1 | 15:15
Bezoek
"Nou weet ik niet of ik een stukje over jou zal schrijven.."
"Neu.. doe maar niet. Offe.. link me alleen maar.."
Bij deze.
Het was me een waar genoegen u te mogen ontmoeten!
Vorig Archief - Volgend Archief
zondag 30 juni
3 | 10:36
Op speciaal verzoek..
...van meneer AR te G (hoe durft u trouwens aanmerkingen te maken op de spelzuiverheid van mijn stukjes, als u me verleden week zo ruw beroofd hebt van uw eigen teksten??), is nu ook itempje nr 920 ge-spelcheckt.
Stukje 920 herinnert me er overigens aan dat ik na mijn kleine doch onaangename aanvaring met de politie nooit meer iets heb gehoord van mijn bekeuring.
Heeft iemand enig idee hoe dat in zijn werk gaat? Ik bedoel; ik word toch hopelijk niet geacht me met mijn bon bij het plaatselijke politiebureau te melden, om aldaar braaf de boete te overhandigen..?
...van meneer AR te G (hoe durft u trouwens aanmerkingen te maken op de spelzuiverheid van mijn stukjes, als u me verleden week zo ruw beroofd hebt van uw eigen teksten??), is nu ook itempje nr 920 ge-spelcheckt.
Stukje 920 herinnert me er overigens aan dat ik na mijn kleine doch onaangename aanvaring met de politie nooit meer iets heb gehoord van mijn bekeuring.
Heeft iemand enig idee hoe dat in zijn werk gaat? Ik bedoel; ik word toch hopelijk niet geacht me met mijn bon bij het plaatselijke politiebureau te melden, om aldaar braaf de boete te overhandigen..?
8 | 02:02
Achteraf
Ik heb het me al eerder afgevraagd. Heb zelfs al eerder deze vraag hier voorgelegd.
Mag je fouten in oude stukjes verbeteren? Kleine fouten: spelfouten, typfouten, vergeten spaties - geen hele zinnen veranderen. Heus alleen fouten, dat mag toch wel, toch, ja he??
Ja? Mooi. Dan is bij deze in elk geval item no 360 weer taalkundig verantwoord. Voor zover je corrigeren aan de te corrigeren kunt overlaten.
Ik heb het me al eerder afgevraagd. Heb zelfs al eerder deze vraag hier voorgelegd.
Mag je fouten in oude stukjes verbeteren? Kleine fouten: spelfouten, typfouten, vergeten spaties - geen hele zinnen veranderen. Heus alleen fouten, dat mag toch wel, toch, ja he??
Ja? Mooi. Dan is bij deze in elk geval item no 360 weer taalkundig verantwoord. Voor zover je corrigeren aan de te corrigeren kunt overlaten.
zaterdag 29 juni
6 | 16:11
Verrassing
Ook leuk: Dat je op een zonnige zaterdagmiddag bij de lokale computerboer binnenstapt, en dan zegt: "Jullie site staat nou al een tijdje op under construction. Ik heb een boel vrije tijd en ik verveel me; het lijkt me een goed idee als ik die site ga maken."
En dan de verbijstering op die gezichten..
Ook leuk: Dat je op een zonnige zaterdagmiddag bij de lokale computerboer binnenstapt, en dan zegt: "Jullie site staat nou al een tijdje op under construction. Ik heb een boel vrije tijd en ik verveel me; het lijkt me een goed idee als ik die site ga maken."
En dan de verbijstering op die gezichten..
vrijdag 28 juni
1 | 13:43
Zwaar broos
Kent u hem, de Kronan-fiets?
Wie dit log sinds augustus leest kent de Kronan zeker; ik heb voorafgaand aan de aanschaf lang genoeg over het ding gepraat.
De Kronan is een prachtige fiets. Een stoere fiets; een eenvoudige fiets. Een bescheiden, een aardige fiets. Een solide fiets.
Maar vóór alles is de Kronan een zware fiets. En dientengevolge is de Kronan niet de aangewezen fiets om, wanneer hij traag maar zeker van zijn standaard op de grond kiepert, met de enkel op te vangen. De Kronan blijkt dan absoluut geen eerlijke partij voor het enkelgewricht te zijn. En de Kronan is dan ineens een stuk minder aardig.
Natuurlijk, het heeft wel wat om van de grond geplukt te worden door de enige aantrekkelijke Amerikaanse toerist die dit jaar Den Haag aandoet. En blauw is ook helemaal je kleur, dus de vormeloze, zacht-purper getinte massa waarin je voet verandert, heeft ook zijn charme. Maar na twee dagen gaat mank-lopen beslist vervelen. En begrijp je niet waarom je een week geleden zo'n heisa maakte omdat je fietssleutel kwijt was.
Kent u hem, de Kronan-fiets?
Wie dit log sinds augustus leest kent de Kronan zeker; ik heb voorafgaand aan de aanschaf lang genoeg over het ding gepraat.
De Kronan is een prachtige fiets. Een stoere fiets; een eenvoudige fiets. Een bescheiden, een aardige fiets. Een solide fiets.
Maar vóór alles is de Kronan een zware fiets. En dientengevolge is de Kronan niet de aangewezen fiets om, wanneer hij traag maar zeker van zijn standaard op de grond kiepert, met de enkel op te vangen. De Kronan blijkt dan absoluut geen eerlijke partij voor het enkelgewricht te zijn. En de Kronan is dan ineens een stuk minder aardig.
