2 | 20:10
Graag gemist
“Ik moet nog eten. Ik heb een pistoletje van Albert Heijn, en dan Saint Morêt, en Yorkham en tuinkers.. hmmm..”
Ik houd zo veel van haar.
Soms, als ik zeg dat ik echt ALLES heb gegeten, als ik zeker weet de grootste veelvraat op de wereld te zijn, vet en vadsig en vol, dan vertelt zij me net datgene wat ik nog niet heb gegeten. En dan weet ik hòe blij ik daarover ben.
Vorig Archief - Volgend Archief
dinsdag 30 september
5 | 19:42
Helaas
In reactie op dit postje van Zantinge, stuurde ik de volgende mail:
In reactie op dit postje van Zantinge, stuurde ik de volgende mail:
Subject: ISSN en weblogsHet antwoord kwam vanmiddag:
From: Puck
To: issn.abo@kb.nl
Date: Sat, 27 Sep 2003 10:17:57 +0200
Geachte Heer, Mevrouw,
Naar aanleiding van de op uw website vermelde informatie over ISSN vraag
ik mij af of het ook mogelijk is voor weblogs om een ISSN toegewezen te
krijgen.
Ikzelf heb een persoonlijk weblog.
Sinds 6 augustus 2001 schrijf ik op mijn website,
http://puckspodium.com, bijna dagelijks één of meerdere stukjes. Zo'n
stukje kan opiniërend zijn, algemeen-beschouwend, of puur triviaal. De
rode draad is de persoonlijke inslag, en uiteraard de frequentie van
verschijnen.
Er bestaan er ook zakelijker weblogs, weblogs die met name nieuws
weergeven, of ruimte bieden voor discussie. Deze weblogs hebben een veel
minder persoonlijke inslag, leveren althans minder informatie van
persoonlijke aard.
Mijn vraag is tweeledig.
Enerzijds zou ik graag willen weten of weblogs in het algemeen onder
bepaalde voorwaarden in aanmerking komen voor ISSN, anderzijds zou ik
graag willen weten of mijn weblog in het bijzonder daarvoor in
aanmerking komt.
Ik zie uw antwoord graag tegemoet.
Vriendelijke groet,
Puck.
Subject: Betr.: ISSN en weblogsDus. Dan weet u dat ook weer. Mocht u, mede-logger, ISSN-plannen hebben of krijgen.
From: "Abo DNEP" [dnep.abo@kb.nl]
To: Puck
Date: Tue, 30 Sep 2003 11:16:25 +0100
Geachte mevrouw,
Onlangs hebben de verschillende nationale ISSN Centra afgesproken dat aan de zgn. "weblogs" geen ISSN's worden toegekend. Het is, gezien het aantal, ondoenlijk voor ons om aan weblogs ISSN's te geven. Helaas komt uw publicatie dan ook niet in aanmerking voor een ISSN.
met vriendelijke groeten,
Marcel Raadgeep
KB/ISSN Centrum Nederland
Tel. 070-3140-411
6 | 06:15
En in een overvolle tram overal doorheen
Dat ik droom van Maria Kooistra, Fajah Lourens en hun GTST-collegaatjes is natuurlijk logisch. Wie wil er nu niet tussen de sterren zijn.
Maar waarom ik die ge-wel-di-ge ontmoeting moet situeren in mijn oude school, waarom ik überhaupt maar moet blijven dromen van klasgenoten van weleer, van school, het schoolorkest, daar bovendien nog een vaag beeld aan toevoeg van een ambulance die bij een ziekenhuis een los hoofd-met-baard (it's all in the details..) op een brancard aflevert, is me echt een raadsel.
Dat ik droom van Maria Kooistra, Fajah Lourens en hun GTST-collegaatjes is natuurlijk logisch. Wie wil er nu niet tussen de sterren zijn.
Maar waarom ik die ge-wel-di-ge ontmoeting moet situeren in mijn oude school, waarom ik überhaupt maar moet blijven dromen van klasgenoten van weleer, van school, het schoolorkest, daar bovendien nog een vaag beeld aan toevoeg van een ambulance die bij een ziekenhuis een los hoofd-met-baard (it's all in the details..) op een brancard aflevert, is me echt een raadsel.
maandag 29 september
1 | 18:02
Light-product
Nummer 76 in hiervoor genoemde lijst: Simplot, John Richard & family - potatoes, microchips
En je ziet zo'n man de fabriek inlopen, en diep teleurgesteld zijn dat die dingetjes helemaal niet eetbaar blijken.
Nummer 76 in hiervoor genoemde lijst: Simplot, John Richard & family - potatoes, microchips
En je ziet zo'n man de fabriek inlopen, en diep teleurgesteld zijn dat die dingetjes helemaal niet eetbaar blijken.
5 | 17:50
Nu de uitkeringen in het geding komen..
Nummer 14. Negentachtig jaar.
Zou die meneer Kluge in zijn laatste jaren, maanden, uren nou geen behoefte hebben aan een fris blaadje groen, een jong kippetje zogezegd...?
Nummer 14. Negentachtig jaar.
Zou die meneer Kluge in zijn laatste jaren, maanden, uren nou geen behoefte hebben aan een fris blaadje groen, een jong kippetje zogezegd...?
4 | 17:34
Nostalgie
Weet u nog, toen met schoolzwemmen, hoe het zwembad rook?
Een beetje naar chloor, en een beetje naar schoonmaakmiddel, en een beetje naar shampoo?
Zo ruikt de zomerkruidthee van Albert Heijn.
Lekker.
Weet u nog, toen met schoolzwemmen, hoe het zwembad rook?
Een beetje naar chloor, en een beetje naar schoonmaakmiddel, en een beetje naar shampoo?
Zo ruikt de zomerkruidthee van Albert Heijn.
Lekker.
1 | 16:14
NMCoT
Het was even dubben, je wilt toch loyaal zijn aan een gemaakte keuze, maar uiteindelijk schuift mijn biseksuele aard toch naar de prins in het sprookje.
Je zal vermoedelijk een man moeten zijn om voor de immer pruilende Miss Lo. te vallen.
Het was even dubben, je wilt toch loyaal zijn aan een gemaakte keuze, maar uiteindelijk schuift mijn biseksuele aard toch naar de prins in het sprookje.
Je zal vermoedelijk een man moeten zijn om voor de immer pruilende Miss Lo. te vallen.
9 | 11:33
Zielug
Ziet u die wolkbreuk daarbuiten? Voelt u de ramen trillen onder de beukende cadans van de slagregen?
Daar kom ik dus net uit.
Ziet u die wolkbreuk daarbuiten? Voelt u de ramen trillen onder de beukende cadans van de slagregen?
Daar kom ik dus net uit.
1 | 07:31
Bannermanagement
The best of two worlds, volgens Oprah.
'Losing weight in the real world just got easier.'
The best of two worlds, volgens Oprah.
zaterdag 27 september
8 | 17:16
Omdat
Ter ere van mijn vriendin, die ik innig liefheb, soms dient dat gezegd, zit ik mijn tanden te breken op snoeiharde peren. Omdat zij ze onrijp het lekkerst vindt en ik graag naar haar smaak wil toegroeien.
En omdat de mormels na twee weken nog steeds niet rijp zijn en het me zinloos lijkt nog langer te wachten.
Maar dat eerste klinkt zo veel beter..
Ter ere van mijn vriendin, die ik innig liefheb, soms dient dat gezegd, zit ik mijn tanden te breken op snoeiharde peren. Omdat zij ze onrijp het lekkerst vindt en ik graag naar haar smaak wil toegroeien.
En omdat de mormels na twee weken nog steeds niet rijp zijn en het me zinloos lijkt nog langer te wachten.
Maar dat eerste klinkt zo veel beter..
vrijdag 26 september
17 | 18:20
WTF...
Robert Palmer is dood.
Zeggen diverse logs.
Zeggen zoveel logs, dat ik me nu een beetje de heiden voel die vraagt: ''Wie is dat, Jezus?"
Robert Palmer is dood.
Zeggen diverse logs.
Zeggen zoveel logs, dat ik me nu een beetje de heiden voel die vraagt: ''Wie is dat, Jezus?"
4 | 17:21
Tweedehands
Hertog Zuivelzacht heeft onder het deksel een plastic dingetje. Zo'n stukkie afdekfolie dat kaas ook heeft, en dat je nooit gewoon fijn snel loskrijgt.
De vorige beker had dat plasticje heel zeker niet.
De vorige beker smaakte een beetje vreemd.
Hm.
Daar gaan we maar gewoon niet te lang bij stilstaan.
(Met mijn geluk in voedselzaken vind ik eigenlijk best dapper dat ik überhaupt nog eet.)
Hertog Zuivelzacht heeft onder het deksel een plastic dingetje. Zo'n stukkie afdekfolie dat kaas ook heeft, en dat je nooit gewoon fijn snel loskrijgt.
De vorige beker had dat plasticje heel zeker niet.
De vorige beker smaakte een beetje vreemd.
Hm.
Daar gaan we maar gewoon niet te lang bij stilstaan.
(Met mijn geluk in voedselzaken vind ik eigenlijk best dapper dat ik überhaupt nog eet.)
8 | 12:06
Vordering [Querulant (7)]
Esprit heeft leuke kleding. Leuke shirtjes, ook. bijvoorbeeld. Besteld eind augustus, gedragen vorige week, uit elkaar gevallen dezelfde dag. Zoompje, schouder, arm. Lullig.
Dus ik schrijf Esprit een mailtje, van dermate belabberde en beschamende kwaliteit dat ik hem hier niet durf te posten, en krijg een mailtje terug:
Dat schrijf ik de man ook:
Wat zal ik nou doen..?
(Schattig overigens, dat volhardende 'Miss Puck'. Terwijl ik toch duidelijk mijn achternaam erbij schrijf, en in de laatste mail alleen mijn voorletter geef. Ik voel me een beetje een kleuterjuf}
Esprit heeft leuke kleding. Leuke shirtjes, ook. bijvoorbeeld. Besteld eind augustus, gedragen vorige week, uit elkaar gevallen dezelfde dag. Zoompje, schouder, arm. Lullig.
Dus ik schrijf Esprit een mailtje, van dermate belabberde en beschamende kwaliteit dat ik hem hier niet durf te posten, en krijg een mailtje terug:
Dear Miss Puck,Ja ho. Dat is niet de bedoeling. Ik wil best mijn geld terug, dan kan ik daarvan een bezoekje aan de Gouden Schaar bekostigen. Maar mijn shirtje wil ik houden.
thank you for the Mail.
please apologize for the inconvenience caused by the faulty product. Esprit maintains superior quality in material and finish. Still, there can be a faulty product in some cases.
Your complaint helps us to improve the quality of our products and the satisfaction of our customers.
Please send the faulty product back to us, and write "REKLAMATION" on the parcel. If you could please add a short description of what was wrong with the product and your Customer-/Invoice-Reference-Number to the parcel.
We will book the money back on your credit card.
