| 23:40 Jij

Jouw lief is liever dan lief
En liever dan leif

| 23:14 Bezeten

Hij zou gaan opruimen. Eerlijk waar; de vier dagen dat mijn moeder weg zou zijn, zou hij gebruiken om zijn hele kamer op te ruimen, de woonkamer weer voor iedereen toegankelijk te maken, weg te gooien, orde te scheppen. En om te werken.
Maar ja. Er was tennis op tv. En soapseries. En een dooie Queen-mom.

Hij heeft werkelijk de tijd van zijn leven gehad, vrijdag, zaterdag en vandaag. Tot diep in de nacht achter de tv; beetje op het balkon rommelen, beetje voorzichtig inspecteren wat eventueel opgeruimd zou kunnen worden.
En toen kwam mijn moeder een dag eerder dan aangekondigd thuis. Groot gebrul, ruzie, discussies; verontwaardigd heus wel iets gedaan!, waarna schoorvoetend bekend dat eigenlijk geen donder..

Nu moet blijkbaar iets goedgemaakt.
Een tornado is losgebarsten: op dit moment staat de inhoud van de halve werkkamer verspreid door de woonkamer en de gang. En is mijn vader aan het stofzuigen..

| 22:36 Koninkrijk der hemelen

Bezinning, noemen ze dat dan.
Maar in welke staat van verlichting moet je zijn om de bijkomende orgelklanken aan te kunnen, laat staan ervan tot bezinning te komen..?

1 | 22:24 Erlkönig (<a href="http://puckspodium.com/extra/erlkonig.mp3">mp3</a>)

Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?
Es ist der Vater mit seinem Kind;
Er hat den Knaben wohl in dem Arm,
Er faßt ihn sicher, er hält ihn warm.

»Mein Sohn, was birgst du so bang dein Gesicht?« -
»Siehst, Vater, du den Erlkönig nicht?
Den Erlenkönig mit Kron und Schweif?«
»Mein Sohn, es ist ein Nebelstreif.«

Du liebes Kind, komm, geh mit mir!
Gar schöne Spiele spiel ich mit dir;
Manch bunte Blumen sind an dem Strand,
Meine Mutter hat manch gülden Gewand.

»Mein Vater, mein Vater, und hörest du nicht,
Was Erlenkönig mir [leise]++ verspricht?«
»Sei ruhig, bleibe ruhig, mein Kind:
In dürren Blättern säuselt der Wind.«

Willst, feiner Knabe, du mit mir gehn?
Meine Töchter sollen dich warten schön;
Meine Töchter führen den nächtlichen Reihn
Und wiegen und tanzen und singen dich ein.

»Mein Vater, mein Vater, und siehst du nicht dort
Erlkönigs Töchter am düstern Ort?«
»Mein Sohn, mein Sohn, ich seh es genau:
Es scheinen die alten Weiden so grau.«

Ich liebe dich, mich reizt deine schöne Gestalt;
Und bist du nicht willig, so brauch ich Gewalt.
»Mein Vater, mein Vater, jetzt faßt er mich an!
Erlkönig hat mir ein Leids getan!«

Dem Vater grauset's, er reitet geschwind,
Er hält in Armen das ächzende Kind,
Erreicht den Hof mit Müh' und Not:
In seinen Armen das Kind war tot.

Tekst: Johann Wolfgang von Goethe
Muziek: Franz Schubert
Zang: Dietrich Fischer-Dieskau

1 | 17:30 Gulle bui

Wie o wie kan ik verblijden met twee boekenbonnen ter waarde van €11,34 elk?
Gekregen voor mijn verjaardag en nog steeds niet ingeleverd; wat ik in de nabije toekomst ook niet zie gebeuren. Dus schenk mij uw adres en u kunt zich voor voorheen-vijftig-gulden uitleven.

(Het moge duidelijk zijn dat dit eerder afschuifbeleid dan gulheid is, maar goed; mij is gezegd dat ik mezelf teveel omlaaghaal, dus laat ik vooral de schijn ophouden...)

| 15:47 Do's and don'ts

Mocht u zich afvragen:
Ja, een gordijnroe is uitstekend geschikt om kleerhangers in te hangen. Heel fijn, zo voor het raam; droogt snel, hangt niets in de weg.
U krijgt de kleerhangers alleen niet meer uit de roe.