Natuurlijk, het heeft wel wat om van de grond geplukt te worden door de enige aantrekkelijke Amerikaanse toerist die dit jaar Den Haag aandoet. En blauw is ook helemaal je kleur, dus de vormeloze, zacht-purper getinte massa waarin je voet verandert, heeft ook zijn charme. Maar na twee dagen gaat mank-lopen beslist vervelen. En begrijp je niet waarom je een week geleden zo'n heisa maakte omdat je fietssleutel kwijt was.
1 | 10:44
Vèr-laat
Ah juist.. dàt verklaart waarom ik al zo lang geen mail binnenkreeg op adres x. Beetje verkeerde mailboxinstellingen...
Erhm.. Luuk...? Nog bedankt voor je mailtje van 31 januari..
Ah juist.. dàt verklaart waarom ik al zo lang geen mail binnenkreeg op adres x. Beetje verkeerde mailboxinstellingen...
Erhm.. Luuk...? Nog bedankt voor je mailtje van 31 januari..
donderdag 27 juni
12 | 00:07
Letterlijk
Vertalen is ook een vak.
Ned, van Ned & Stacey, vertelt ons: "I invested all my money in Albanian pyramid schemes"
Eronder titelt: "ik heb al mijn geld geinvesteerd in bouwplannen voor pyramides in Albanië"
Vertalen is ook een vak.
Ned, van Ned & Stacey, vertelt ons: "I invested all my money in Albanian pyramid schemes"
Eronder titelt: "ik heb al mijn geld geinvesteerd in bouwplannen voor pyramides in Albanië"
dinsdag 25 juni
2 | 01:35
Aan de zoekertjes
Blij te weten dat ik de lezertjes nog wat bij kan brengen.
Op 18 maart werd ik gevonden op de ietwat zorgwekkende zoekopdracht "anale schoonmaak beurt". Vooruitziend as ever, ervanuit gaand dat deze term vast nog eens voorbij zou komen, heb ik de zoeker toen aangeraden om eens op 'klisma' te zoeken. En verdomd: vanmiddag zag ik de schoonmaakbeurt weer in mijn referstats, knus gevolgd door, jawel, klisma.
Kan ik de zoeker nu enkel nog adviseren: het heeft niet zoveel zin om dan nog eens op de link naar mij te klikken.
Google heeft tegenwoordig ook handige gesponsorde linkjes; de schoonmaakbeurt levert er zowaar drie op, en wel 'hulp in de huishouding', 'foto's van anale sex', en 'grote beurt voor printer'. Ik zeg niet dat u daaraan iets heeft, maar allicht meer dan aan mijn site. Het enige wat ik van klisma's weet is dat je die jezelf kan geven, gewoon thuis met Zwitsal douchegel; maar deze boeiende informatie kreeg ik van een vrij desperate boulimiapatient, dus of hij betrouwbaar is durf ik niet te zeggen.
Tot slot, voor degene die mij heeft gevonden op 'sex groente en fruit': ik dacht eerst dat u op zoek was naar zogenaamde afrodisia. Asperge en passiefruit schijnen bekend te staan om hun lustopwekkende eigenschappen, had ik u dan willen vertellen. Maar als ik vervolgens de zoekterm 'site met harde sex met groente' aantref, zou ik enkel willen zeggen: niet met je eten spelen.
Blij te weten dat ik de lezertjes nog wat bij kan brengen.
Op 18 maart werd ik gevonden op de ietwat zorgwekkende zoekopdracht "anale schoonmaak beurt". Vooruitziend as ever, ervanuit gaand dat deze term vast nog eens voorbij zou komen, heb ik de zoeker toen aangeraden om eens op 'klisma' te zoeken. En verdomd: vanmiddag zag ik de schoonmaakbeurt weer in mijn referstats, knus gevolgd door, jawel, klisma.
Kan ik de zoeker nu enkel nog adviseren: het heeft niet zoveel zin om dan nog eens op de link naar mij te klikken.
Google heeft tegenwoordig ook handige gesponsorde linkjes; de schoonmaakbeurt levert er zowaar drie op, en wel 'hulp in de huishouding', 'foto's van anale sex', en 'grote beurt voor printer'. Ik zeg niet dat u daaraan iets heeft, maar allicht meer dan aan mijn site. Het enige wat ik van klisma's weet is dat je die jezelf kan geven, gewoon thuis met Zwitsal douchegel; maar deze boeiende informatie kreeg ik van een vrij desperate boulimiapatient, dus of hij betrouwbaar is durf ik niet te zeggen.
Tot slot, voor degene die mij heeft gevonden op 'sex groente en fruit': ik dacht eerst dat u op zoek was naar zogenaamde afrodisia. Asperge en passiefruit schijnen bekend te staan om hun lustopwekkende eigenschappen, had ik u dan willen vertellen. Maar als ik vervolgens de zoekterm 'site met harde sex met groente' aantref, zou ik enkel willen zeggen: niet met je eten spelen.
maandag 24 juni
6 | 07:25
About about:blank
Aangaande de witte layout van de laatste dagen: die had, als eerder gezegd, een doel. Dat doel was niet hoog of bijzonder, of van kunstzinnige, filosofische, literaire of andere blabla aard. U hoeft er ook niet naar te raden, om de eenvoudige reden dat het u geen donder aangaat. Het was iets persoonlijks, ik hoop dat het nu niet meer hoeft, en da's al.
