tempel is, is doktersassistente T. fundamenteel atheïst en heeft zij gisteren een soort beeldenstorm op mijn lichaam losgelaten.
Niet alleen weet ik honderd procent zeker dat ze mij de verkeerde injectievloeistof heeft ingespoten (geloof me: had u de chaos in de koelkast gezien, en de nonchalance waarmee T. door de doosjes graaide en uiteindelijk een ampul tussen de kaas en Spontin vandaan viste, u had dezelfde conclusie getrokken), bovendien ramde ze de naald in mijn bil met een agressie als ware zij Buffy en moest ze een vampire slayen. 'Doet pijn hè', vroeg ze nog met een bijna verlekkerde stem.

Gelukkig heb ik zo mijn eigen fanatisme. Ik laat dit niet op me zitten, dat begrijpt u.
Ik heb nog zes maanden de tijd tot de volgende injectie; zes maanden waarin ik me ga toeleggen op het worden van een alien. En als ze me dan weer prikt zal uit het ontstane gat een giftige damp stromen die haar zal bedwelmen en verstikken. Dat zal haar leren.

| 21:50 Correspondentie

Aan (op z'n minst) CB, JG, KvW, T, TZ, KM en AZ:

U krijgt nog mail.
Maar niet nu, niet vanavond. Vandaag is breakdown-day.

1 | 19:05 Zorg ervoor goed uitgerust te zijn

Alles in dienst van conditie en evenwicht.

2 | 11:51 For the record

Hebt u behoefte aan een officiële actie-verkondiging of denkt u: och nee, we hadden het zo ook wel in de gaten, dat hoeft niet uitgespeld?

6 | 09:30 Please select the best possible answer

Viel het

a. mee
b. tegen
c. all of the above
d. none of the above

..?

5 | 07:11 Ceci n'est pas rien

Dit is helemaal niets - staat dat er eigenlijk wel, in die titel? Mijn Frans is niet zo best, nou ja mijn Frans is ook 'rien'.

Dit is niets, ik ben niets, ik ben er nog helemaal niet en dan wil die jongen een postje. Ik wil geen postje ik wil slapen.
Hoorde je dat, dat bel je op, is ie meteen wakker, gewoon echt meteen en dat klinkt dan fit en fief en we gaan douchen en aankleden en koffie en godsklere wat een energie zo vroeg.. pfff...

En ik moet ook douchen en dan blijkt dus de hele echt de he-le badkamer vol te hangen met was en vader; moet ik vader wegjagen en dan al die klamme natte troep weghalen, douchen, terughangen.. ooooh ik wil terug naar bed!!!

Bah bah bah bah, het is ècht te vroeg voor postje.
Dit is ook geen postje.
Dit is helemaal niets.

Waarom moet ie dan ook zo vreselijk lief en leuk zijn, dat ik dit voor hem over heb..

1 | 21:00 Vondst

Gat in mijn hoofd.

Het verklaart de hoofdpijn die ik vanochtend had, maar hoe ins hemelsnaam ben ik eraan gekomen?!

| 19:31 Menu van de dag

Bloemkool à la Even Afgeleid, heerlijk zwart en knapperig.

Mmmm.. dàt is lang geleden, dat ik dat at!

(Och ik kook tenminste, sprak ze in grenzeloos optimisme)

1 | 19:09 Timing en methodiek

Niet geschoten is altijd mis.
Helaas is het in sommige gevallen zo, dat niet raak geschoten voorgoed onbereikbaar wordt.

| 16:11 Change of plans

Ongelofelijk, hoe stemming en weer elkaar kunnen tegenspreken.

5 | 14:24 Alomvattend

Beste liedtitel die ik in tijden ben tegengekomen:

Zou je niettegenstaande de recente gebeurtenissen toch nog een verblijf op amoureus gebied in overweging willen nemen alsjeblieft

(Tröckener Kecks)

Nu nog de bijbehorende mp3 zoeken.

| 12:55 Volgens schema

Dus, dat plan je allemaal netjes.
Je moet naar de stad, echt noodzakelijk; zondag is koopzondag dus dat komt goed uit.
Betreffende winkel is om twaalf uur open. Om één uur moet je thuis zijn, haal je net: kwart over elf weg, twaalf in de stad, één weer terug, alles prima. Hoewel een wat korte, moeizame nacht sta je extra vroeg op, want nog een hoop te doen en stadten is toch al niet je favoriete bezigheid dus dat vereist enige meditatieve voorbereiding.

Tot zover gaat het goed, al verspil je alle ruimte van de ochtend met, ja met wat?, en heeft ook de voorbereiding niet echt het gewenste resultaat. Maar je zit in elk geval in die tram.
De dag te voren heb je afgesproken met moeders een zeker bedrag te mogen lenen, vanwege tijdelijk blut. Goed, vooral duidelijk, afgesproken. Ergens halverwege de tramrit vraag je, niet omdat je de informatie nou zo mist, maar meer om wat te zeggen te hebben, of ze haar pinpas bij zich heeft. Nee, is het antwoord. Oh contant geld dus? Nee, waarom dat dan..?
Juist. Communiceren is een vak apart, is me de laatste tijd al vaker opgevallen.