Again we apologize for your inconvenience. Thank you for your kind cooperation!
best regards
Your Esprit-Online-Shop-Team
Dat schrijf ik de man ook:
Dear Sir,Als reactie krijg ik:
to be honest, I'd rather have the shirt fixed, than sending it back.
I really like it, and it isn't available any more.
Would it be possible you'd pay the costs of repairment?
Regards,
P. Achternaam
Dear Miss Puck,Maar ik wil het houden!!
thank you for the Mail.
im sorry but its not possible that we pay the Repair costs for this
shirt, please send the Article back to us as a complaint.
best regards
Your Esprit-Online-Shop-Team
Wat zal ik nou doen..?
(Schattig overigens, dat volhardende 'Miss Puck'. Terwijl ik toch duidelijk mijn achternaam erbij schrijf, en in de laatste mail alleen mijn voorletter geef. Ik voel me een beetje een kleuterjuf}
2 | 08:00
Liedeke
Dido - White Flag (mp3)
I know you think that I shouldn't still love you,
I'll tell you that.
But if I didn't say it, well I'd still have felt it
where's the sense in that?
I promise I'm not trying to make your life harder
Or return to where we were
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
I know I left too much mess and
destruction to come back again
And I caused but nothing but trouble
I understand if you can't talk to me again
And if you live by the rules of "it's over"
then I'm sure that that makes sense
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
And when we meet
Which I'm sure we will
All that was then
Will be there still
I'll let it pass
And hold my tongue
And you will think
That I've moved on....
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
Dido - White Flag (mp3)
I know you think that I shouldn't still love you,
I'll tell you that.
But if I didn't say it, well I'd still have felt it
where's the sense in that?
I promise I'm not trying to make your life harder
Or return to where we were
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
I know I left too much mess and
destruction to come back again
And I caused but nothing but trouble
I understand if you can't talk to me again
And if you live by the rules of "it's over"
then I'm sure that that makes sense
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
And when we meet
Which I'm sure we will
All that was then
Will be there still
I'll let it pass
And hold my tongue
And you will think
That I've moved on....
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
Well I will go down with this ship
And I won't put my hands up and surrender
There will be no white flag above my door
I'm in love and always will be
6 | 05:46
Gezellig samenzijn
Dit was nou al de tweede keer in korte tijd dat ik droomde dat ik doodging. Dat het komend sterven bovendien de band tussen met name mijn moeder en mij enorm verstevigde.
Wat ik de vorige keer precies had weet ik niet meer, ook de een of andere aandoening, maar dit keer had een arts mijn dood aangekondigd, op grond van ziekte zo en zo en dat en dat, iets met bloedingen en inderdaad liet ik hier en daar af en toe een straaltje bloed achter op mijn weg.
Ik heb er zelfs over gelogd (en was enigszins verbolgen over het minieme aantal reacties en de daaruit sprekende desinteresse), heb mijn eigendommen in gedachten laten voorbijkomen en over de verdeling wat aanwijzingen gegeven aan mijn ouders.
En wederom blijf ik uiteindelijk gewoon leven. Wordt gedurende de droom de serene sfeer van afscheid nemen doorbroken door mijn irritatie over het nog immer niet komen van het eind. Als een trein die te laat komt, waardoor het samen wachten eerst nog wel gezellig is maar uiteindelijk alleen maar stomvervelend.
Het moet nou weleens ophouden zeg, dit soort dromen. Dat sterven is een hoop gedoe, dan moet het ook wel beloond worden. En dan word ik ook wat minder geirriteerd wakker.
Dit was nou al de tweede keer in korte tijd dat ik droomde dat ik doodging. Dat het komend sterven bovendien de band tussen met name mijn moeder en mij enorm verstevigde.
Wat ik de vorige keer precies had weet ik niet meer, ook de een of andere aandoening, maar dit keer had een arts mijn dood aangekondigd, op grond van ziekte zo en zo en dat en dat, iets met bloedingen en inderdaad liet ik hier en daar af en toe een straaltje bloed achter op mijn weg.
Ik heb er zelfs over gelogd (en was enigszins verbolgen over het minieme aantal reacties en de daaruit sprekende desinteresse), heb mijn eigendommen in gedachten laten voorbijkomen en over de verdeling wat aanwijzingen gegeven aan mijn ouders.
En wederom blijf ik uiteindelijk gewoon leven. Wordt gedurende de droom de serene sfeer van afscheid nemen doorbroken door mijn irritatie over het nog immer niet komen van het eind. Als een trein die te laat komt, waardoor het samen wachten eerst nog wel gezellig is maar uiteindelijk alleen maar stomvervelend.
Het moet nou weleens ophouden zeg, dit soort dromen. Dat sterven is een hoop gedoe, dan moet het ook wel beloond worden. En dan word ik ook wat minder geirriteerd wakker.
donderdag 25 september
9 | 16:42
Briefje terug
In antwoord op mijn schrijven:
“De fles is voor hergebruik volledig gereinigd, echter vermoedelijk is de substantie die in de fles heeft gezeten in het plastic getrokken. Na hervulling van de fles zijn deze resten weer langzaam opgelost in de limonade. Vastgesteld is dat de onbekende substantie zodanig licht was dat dit absoluut geen gevaar voor de gezondheid opleverde.”
Vreemde alinea.
Mag ik hieruit concluderen dat niets beter reinigt dan Pepsi Max?
En hoe kunnen ze weten dat de substantie geen gevaar voor de gezondheid oplevert, als die substantie onbekend is?
Bij een volgende klacht ga ik trouwens maar zeggen dat ik een weblog hebben, en vragen of ze hun antwoord digitaal kunnen sturen.
Dit is veel te veel typwerk.
In antwoord op mijn schrijven:
Geachte heer/mevrouw Puck,
Tot onze spijt vernamen wij dat u een minder prettige ervaring heeft gehad met een fles 150 cl Pepsi Max en wij betreuren dit ten zeerste.
In ons productiebedrijf wordt de uiterste zorg besteed aan de kwaliteit en verpakking van onze producten. De controle daarop is zo optimaal mogelijk.
Wij streven er naar dat al onze verpakkingen in goede staat ons bedrijf verlaten.
De door u opgestuurde fles hebben wij door het laboratorium laten onderzoeken.
Men constateerde dat een de limonade een vreemde smaak/geur zat.
Helaas komt het voor dat consumenten een frisdrankfles gebruiken voor andere doeleinden dan waar deze voor bestemd is.
Vermoedelijk heeft de vorige gebruiker in de fles langdurig een onbekende vloeibare substantie bewaard. Ondanks dat de fless vóór hergebruik zorgvuldig gereinigd worden, kan het voorkomen dat een afwijkende smaak/geur in de fles achterblijft.
Voordat wij de fles afvullen gaat deze langs een zogenoemde "sniffermachine".
zodra deze een afwijkende geur ontdekt wordt de fles verwijderd en vernietigd. De door u opgestuurde fles hebben wij enkele malen door de genoemde machine gestuurd, waarbij de afwijkende geur telkens werd gedetecteerd. Waarom dit tijdens het afvullen niet is gebeurd is voor ons onverklaarbaar.
De fles is voor hergebruik volledig gereinigd, echter vermoedelijk is de substantie die in de fles heeft gezeten in het plastic getrokken. Na hervulling van de fles zijn deze resten weer langzaam opgelost in de limonade. Vastgesteld is dat de onbekende substantie zodanig licht was dat dit absoluut geen gevaar voor de gezondheid opleverde.
Wij danken u voor het melden van uw klacht, waarvan wij goede nota namen en hopen dat u geen minder prettige ervaringen meer met onze producten zult hebben.
Indien u ons b.v. via bovenstaand doorkiesnummer uw bank- of girorekeningnummer bekend maakt, zullen wij ter compensatie de tegenwaarde van een aantal flessen naar uw rekening overmaken. Voor het verorzaakte ongemak bieden wij u onze verontschuldigingen aan.
Hoogachtend
VRUMONA B.V.
“De fles is voor hergebruik volledig gereinigd, echter vermoedelijk is de substantie die in de fles heeft gezeten in het plastic getrokken. Na hervulling van de fles zijn deze resten weer langzaam opgelost in de limonade. Vastgesteld is dat de onbekende substantie zodanig licht was dat dit absoluut geen gevaar voor de gezondheid opleverde.”
Vreemde alinea.
Mag ik hieruit concluderen dat niets beter reinigt dan Pepsi Max?
En hoe kunnen ze weten dat de substantie geen gevaar voor de gezondheid oplevert, als die substantie onbekend is?
Bij een volgende klacht ga ik trouwens maar zeggen dat ik een weblog hebben, en vragen of ze hun antwoord digitaal kunnen sturen.
Dit is veel te veel typwerk.
4 | 07:51
Disturbing
's Ochtends om 7 uur download èn beluister ik nummers van Eminem.
(need I say more)
's Ochtends om 7 uur download èn beluister ik nummers van Eminem.
(need I say more)
woensdag 24 september
14 | 19:17
Onder het mom van vegetarisme
Vertelt u mij eens:
als ik, bij de aanblik van een wel heel gare rups op de bodem van het stoommandje, acuut de broccoli weggooi, ben ik dan echt zo'n softie? Of zou u hetzelfde hebben gedaan..?
Vertelt u mij eens:
als ik, bij de aanblik van een wel heel gare rups op de bodem van het stoommandje, acuut de broccoli weggooi, ben ik dan echt zo'n softie? Of zou u hetzelfde hebben gedaan..?
4 | 16:55
Gevoelsmens
Mijn moeder, kokende:
"Sommige boontjes zijn te klein om gegeten te worden, en dat vind ik zó zielig!"
Mijn moeder, kokende:
"Sommige boontjes zijn te klein om gegeten te worden, en dat vind ik zó zielig!"
3 | 16:22
No space
FTP:
104857600 - 256723 = 104600877 bytes = ca 99,76Mb.
Sjezus. Dat ding is ook niet met weinig tevreden hè.
FTP:
226 Quotas on: using 256723.00 of 104857600.00 bytes
MKD mapjuh
550 mapjuh: No space left on device
104857600 - 256723 = 104600877 bytes = ca 99,76Mb.
Sjezus. Dat ding is ook niet met weinig tevreden hè.
6 | 10:11
Als zand door mijn vingers
Elke ochtend om halfzes gaat de wekker, en spring ik monter en levenslustig uit bed.
Mezelf deze vergissing vergevend, het is tenslotte nog vroeg en het geheugen is nog niet opgestart, raap ik mijzelf op van de vloer en versleep mijn ledematen richting wassen, kleden, ontbijt.
Om kwart over zes slik ik Pil 1.
Dan heb ik ongeveer tot zeven uur om Nuttige Dingen te doen. Daarna verander ik in een zombie.
Ik probeer mijn hoofd en benen te lokaliseren, of ik ga gewoon weer slapen.
Ik kan me verzetten en het doen van Nuttige Dingen vervolgen, door bijvoorbeeld om een uur of acht boodschappen te gaan doen, maar de ervaring leert dat ik dan door de knieën zak. Hetzij op de fiets, hetzij midden op het groenteplein van de AH. Onhandig.