Aangaande de witte layout van de laatste dagen: die had, als eerder gezegd, een doel. Dat doel was niet hoog of bijzonder, of van kunstzinnige, filosofische, literaire of andere blabla aard. U hoeft er ook niet naar te raden, om de eenvoudige reden dat het u geen donder aangaat. Het was iets persoonlijks, ik hoop dat het nu niet meer hoeft, en da's al.
3 | 01:31
Ken uw tijd
Uiteraard moet nu, zo zonder slaap, maar vier uur voor gepland ontwaken, de correspondentie worden afgewerkt. Het ontbreekt er nog maar aan dat ik nu ook nog even mijn boekhouding aanpak.
Wordenmorgen vandaag gepost: theezakjes-zakjes; een boekenbon; bijvoeder-voeder; 15 euro. Wie de schoen past..
Mocht u zich hierin niet herkennen, maar desondanks post van mij verwachten danwel verlangen, gelieve dan een verzoek danwel eis, voorzien van argumentatie, in mijn reactieding te droppen.
Uiteraard moet nu, zo zonder slaap, maar vier uur voor gepland ontwaken, de correspondentie worden afgewerkt. Het ontbreekt er nog maar aan dat ik nu ook nog even mijn boekhouding aanpak.
Worden
Mocht u zich hierin niet herkennen, maar desondanks post van mij verwachten danwel verlangen, gelieve dan een verzoek danwel eis, voorzien van argumentatie, in mijn reactieding te droppen.
1 | 00:30
Koelbloedig, onbesuisd en vooral niet met voorbedachte rade
Lilith, vanavond in Frasier: after several hours of careful deliberation, and weighing all the consequences, I decided to be playful.
(Of, zoals mijn geschiedenisleraar placht te zeggen: 'wees spontaan!')
Lilith, vanavond in Frasier: after several hours of careful deliberation, and weighing all the consequences, I decided to be playful.
(Of, zoals mijn geschiedenisleraar placht te zeggen: 'wees spontaan!')
zondag 23 juni
zaterdag 22 juni
2 | 04:20
Sinepassio (potjeslatijn)
Zouden die aso-vogels eigenlijk wel weten dat ik net ben wakker geworden uit een weerzinwekkende nachtmerrie en dat er geen enkele reden is om zo f*cking optimistisch te fluiten??
Zouden die aso-vogels eigenlijk wel weten dat ik net ben wakker geworden uit een weerzinwekkende nachtmerrie en dat er geen enkele reden is om zo f*cking optimistisch te fluiten??
vrijdag 21 juni
13 | 02:28
Irri
U zei: Stoer. Vernieuwend. Statement. Verrassend.
U moet me niet kwalijk nemen hoor, maar ik vind deze witte layout, hoewel rustig, voornamelijk verschrikkelijk irritant.
Dus zodra mijn hersens besluiten dat het ochtend is gooi ik mijn oude stylesheet er maar weer op.
(En ja: hier zat een idee en een gedachte en bedoeling en opzet achter).
U zei: Stoer. Vernieuwend. Statement. Verrassend.
U moet me niet kwalijk nemen hoor, maar ik vind deze witte layout, hoewel rustig, voornamelijk verschrikkelijk irritant.
Dus zodra mijn hersens besluiten dat het ochtend is gooi ik mijn oude stylesheet er maar weer op.
(En ja: hier zat een idee en een gedachte en bedoeling en opzet achter).
2 | 00:05
"(...) heb zo het vage vermoeden dat jij dat bent."
Waarna bleek dat ik toch wat meer op mijn anonimiteit ben gesteld dan ik zelf altijd vermoedde.
Waarna bleek dat ik toch wat meer op mijn anonimiteit ben gesteld dan ik zelf altijd vermoedde.
woensdag 19 juni
7 | 23:00
About:blank
De impact van emotionele verkrachting, het onteigenen van iemands geest; gedachten; emoties; leven, wordt bijzonder onderschat.
De impact van emotionele verkrachting, het onteigenen van iemands geest; gedachten; emoties; leven, wordt bijzonder onderschat.
maandag 17 juni
9 | 22:16
Bedrog
Volgens de reclame van www.goudengids.nl (u weet wel: 'Bollenpellers? Wat moet ik dáár nou mee?!') is de eerste psychiater die je vindt, als je op psychiater zoekt, praktijk Adema op Urk.
Er is helegaar geen praktijk Adema op Urk. Sterker nog: er is überhaupt geen psychiater op Urk.
Daar zit je dan met je burn-out. En met je garnalen.
Volgens de reclame van www.goudengids.nl (u weet wel: 'Bollenpellers? Wat moet ik dáár nou mee?!') is de eerste psychiater die je vindt, als je op psychiater zoekt, praktijk Adema op Urk.
Er is helegaar geen praktijk Adema op Urk. Sterker nog: er is überhaupt geen psychiater op Urk.
Daar zit je dan met je burn-out. En met je garnalen.
6 | 12:55
To love or not to love
Gisteren schreef Suffie een stukje over vaderdag. Daarin zei hij onder andere: Daarom gelooft Suffie ook niet dat er mensen zijn die een hekel aan kinderen hebben..
En dáár geloof ik dus niet in.
Kinderen zijn mensen, individuen. Zoals sommige mensen erg vervelend en zelfs bepaald haatwekkend zijn, zo zijn sommige kinderen dat ook.