Dan kan je weer terug naar huis. Direct daarna retour stad gaat niet, immers je moest om één thuis zijn. En dus begin je ergens in de namiddag weer van voren af aan.

Ja, dit belooft een fijne, welbestede dag te worden.

11 | 10:50 Cat. huishoudelijk

'Die jeugd van tegenwoordig, de meest alledaagse dingen weten ze niet'

Kan iemand mij vertellen hoe je een spijkerbroek droog krijgt als je geen wasdroger hebt, de CV in de zomer dienst weigert en het buiten kil en vochtig is?

| 01:45 Reclame, reclame

Paint, voor uw meest basale emoties

1 | 00:10 KABOEM!!!!

Tot zover deze eenmalige, live multimediavoorstelling met als thema 'Puck slaat zich voor het hoofd'.
Mochten de technische capaciteiten danwel internetinstellingen van uw browser u verhinderen dit schouwspel goed waar te nemen: niet getreurd. Hierna weer gewoon tekst.

2 | 18:23 Hm...

(in de categorie vrolijke zaterdagmiddagpostjes, zeg maar..)

2 | 17:55 Mixed feelings

Laat me met rust, laat me laat me laat me, ga toch weg.
Laat me met mezelf, laat me in mezelf, laat me zonder mezelf. Geef me mijn stilte terug, mijn structuur, mijn houvast, mijn niet-zijn.

Ga weg, blijf bij me. Blijf bij me door weg te zijn; ga weg maar blijf zeggen dat je er bent. Laat me niet in de steek, vergeet me niet; herinner me aan dat ik goed ben, dat ik bij jou ben. Laat mij bij jou zijn, maar wees niet bij mij.

Waar ben je nou..?

3 | 13:55 Vluchten kan niet meer

Misschien herkent u dit: u woont in een stad, misschien in een dorp, maar u beschouwt zichzelf als tamelijk geciviliseerd en beschaafd. Uw wijk is schoon, rustig en bescheiden, en getuigt van goede smaak. En als de wijk dat al niet is bent u tenminste die ene uitzondering. Hoe dan ook: u en uw naaste omgeving vormen een veilig eilandje van welopgevoed zijn, en u bent zo goed mogelijk afgesloten van alles wat daarbuiten ligt. Het plebs.

Er is één smet temidden van deze reinheid, en dat is Het Dorp. Het Dorp kan een nabijgelegen durp zijn, of het kan die ene wijk zijn die zichzelf beschouwt als autonoom, maar dan weer net niet zo autonoom dat ze niet vinden dat hun cultuur dient te worden uitgedragen.

De wijk of het durp is alles wat lelijk is, alles wat wansmaak is; daar zijn alle leggings, scootertjes en felroze mouwloze shirtjes verenigd. Moeders met geblondeerd haar die door de C1000 krijsen: Maaikel hou nah godvedommuh op met dat gezeik nei je krèg geen snoep je hep net ès gehat!
Het Dorp heeft een winkelcentrum; met een Zeeman en een nagelstudio en een Aldi en een snackbar en een dierenwinkel en wel vijftig boetiekjes die allemaal dezelfde lelijkheid verkopen. En in het midden van het winkelcentrum is een plein, en op dat plein zijn Activiteiten. Festivals van de Boerenharmonievereniging.

Je wilt het allemaal zo graag ontwijken. Je wilt het niet zien, maar je moet wel; want je moet toch ook wel eens naar de daar zo misplaatste kantoorboekhandel. En de Dorpelingen blijven ook niet op hun eigen territorium; ze verspreiden zich, tot ver over hun eigen grenzen en veel, veel te dicht binnen de jouwe.

Gelukkig is er internet. Op internet ben je veilig, want internet is een ver-van-hun-bed-show. Internet is met knopjes en ieeeee-meel, op internet ken je viese plaatjes kijke maar dat vindt moeder de vrouw niet goed, dus internet komt er toch niet in. Ja, op internet kan je vluchten.

Dat dacht u. U bent nergens veilig meer.
Op een ochtend, gewoon op een zaterdag als de wereld mooi lijkt, ontdek je het onafwendbare, het verschrikkelijke, de gruwel der gruwelen. Het Dorp heeft een eigen startpagina. En Het Winkelcentrum heeft een eigen site, met eigen domein, en bijna elke winkel heeft een eigen homepeetsj.

2 | 12:05 Over schijn, slijm en 'nee' durven zeggen

Het is zaterdag, en u gaat straks boodschappen doen. Niet dan? Dat dacht ik.
U gaat boodschappen doen, en u denkt: kom, ik ga eens naar het reformhuis. Misschien doet u dat vaker, mischien is dit uw eerste keer.
Zeker voor die laatste groep - immers een ontmaagding moet geen afstraffing voor het leven zijn - zou ik willen zeggen: Ik weet het, ik begrijp u. U ziet het staan, en het klinkt zo verleidelijk; bijna alsof caramel de soja lekker zou maken. Maar dat is niet zo. Echt niet. Geloof me, draai uw hoofd om, keer het schap de rug toe en koop gewoon lekker, ik noem maar wat, wortelsap. Maar geen, ik herhaal: géén sojacaramelvla.