Pas tegen een uur of negen, tien word ik wakker uit mijn roes, en kan de dag beginnen.
Tot de lunch.
Daarna val ik weer in slaap.
Ik vervolg de dag rond een uur of drie, waarna ik om zes uur ga koken, om zeven uur eten, om halfacht klaar ben.
Ik kijk tv.
Om halfnegen slik ik Pil 2.
Ik kijk tv.
Ik ruim wat op, kijk wat ik moet klaarleggen voor de volgende dag, doe mijn pyjama aan, maak me klaar voor de nacht.
Om kwart over negen val ik in slaap. Ook als ik net naar SaTC kijk, waarnaar ik de hele week heb uitgekeken.
Medicatie moet helpen je dag meer structuur te geven.
Maar een vergiet heeft ook structuur.
Elke ochtend om halfzes gaat de wekker, en spring ik monter en levenslustig uit bed.
Mezelf deze vergissing vergevend, het is tenslotte nog vroeg en het geheugen is nog niet opgestart, raap ik mijzelf op van de vloer en versleep mijn ledematen richting wassen, kleden, ontbijt.
Om kwart over zes slik ik Pil 1.
Dan heb ik ongeveer tot zeven uur om Nuttige Dingen te doen. Daarna verander ik in een zombie.
Ik probeer mijn hoofd en benen te lokaliseren, of ik ga gewoon weer slapen.
Ik kan me verzetten en het doen van Nuttige Dingen vervolgen, door bijvoorbeeld om een uur of acht boodschappen te gaan doen, maar de ervaring leert dat ik dan door de knieën zak. Hetzij op de fiets, hetzij midden op het groenteplein van de AH. Onhandig.
Pas tegen een uur of negen, tien word ik wakker uit mijn roes, en kan de dag beginnen.
Tot de lunch.
Daarna val ik weer in slaap.
Ik vervolg de dag rond een uur of drie, waarna ik om zes uur ga koken, om zeven uur eten, om halfacht klaar ben.
Ik kijk tv.
Om halfnegen slik ik Pil 2.
Ik kijk tv.
Ik ruim wat op, kijk wat ik moet klaarleggen voor de volgende dag, doe mijn pyjama aan, maak me klaar voor de nacht.
Om kwart over negen val ik in slaap. Ook als ik net naar SaTC kijk, waarnaar ik de hele week heb uitgekeken.
Medicatie moet helpen je dag meer structuur te geven.
Maar een vergiet heeft ook structuur.
2 | 05:52
Vroege vogels
Zojuist vertrok de buurman naar zijn werk.
Amai.
Hij werd opgehaald door een collega, wat dan weer verstandig is.
Ik kan op dit tijdstip de badkamer nauwelijks vinden, laat staan dat ik veilig ben in het verkeer.
Zojuist vertrok de buurman naar zijn werk.
Amai.
Hij werd opgehaald door een collega, wat dan weer verstandig is.
Ik kan op dit tijdstip de badkamer nauwelijks vinden, laat staan dat ik veilig ben in het verkeer.
dinsdag 23 september
5 | 17:28
My Fair Lady
Maak eens een Fem Fattal van me, zegt de dame uit het Make Me Beautiful-spotje.
Als ze nou eens begint met wat beschaafder te spreken, dan zijn we al een heel eind.
Maak eens een Fem Fattal van me, zegt de dame uit het Make Me Beautiful-spotje.
Als ze nou eens begint met wat beschaafder te spreken, dan zijn we al een heel eind.
3 | 15:01
Ten behoeve van
Hoe lang zou, om eens een voorbeeld te noemen, een pyromaan clean moeten zijn voor hij het zich kan veroorloven gewone huishoudlucifers in huis te halen..?
Ik heb een koolraap gekocht.
Maar die dingen zijn verdomd moeilijk benaderbaar met een bot ontbijtmes.
Hoe lang zou, om eens een voorbeeld te noemen, een pyromaan clean moeten zijn voor hij het zich kan veroorloven gewone huishoudlucifers in huis te halen..?
Ik heb een koolraap gekocht.
Maar die dingen zijn verdomd moeilijk benaderbaar met een bot ontbijtmes.
9 | 07:47
Oh ja
en:
citroenvla
frambozenvla
de 'ouderwetse' aardbeienkwark van Mona
Ik word wel oud zeg, dat ik al denk in termen van 'vroeger had je..'
en:
citroenvla
frambozenvla
de 'ouderwetse' aardbeienkwark van Mona
Ik word wel oud zeg, dat ik al denk in termen van 'vroeger had je..'
5 | 07:31
Een beetje vreemd...
Ik vraag me bij programma's met hypnotiseurs, Rasta Rostelli enzo, altijd wat angstig af hoe lang zo'n spell nou blijft bestaan.
Of je jaren later nog steeds onmiddellijk weg bent als je die stem hoort: 'je bent volledig in mijn macht..'
Bij voedsel blijkt het wel zo te werken.
Ik zal het niet vaak hebben gegeten. Ik weet niet eens of ik het wel zo lekker vond. Voornamelijk vreemd.
Maar na het lezen van dit topic krijg ik ineens een vreselijke, onstilbare, behoefte aan speculaaspasta.
Ik vraag me bij programma's met hypnotiseurs, Rasta Rostelli enzo, altijd wat angstig af hoe lang zo'n spell nou blijft bestaan.
Of je jaren later nog steeds onmiddellijk weg bent als je die stem hoort: 'je bent volledig in mijn macht..'
Bij voedsel blijkt het wel zo te werken.
Ik zal het niet vaak hebben gegeten. Ik weet niet eens of ik het wel zo lekker vond. Voornamelijk vreemd.
Maar na het lezen van dit topic krijg ik ineens een vreselijke, onstilbare, behoefte aan speculaaspasta.
6 | 06:05
Droom
Wat zou het beteken
als je droomt
dat je ter gelegenheid van de een of andere conventie dan eindelijk die goede penvriend ontmoet
dat je, ter gelegenheid van de conventie, moet overnachten en in je weekendtas bijna je hele garderobe blijkt te hebben meegenomen (en je zelf ook afvraagt waarom)
dat je, ter gelegenheid van het moeten overnachten, bij de goede penvriend mag overnachten
en je ouders ook
(waar die ineens vandaan komen in het verhaal is bij nader inzien niet helemaal duidelijk en ook eerder hinderlijk dan functioneel)
dat je dan steeds somberder wordt omdat je naar jouw idee niet genoeg aandacht krijgt van de inmiddels-niet-meer-louter-penvriend
en dat je dan bij de vriend thuis naar de wc gaat
en ongesteld blijkt
- wat je eerder in de droom schijnbaar wist, want je draagt wel maandverband, maar nu is het toch een verrassing -
en volkomen doorgelekt
en niets durft te zeggen
maar wel zou moeten douchen
en niets durft te zeggen
en je ouders willen ineens weg
dus je moet ook opschieten in verband met de laatste trein
en in je hoofd loopt alles in de soep
en het is ween en wee en smart alom
Nòu..??
Wat zou het beteken
als je droomt
dat je ter gelegenheid van de een of andere conventie dan eindelijk die goede penvriend ontmoet
dat je, ter gelegenheid van de conventie, moet overnachten en in je weekendtas bijna je hele garderobe blijkt te hebben meegenomen (en je zelf ook afvraagt waarom)
dat je, ter gelegenheid van het moeten overnachten, bij de goede penvriend mag overnachten
en je ouders ook
(waar die ineens vandaan komen in het verhaal is bij nader inzien niet helemaal duidelijk en ook eerder hinderlijk dan functioneel)
dat je dan steeds somberder wordt omdat je naar jouw idee niet genoeg aandacht krijgt van de inmiddels-niet-meer-louter-penvriend
en dat je dan bij de vriend thuis naar de wc gaat
en ongesteld blijkt
- wat je eerder in de droom schijnbaar wist, want je draagt wel maandverband, maar nu is het toch een verrassing -
en volkomen doorgelekt
en niets durft te zeggen
maar wel zou moeten douchen
en niets durft te zeggen
en je ouders willen ineens weg
dus je moet ook opschieten in verband met de laatste trein
en in je hoofd loopt alles in de soep
en het is ween en wee en smart alom
Nòu..??
maandag 22 september
zondag 21 september
5 | 19:10
Misdadiger
Puck, zonder je vader was jij er niet geweest hoor
En dat vindt mijn moeder dan argument om aardiger tegen hem te zijn.
Puck, zonder je vader was jij er niet geweest hoor
En dat vindt mijn moeder dan argument om aardiger tegen hem te zijn.
13 | 17:24
De Wortels van het Kwaad
Voor de schandalig hoge prijs van 2 euro per bakje heb ik mij zojuist bij de videotheek twee miniporties Ben&Jerry's aangeschaft.
Chocolate Fudge Brownie en Chunky Monkey. Omdat ik dat spul nog nooit gegeten had, en je alles eens geprobeerd moet hebben.
In twee happen is mij de gewichtsproblematiek van Amerika duidelijk geworden.
Voor de schandalig hoge prijs van 2 euro per bakje heb ik mij zojuist bij de videotheek twee miniporties Ben&Jerry's aangeschaft.
Chocolate Fudge Brownie en Chunky Monkey. Omdat ik dat spul nog nooit gegeten had, en je alles eens geprobeerd moet hebben.
In twee happen is mij de gewichtsproblematiek van Amerika duidelijk geworden.
11 | 07:57
Splinter, balk
Vergeefs zoekende naar een combinatie van één bepaalde host met een php-based weblog kan ik maar één conclusie trekken:
mensen die geen vermelding maken van de door hen gebruikte weblogtool moeten dood.
Daarom vanaf heden een pivotbanner op deze site.
Vergeefs zoekende naar een combinatie van één bepaalde host met een php-based weblog kan ik maar één conclusie trekken:
mensen die geen vermelding maken van de door hen gebruikte weblogtool moeten dood.
Daarom vanaf heden een pivotbanner op deze site.
zaterdag 20 september
3 | 18:40
Die jeugd van tegenwoordig
Aandoenlijk beeld:
Jongetje I (ca 9 jaar) houdt Jongetje II (ca 4) in zijn armen, terwijl Jongetje III (ook om en nabij 9) met een stokje het poepsandaaltje van J. II schoonmaakt.
(Gezien het aantal kleine-jongetjes-postjes de laatste tijd zou je overigens niet zeggen dat de gemiddelde leeftijd in mijn wijk 86,3 is)
Aandoenlijk beeld:
Jongetje I (ca 9 jaar) houdt Jongetje II (ca 4) in zijn armen, terwijl Jongetje III (ook om en nabij 9) met een stokje het poepsandaaltje van J. II schoonmaakt.
(Gezien het aantal kleine-jongetjes-postjes de laatste tijd zou je overigens niet zeggen dat de gemiddelde leeftijd in mijn wijk 86,3 is)
1 | 16:56
De wondere wereld van e-cards
Ach, met kaarsen en zachte muziek en intimiteit enzo is toch al làng niet meer romantisch.
Ach, met kaarsen en zachte muziek en intimiteit enzo is toch al làng niet meer romantisch.