Suffie gaf als argument: Wie niet van kinderen houdt verloochent het kind in zichzelf en geeft zich daarmee over aan de eindigheid van zijn bestaan.
Ik ben het daarmee eens als je het hebt over het kind als 'archetype', hoewel dat niet het juiste woord is. Ik bedoel: 'het kinderlijke in de mens', en dat wat typisch kinderlijk in kinderen. Maar om te zeggen dat alle kinderen geweldig zijn, of dat je aan afzonderlijke kinderen geen hekel kunt hebben, gaat mij veel te ver.
Of gelooft Suffie ook in het kind als tabula rasa..?
Gisteren schreef Suffie een stukje over vaderdag. Daarin zei hij onder andere: Daarom gelooft Suffie ook niet dat er mensen zijn die een hekel aan kinderen hebben..
En dáár geloof ik dus niet in.
Kinderen zijn mensen, individuen. Zoals sommige mensen erg vervelend en zelfs bepaald haatwekkend zijn, zo zijn sommige kinderen dat ook.
Suffie gaf als argument: Wie niet van kinderen houdt verloochent het kind in zichzelf en geeft zich daarmee over aan de eindigheid van zijn bestaan.
Ik ben het daarmee eens als je het hebt over het kind als 'archetype', hoewel dat niet het juiste woord is. Ik bedoel: 'het kinderlijke in de mens', en dat wat typisch kinderlijk in kinderen. Maar om te zeggen dat alle kinderen geweldig zijn, of dat je aan afzonderlijke kinderen geen hekel kunt hebben, gaat mij veel te ver.
Of gelooft Suffie ook in het kind als tabula rasa..?
1 | 00:00
Het gevoel van de Poel
Diep van binnen hunkert Fons naar liefde, zo bekende hij Annemiek Schrijver.
Ken uw nieuwslezer. Zouden we binnenkort horen dat Harmen Siezen smacht naar knuffels en bekers anijsmelk bij de open haard?
Diep van binnen hunkert Fons naar liefde, zo bekende hij Annemiek Schrijver.
Ken uw nieuwslezer. Zouden we binnenkort horen dat Harmen Siezen smacht naar knuffels en bekers anijsmelk bij de open haard?
zondag 16 juni
4 | 00:44
Geen woord
Merel heeft bezoek gehad. Van haar tandarts. De tandarts is op bezoek geweest bij een logje over hemzelf, en het is mij (en Merel geloof ik ook) een raadsel hoe hij daar twee maanden na dato is terechtgekomen.
Ik weet nu meteen weer waarom ik anoniem log. En ik weet dat ik in de toekomst geen woord over mijn tandarts zal reppen.
Mijn tandarts is een zij. Ze is frêle en mooi en elegant. En erg lief. En ze ruikt lekker.
Ik ben niet lesbisch, maar ik vind het beslist wat hebben als ze zich over me heen buigt om naar haar moordwapens te grijpen, en daarbij nietsvermoedend haar boezem over mijn gezicht drapeert.
Maar ik ga daar nooit, maar dan ook nóóit, een stukje over schrijven...
Merel heeft bezoek gehad. Van haar tandarts. De tandarts is op bezoek geweest bij een logje over hemzelf, en het is mij (en Merel geloof ik ook) een raadsel hoe hij daar twee maanden na dato is terechtgekomen.
Ik weet nu meteen weer waarom ik anoniem log. En ik weet dat ik in de toekomst geen woord over mijn tandarts zal reppen.
Mijn tandarts is een zij. Ze is frêle en mooi en elegant. En erg lief. En ze ruikt lekker.
Ik ben niet lesbisch, maar ik vind het beslist wat hebben als ze zich over me heen buigt om naar haar moordwapens te grijpen, en daarbij nietsvermoedend haar boezem over mijn gezicht drapeert.
Maar ik ga daar nooit, maar dan ook nóóit, een stukje over schrijven...
zaterdag 15 juni
13 | 21:41
Consult
'Zenuwen', zei mijn moeder.
'Door de spanning', zo vulde mijn pseudomoeder-annex-doktersvrouw aan, 'span je je nekspieren aan, waardoor je bloedvaten (en daarmee de zuurstoftoevoer naar de hersenen) enigszins worden beklemd'.
'PMS', zei een vriendin.
'Griep', zei een andere vriendin.
'Hersentumor. Of iets onbekends doch ongeneeslijks', zeg ik; immer nuchter en niet snel bezorgd.
En u, heeft u een mogelijke verklaring voor mijn reeds vier dagen durende duizeligheid...?
'Zenuwen', zei mijn moeder.
'Door de spanning', zo vulde mijn pseudomoeder-annex-doktersvrouw aan, 'span je je nekspieren aan, waardoor je bloedvaten (en daarmee de zuurstoftoevoer naar de hersenen) enigszins worden beklemd'.
'PMS', zei een vriendin.
'Griep', zei een andere vriendin.
'Hersentumor. Of iets onbekends doch ongeneeslijks', zeg ik; immer nuchter en niet snel bezorgd.
En u, heeft u een mogelijke verklaring voor mijn reeds vier dagen durende duizeligheid...?
vrijdag 14 juni
3 | 23:35
Tekstje
Ik snap iets niet. Ik snap zelfs vrij weinig van dit liedje, eigenlijk. Het is een leuk deuntje, maar 'tekstueel' gezien snap ik hem niet.