Behalve een raadgeving, mag u dit ook als een dringend verzoek beschouwen. Op dit moment kan ik zelfs de gedachte niet verdragen dat een ander het spul eet, laat staan dat ik het zelf moet doen.

| 11:45 Wakker

Natuurlijk, juist die dag dat je denkt: koud douchen is goed, koud douchen stimuleert de bloedsomloop, koud douchen, je kan het!, stap je, tot op het bot verkild, de douche uit, blijk je je handdoek vergeten.
Rennend naar je kamer, blijkt het raam open te staan, gordijnen ook, hallo longontsteking, hallo buren..

| 02:35 C-b, 15 min

In the meantime hullen we ons in vesten en denken aan volksvrouwen in legging.

7 | 23:32 Puck geeft zich bloot

Zelfportret

2 | 21:55 Overdonderd

Samengebald
in luttele woorden
in korte zinnen
een losse klank
ligt een vulkaan geborgen

zoveel angsten, zoveel liefde
zoveel duisternis en zoveel licht

Als je stiltes zo geladen zijn
als je na elke komma
geweld lijkt te vrezen
dan begrijp ik
waarom je liever zwijgen wilt

2 | 18:30 En wéér een nieuwe diadeem

Waarom worden die krengen met het grootste gemak twee keer zo wijd, maar breken ze doormidden als je ze hun oorspronkelijke vorm wilt teruggeven..?

2 | 18:25 Note to self

Over hun en hen.

4 | 11:00 'Beurt niet

Gisteravond bereikte ons de volgende vraag:
Zou het mogelijk zijn dat een vogel in zijn vlucht sterft en zomaar naar beneden valt?

Hoewel wij erom bekend staan dat wij ons zelden of nooit in iets vastbijten, en heel goed een onderwerp kunnen laten voor wat het is, wilden we in dit geval een uitzondering maken.

Wij gingen met onze vraag achtereenvolgens naar Vogelbescherming 's-Gravenhage te Ter Heijde (van die lokatie zie ik ook de logica niet in), het onderwijsbureau Biologie van de UvA, Museum Naturalis, Artis, Diergaarde Blijdorp en Avifauna.
Bij de Vogelbescherming werden we allervriendelijkst te woord gestaan door een Limburgse. Wat die in Ter Heijde moet mag god weten; dat is geen oord om heel Nederland voor door te reizen. Met zacht glooiende woorden vertelde ze ons over vergiftigingsverschijnselen, botsingen en hersentjes die daardoor beschadigd raken. Of een vogeltje een hartverzakkinkje kon krijgen wist ze niet, daarvoor was ze niet voldoende onderlegd.

Bij het onderwijsbureau van de UvA werd niet aangenomen. Schande. Wàt nou zomervakantie?!
De conservator van museum Naturalis, Dhr. Dekker, had vrij-dag. Maar ik mag maandag bellen, of mailen. Bij Artis werd ik doorverbonden naar doorverbindende instanties. Diergaarde Blijdorp verbond mij door naar de Vogelfarm, maar Meneer Vogelfarm is tot 26 augustus niet bereikbaar. Zijn Engels was beter verstaanbaar dan zijn Rotterdams.

Tot slot - waarom doe ik het meest voor de hand liggende altijd pas het laatste? - heb ik Avifauna gebeld. En daar antwoordde een norse lieverd: 'beurt in principe nooit. Want als een vogel zich ziek voelt blijft hij laag, op de grond, en stijgt hij ook niet op. De enige mogelijkheid is dat de vogel is vergiftigd en daaraan acuut sterft, of dat hij een hartverlamming krijgt. Oh dat kan dus? Ja dat kan, maar 'beurt niet vaak. En dan kon het ook nog zijn dat het beestje ergens tegenaan smakt, weer opstijgt en - zie daar de beschadigde hersentjes uit Ter Heyde - alsnog neerslaat.

Tot zover, hopende u hiermee van een bevredigend antwoord te hebben voorzien..

En mocht u nou denken: 'ik heb altijd al een vogelvraag willen stellen maar nooit die eerste stap durven zetten' - zie hier:

SOVON (Vogelonderzoek Nederland): 024-6848111
Vogelbescherming (landelijk): 030-6937777
UvA, Onderwijsbureau Biologie: 020-5257802
Museum Naturalis: 071-5687600
Conservator Naturalis: 071-5687623
Artis: 020-5233400
Diergaarde Blijdorp: 010-4431495
Avifauna: 0172-487575

1 | 10:33 Omleiding

Het antwoordapparaat van Artis:
"Indien u informatie wilt over algemene informatie..."

En dan, krijg ik dan iemand aan de lijn die me vertelt waar ik de algemene informatie krijgen kan..?

| 10:30 'Gebrek aan eetlust door nerveuze oorzaken'

Gut, dat ik die letterlijke betekenis ook nog eens zou meemaken..

2 | 22:32 Dus..