4 | 08:04
Zwabber
Sommige ochtenden voel ik me ineens hoger.
Ik ga niet zeggen: '...lijkt het of ik 's nachts gegroeid ben'; dat suggereert ook een toename van emotionele krachten, en dat bedoel ik (juist) niet.
Het lijkt of de afstand tussen mij en mijn bureau groter is als ik typ; of het aanrecht veel lager is dan normaal, als ik in de keuken mijn ontbijt maak.
Misschien is het gewoon vermoeidheid. Moeë ogen die alles verder weg zien dan normaal. Moeë benen, moe lijf, dat meer moeite heeft zichzelf omhoog te houden.
Ik voel me een beetje een kalf op van die hoge zwabberpoten.
Sommige ochtenden voel ik me ineens hoger.
Ik ga niet zeggen: '...lijkt het of ik 's nachts gegroeid ben'; dat suggereert ook een toename van emotionele krachten, en dat bedoel ik (juist) niet.
Het lijkt of de afstand tussen mij en mijn bureau groter is als ik typ; of het aanrecht veel lager is dan normaal, als ik in de keuken mijn ontbijt maak.
Misschien is het gewoon vermoeidheid. Moeë ogen die alles verder weg zien dan normaal. Moeë benen, moe lijf, dat meer moeite heeft zichzelf omhoog te houden.
Ik voel me een beetje een kalf op van die hoge zwabberpoten.
vrijdag 19 september
7 | 10:21
Half glas vol. Bedorven, dat wel.
Het is geen kutdag.
Het is een geweldige dag.
Ik ga er alleen zo kut mee om.
Het is geen kutdag.
Het is een geweldige dag.
Ik ga er alleen zo kut mee om.
donderdag 18 september
16 | 17:59
Meer-minder-meest-gewoon
Men neme: één maatschepje.
Toe maar. Neem maar.
Eventueel kopen bij Blokker. Hij heet Valon, hij is van wit plastic en er kan 25 ml in. Op het handvat staat een mooie conversion chart, met Mehl 13g Wasser 25g Haferflocken 8 g en zo meer.
Neem maar. Ik wacht wel.
Ja?
Ok. Dan neme men rijst. Witte zilvervlies gebroken metteensmaakkie whatever.
Hoeveel schepjes is nou gangbaar voor één persoon?
En nou niet zeggen 'doe maar wat kijk maar wat je op kan'.
Dan ga ik een wedstrijdje doen met mezelf: als ik weg mag gooien gooi ik elke dag wat meer weg.
En niet zeggen: 'doe maar uitproberen zoveel tot je vol zit'. Dan eet ik elke dag meer, dat ken ik al. Of juist steeds minder, dat ken ik ook al.
Gangbaar. Dat wil ik.
Men neme: één maatschepje.
Toe maar. Neem maar.
Eventueel kopen bij Blokker. Hij heet Valon, hij is van wit plastic en er kan 25 ml in. Op het handvat staat een mooie conversion chart, met Mehl 13g Wasser 25g Haferflocken 8 g en zo meer.
Neem maar. Ik wacht wel.
Ja?
Ok. Dan neme men rijst. Witte zilvervlies gebroken metteensmaakkie whatever.
Hoeveel schepjes is nou gangbaar voor één persoon?
En nou niet zeggen 'doe maar wat kijk maar wat je op kan'.
Dan ga ik een wedstrijdje doen met mezelf: als ik weg mag gooien gooi ik elke dag wat meer weg.
En niet zeggen: 'doe maar uitproberen zoveel tot je vol zit'. Dan eet ik elke dag meer, dat ken ik al. Of juist steeds minder, dat ken ik ook al.
Gangbaar. Dat wil ik.
3 | 17:27
Boe
Da's wel schrikken.
Dat je denkt perzikyoghurt te hebben gekocht, en dat er dan een knalroze smurrie uit het pak komt.
Rare gewaarwording ook, dat aardbeiyoghurt in 'knalroze smurrie' verandert zolang je het nog niet als zichzelf hebt gedefinieerd.
(Gottegot wat heb ik toch een geweldig actief, avontuurlijk leven. Geen wonder dat ik zo gestresst ben, je kan ook tevéél meemaken...)
Da's wel schrikken.
Dat je denkt perzikyoghurt te hebben gekocht, en dat er dan een knalroze smurrie uit het pak komt.
Rare gewaarwording ook, dat aardbeiyoghurt in 'knalroze smurrie' verandert zolang je het nog niet als zichzelf hebt gedefinieerd.
(Gottegot wat heb ik toch een geweldig actief, avontuurlijk leven. Geen wonder dat ik zo gestresst ben, je kan ook tevéél meemaken...)
2 | 14:36
Dom
"Jij hebt leuke humor, ik hou van jouw humor", zei B.
"Want", zo vervolgde hij, "soms zeg ik iets doms, en daar reageer jij dan weer dom op. En dat is leuk"
Soms wil je ook gewoon niet weten wat de onderbouwing is van een bepaald complimentje.
"Jij hebt leuke humor, ik hou van jouw humor", zei B.
"Want", zo vervolgde hij, "soms zeg ik iets doms, en daar reageer jij dan weer dom op. En dat is leuk"
Soms wil je ook gewoon niet weten wat de onderbouwing is van een bepaald complimentje.
1 | 11:04
Steunzolenneuspoederpauze
Zouden gehandicapten nou zo vervuilend zijn, nog vóór halfnegen, of zou het invalidentoilet gewoon minder vaak worden schoongemaakt..?
Zouden gehandicapten nou zo vervuilend zijn, nog vóór halfnegen, of zou het invalidentoilet gewoon minder vaak worden schoongemaakt..?
3 | 06:41
Down & Out
Waggel waggel waggel
Het op mijn tenen door huis lopen, uit voorgaand stukje, wordt enigszins bemoeilijkt.
Vlijt wordt bestraft, zo blijkt mij nu.
Een kleine 8 minuten extra sporten, na de officiële training gisterochtend, is mijn bilspieren te veel geworden. Stijf en pijnlijk, van dij tot heup. Ik loop rond als een eend met een luier. En het is beslist geen Up & Go.
Over een uur moet ik mijn nieuwe steunzolen afhalen, bij het Orthopedisch centrum.
Een half uur fietsen.
Zwabber zwabber zwabber.
Vermoed ik.
Die man zal wel denken: "och heden, die aandoening had ik vorige keer niet gezien, nou moet ik die zooltjes helemaal opnieuw maken.."
Waggel waggel waggel
Het op mijn tenen door huis lopen, uit voorgaand stukje, wordt enigszins bemoeilijkt.
Vlijt wordt bestraft, zo blijkt mij nu.
Een kleine 8 minuten extra sporten, na de officiële training gisterochtend, is mijn bilspieren te veel geworden. Stijf en pijnlijk, van dij tot heup. Ik loop rond als een eend met een luier. En het is beslist geen Up & Go.
Over een uur moet ik mijn nieuwe steunzolen afhalen, bij het Orthopedisch centrum.
Een half uur fietsen.
Zwabber zwabber zwabber.
Vermoed ik.
Die man zal wel denken: "och heden, die aandoening had ik vorige keer niet gezien, nou moet ik die zooltjes helemaal opnieuw maken.."
2 | 06:27
Haaaa-aaah-haaaaaauuuww...!!!
Note to self:
slurpen, van het randje om een overvolle kop hanteerbaarder te maken, doet men in een grote snelle slorp.
Groot genoeg om de overstromende rand met een halve centimeter te verlagen. Te snel om, bijvoorbeeld, loeihete koffie te laten afkoelen voor die de slokdarm bereikt.
Note to self:
slurpen, van het randje om een overvolle kop hanteerbaarder te maken, doet men in een grote snelle slorp.
Groot genoeg om de overstromende rand met een halve centimeter te verlagen. Te snel om, bijvoorbeeld, loeihete koffie te laten afkoelen voor die de slokdarm bereikt.
2 | 05:50
Woops...
Gewoontes zijn niet altijd goed.
Gewoontes dienen af en toe bewust doorbroken, om te zien of dat nog wel kan.
Om bijvoorbeeld te voorkomen dat je net als elke dag je vriendin wakkerbelt om halfzes 's morgens. Op haar vrije dag.
(Ze nam niet op. Nu hoop ik maar dat ze gewoon fijn doorslaapt.
Bij wijze van - enigszins zinloze, gezien de afstand - inhaalslag, loop ik nu op mijn tenen door huis)
Gewoontes zijn niet altijd goed.
Gewoontes dienen af en toe bewust doorbroken, om te zien of dat nog wel kan.
Om bijvoorbeeld te voorkomen dat je net als elke dag je vriendin wakkerbelt om halfzes 's morgens. Op haar vrije dag.
(Ze nam niet op. Nu hoop ik maar dat ze gewoon fijn doorslaapt.
Bij wijze van - enigszins zinloze, gezien de afstand - inhaalslag, loop ik nu op mijn tenen door huis)
woensdag 17 september
6 | 05:54
Therapie
Door wanhoop gedreven is men bereid overal in te geloven en rare dingen te proberen. Alles, als het maar kan helpen het leed te verzachten.
Zo vraag ik me nu oprecht af of, had ik wèl hel en verdoemenis geschreeuwd, zoals ik van plan was maar uiteindelijk om mij inmiddels onduidelijke redenen niet heb gedaan, toen ik vannacht bij het naar de wc gaan de deur over mijn kleine teen heentrok, ik nu minder pijn gehad zou hebben en wellicht nog gewoon zou hebben kunnen lopen.
Door wanhoop gedreven is men bereid overal in te geloven en rare dingen te proberen. Alles, als het maar kan helpen het leed te verzachten.
Zo vraag ik me nu oprecht af of, had ik wèl hel en verdoemenis geschreeuwd, zoals ik van plan was maar uiteindelijk om mij inmiddels onduidelijke redenen niet heb gedaan, toen ik vannacht bij het naar de wc gaan de deur over mijn kleine teen heentrok, ik nu minder pijn gehad zou hebben en wellicht nog gewoon zou hebben kunnen lopen.
dinsdag 16 september
9 | 19:42
In de gloria
Hé jongens, ik ben jarig!, riep mijn moeder naar de haar onbekende straatschoffies.
- Hè..?
Ik ben jarig!!
'Fijn..', zei één van hen meewarig, duidelijk geen raad wetend met zo'n rare schreeuwerige oude vrouw op een fiets.
'Dat is aardig van hem', zei mijn moeder tevreden. 'Dat zou ik nooit hebben gedaan'.
En ik voelde me niet eens opgelaten.
Mijn moeder is jarig vandaag. Lieve mama.
Dankuwel.
Zij ook van u.
Hé jongens, ik ben jarig!, riep mijn moeder naar de haar onbekende straatschoffies.
- Hè..?
Ik ben jarig!!
'Fijn..', zei één van hen meewarig, duidelijk geen raad wetend met zo'n rare schreeuwerige oude vrouw op een fiets.
'Dat is aardig van hem', zei mijn moeder tevreden. 'Dat zou ik nooit hebben gedaan'.