Misschien mis ik iets. Ik bedoel; misschien zie ik gewoon een grap over het hoofd, of is er een of andere schunnigheid die ik niet vat. Ik snapte, zo rond mijn vijftiende, al de dubbelzinnige grapjes van klasgenoten ook niet; dus dat kan best.
Maar kan iemand mij vertellen waar die sleutel op slaat, in connectie met rollerskates???
Brand new key - Melanie Safka (mp3)
Ik snap iets niet. Ik snap zelfs vrij weinig van dit liedje, eigenlijk. Het is een leuk deuntje, maar 'tekstueel' gezien snap ik hem niet.
Misschien mis ik iets. Ik bedoel; misschien zie ik gewoon een grap over het hoofd, of is er een of andere schunnigheid die ik niet vat. Ik snapte, zo rond mijn vijftiende, al de dubbelzinnige grapjes van klasgenoten ook niet; dus dat kan best.
Maar kan iemand mij vertellen waar die sleutel op slaat, in connectie met rollerskates???
Brand new key - Melanie Safka (mp3)
I rode my bicycle past your window last night
I rollerskated to your door at daylight
It almost seems like you're avoiding me
I'm okay alone but you've got something I need
I've got a brand new pair of rollerskates
You've got a brand new key
I think that we should get together and try them on to see
I've been lookin around awhile
you've got something for me
I've got a brand new pair of rollerskates
You got a brand new key
I ride my bike, I rollerskate don't drive no car
Don't go so fast, but I go pretty far
For somebody who don't drive, I've been all around the world
Some people say I done alright for a girl
I asked your mother if you were at home
She said yes, but that you weren't alone
It almost seems like you're avoiding me
I'm okay alone but you got something I need
I've got a brand new pair of rollerskates
You've got a brand new key
I think that we should get together and try them on to see
I've got a brand new pair of rollerskates
You've got a brand new key
donderdag 13 juni
| 20:36
Houvast
Ben ik een poes?, vroeg mijn vader;
Absolutely, antwoordde mijn 'Magic eightball'.
Wat heerlijk om ergens met je levensvragen terecht te kunnen, en zulke stellige antwoorden te krijgen...
Ben ik een poes?, vroeg mijn vader;
Absolutely, antwoordde mijn 'Magic eightball'.
Wat heerlijk om ergens met je levensvragen terecht te kunnen, en zulke stellige antwoorden te krijgen...
2 | 13:45
Scrubdouchegel..
..en dat je de laatste stukjes gruis dan niet weg krijgt, en je de rest van de dag een soort 'nabehandeling' voelt...
..en dat je de laatste stukjes gruis dan niet weg krijgt, en je de rest van de dag een soort 'nabehandeling' voelt...
maandag 10 juni
2 | 16:30
Positivo
"Hij kan er nu elk moment uitvallen. Ik gok op straks, onder de lunch"
- schreef ik vanochtend in mijn dagboek.
En zie hoe heerlijk: het is nu halfvijf en mijn vulling zit nog steeds in mijn kies!
"Hij kan er nu elk moment uitvallen. Ik gok op straks, onder de lunch"
- schreef ik vanochtend in mijn dagboek.
En zie hoe heerlijk: het is nu halfvijf en mijn vulling zit nog steeds in mijn kies!
zondag 09 juni
| 23:12
Actuele achtergronden uit kerk en samenleving
Nieuw woord: importpriester.
(Als we de KRO toch niet hadden)
Nieuw woord: importpriester.
(Als we de KRO toch niet hadden)
zaterdag 08 juni
7 | 17:37
Dat zullen we nog weleens zien...
Heeft u dat nou ook, dat wanneer ergens onbreekbaar op staat, u de onbedwingbare behoefte krijgt om..?
Ik bedoel, een eenvoudig plastic zakkammetje, dat is toch geen partij voor mij...?
Heeft u dat nou ook, dat wanneer ergens onbreekbaar op staat, u de onbedwingbare behoefte krijgt om..?
Ik bedoel, een eenvoudig plastic zakkammetje, dat is toch geen partij voor mij...?
vrijdag 07 juni
1 | 07:27
Entoen..
Beesten vang je met een potje en een kartonnetje. Potje over beest, kartonnetje eronder, optillen, vrijlaten.
Hele, hele, hele grote bij zit nu onder potje. Op mijn bed.
Heeft u weleens geprobeerd een kartonnetje over een hobbelig dekbed te schuiven...?
(Het arme beest heeft in elk geval het geluk dat het potje een honingpotje is. Hij is nu ijverig aan het glazenwassen)
Beesten vang je met een potje en een kartonnetje. Potje over beest, kartonnetje eronder, optillen, vrijlaten.
Hele, hele, hele grote bij zit nu onder potje. Op mijn bed.
Heeft u weleens geprobeerd een kartonnetje over een hobbelig dekbed te schuiven...?
(Het arme beest heeft in elk geval het geluk dat het potje een honingpotje is. Hij is nu ijverig aan het glazenwassen)
donderdag 06 juni
5 | 16:14
Vraaggie..
Ligt het aan mij, moet ik mijn cache eens legen, of is de loglijst al anderhalve dag bevroren..?
Ligt het aan mij, moet ik mijn cache eens legen, of is de loglijst al anderhalve dag bevroren..?
woensdag 05 juni
5 | 13:46
De Zieke en zijn Omgeving
Gisternacht heeft mijn vader overgegeven.