Dus als ik niet op de loglijst sta komt u ook gewoon niet meer..?

Luie donders.. ja zeg je zal eens moeten bookmarken..

Wist u dat ik een updatefrequentie schijn te hebben van gemiddeld 5.83 per dag? Wist u dat ik expres een regelafstand heb genomen van 1.3, zodat ik extra veel tussen die regels kan schrijven?
Heeft u dat wel allemaal opgepikt, voor u begint te zeuren om meer meer meer en 'waarom had jij vanmiddag geen nieuw logje'?

| 11:55 N.a.v.

Mocht u ooit per ongeluk mail van mij hebben gekregen die duidelijk niet voor u was bedoeld, vertel het me dan vooral niet.
Het schaamrood mocht me eens voorbij de kaken stijgen en me smoren.

4 | 09:57 Tralala..

We doen net alsof het niet zo is..

(En toch he.. het had zo mooi kunnen zijn.. en het leek echt of het werkte, maar het werkte blijkbaar gewoon iets te goed..)

3 | 07:03 Ochtendirritatie

...en dan geen woord van dank he; niets, he-le-máál niets!!

1 | 06:50 Nota bene

Er is een fundamenteel verschil tussen U-en en Uwen.

| 21:57 Perzik

Je zal toch de moeder zijn van een schimmel.
"Och heden toch, hij groeit zo snel, elk uur is hij te klein voor zijn bedje"

Daar is als oma toch ook niet tegenop te breien.

2 | 21:55 Lekker, koffie

Met een vleugje vanile-essence, liefs. Daar trek je nog wel een daggie mee door.

6 | 10:25 Tijd voor pauze

Gek, ik heb er eigenlijk helemaal geen zin meer in ineens, in dit log.
Niet dat het schrijven niet meer bevalt hoor; maar ik heb eigenlijk helemaal geen zin meer om nog langer mijn leven met u te delen.

(Bijna halfelf; het kan ook gewoon tijd zijn voor koffiepauze..)

1 | 09:05 Niets is onmogelijk

Het was Sint Juttemis; zij vierden pasen en pinksteren op één dag en beiden wogen een ons.

Als Pieter vandaag één zorgzame blik op me werpt, stort ik een tranenvloed uit op zijn schouders.

5 | 07:55 Vastgeroest

Gaat het nog een beetje, mevrouw Puck?
Tuurlijk gaat alles goed met Puck. Buiten dat ik een ernstig ochtendhumeur heb, ineens mijn eigen wekkers moet zetten en dat de burgerlijkheid definitief lijkt ingetreden.

Terwijl ik mijn grapefruitje zat te pellen, keurig gekleed in blouse-met-ruitjes en nette spijkerbroek, het haar naar achter en het gezicht fris en fruitig gewassen, bedacht ik me dat dit werkelijk te erg was. Dat ik iets moest doen; mijn braafheid doorbreken.

Statistieken en referers, daar doet men ideeën op. Statistieken zijn de spiegel van het Id. Statistieken vertellen mij over 'anale verkrachting', 'mijn kut ruikt lekker', 'mastuberen' (de katholieke variant, vermoedelijk; zonder het roomse dan), 'billen slaag zacht bad'. Dat zal de ruitjes wegschudden.

En wat vind ik in mijn stats? Tuin en Terras. Zonder directe link naar mij - dus blijkbaar is iemand op zoek geweest naar een vogelhuisje en een bladerenblower en dacht toen: Puck. Men associeert mij met vogelhuisjes, hoeveel dieper kan je zinken.

Los daarvan heb ik zojuist mogen constateren dat ik vijfentwintig jaar getrouwd ben. Maar dat is een heel ander verhaal.

2 | 01:31 Kriskras zigzag

Broodnodig brodeloos
Brodeloos broodnodig

2 | 01:27 Balans

Zoek de stabiliteit in uw labiliteit

| 01:25 Tot zover

Tot zover mijn eerste verjaardag.

(Prognose: matig tot slecht. Levensduur: twee tot zes maanden. Lijdensdruk: wisselend. Voorgestelde behandeling: pijnbestrijding, met name voor de omgeving.)

2 | 15:33 Me natje en me droogje

Geachte heer/mevrouw,
vandaag heeft één van onze medewerkers de watertoevoer afgesloten.

Dank u voor deze mededeling, maar dat hadden wij zelf ook al vastgesteld.
Juist toen ik mezelf ging afvragen of vijf uur werken op wat fruit en het dubbele van mijn normale dosis koffie wel zo goed voor mijn maag was - beter gezegd: of ik, gezien de pijn, eigenlijk niet vast mijn testament moest gaan opmaken, of eventueel als laatste redmiddel een voorzichtig kopje venkelthee moest drinken - juist op dat moment kondigde mijn moeder op vrolijke toon aan dat wij geen water meer hadden.

Buren gebeld. Die hadden èn water, èn een eerstgeboren kleinkind, en waren derhalve niet in de stemming mee te denken over de oorzaak van ons waterloos zijn.