En ik voelde me niet eens opgelaten.
Mijn moeder is jarig vandaag. Lieve mama.
Dankuwel.
Zij ook van u.
1 | 17:40
Soothing voice
To calm you down, we want to tell you that..., mailt de Duitse GmbH in antwoord op mijn schrijven.
Nu hoop ik maar dat dit het engels van een duitser is die probeert te zeggen dat ter geruststelling..., en niet dat ik dermate opgefokt heb geklonken dat ik gekalmeerd dien te worden..
To calm you down, we want to tell you that..., mailt de Duitse GmbH in antwoord op mijn schrijven.
Nu hoop ik maar dat dit het engels van een duitser is die probeert te zeggen dat ter geruststelling..., en niet dat ik dermate opgefokt heb geklonken dat ik gekalmeerd dien te worden..
7 | 17:24
Speciaal
Na invulling van mijn maten geeft Neckermann mij de volgende zeer bruikbare aanwijzingen:
Jurk: Speciale maat
Rokken: Speciale maat
Jacks, bloezen, pullovers: Speciale maat
Broeken: Speciale maat
Broekpak: Speciale maat
Korset: 70
taillewijdte: 68-72 cm
Bademode/Slips: Speciale maat
Ik moet maar veel korsetten gaan dragen dan. Dat vakje 'speciale maat' kan ik steeds maar niet vinden...
Na invulling van mijn maten geeft Neckermann mij de volgende zeer bruikbare aanwijzingen:
Jurk: Speciale maat
Rokken: Speciale maat
Jacks, bloezen, pullovers: Speciale maat
Broeken: Speciale maat
Broekpak: Speciale maat
Korset: 70
taillewijdte: 68-72 cm
Bademode/Slips: Speciale maat
Ik moet maar veel korsetten gaan dragen dan. Dat vakje 'speciale maat' kan ik steeds maar niet vinden...
4 | 16:19
Verwachting
Aanschaf winkeltje bejaardentehuis: 1 rol toiletpapier.
Zou die dame zichzelf nog pakweg een week geven, of heeft ze zo weinig om handen dat ze graag voor die ene rol elke keer even naar beneden komt...?
Aanschaf winkeltje bejaardentehuis: 1 rol toiletpapier.
Zou die dame zichzelf nog pakweg een week geven, of heeft ze zo weinig om handen dat ze graag voor die ene rol elke keer even naar beneden komt...?
maandag 15 september
3 | 20:31
Oorzaak, oorzaak, gevolg
Vaders logica:
Ik: "En nu heb ik overal pijn"
Hij: "Dat krijg je als je te weinig sport"
Ik: "Maar ik sport drie keer per week!"
Hij: "Dat is te veel."
Vaders logica:
Ik: "En nu heb ik overal pijn"
Hij: "Dat krijg je als je te weinig sport"
Ik: "Maar ik sport drie keer per week!"
Hij: "Dat is te veel."
4 | 20:24
Laten we het omwille van de beschaving 'knuffelig' noemen
Volgens mij komen er bij het sporten hormonen vrij.
Volgens mij komen er bij het sporten hormonen vrij.
17 | 17:00
Quizje
Patiënt: vrouw, jonger dan 40
Klachten/symptomen: Stijve vingers, 'dood' en dof gevoel in met name de vingerkootjes. Bij vlagen, maar frequentie en ernst van de vlagen nemen toe.
Tintelingen in het schouderblad, alsof er te lang op is gelegen (zonder dat dat het geval is).
Klachten alleen aan de linkerkant, bij een rechtshandig persoon (wat overbelasting vrijwel uitsluit).
Tintelingen zijn al langere tijd (ca 1 à 2 jaar) aanwezig, maar de laatste week ineens verergerd. Stijfheid in vingers pas sinds een week.
Roept u uw diagnose maar.
Patiënt: vrouw, jonger dan 40
Klachten/symptomen: Stijve vingers, 'dood' en dof gevoel in met name de vingerkootjes. Bij vlagen, maar frequentie en ernst van de vlagen nemen toe.
Tintelingen in het schouderblad, alsof er te lang op is gelegen (zonder dat dat het geval is).
Klachten alleen aan de linkerkant, bij een rechtshandig persoon (wat overbelasting vrijwel uitsluit).
Tintelingen zijn al langere tijd (ca 1 à 2 jaar) aanwezig, maar de laatste week ineens verergerd. Stijfheid in vingers pas sinds een week.
Roept u uw diagnose maar.
2 | 16:53
Bereid met verse melk, hart, ziel en....
Wat is boterconcentraat en wat doet het in mijn ijs?
Wat is boterconcentraat en wat doet het in mijn ijs?
9 | 16:36
Omslag
Vergeet het maar, zei de Elle. Een Viva-vrouw, een gewone banale huis-tuin-en-keuken Hollandse quasi Nu-vrouw word je misschien nog wel. Maar denk maar niet dat je ons niveau, het mondaine, chique, magere en avantgarde, ooit bereikt.
En genadeloos sneed zij haar glossy bladen in mijn pols.
Vergeet het maar, zei de Elle. Een Viva-vrouw, een gewone banale huis-tuin-en-keuken Hollandse quasi Nu-vrouw word je misschien nog wel. Maar denk maar niet dat je ons niveau, het mondaine, chique, magere en avantgarde, ooit bereikt.
En genadeloos sneed zij haar glossy bladen in mijn pols.
zondag 14 september
11 | 17:25
Rémi
Heikele situaties dienen te worden getest vóór ze zich voordoen.
Hoe heikeler de situatie, hoe noodzakelijker de test.
In nood leert men zijn vrienden kennen - liever nog daarvoor, een proefwerk is ook niet het moment waarop je je pennetjes, je potloden, je gummetje en je rekenmachine nog eens uit het stof wilt halen.
Daarom ga ik af en toe dood. Gewoon, om te kijken hoe mijn naasten reageren als ik dat doe. Wat mijn moeder zegt als ik klaag over buikpijn, dáár, rechtsonder in de zij; wat mijn vader doet als ik zeg te moe te zijn om naar de winkel te lopen. Wat ze doen als ik gestrand ben, in the middle of nowhere, met louter drugsspuitende verkrachtende kanibalen om me heen.
Empirisch onderzoek heeft aldus uitgewezen, dat ik in zaken van Leven en Dood geen ouders heb.
In zaken van Leven en Dood zegt mijn moeder dat ik naar huis moet komen. Wel voorzichtig fietsen. (Dit wist ik al. Eens scheurde ik mijn nekspieren en belde ik haar midden in de nacht op vanuit het ziekenhuis. 'Goed lieverd', zei ze slaperig; 'doe voorzichtig, kom gauw thuis. Daag.' En hing op).
Mijn vader komt mij afhalen. Na een half uur. Omdat hij, naar eigen zeggen, zijn veters nog moest strikken. Veters eerst, dan vrouw en kinderen.
Liegen om de waarheid boven water te krijgen. Theater als ultieme realiteit.
Eén waarin ik steeds onzekerder word over wat ik moet doen als de Wat-nou-als-situaties zich werkelijk gaan aandoen.
Heikele situaties dienen te worden getest vóór ze zich voordoen.
Hoe heikeler de situatie, hoe noodzakelijker de test.
In nood leert men zijn vrienden kennen - liever nog daarvoor, een proefwerk is ook niet het moment waarop je je pennetjes, je potloden, je gummetje en je rekenmachine nog eens uit het stof wilt halen.
Daarom ga ik af en toe dood. Gewoon, om te kijken hoe mijn naasten reageren als ik dat doe. Wat mijn moeder zegt als ik klaag over buikpijn, dáár, rechtsonder in de zij; wat mijn vader doet als ik zeg te moe te zijn om naar de winkel te lopen. Wat ze doen als ik gestrand ben, in the middle of nowhere, met louter drugsspuitende verkrachtende kanibalen om me heen.
Empirisch onderzoek heeft aldus uitgewezen, dat ik in zaken van Leven en Dood geen ouders heb.
In zaken van Leven en Dood zegt mijn moeder dat ik naar huis moet komen. Wel voorzichtig fietsen. (Dit wist ik al. Eens scheurde ik mijn nekspieren en belde ik haar midden in de nacht op vanuit het ziekenhuis. 'Goed lieverd', zei ze slaperig; 'doe voorzichtig, kom gauw thuis. Daag.' En hing op).
Mijn vader komt mij afhalen. Na een half uur. Omdat hij, naar eigen zeggen, zijn veters nog moest strikken. Veters eerst, dan vrouw en kinderen.
Liegen om de waarheid boven water te krijgen. Theater als ultieme realiteit.
Eén waarin ik steeds onzekerder word over wat ik moet doen als de Wat-nou-als-situaties zich werkelijk gaan aandoen.
zaterdag 13 september
4 | 16:30
Style
Ik heb een Lost Boy ontmoet.
Althans, hij was geen Lost Boy, maar zo stel ik me een Lost Boy voor.
Ik heb hem ontmoet in een hippe winkel (ja, ik weet ook niet wat ìk daar deed..).
Hij had een gestylede bril, gestyled-slordig haar, een gestyled-oude broek, een vreselijk hip felgroen T-shirt en handgemaakte nonchalent ogende schoenen met hippe veters en leuke 'terloopse' verfstrepen op de punten.
Hij heeft een internetbedrijfje, hij doet hosting en hij raadde me aan echt verder te experimenteren met Linux, en ook vooral een servertje op te zetten want daar leerde ik het meest van.
Mijn moeder zat erbij en keek ernaar, zeer blanco, en bleef herhalen hoe mieters zijn schoenen waren. Mieters is oud-Hollands voor cool, koel, vet, gaaf of dope.
De semi-Lost Boy had geen kaartje, maar hij heeft zijn mailadres voor me opgeschreven. Voor als ik door hem gehost wilde worden ofzo.
Toen moest hij weg. Vis kopen, anders zou hij ruzie krijgen met zijn vrouw.
Burgervaders verlangen ernaar een hippe vrije jongen te zijn. Maar hippe vrije jongens zijn stiekem ook heel burgerlijk.
Ik heb een Lost Boy ontmoet.
Althans, hij was geen Lost Boy, maar zo stel ik me een Lost Boy voor.
Ik heb hem ontmoet in een hippe winkel (ja, ik weet ook niet wat ìk daar deed..).
Hij had een gestylede bril, gestyled-slordig haar, een gestyled-oude broek, een vreselijk hip felgroen T-shirt en handgemaakte nonchalent ogende schoenen met hippe veters en leuke 'terloopse' verfstrepen op de punten.
Hij heeft een internetbedrijfje, hij doet hosting en hij raadde me aan echt verder te experimenteren met Linux, en ook vooral een servertje op te zetten want daar leerde ik het meest van.
Mijn moeder zat erbij en keek ernaar, zeer blanco, en bleef herhalen hoe mieters zijn schoenen waren. Mieters is oud-Hollands voor cool, koel, vet, gaaf of dope.
De semi-Lost Boy had geen kaartje, maar hij heeft zijn mailadres voor me opgeschreven. Voor als ik door hem gehost wilde worden ofzo.