'Nou, en..?', zult u zeggen. 'Big deal'.
Welzeker een big deal. U moet weten dat mijn vader sedert 1979 niet meer de praktijk der antiperistaltiek heeft mogen ervaren, en dat zowel mijn moeder als ik helaas een niet geringe braakfobie hebben. Gezien de toch vrij lange kotsvrije periode van mijn vader, konden mijn moeder en ik tenminste thuis in rust en veiligheid leven; onder het motto 'wat zo lang niet is, zal ook niet komen'.
Groot was dan ook de verbazing en schok toen pa rond middernacht wat grijzig optrok, aankondigde 'een zeker gevoel van misselijkheid te ondervinden', en vervolgens een uur lang non-stop boven een emmer hing.
Hij had wat in te halen blijkbaar; nog nooit heb ik iemand zo ziek horen en zien zijn. Leek het even over te zijn, sprak hij twee woorden en het proces hervatte zich. Intussen zat ik sidderend en in grenzeloze paniek op mijn kamer, deur dicht, koptelefoon op, en wendde mijn moeder een kalme florence nightingale-houding voor.
Om twee uur sliep mijn vader. Om 6 uur ikzelf. Mijn moeder überhaupt niet.
Gisteren waren mijn moeder en ik geradbraakt, murw, gebroken.
Zo niet mijn vader.
Om halftwaalf kwam hij enigszins verward doch uiterst opgeruimd mopperend zijn bed uit; dat het al zo laat was, dat hij naar zijn werk moest. 'werk?', zeiden wij voorzichtig; 'weet je wat je vannacht hebt gedaan..?'
Ja, zei mijn vader monter, bijna trots; 'ik heb overgegeven. Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik ooit zo ziek ben geweest. Maar nu voel ik me best'.
Hij was oprecht teleurgesteld, zo niet verontwaardigd, toen hij toch enigszins wankel in de benen bleek. Toen bovendien de huisarts zei dat hij beter wat rustig aan kon doen, niet zijn vertrouwde ochtendsinaasappeltje en niet meer dan één boterhammetje mocht eten.
Aan het eind van de dag was meneer bijzonder in zijn hum. Hij was toch maar niet naar zijn werk gaan, keek tennis, had goed gegeten en gedronken; begreep nog steeds de zwakke beentjes niet helemaal en was ondanks die zwakte naar het winkelcentrum gemarcheerd.
Vanochtend stond hij een uur eerder dan gewoonlijk naast zijn bed. Hij lijkt fitter en blijer dan ooit.
Mijn moeder en ik zijn nog immer uitgeput. De angst, spanning en schok hebben hun sporen achtergelaten. We hebben nog nauwelijks geslapen, halen voorzichtig weer adem en treden met behoedzaam tastende tred de wereld weer binnen.
Het zal nog een tijd duren voor we hersteld zijn van mijn vaders ziekte...
Gisternacht heeft mijn vader overgegeven.
'Nou, en..?', zult u zeggen. 'Big deal'.
Welzeker een big deal. U moet weten dat mijn vader sedert 1979 niet meer de praktijk der antiperistaltiek heeft mogen ervaren, en dat zowel mijn moeder als ik helaas een niet geringe braakfobie hebben. Gezien de toch vrij lange kotsvrije periode van mijn vader, konden mijn moeder en ik tenminste thuis in rust en veiligheid leven; onder het motto 'wat zo lang niet is, zal ook niet komen'.
Groot was dan ook de verbazing en schok toen pa rond middernacht wat grijzig optrok, aankondigde 'een zeker gevoel van misselijkheid te ondervinden', en vervolgens een uur lang non-stop boven een emmer hing.
Hij had wat in te halen blijkbaar; nog nooit heb ik iemand zo ziek horen en zien zijn. Leek het even over te zijn, sprak hij twee woorden en het proces hervatte zich. Intussen zat ik sidderend en in grenzeloze paniek op mijn kamer, deur dicht, koptelefoon op, en wendde mijn moeder een kalme florence nightingale-houding voor.
Om twee uur sliep mijn vader. Om 6 uur ikzelf. Mijn moeder überhaupt niet.
Gisteren waren mijn moeder en ik geradbraakt, murw, gebroken.
Zo niet mijn vader.
Om halftwaalf kwam hij enigszins verward doch uiterst opgeruimd mopperend zijn bed uit; dat het al zo laat was, dat hij naar zijn werk moest. 'werk?', zeiden wij voorzichtig; 'weet je wat je vannacht hebt gedaan..?'
Ja, zei mijn vader monter, bijna trots; 'ik heb overgegeven. Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik ooit zo ziek ben geweest. Maar nu voel ik me best'.
Hij was oprecht teleurgesteld, zo niet verontwaardigd, toen hij toch enigszins wankel in de benen bleek. Toen bovendien de huisarts zei dat hij beter wat rustig aan kon doen, niet zijn vertrouwde ochtendsinaasappeltje en niet meer dan één boterhammetje mocht eten.
Aan het eind van de dag was meneer bijzonder in zijn hum. Hij was toch maar niet naar zijn werk gaan, keek tennis, had goed gegeten en gedronken; begreep nog steeds de zwakke beentjes niet helemaal en was ondanks die zwakte naar het winkelcentrum gemarcheerd.
Vanochtend stond hij een uur eerder dan gewoonlijk naast zijn bed. Hij lijkt fitter en blijer dan ooit.