Heeft papa de rekening betaald? Natuurlijk heeft hij dat. Natuurlijk.
Waterleidingbedrijf gebeld. Ah juist, een rekening uit 2000, kijk daar hadden we niet aan gedacht, dat toen de rekeningen ook betaald dienden te worden. En uiteraard konden wij ons water terugkrijgen, als we maar wel even die rekening kwamen betalen; Hoogachtend Duinwaterbedrijf Zuid-Holland, aan het voor ons onbekende Buitenom 18.

Ik word altijd wat nerveus van dit soort toestanden. Ga me allerlei angstige scenario's indenken: wat nou als ik een moeder was die haar koortsig kind stond af te sponzen, en juist bij de druppels water die het verschil tussen leven en dood betekenden een stokkende kraan had aangetroffen? Waarom was Meneer de Afsluiter niet zo vriendelijk geweest even langs te komen om te kijken of hij met het water geen leven afsloot? Je ik wéét wel dat dat nu niet zo was, maar toch hè, stel nou...

Goed, wij met benen en tram en benen en tram en inmiddels-geen-benen-meer door de stromende regen naar Buitenom. Werkelijk het toppunt van ironie: zo veel regen buiten en geen druppel binnen.
Water, de hele wereld leek uit water te bestaan behalve ons huis.
Zelfs Buitenom 18 leek doortrokken van het vocht. Tien zitjes met kussentjes; op alle kussentjes vochtplekken. Vagelijk vroeg ik me af hoe mensen toch zoveel vocht konden meeslepen als ze van toevoer waren afgesneden. Terwijl mijn blaas harder en harder van zich liet horen begon ik me angstig af te vragen of ik daarin de enige was geweest. Of niet alle mensen die hier kwamen thuis niet meer naar het toilet konden, en daardoor hier gezeten tenslotte niet meer hadden kunnen ophouden en...
Ik ging maar weer staan. Maagpijn, slappe knieen, toch maar weer zitten, niet aan denken.

Wachten. Mijn zo mooie nieuwe waterdichte regenjas blijkt niet waterdicht. Het vest eronder evenmin; hoewel wel uitstekend absorberend.
Betalen. Uw water wordt zo snel mogelijk aangesloten mevrouw, wij hopen voor vijf uur vanmiddag.
Terug naar huis.

Ergens onderweg naar de tram een regenpijp die vanuit het niets moest storten - waar anders dan op mijn hoofd. Bus die langsreed. Lekker he, door de plassen rijden, ja toe maar, heel goed; vooral die hele diepe vlak bij het trottoir.
Thuis. Echt in zo'n bui van kkkkkoud en nnnnnatttt en zoooo akelig, alsjeblieft warme douche, haar wassen, kopje thee.
Ha ha ha, lacht u mee..?

Heeft u weleens uw handen gewassen met Spa Marie-Henriette? Klinkt lekker decadent he? Nooit gedaan? Ach, dan wist u zeker ook niet dat je met een flesje spa je handen niet schoon krijgt, en de zeep niet weggespoeld? Dacht ik al.
Kopje soep. Weer wat geleerd over mezelf - wat heerlijk om in de ellende van het daaglijks leven toch nog wat leermomentjes te kunnen vinden: ik kan niet tegen vuile vaat. Mocht ik ooit nog gaan studeren, dan zal ik er niet in slagen mezelf op een gewone studentikoze manier te verwaarlozen. Daar hangt hij dan, die mooie grote boiler; en ik die altijd dacht: als daar water inzit heb je tenminste voorraad; dat sluit je niet af en het kan er van bovenaf ook niet uit. Ik begrijp eerlijk gezegd nog steeds niet waarom dat water ook ineens onbereikbaar is, maar het is het wel.

Ik weet het; ik klink klagelijk en verwend. De kindertjes in Afrika.. etc. En als ik Coen van der Kroon mag geloven kan je uitstekend leven op je eigen urine; niks water nodig.
Daar pas ik voor.
Ik heb maagpijn en ik ben moe; ik heb dorst en ik plak, ik heb een afwas die ik gedaan wil hebben en een plotselinge behoefte planten te begieten. Houd het er maar op dat ik sowieso al niet in een best humeur was en dat er hierdoor niet beter op is geworden.

Ik ga mijn bed in en ik word pas wakker als we weer water hebben. Dan zal ik met volle overgave en vreugd mijn kopjes in een sopje gooien. En dan ga ik douchen tot er geen heet water meer is. Geen water hebben is tot daar aan toe, maar ik wil het graag zelf in de hand hebben.

3 | 11:25 Zij communiceert even met me

Oh, telefoon, telefoon!!!

Oh privénummer. Wil ik dat wel?

Achterdochtige toon: ja hallo...?

Hoi, dit is je moeder.
[even voor de lezer: moeders zit op dat moment twee kamers verder, in dezelfde woning]

Aanstaande zaterdag om twaalf uur komt je tante hier.
Oh. Dat moet niet.
Maar daar bel jij mij voor op..?
Ja, ik dacht ik communiceer even met je
Juist..

We hebben nog een babyfoon, wist je dat?
Ja..