Toen moest hij weg. Vis kopen, anders zou hij ruzie krijgen met zijn vrouw.
Burgervaders verlangen ernaar een hippe vrije jongen te zijn. Maar hippe vrije jongens zijn stiekem ook heel burgerlijk.
7 | 09:03
Fijne dag dan maar weer
Zo.. het gaat met de dag slechter.. ja.. het gaat steeds slechter..
Lang zal ik het niet meer maken. Hoop ik.
Nou. Daag.
Goedemorgen, antwoorden wij buurman bij het verlaten van de lift tactloos.
Zo.. het gaat met de dag slechter.. ja.. het gaat steeds slechter..
Lang zal ik het niet meer maken. Hoop ik.
Nou. Daag.
Goedemorgen, antwoorden wij buurman bij het verlaten van de lift tactloos.
vrijdag 12 september
10 | 11:38
Uitzonderingen daargelaten. Natuurlijk.
Het ongelofelijke is gebeurd, een dramatisch inzicht is tot mij gekomen:
ik heb een man nodig in mijn leven.
Mijn seksisme is bijna banaal, zo rigide en kortzichtig als het is.
Volg ik mijn gevoel en laat ik al mijn verstandelijke argumentaties achterwege, dan is een vrouw een potentiele moeder, iemand die knuffelt en lief is. Of stoer en lief-hartvochtig; maar toch moederlijk. Ze is boeiend, complex, fascinerend, geheimzinnig. Haar instincten en gevoelsleven - alle vrouwen lijken een soort verbond te hebben, een gedeeld mysterie. Om intellectueel mee te converseren zijn ze volstrekt minderwaardig. Te warrig, te weinig to the point.
Een man is een beest; gevaarlijk, een potentiele aanrander. Nooit mee in één ruimte alleen zijn. Een arm gevoelsleven, oninteressant, maar op kennis- en intelligentiegebied veel meer waard dan een vrouw.
Met vrouwen heb ik geen competitiestrijd, omdat ik die strijd per definitie verlies. Ik faal in het vrouw zijn, en dat falen maakt me timide. Naast vrouwen, welke vrouw dan ook, voel ik me lomp, log, dik, vies, lelijk, raar, mislukt. Heel klein en enorm tegelijk.
Met mannen heb ik een competitiedrang op verstandelijk niveau; een strijd die ik óók per definitie verlies, maar dat falen maakt me juist strijdbaarder. Naast een man voel ik me minderwaardig, maar ik heb het gevoel dat hij dat weet en daar veel te tevreden over is. Tegenover een man wil ik me bewijzen.
We hadden een Niek, woensdag bij de sport.
Er komt geen man in die sportschool, maar deze Niek was leerlingtrainer en moest op ons oefenen.
Normaal gesproken val ik na drie pasjes en vijf gewichtjes kreunend piepend blazend voorover. Hyperventilerend en in paniek.
Zo niet woensdag. Ik zal toch waarempel niet doodgaan waar een man bij is. En als ik doodga zal hij het niet zien. Potverdomme.
Dus ik fietste en stepte en deed gewichtig, zweette elke druppel vocht mijn lijf uit, ging dood maar gaf geen krimp. In alle tijd dat ik naar de sportschool ga heb ik me nog nooit zo goed gevoeld aan het eind. Leeggelopen en krachtloos, maar zonder paniekerig gedoe.
Niek doet geen vrijdagen.
Dus vanochtend, net als altijd...
Het ongelofelijke is gebeurd, een dramatisch inzicht is tot mij gekomen:
ik heb een man nodig in mijn leven.
Mijn seksisme is bijna banaal, zo rigide en kortzichtig als het is.
Volg ik mijn gevoel en laat ik al mijn verstandelijke argumentaties achterwege, dan is een vrouw een potentiele moeder, iemand die knuffelt en lief is. Of stoer en lief-hartvochtig; maar toch moederlijk. Ze is boeiend, complex, fascinerend, geheimzinnig. Haar instincten en gevoelsleven - alle vrouwen lijken een soort verbond te hebben, een gedeeld mysterie. Om intellectueel mee te converseren zijn ze volstrekt minderwaardig. Te warrig, te weinig to the point.
Een man is een beest; gevaarlijk, een potentiele aanrander. Nooit mee in één ruimte alleen zijn. Een arm gevoelsleven, oninteressant, maar op kennis- en intelligentiegebied veel meer waard dan een vrouw.
Met vrouwen heb ik geen competitiestrijd, omdat ik die strijd per definitie verlies. Ik faal in het vrouw zijn, en dat falen maakt me timide. Naast vrouwen, welke vrouw dan ook, voel ik me lomp, log, dik, vies, lelijk, raar, mislukt. Heel klein en enorm tegelijk.
Met mannen heb ik een competitiedrang op verstandelijk niveau; een strijd die ik óók per definitie verlies, maar dat falen maakt me juist strijdbaarder. Naast een man voel ik me minderwaardig, maar ik heb het gevoel dat hij dat weet en daar veel te tevreden over is. Tegenover een man wil ik me bewijzen.
We hadden een Niek, woensdag bij de sport.
Er komt geen man in die sportschool, maar deze Niek was leerlingtrainer en moest op ons oefenen.
Normaal gesproken val ik na drie pasjes en vijf gewichtjes kreunend piepend blazend voorover. Hyperventilerend en in paniek.
Zo niet woensdag. Ik zal toch waarempel niet doodgaan waar een man bij is. En als ik doodga zal hij het niet zien. Potverdomme.
Dus ik fietste en stepte en deed gewichtig, zweette elke druppel vocht mijn lijf uit, ging dood maar gaf geen krimp. In alle tijd dat ik naar de sportschool ga heb ik me nog nooit zo goed gevoeld aan het eind. Leeggelopen en krachtloos, maar zonder paniekerig gedoe.
Niek doet geen vrijdagen.
Dus vanochtend, net als altijd...
2 | 06:00
Verzoek ingewilligd
Hopende dat zij thuis zou zijn voor het in ontvangst nemen van een pakje, stelde ik gul voor:
"En dan zal ik vannacht een nachtmerrie krijgen en dan bel ik jou en dan ben je zo moe dat je morgenochtend echt niet vóór elven weg bent."
Sommige dingen moet je blijkbaar zelfs niet voor de grap zeggen, die Goden hebben ook geen enkel onderscheidingsvermogen meer.
Hopende dat zij thuis zou zijn voor het in ontvangst nemen van een pakje, stelde ik gul voor:
"En dan zal ik vannacht een nachtmerrie krijgen en dan bel ik jou en dan ben je zo moe dat je morgenochtend echt niet vóór elven weg bent."
Sommige dingen moet je blijkbaar zelfs niet voor de grap zeggen, die Goden hebben ook geen enkel onderscheidingsvermogen meer.
donderdag 11 september
3 | 17:16
Been there, done that...
Aan de kant van de weg liggen hoge stapels trottoirtegels, klaar om binnenkort gelegd te worden.
Twee jongetjes spelen erbij; het ene jongetje staat bovenop een stapel en SPRINGT.
Kerel je breekt je nek!!, roept mijn moeder bij het aanzicht in paniek uit.
"Weet ik", reageert 'Kerel' rustig.
Aan de kant van de weg liggen hoge stapels trottoirtegels, klaar om binnenkort gelegd te worden.
Twee jongetjes spelen erbij; het ene jongetje staat bovenop een stapel en SPRINGT.
Kerel je breekt je nek!!, roept mijn moeder bij het aanzicht in paniek uit.
"Weet ik", reageert 'Kerel' rustig.
6 | 06:24
Let the games begin
Een jaar ouder en een waanzinnige coole broek rijker, komt vanaf nu natuurlijk alles goed.
Het feit dat ik tot twee maal toe door het telefoontje van mijn thuiskomende Lief blijk te zijn heengeslapen, zien we gemakshalve maar even als de traditioneel slechte generale repetitie voor de fantastische uitvoering.
En dan moesten we mijn eerste vijfentwintig jaar ook maar als zodanig beschouwen.
Een jaar ouder en een waanzinnige coole broek rijker, komt vanaf nu natuurlijk alles goed.
Het feit dat ik tot twee maal toe door het telefoontje van mijn thuiskomende Lief blijk te zijn heengeslapen, zien we gemakshalve maar even als de traditioneel slechte generale repetitie voor de fantastische uitvoering.
En dan moesten we mijn eerste vijfentwintig jaar ook maar als zodanig beschouwen.
woensdag 10 september
maandag 08 september
20 | 10:48
Vertrouwelijk
Mailwisseling:
"ik stuur het door maar zie ook haar emailadres in de cc"
Een cc die de complete voorafgaande mailwisseling bevat, inclusief bespiegeling over betreffende 'haar', onder vermelding van de zin "Gaarne wel zonder toevoeging van het bovenstaande."
Psychiaters, ik weet dat ze hersens moeten hebben, maar aan het practisch gebruik ervan schort het nog al eens.
Update 1
Vertelt u me nou eens, ik heb toch alle recht om woest te zijn..?
Mailwisseling:
"ik stuur het door maar zie ook haar emailadres in de cc"
Een cc die de complete voorafgaande mailwisseling bevat, inclusief bespiegeling over betreffende 'haar', onder vermelding van de zin "Gaarne wel zonder toevoeging van het bovenstaande."
Psychiaters, ik weet dat ze hersens moeten hebben, maar aan het practisch gebruik ervan schort het nog al eens.
Update 1
Subject: VertrouwelijkUpdate 2
Zojuist heeft u dus een bespiegeling over A. aan A. gestuurd. Iets wat, met uitdrukkelijk verzoek, niet voor haar bestemd was.
Mijn eerdere 'Waarvoor dank' mag u als bijzonder cynisch beschouwen.
Ik zou het waarderen als u dit op de een of andere manier terugdraait of goedmaakt, want ik ben hier, op zijn zachtst gezegd, niet blij mee.
Subject: Re: VertrouwelijkEen mail zo verbijsterend slecht in taal en stijl, dat ik bijna vergat boos te zijn over het feit dat er nog geen excuus vanaf kon.
Ze werkt vandaag niet en ik kon het terughalen
Ik kin niet vinden dat ze het niet bmocht weten en vind het ook raar als ik las 'alleen de arts' iets over de hoofdbehandelaar weet wat zij zelf niet weet!!
Dus ik stel voor dat je je belemmeringen met haar zsm bespreekt
Vertelt u me nou eens, ik heb toch alle recht om woest te zijn..?
zondag 07 september
12 | 17:04
"Goh, een uurtje weggeweest en zoveel mensen die gezellig naar me hebben gemaild.."
Date: Sun, 07 Sep 2003 16:52:59 +0200
From: Puck
To: abuse@wanadoo.nl
Subject: misbruik mailadres
Geachte heer, mevrouw,
bijgesloten een zipfile met 36 mailtjes.
Ik heb deze mailtjes in ongeveer een uur tijd op mijn wanadoo-adres (xxxxxxx@wanadoo.nl) binnengekregen; het zijn allemaal reacties, op mail die ik nooit heb verstuurd.