Mijn moeder en ik zijn nog immer uitgeput. De angst, spanning en schok hebben hun sporen achtergelaten. We hebben nog nauwelijks geslapen, halen voorzichtig weer adem en treden met behoedzaam tastende tred de wereld weer binnen.
Het zal nog een tijd duren voor we hersteld zijn van mijn vaders ziekte...
3 | 04:54
Pré-ochtendhumeur
Houd je jezelf met al je energie wakker tot halfeen, om naar de herhaling van E.R. te kunnen kijken, sukkel je net in het voorafgaande reclameblok in slaap.
Bah.
En kan iemand die vermaledijde kutvogels uitzetten, zodat ik in elk geval nog een uurtje slaap kan pakken???
Houd je jezelf met al je energie wakker tot halfeen, om naar de herhaling van E.R. te kunnen kijken, sukkel je net in het voorafgaande reclameblok in slaap.
Bah.
En kan iemand die vermaledijde kutvogels uitzetten, zodat ik in elk geval nog een uurtje slaap kan pakken???
dinsdag 04 juni
maandag 03 juni
7 | 17:50
Vanwege
Opvallend; Smallzine heeft er een handje van over mij te schrijven op het moment dat ik denk: kom, ik moest de boel maar dichtgooien. In die stemming was ik vorige keer, maar toen ben ik 'uit plichtsgevoel' maar gewoon doorgegaan. En in die stemming ben ik nu weer.
Nou niet meteen beginnen te jammeren van 'doe dat nou niet'. Wees eerlijk: hier staat al weken niets zinnigs. Ik begrijp ook niet waarom u zo jubelde toen ik terugkwam, vorige maand, want ik heb sindsdien nog niets geschreven waarvan je zegt: nou nou nou, wat een aanwinst op internet. Dat ik weer officieel ben gaan loggen was ook voornamelijk omdat de redenen om te stoppen niet echt meer golden.
Ik bedenk me ineens dat ik u een verklaring van mijn afwezigheid had beloofd. Vind u het heel erg als ik daar niet meer uitgebreid op inga?
In het kort komt het hierop neer:
Internet, en in het bijzonder webloggen, is een spel. Een spel tussen schrijvers en lezers, schrijvers onderling, reageerders. Spelen is leuk, zolang alle spelers doorhebben dat het een spel betreft. Ik had dat niet door, of te laat, of verkeerd; in elk geval gaf ik meer van mezelf bloot dan goed voelde, was voor mij bittere ernst wat voor anderen een grapje was; kon ik het op een gegeven moment niet meer aan dat men mij als figuur Puck in plaats van persoon Puck zag, me objectiveerde, of mijn hele identiteit of bestaan in twijfel trok. Om te spelen moet je je bewust zijn van spelers, inzet, grenzen tussen realiteit en virtualiteit. Je moet je eigen regels en die van de ander kennen, en voldoende energie hebben. Die was op, dus ik trok me terug. Mocht dit u vaag in de oren klinken: dat kan ik me voorstellen. To whom it may concern, laat ik het daarop houden.
Ik ben er dus weer, en er is een boel veranderd. In mij, met mij, om me heen.
Wat stond er in het vorige smallzine-artikel?
Ze is onder psychiatrische behandeling en dat vormt min of meer de rode draad in de dagelijkse weglog die ze bijhoudt.
Ik ben niet meer zo open. Dat heeft te maken met bovengenoemde; met niet teveel van mezelf willen loslaten. Het komt ook omdat het allemaal wat meer ernst is, de laatste maanden.
Ik ben nogal uitstellerig. Ik was zo iemand die een avond voor het proefwerk eens haar boeken opensloeg. Zo heb ik therapie ook aangepakt. Ik zat daar wel prima; gezellig groepje, lekker kritisch observeren, anderen raadgeven, zelf zwijgen. En dan ineens heb je nog maar een paar weken te gaan ('om verzekeringstechnische redenen is behandeling voor de duur van ten hoogste 12 maanden'), en dan blijk je nog net zo ver heen te zijn als in je eerste week. Niets veranderd, geen vaardigheid rijker, niets wat het ineens mogelijk moet maken het dagelijks leven aan te kunnen, waar dat voor de therapie niet mogelijk was.
Op zo'n moment sta je niet zo open meer voor al die observaties die ik eerder met zulk een vermakelijke ironie (ik citeer ook maar hoor) beschreef. Op zo'n moment sta je eigenlijk nog voor weinig open; en zaken die wel aan de orde zijn gaan u dan weer niets aan.
Komt bij dat ik zo mijn stille periodes heb. Stil; zonder woorden; in mezelf gekeerd; contactgestoord zo u wilt. Geeft allemaal niets, maar dan moet je geen log te onderhouden hebben. Of vriendschappen. Ik verwacht van mezelf dat ik hier af en toe nog iets zeg, dat ik enig teken van leven geef bij loved ones, en ik krijg blackout na blackout. Ik zal maar niet zeggen hoe lang ik dit stukje in grote lijnen al wil schrijven.
Die blackouts zinnen me niet. Behalve dat ik een uitsteller ben, ben ik een struisvogel. Ik wil best aannemen dat ik zo mijn handicaps en feilen heb, zolang ik het maar niet merk. Liever een site sluiten dan dag aan dag de woorden uit mijn hersens wringen.