Wat ben je aan het doen?
Ik ben Zijp aan het updaten.
weet je wat ik verstond? 'ik ben zijpelen aan het opeten'
Zijpelen? Wat zijn dat?
Ja dat weet ik niet, dat zei jij.

Heb jij weleens van Dennitt gehoord?
Wie?
Dennitt-dé-éé-èn-èn-ie-té-té.
Eeeeh...

Als wij die babyfoon eens installeren. Dat kost veel minder geld. Om niet te zeggen: helemáál geen geld.
Joh..

Ja. dan ga ik nu maar weer ophangen. Daag!
Dag hoor..

1 | 06:45 Opstartprocedure

w e K K E R !

Wakker!

...

Wakker!!

Nee..

Ja

Néé

Jawel

Opstaan

Nee

Wassen

Nee

Jawel

Nee

Aankleden

Nee

Ja

Nee

Eten

Nee

Ja

Nee

Maanzaadje

Hihi..

Hihi ?

Hmmm..

Wakker?

Ja.

13 | 00:10 Jarig

Ik ben wat verlaat, al zes nee zeven nee inmiddels al tien minuten - maar ik, of beter gezegd: dit log, ben/is dus jarig.
Maar behalve verlaat ben ik ook wat gehaast, dus als u mij niet kwalijk neemt smeer ik hem nu weer want ik moet dringend iemand verleiden.
Dag hoor.

2 | 22:15 Zorg

Dit stukje van Arnoud doet me denken aan een knus onderhoud dat ik eens met de brandweer had.
Het zal een jaartje terug geweest zijn: men was een paar straten verder bezig een sloot uit te baggeren en er was een mooie pompinstallatie van sloot naar rioolputje geleid. De installatie was na werktijd blijkbaar niet uitgezet en zoals te verwachten stonden er tegen de avond vier straten blank. Klein-Bangladesh, zeg maar; de eendjes zwommen over het asfalt en je zag ze verbaasd naar de grote metalen vogelbroeders-op-wielen kijken.
Dus wat doe je als brave Puck: je belt de brandweer. En wat doe je als Puck die van geen klok de klepel weet en geen telefoonboek bij de hand heeft: je belt niet de plaatselijke brandweercentrale, maar 112.

112, wilt u ambulance politie of brandweer, zegt een kwieke telefoniste. Brndwr!!, zeg ik net zo stoer en voortvarend.
Alarmcentrale brandweer heeft u een ogenblikje, zegt kwiekerd nummer 2.
Is het u weleens opgevallen dat telefonistes nooit afwachten of je op die vraag 'ja' zegt? Zo ook deze. Ik kreeg een muziekje. Waarmee ik me een kleine twintig minuten uitstekend heb vermaakt.

Twintig, ja. Geen moment is de snuggere 'heeft u een ogenblikje dank u wel'-dame op het idee gekomen even te vragen waarvoor ik belde. Goed; ik belde voor een overstroomd stukkie wijk. Ik stond vrij van zorgen met een kopje thee in mijn hand naar de autowassende buurman te kijken. Maar dat wisten de 112-ers niet. Voor hetzelfde geld stond ik stilletjes weg te sudderen tussen de zich snel verspreidende vlammen; was ik al vastgesmolten aan de hoorn van de telefoon.

Is dit nou de manier waarop onze hulpverlenende instanties de wachtlijsten wegwerken...?

1 | 18:03 Sympathie

Fijn te merken dat de duiven zich solidair tonen met mijn ziek-zijn, en het bewijs van hun eigen darmproblematiek op mijn venster deponeren.

| 16:00 Màg ik..??

Hopend dat mijn darmen zich zelfstandig weer in de door God bedoelde positie zouden schikken, onderwijl wachtend tot zij zou langskomen die ik nu niet spreken wou en kon, en me schuilhoudend in afwachting van de bel en het daaropvolgend nog nadrukkelijker schuilhouden, was daar ineens telefoon.

Wat ben je om de lieve vrede aan het doen?!

Zou zij aan de deur me voor het raam hebben gezien, in mijn haar zo duidelijk negerende positie, dan had ik me niet meer betrapt kunnen voelen - een situatie die ik haast had geprefereerd, ware het niet dat ik Telefoon zo node miste.

Pauzeren en verdelen zijn nooit mijn sterkste kanten geweest.

2 | 14:43 Streng

Vreemd, dat ik, wanneer aangesproken met mijn naam voluit, me eigenlijk altijd ter verantwoording geroepen voel.

1 | 12:00 Interpretatie

Ze snappen er niets van, helemaal niets!!
Toe nou toch jongens, het is toch geen wedstrijd?! Zaklopen, wie het eerste bij de finish is?
Als ooit een stuk een gesprek is geweest is het dit wel; een dans, een voorzichtig naderen en weer teruggaan, aarzelend vragen, teer en zacht en vriendelijk. Aftasten - rustig, rustig!, God allemachtig zeg moet je de trein halen??

Vijf versies gedownload van Schuberts Impromptu in B-dur (D935) en de enige die nog een beetje in de buurt komt is een krakende, ruisende grammofoonopname.