Ik heb géén virus; ik heb een goede virusscanner en check mijn mail bij binnenkomst, en voer bovendien om de dag een totale scan uit.
Ik heb het vermoeden dat mijn mailadres is gebruikt om spam of een virus te versturen.
Ik schakel het ophalen van mijn mail nu uit, aangezien ik geen zin heb nog meer troep binnen te krijgen.
Ik zou het prettig vinden als u wilt kijken naar een oplossing of in elk geval oorzaak.
Vriendelijke groet,
Puck
Date: Sun, 07 Sep 2003 16:52:59 +0200
From: Puck
To: abuse@wanadoo.nl
Subject: misbruik mailadres
Geachte heer, mevrouw,
bijgesloten een zipfile met 36 mailtjes.
Ik heb deze mailtjes in ongeveer een uur tijd op mijn wanadoo-adres (xxxxxxx@wanadoo.nl) binnengekregen; het zijn allemaal reacties, op mail die ik nooit heb verstuurd.
Ik heb géén virus; ik heb een goede virusscanner en check mijn mail bij binnenkomst, en voer bovendien om de dag een totale scan uit.
Ik heb het vermoeden dat mijn mailadres is gebruikt om spam of een virus te versturen.
Ik schakel het ophalen van mijn mail nu uit, aangezien ik geen zin heb nog meer troep binnen te krijgen.
Ik zou het prettig vinden als u wilt kijken naar een oplossing of in elk geval oorzaak.
Vriendelijke groet,
Puck
14 | 13:07
Zeker
Zo'n dag dat je ineens zeker weet dat niemand je waardeert. Dat daar ook geen enkele reden toe is, maar dat je het wel mist. Mist dat iemand je dingen vraagt waar jij nou eenmaal verstand van hebt. Mist dat mensen je kunnen waarderen om je humor, je creativiteit, je kookkunst desnoods. Je compassie, je troost in tijden van nood.
Zo'n dag dat je je meer dan ooit bewust bent dat je al die dingen niet hebt.
Dat je misschien in potentie slim bent, maar die slimheid nooit concreet hebt toegepast, vormgegeven. Zodat die slimheid in wezen nutteloos is. Er geen beroep op kan worden gedaan.
Op jou kan geen beroep worden gedaan.
Het is geen dag van zelfmedelijden, van jammerend door huis lopen en snikken: 'niemand houdt van mij, niemand vindt mij lief, ik ben niets waahaahaaaard'.
Het is een stil Weten, diep van binnen. Knagend, eenzaam, slopend.
Zo'n dag.
En hij duurt nu al twee dagen.
Zo'n dag dat je ineens zeker weet dat niemand je waardeert. Dat daar ook geen enkele reden toe is, maar dat je het wel mist. Mist dat iemand je dingen vraagt waar jij nou eenmaal verstand van hebt. Mist dat mensen je kunnen waarderen om je humor, je creativiteit, je kookkunst desnoods. Je compassie, je troost in tijden van nood.
Zo'n dag dat je je meer dan ooit bewust bent dat je al die dingen niet hebt.
Dat je misschien in potentie slim bent, maar die slimheid nooit concreet hebt toegepast, vormgegeven. Zodat die slimheid in wezen nutteloos is. Er geen beroep op kan worden gedaan.
Op jou kan geen beroep worden gedaan.
Het is geen dag van zelfmedelijden, van jammerend door huis lopen en snikken: 'niemand houdt van mij, niemand vindt mij lief, ik ben niets waahaahaaaard'.
Het is een stil Weten, diep van binnen. Knagend, eenzaam, slopend.
Zo'n dag.
En hij duurt nu al twee dagen.
5 | 06:11
Niet gebruiken na, op, voor...
Ik ben een beetje raar met eten. (Oeh, newsflash...).
Ik ben ook een beetje raar met houdbaarheid van eten. Voor mijn eten gelden altijd andere of in elk geval: wat scheefgedraaide regels dan de fabrikant het heeft bedoeld.
Zo is het meeste blikvoer een paar jaar houdbaar. Krijg ik een Hakpot onder ogen die houdbaar is tot, zeg, april 2004, dan zet ik die viezig bij het afval. 'Die staat al drie jaar, die heeft drie jaar de tijd gehad om vies te worden en iets op te lopen, die hoef ik niet'.
Op vergelijkbare manier redeneer ik bij yoghurt. Optimelyoghurt is, wanneer net aangeleverd in de winkel, een week of twee, drie houdbaar. Ik beschouw hem dan ook, relatief gezien, vijf dagen vóór de datum al als verlopen.
However.
Gisteren heb ik een doorbraak gehad.
Gisteren heb ik yoghurt gegeten die houdbaar was tot de 7e.
En ik kan u met trots, en enige opluchting, meedelen dat ik dit experiment heb overleefd.
Maar nu gewoon weer T.H.T. 21-09.
Ik ben een beetje raar met eten. (Oeh, newsflash...).
Ik ben ook een beetje raar met houdbaarheid van eten. Voor mijn eten gelden altijd andere of in elk geval: wat scheefgedraaide regels dan de fabrikant het heeft bedoeld.
Zo is het meeste blikvoer een paar jaar houdbaar. Krijg ik een Hakpot onder ogen die houdbaar is tot, zeg, april 2004, dan zet ik die viezig bij het afval. 'Die staat al drie jaar, die heeft drie jaar de tijd gehad om vies te worden en iets op te lopen, die hoef ik niet'.
Op vergelijkbare manier redeneer ik bij yoghurt. Optimelyoghurt is, wanneer net aangeleverd in de winkel, een week of twee, drie houdbaar. Ik beschouw hem dan ook, relatief gezien, vijf dagen vóór de datum al als verlopen.
However.
Gisteren heb ik een doorbraak gehad.
Gisteren heb ik yoghurt gegeten die houdbaar was tot de 7e.
En ik kan u met trots, en enige opluchting, meedelen dat ik dit experiment heb overleefd.
Maar nu gewoon weer T.H.T. 21-09.
vrijdag 05 september
16 | 18:00
Mini
Het begint een beetje te komen, het Viva-gevoel. Het Vrouw-vrouw-zijn.
Ik begin te snappen dat je jezelf als vrouw kunt verwennen met shoppen. Dat kleren als troost kunnen dienen.
Maar helemaal heb ik het nog niet door.
Ik geef mezelf als cadeautje geen bont, sieraden of parfum; geen schoenen, hip jurkje of peperduur truitje.
Ik geef mezelf als cadeautje roze Snoopy-sokken van €1,69.
Het begint een beetje te komen, het Viva-gevoel. Het Vrouw-vrouw-zijn.
Ik begin te snappen dat je jezelf als vrouw kunt verwennen met shoppen. Dat kleren als troost kunnen dienen.
Maar helemaal heb ik het nog niet door.
Ik geef mezelf als cadeautje geen bont, sieraden of parfum; geen schoenen, hip jurkje of peperduur truitje.
Ik geef mezelf als cadeautje roze Snoopy-sokken van €1,69.
1 | 06:50
Wie wat waar.. hoe laat..
- (..???) Praktijk Fysiotherapie, met S...Lullig, zo'n praktijk aan huis.
Hai.. met Puck...
- PUCK????
Ja.. sorry.. ik dacht dat ik gewoon een antwoordapparaat zou krijgen..
donderdag 04 september
6 | 06:36
Vijf vragen (2)
Eens, ik zat nog op de basisschool, had Sandra een busje niespoeder naar school genomen. Ze moest weten of het werkte, en hoe het werkte, en ik stelde mij reuze opofferend beschikbaar.
Het idee was dat je voorzichtig in het busje kneep, en dat er dan een bescheiden wolkje uitstoof, net genoeg om iemand vreselijk te laten niezen.
Dit busje wenste niet te wolken.
Sandra kneep en kneep, ze schudde, kneep nog eens, kneep met twee handen, en ineens zei het busje JA!. Of KNAL. In elk geval was er geen sprake meer van een wolkje, maar meer van een orkaan, die recht mijn neus in blies. Niespoeder tot achterin mijn keel, in mijn hele neus- en keelholte. Alles brandde, mijn ogen traanden, ik had het gevoel van binnenuit weg te schroeien. Sandra en ik hebben geredderd met water, zakdoeken, meer water, handdoeken. Ik heb nog dagen erna gebrand en bloedneuzen gehad, en ik heb geen een keer geniesd.
Moraal van dit verhaal: Opoffering moet zijn grenzen hebben. Biedt nooit zomaar aan een stokje aan te nemen. Behalve natuurlijk hier.
1. Jouw weblog wordt veel gelezen en er wordt ook veel op gereageerd. Zijn er reacties waar je verschrikkelijk van baalt?
Ik kan nogal overemotioneel reageren op 'gemene mensen'. Op net zulk kleuterschoolniveau als die woorden suggereren.
Als een of andere mij onbekende dronkelap midden in de nacht op een willekeurig postje 'prrrrrrr dadidadida' zegt kan ik daar oprecht van overstuur zijn. Dan heb ik het nog niet eens over een mij onbekende nederlandse dronkelap die op een willekeurig postje 'wat een kutsite' zegt.
Nog erger zijn reacties van ontevreden vaste lezers. Iemand die op een zeikpostje van mij reageert: 'bla bla bla...', of woorden van gelijke strekking of intentie. 'Ik weet het', denk ik dan, en ik klap onmiddellijk dicht, trek me terug, sluit me af. Vreselijk melodramatisch allemaal; een beetje 'mea culpa, vergeef me mijn Zijn'-achtig.
Ik baal van reacties waaruit blijkt dat de rode draad van een postje niet wordt opgepakt. Dat ik Het Leed van De Mensheid probeer te omschrijven met een metafoor van vuilniszak, visgraat en vensterbank, en dat er dan twintig reacties komen over vuilnisgraat, visgraat en het feit dat de eigen vensterbank nodig eens gestoft dient te worden. Dan wil ik mezelf gaan verklaren, uitleggen, doorpraten.
En ik baal van reacties waaruit niets dan begrip en sympathie spreekt. Ook dan wil ik erin springen; zeggen dat ik u vast een loer moet hebben gedraaid, want dat ik helemaal niet zo begrip- en sympathiewaardig ben. Dat ik integendeel.. etc etc..
Eigenlijk zou ik mijn reactiemogelijkheid er gewoon uit moeten slopen, ware het niet dat ik dan helemaal geen zicht meer heb op hoe gestoord/vreemd/stom/dom/vervelend mijn lezers mij vinden.
2. Als je ergens in Nederland een huis uit mocht gaan zoeken, wat voor huis zou dat zijn en waar zou dat staan?
Op dit moment woon ik in de beste wijk van Nederland.
Rustige, groene wijk, bos, strand, winkels en sportfaciliteiten op loopafstand, rechtstreekse tramverbinding naar de binnenstad praktisch op de hoek. (en ineens weet je het. Je wordt makelaar)
Mijn huis zou hier, of in een vergelijkbare wijk moeten staan. Groene omgeving met zowel natuur en stilte als stadse voorzieningen makkelijk bereikbaar.