Ik weet nog niet wat ik zal doen. Ik heb geen zin in al die dramatiek van weer zo'n zwart kaftje; ik wil best af en toe wat onzin opschrijven over, nu ja: mijn immer kwaaie kookacties bijvoorbeeld.
Maar wees niet teleurgesteld om het gebrek aan inhoud en niveau en de weinige updates. Ik heb u gewaarschuwd...
Opvallend; Smallzine heeft er een handje van over mij te schrijven op het moment dat ik denk: kom, ik moest de boel maar dichtgooien. In die stemming was ik vorige keer, maar toen ben ik 'uit plichtsgevoel' maar gewoon doorgegaan. En in die stemming ben ik nu weer.
Nou niet meteen beginnen te jammeren van 'doe dat nou niet'. Wees eerlijk: hier staat al weken niets zinnigs. Ik begrijp ook niet waarom u zo jubelde toen ik terugkwam, vorige maand, want ik heb sindsdien nog niets geschreven waarvan je zegt: nou nou nou, wat een aanwinst op internet. Dat ik weer officieel ben gaan loggen was ook voornamelijk omdat de redenen om te stoppen niet echt meer golden.
Ik bedenk me ineens dat ik u een verklaring van mijn afwezigheid had beloofd. Vind u het heel erg als ik daar niet meer uitgebreid op inga?
In het kort komt het hierop neer:
Internet, en in het bijzonder webloggen, is een spel. Een spel tussen schrijvers en lezers, schrijvers onderling, reageerders. Spelen is leuk, zolang alle spelers doorhebben dat het een spel betreft. Ik had dat niet door, of te laat, of verkeerd; in elk geval gaf ik meer van mezelf bloot dan goed voelde, was voor mij bittere ernst wat voor anderen een grapje was; kon ik het op een gegeven moment niet meer aan dat men mij als figuur Puck in plaats van persoon Puck zag, me objectiveerde, of mijn hele identiteit of bestaan in twijfel trok. Om te spelen moet je je bewust zijn van spelers, inzet, grenzen tussen realiteit en virtualiteit. Je moet je eigen regels en die van de ander kennen, en voldoende energie hebben. Die was op, dus ik trok me terug. Mocht dit u vaag in de oren klinken: dat kan ik me voorstellen. To whom it may concern, laat ik het daarop houden.
Ik ben er dus weer, en er is een boel veranderd. In mij, met mij, om me heen.
Wat stond er in het vorige smallzine-artikel?
Ze is onder psychiatrische behandeling en dat vormt min of meer de rode draad in de dagelijkse weglog die ze bijhoudt.
Ik ben niet meer zo open. Dat heeft te maken met bovengenoemde; met niet teveel van mezelf willen loslaten. Het komt ook omdat het allemaal wat meer ernst is, de laatste maanden.
Ik ben nogal uitstellerig. Ik was zo iemand die een avond voor het proefwerk eens haar boeken opensloeg. Zo heb ik therapie ook aangepakt. Ik zat daar wel prima; gezellig groepje, lekker kritisch observeren, anderen raadgeven, zelf zwijgen. En dan ineens heb je nog maar een paar weken te gaan ('om verzekeringstechnische redenen is behandeling voor de duur van ten hoogste 12 maanden'), en dan blijk je nog net zo ver heen te zijn als in je eerste week. Niets veranderd, geen vaardigheid rijker, niets wat het ineens mogelijk moet maken het dagelijks leven aan te kunnen, waar dat voor de therapie niet mogelijk was.
Op zo'n moment sta je niet zo open meer voor al die observaties die ik eerder met zulk een vermakelijke ironie (ik citeer ook maar hoor) beschreef. Op zo'n moment sta je eigenlijk nog voor weinig open; en zaken die wel aan de orde zijn gaan u dan weer niets aan.
Komt bij dat ik zo mijn stille periodes heb. Stil; zonder woorden; in mezelf gekeerd; contactgestoord zo u wilt. Geeft allemaal niets, maar dan moet je geen log te onderhouden hebben. Of vriendschappen. Ik verwacht van mezelf dat ik hier af en toe nog iets zeg, dat ik enig teken van leven geef bij loved ones, en ik krijg blackout na blackout. Ik zal maar niet zeggen hoe lang ik dit stukje in grote lijnen al wil schrijven.
Die blackouts zinnen me niet. Behalve dat ik een uitsteller ben, ben ik een struisvogel. Ik wil best aannemen dat ik zo mijn handicaps en feilen heb, zolang ik het maar niet merk. Liever een site sluiten dan dag aan dag de woorden uit mijn hersens wringen.
Ik weet nog niet wat ik zal doen. Ik heb geen zin in al die dramatiek van weer zo'n zwart kaftje; ik wil best af en toe wat onzin opschrijven over, nu ja: mijn immer kwaaie kookacties bijvoorbeeld.
Maar wees niet teleurgesteld om het gebrek aan inhoud en niveau en de weinige updates. Ik heb u gewaarschuwd...
zaterdag 01 juni
6 | 01:34
Haardkoor
Na de weerzinwekkende duisternis van de film '8 MM' zijn de pornodames, die 's nachts de commerciële zenders vullen, ineens lieve, frisse meisjes; van een bijna verademende onschuld.
Na de weerzinwekkende duisternis van de film '8 MM' zijn de pornodames, die 's nachts de commerciële zenders vullen, ineens lieve, frisse meisjes; van een bijna verademende onschuld.