2 | 11:33 Onverwacht genadeloos

Vliegje. Met een zekere willekeur en nonchalance mijn handen tegen elkaar geklapt. Vliegje morsdood en platter dan plat. Eerste keer in mijn leven.
Ik wist niet dat ik het in me had..

| 05:18 Sfeer

De nacht zou verpakt moeten kunnen worden, heel voorzichtig samengebracht in klank en vorm, kleur en geur. Stromend, zacht, fluisterend en golvend. Kleine flesjes met gouden dop. Gat in de markt.

1 | 04:53 Klankkleur

De stilte, kon zij zich maar laten horen..

| 02:21 When hell freezes over

Zie daar, ijspegeltjes...

| 01:21 Lost and found

Oh zoet venijn van uw liefde

| 01:11 Test

Eén voortdurende zoektocht naar het password, dat de absolutie van het Zelf moet brengen.

| 00:28 Hoeraaaa!!

Dag dag!

(kort samengevat is dat in elk geval wel waarop het neerkwam)

1 | 17:35 Oorlog en vrede

Dit mag geen wolkbreuk meer heten. Wolkbreuk suggereert dat er nog iets te herstellen is; dat er werkelijk nog hele stukken over zijn. Dit is geweld, verbrijzeling, totale fragmentatie van de hemel.
Donder en bliksem, zo'n alles overweldigend lawaai als ik mijn hele leven nog niet heb meegemaakt. Een lichtflits, een knal; een auto-alarm dat op tilt slaat. Sirenes.

En op straat loopt heel rustig, of hij zich door de sereniteit van een pasgeboren lentelandschap beweegt, een man te telefoneren.

| 15:21 Hartekreet

Oi...

1 | 13:00 Inhaalslag

De beste manier om je eten niet te laten aanbranden, zo heb ik inmiddels ontdekt, is om helemaal niet te koken.
Moet ik natuurlijk niet zo stupide zijn om een boterham in de pan te mikken en vervolgens te gaan mailen, en daarmee in één klap al mijn roetvrije dagen teniet te doen.

| 11:55 Tragiek

Een piepje, een half belletje, een stille trilling. Een scherm dat op zwart gaat.

Laatste telefoontje voor de batterij de geest geeft.

2 | 00:12 Luctaris et emerges

Wervelstorm, vlinder.

Mooi, kwetsbaar, breekbaar. Slaat met de vleugels tegen de ramen.
Brult, vecht als een leeuw.

Sst. Stil maar. Rustig.

Alles komt goed.

3 | 23:11 Elf

Elf is mooi. Elf is het mooiste van al.

Bel je me nu..?

1 | 23:10 Tien

En toch ben ik tien geworden.

2 | 23:09 Negen

Ook niet van negen, trouwens.

Heb ik weleens verteld, dat toen ik klein was, ik absoluut zeker wist dat je op je negende dood zou gaan? Vast wel; ik heb jou meer verteld dan mezelf.
Negen was het getal van de dood; negen kon je niet zijn.
Acht wel, en tien ook. Maar negen was zwart en doods; een niemandsland van oneindige gruwel; vlak en desolaat. Ik kende ook geen negenjarigen; en van de volwassenen om me heen kon ik me eigenlijk niet voorstellen dat ze negen waren geweest. Ik nam het maar aan, ze zeiden het; maar ergens ging het er bij mij niet in.

2 | 23:08 Acht

Acht niet.

Ik hou helemaal niet van acht.

1 | 23:07 Zeven

Waarom geen zeven..?

Zeven is een mooi getal.

1 | 23:06 Zes

En waarom precies acht?

1 | 23:05 Vijf

Wat doe je, als ik bij nummer acht ben..?

1 | 23:04 Vier

Wat doe je dan...

1 | 23:03 Drie

Als ik nou inderdaad...

1 | 23:02 Twee

Wat dan...

1 | 23:01 Eén

Ja.. maar dàn...

1 | 18:48 Groentenafdeling

Toen ik mijzelf na tien minuten terugvond, voor me uitstarend en in elke hand een appel, bedacht ik me dat het misschien verstandig zou zijn mijn boetseerklei op te zoeken.

3 | 16:35 Ssst.. om de lieve vrede

Hoewel in de wetenschap dat vrede nooit zo ruw wordt verstoord als wanneer de oorlog al tijden onderhuids woedt, wordt geaccepteerd en geslikt. Men zegt ja, ok, alles goed. Zwijgt en loopt verder, met een nonchalance die haaks staat op de steeds groter wordende verstrikking in de eigen stilte.

3 | 14:20 Houvast

Goed, over tot de orde van de dag

Wat die orde is is helaas volkomen arbitrair en afhankelijk van duizend-en-één omgevingsfactoren, waarvan Het Weer nog de meest voorspelbare variabele is.

| 13:30 Ook goedemorgen..