Ik woon mijn leven lang al in een flat. Het is een groot appartement, niets te klagen daarover, maar ik zou het leuk vinden gewoon voor de verandering eens gelaagd te wonen.
Aan de andere kant heb ik een zwak voor ruim en open en wijds. Eens zag ik bij een vaag woonprogramma een gezin dat in een verbouwde kerk woonde. Ze hadden een gigantische 'kamer', het hele middendeel van de kerk, met houten vloeren en hoge plafonds en kleine niveauverschillen en een open kookruimte. Fantastisch.
3. De term 'boodschappen-lifelog' is inmiddels een begrip geworden. Aldi of Albert Heijn?
Albert Heijn.
4. Favoriet besturingsysteem of programma en waarom?
Mijn favoriete besturingsysteem of programma is een utopie. Dat is namelijk datgene dat ikzelf begrijp en beheers.
Ik snap geeneen OS. En als ik iets niet kan uitstaan is het om niet teminste een beetje inzicht te hebben in door mij gebruikte zaken. ALs iets stuk is wil ik het kunnen openmaken en in zijn buik kunnen kijken, zelfs al kan ik daar verder niets uitrichten. Er is geeneen program of OS waarbij ik zelfs maar de buik weet te vinden, laat staan dat ik erin kan kijken of er iets in kan genezen. Heel frustrerend.
Vandaar dat ik al maanden geleden heb besloten helemaal terug naar de basis te gaan. DOS enzo; programmeren in Basic en boekjes lezen over de achtergrond van programmeertalen. Faalangst weerhoudt me evenwel.
Maar eens.. ééns...
5. Weblog schrijven of boek schrijven?
Boek schrijven?! Bewaar me. Zou ik nooit kunnen. Weblog schrijven ook niet, maar dan kan ik de confrontatie met mijn falen spreiden, heb ik in elk geval om de twintig regels een rustpunt in de vorm van een volstrekt neutraal, automatisch gegenereerd datum-balkje.
Eens, ik zat nog op de basisschool, had Sandra een busje niespoeder naar school genomen. Ze moest weten of het werkte, en hoe het werkte, en ik stelde mij reuze opofferend beschikbaar.
Het idee was dat je voorzichtig in het busje kneep, en dat er dan een bescheiden wolkje uitstoof, net genoeg om iemand vreselijk te laten niezen.
Dit busje wenste niet te wolken.
Sandra kneep en kneep, ze schudde, kneep nog eens, kneep met twee handen, en ineens zei het busje JA!. Of KNAL. In elk geval was er geen sprake meer van een wolkje, maar meer van een orkaan, die recht mijn neus in blies. Niespoeder tot achterin mijn keel, in mijn hele neus- en keelholte. Alles brandde, mijn ogen traanden, ik had het gevoel van binnenuit weg te schroeien. Sandra en ik hebben geredderd met water, zakdoeken, meer water, handdoeken. Ik heb nog dagen erna gebrand en bloedneuzen gehad, en ik heb geen een keer geniesd.
Moraal van dit verhaal: Opoffering moet zijn grenzen hebben. Biedt nooit zomaar aan een stokje aan te nemen. Behalve natuurlijk hier.
This is the Interview Game and here are the rules:Vijf vragen aan mij van Micheline:
1. Leave a comment, saying you want to be interviewed (don't forget to leave your URL).
2. I will respond and post five questions for you to answer. (This means I do the asking and you do the answering.)
3. You'll update your website with my five questions, and your five answers.
4. You'll include this explanation.
5. You'll ask other people five questions when they want to be interviewed.
1. Jouw weblog wordt veel gelezen en er wordt ook veel op gereageerd. Zijn er reacties waar je verschrikkelijk van baalt?
Ik kan nogal overemotioneel reageren op 'gemene mensen'. Op net zulk kleuterschoolniveau als die woorden suggereren.
Als een of andere mij onbekende dronkelap midden in de nacht op een willekeurig postje 'prrrrrrr dadidadida' zegt kan ik daar oprecht van overstuur zijn. Dan heb ik het nog niet eens over een mij onbekende nederlandse dronkelap die op een willekeurig postje 'wat een kutsite' zegt.
Nog erger zijn reacties van ontevreden vaste lezers. Iemand die op een zeikpostje van mij reageert: 'bla bla bla...', of woorden van gelijke strekking of intentie. 'Ik weet het', denk ik dan, en ik klap onmiddellijk dicht, trek me terug, sluit me af. Vreselijk melodramatisch allemaal; een beetje 'mea culpa, vergeef me mijn Zijn'-achtig.
Ik baal van reacties waaruit blijkt dat de rode draad van een postje niet wordt opgepakt. Dat ik Het Leed van De Mensheid probeer te omschrijven met een metafoor van vuilniszak, visgraat en vensterbank, en dat er dan twintig reacties komen over vuilnisgraat, visgraat en het feit dat de eigen vensterbank nodig eens gestoft dient te worden. Dan wil ik mezelf gaan verklaren, uitleggen, doorpraten.
En ik baal van reacties waaruit niets dan begrip en sympathie spreekt. Ook dan wil ik erin springen; zeggen dat ik u vast een loer moet hebben gedraaid, want dat ik helemaal niet zo begrip- en sympathiewaardig ben. Dat ik integendeel.. etc etc..
Eigenlijk zou ik mijn reactiemogelijkheid er gewoon uit moeten slopen, ware het niet dat ik dan helemaal geen zicht meer heb op hoe gestoord/vreemd/stom/dom/vervelend mijn lezers mij vinden.
2. Als je ergens in Nederland een huis uit mocht gaan zoeken, wat voor huis zou dat zijn en waar zou dat staan?
Op dit moment woon ik in de beste wijk van Nederland.
Rustige, groene wijk, bos, strand, winkels en sportfaciliteiten op loopafstand, rechtstreekse tramverbinding naar de binnenstad praktisch op de hoek. (en ineens weet je het. Je wordt makelaar)
Mijn huis zou hier, of in een vergelijkbare wijk moeten staan. Groene omgeving met zowel natuur en stilte als stadse voorzieningen makkelijk bereikbaar.
Ik woon mijn leven lang al in een flat. Het is een groot appartement, niets te klagen daarover, maar ik zou het leuk vinden gewoon voor de verandering eens gelaagd te wonen.
Aan de andere kant heb ik een zwak voor ruim en open en wijds. Eens zag ik bij een vaag woonprogramma een gezin dat in een verbouwde kerk woonde. Ze hadden een gigantische 'kamer', het hele middendeel van de kerk, met houten vloeren en hoge plafonds en kleine niveauverschillen en een open kookruimte. Fantastisch.
3. De term 'boodschappen-lifelog' is inmiddels een begrip geworden. Aldi of Albert Heijn?
Albert Heijn.
4. Favoriet besturingsysteem of programma en waarom?
Mijn favoriete besturingsysteem of programma is een utopie. Dat is namelijk datgene dat ikzelf begrijp en beheers.
Ik snap geeneen OS. En als ik iets niet kan uitstaan is het om niet teminste een beetje inzicht te hebben in door mij gebruikte zaken. ALs iets stuk is wil ik het kunnen openmaken en in zijn buik kunnen kijken, zelfs al kan ik daar verder niets uitrichten. Er is geeneen program of OS waarbij ik zelfs maar de buik weet te vinden, laat staan dat ik erin kan kijken of er iets in kan genezen. Heel frustrerend.
Vandaar dat ik al maanden geleden heb besloten helemaal terug naar de basis te gaan. DOS enzo; programmeren in Basic en boekjes lezen over de achtergrond van programmeertalen. Faalangst weerhoudt me evenwel.
Maar eens.. ééns...
5. Weblog schrijven of boek schrijven?
Boek schrijven?! Bewaar me. Zou ik nooit kunnen. Weblog schrijven ook niet, maar dan kan ik de confrontatie met mijn falen spreiden, heb ik in elk geval om de twintig regels een rustpunt in de vorm van een volstrekt neutraal, automatisch gegenereerd datum-balkje.
woensdag 03 september
12 | 21:05
Humor
Pa keurt broek van Puck:
- .. nou ja, je weet hoe ik denk over die lange pijpen. Daar moet je schoenen met naaldhakken bij dragen. Maar dat kan weer niet met zo'n sportieve broek.
- Jawel juist wel. Dat is nieuw, dat hoort. Bij stoer moet chic en andersom. Ik zal je weleens een leuk artikeltje laten lezen, over 'fusion' van stijlen.
- Ja. Confusion, ja.
....
Nou ja. Mijn vader vond zichzelf in elk geval verschrikkelijk grappig om die laatste woordspeling.
Pa keurt broek van Puck:
- .. nou ja, je weet hoe ik denk over die lange pijpen. Daar moet je schoenen met naaldhakken bij dragen. Maar dat kan weer niet met zo'n sportieve broek.
- Jawel juist wel. Dat is nieuw, dat hoort. Bij stoer moet chic en andersom. Ik zal je weleens een leuk artikeltje laten lezen, over 'fusion' van stijlen.
- Ja. Confusion, ja.
....
Nou ja. Mijn vader vond zichzelf in elk geval verschrikkelijk grappig om die laatste woordspeling.
5 | 14:11
Hokkie
Ik sta gelinkt in een GroteMatenModeForum:
"Puck's struggle met het leven en haar eetprobleem via www.puckspodium.com"
Pff. Ik struggle helemaal niet. Het leven is dolletjes. En ik eet heel normaal.
Ik sta gelinkt in een GroteMatenModeForum:
"Puck's struggle met het leven en haar eetprobleem via www.puckspodium.com"
Pff. Ik struggle helemaal niet. Het leven is dolletjes. En ik eet heel normaal.
5 | 07:00
A, B, C...
Waaraan je merkt dat je nog niet helemaal wakker bent:
dat je de Vitamine-B-capsule aanziet voor een C-bruis, haar in een glas water mikt en ongeduldig gaat wachten tot het ding gaat bubbelen.
Waaraan je merkt dat je nog niet helemaal wakker bent:
dat je de Vitamine-B-capsule aanziet voor een C-bruis, haar in een glas water mikt en ongeduldig gaat wachten tot het ding gaat bubbelen.
dinsdag 02 september
5 | 15:36
Less is more. En vroeger, vroeger was àlles beter...
- Dus jij bent zeg maar een petite..?
Helemaal niet. Ik ben niet petite. Ik ben heel normaal.
- Ja maar papa, al die maten beginnen bij 46. Dan ben jij toch heel klein..?
Nee. Die andere mannen zijn gewoon te groot.
Vroeger had ik een heel normaal postuur. Toen was er niemand groter dan 1m76.
- Dus jij bent zeg maar een petite..?
Helemaal niet. Ik ben niet petite. Ik ben heel normaal.
- Ja maar papa, al die maten beginnen bij 46. Dan ben jij toch heel klein..?
Nee. Die andere mannen zijn gewoon te groot.
Vroeger had ik een heel normaal postuur. Toen was er niemand groter dan 1m76.