Waarom heb jij nog niet gelogd?
Pardon?
Weet je, als ik wakker wordt verwacht ik maar vier dingen.
Het eerste is een sigaret. Het tweede een goede kop koffie. Het derde mail van jou. Het vierde een logje van jou.
Maar die vier dingen, daarvan hoef je er maar twee van te vervullen, ik doe die eerste twee al en daar neem ik je een heleboel werk mee uit handen
Wat wil je nou zeggen?
Dat je daar gewoon aan moet voldoen.
Nou ja, het was meer een vraag...
Je gaat mij toch niet citeren ofzo?
Nee hoor...

2 | 19:33 Over Pavlov, alliteraties en ongewenste associaties

Allielollielekker.

(Denk Dove.. denk dove..)

5 | 12:40 Liefdesbrief

Nee ik heb ècht niets van je gekregen.
Oh wacht.

Oh.

Je staat in mijn junkmail.

2 | 10:23 Zorgzaam

Dit gebied had voor de grafelijke jacht wel betekenis. Daarom mocht hout niet gekapt worden en de konijnen werden gekoesterd om afgeschoten te kunnen worden. De sloten bijvoorbeeld moesten zo worden aangelegd, dat de konijnen er niet in konden verdrinken.

3 | 10:04 Redekundig

Forse herenhuizen vindt men in deze wijk & hofjes

Vindt men in deze wijk forse herenhuizen en hofjes?
Vindt men in deze wijk en hofjes forse herenhuizen?

Iemand bekend met Scheveningen en zijn wijken, hofjes en herenhuizen...?

| 07:47 Ochtendmaag

Hela, hoor eens, toen ik zei dat ik alleen fruit bij het ontbijt kan verdragen doelde ik niet alleen op mijn eigen ontbijt, maar ook op dat van anderen! Dus, meneer of mevrouw die ervoor heeft gezorgd dat de hele buurt nu ruikt naar gebakken eieren met spek, dat gold ook en vooral voor u!!!

10 | 13:37 Kijk eens wat vaker in de spiegel van de kapper

Zeg, u bent zich er toch wel van bewust dat ik helemaal niet besta, hè?

Dat Puck hoogstens een fractie, maar misschien zelfs geheel een creatie, van Puck is. Dat ik nooit mezelf ben, en zeker niet op dit log; dat ik hier maar een beetje in de ruimte schrijf, mijn tijd zit te verdoen en gaandeweg misschien voor wat entertainment zorg.

Dat u niet hoeft te denken dat u mij door het lezen van dit log leert kennen; dat u ook niet denkt dat u mij buiten dit log kunt leren kennen, aangezien ik me niet wil laten kennen, en überhaupt geen behoefte aan contact heb, of interesse voor de wereld om me heen.

En dat er een dag komt, misschien morgen, misschien over een jaar, dat ik genoeg heb van het schrijven en van u; dat ik dan mijn domein opzeg, de computer het raam uit mik en de rimboe in trek, waar ik me als vanouds ga wijden aan man, kinderen, minnares en het professioneel jeu de boulen.

Daar bent u zich van bewust?
Mooi. Dan is het goed.

2 | 11:10 Zeldzaam

Zoeken in document: asstaalfabriek.
Laten we vooral niet teveel intypen, tijd is geld enzo; de lettercombinatie ass zal vast niet veel voorkomen en zeker niet in één artikeltje.
Wij toetsen Ctrl+F, ass - waarna we ons moeten heenworstelen door passeerde, drassig, moerassen, moerassig, drassig, massief, middenklasse, verrassen, Nassaustraat en wasserijen - en, hoe kan het ook haast anders, geen enkele asstaalfabriek tegenkomen.

(Wat is een asstaalfabriek überhaupt?!)

7 | 09:54 Bundeling

Zou het opvallen als ik de komende tijd stelselmatig al mijn - 1125 - stukjes op mijn werk ga uitprinten..?

2 | 08:08 Repetitio

Elke maand sla ik me voor het hoofd en denk ik: ik moet, ik moet echt een recept voor de pil vragen, zo'n pijn, ik ga dood, dit kan niet meer.. - en een paar dagen later is het vergeten.

Elke zomer sla ik me voor het hoofd en denk ik: ik moet, ik moet echt een rolgordijn kopen, of een gordijnding aan een oud laken maken, ik verbrand, ik smelt, dit kan echt niet meer.. - en zodra de dagen korter worden is het vergeten.

Elke regenbui sla ik me voor het hoofd en denk ik: ik moet, ik moet echt een regenpak aanschaffen, ik kan door dit weer niet weg op de fiets, ik moet de hele dag in die natte zooi zitten, dit kan echt niet meer.. - en ik weet nu al dat ik straks mezelf vervloek, maar vanmiddag mèt mijn natte kleren de gedachte aan een regenpak afgooi...

| 06:30 Semantiek

Nachtmerrie: zij die bij het ochtendgloren met zachte stem de nacht verjaagt, en alle hengsten doet vergeten.

| 03:04 Gedierte

Nee, dat kan geen nachtmerrie zijn geweest.
Vrouwen kunnen gemeen zijn, maar zo hard en laag trappen toch niet. Dit was een nachthengst, met kracht, drift en gif in d'aadren.
Hoe groot zou de kans zijn dat ik hem weer tegen het lijf loop, als ik nu terug naar bed ga?