2 | 14:14 Vrolijk paasfeest

Wat is dat voor f*cking onzin dat ik niet meer door de bloglist wordt gezien???
Zet ik me daar een prachtvol elfje op mijn index, mèt opvoedkundig verantwoorde link naar sprookjesmeuk, wordt dat helemaal niet als update gezien!
Ik raak hiervan in een buitengewoon onfeestelijke en vooral onchristelijke stemming.

(Moet gezegd dat die stemming toch al beneden nul was..)

2 | 21:12 Eend

Rick van der Ploeg in 'Dossier: Tien Geboden' (Trouw) :

"ik denk wel dat het goed is om te onthaasten. Ik doe dat door iedere dag anderhalf uur in het bad te zitten."

Vraag me niet waarom, maar ik heb de man op slag in mijn hart gesloten.

(via Tonie)

1 | 17:44 Running gag

Bij het lezen van de Consumentengids April ('100 vragen over de tuin'), vraag ik me af:
zou ik ooit nog het woord reiger kunnen lezen zonder in de lach te schieten..?

[ter uwer informatie:
35. Hoe bescherm ik mijn vissen tegen de reiger? Een overstekende rand, veel waterplanten en diepe gedeelten die vissen schuilmogelijkheden geven, maken het de reiger moeilijk. Een fontein en een draaiende molen kunnen hem afschrikken. Vissnoer op circa 15 cm boven de vijver, met hier en daar een belletje, wil ook weleens helpen.]

| 12:53 Schrikbarend besef

Eens is ze dood.

| 22:22 To have and to hold

Mocht u ooit bij uzelf denken: "een eetstoornis, dat lijkt me nou een leuke dagbesteding!" - ik raad het u af.
Dat het zijn voordelen biedt kan ik niet ontkennen. Uw wens is dan ook zeer begrijpelijk.
Inderdaad: een volledige dagbesteding heb je er zeker aan, niets dat zo heerlijk afleidt van de daaglijkse banaliteiten als een eetstoornis.
Je leert geweldig hoofdrekenen. Eén kopje soep 's avonds levert de mompelende wandeling door AH: "0,76 gram maal 198 kcal delen door vijf vermenigvuldigen met 1.25... geeft 37kommanogwat.. dat is teveel misschien die andere soep kopen..."
Je leert alle ins en outs van je eigen biochemie kennen. Geweldig hoe het toch allemaal samenhangt; fascinerend om vast te stellen hoe je huid steeds verder uitdroogt, dat je inderdaad voedsel nodig blijkt te hebben om je haar te laten groeien; hoe je darmen en nieren steeds meer hun eigen (stil)leven gaan leiden; je hartslag daalt tot 37; hoe je menstruatie weggaat en -blijft gedurende drie jaar. Nog leuker is het gepruttel en geronk en gehaper waarmee alles weer op gang komt, als je de charme van het hoofdrekenen en afsterven van vitale functies na een tijdje wel zat bent en weer besluit te gaan eten.

Niettemin.
Eens komt de dag, dat je je ziek voelt. Dat je geen zin hebt in eten, dat je lichaam ook geen eten verdraagt; dat je dat moet doen wat artsen noemen je darmen ontzien.
Maar dat je weet: als ik nu niet eet eet ik morgen ook niet. En overmorgen niet, noch de dagen erna. Dat je weet dat één dag ontzien de volledige terugkeer van de eetstoornis tot gevolg heeft. En je tegen heug en meug je boterhammen, je soep, je yoghurt wegslikt.
En op dat moment had je gewild dat je nooit en te nimmer was gevallen voor alle voordelen die miss eetstoornis je zei te bieden.

2 | 16:40 Hot hot hot!!!

Ik heb met ActieReactie ontbeten!!

:-)

1 | 10:30 ..om te vragen of je nog in leven was..

Stelt u zich voor: het ergste wat u in uw ergste nachtmerries kan overkomen. Dat een dag lang. En dat dan keer vier.
U zou u zo kunnen voorstellen dat u alles zou doen om die tijd te bekorten. Of niet bewust mee te maken.
Slapen kan daarbij helpen. Dus u zorgt dat u pas rond een uur of drie gaat slapen; zodat u met redelijk gemak in elk geval de ochtend kwijt bent.

Wellicht begrijpt u dan dat het niet prettig is als reeds om halftien snoeihard een mobieltje afgaat. Eén maal. Vervolgens vijf keer trilt, en bij de laatste trilling van de vensterbank klettert. Op de verwarming, die door het hele huis, het hele flat, weergalmt. U slaapt náást die verwarming.

Langzaam tilt u één ooglid half omhoog; maar een fel licht, een knalblauwe hemel, rukt het wijder open, het andere oog ook; in een flits voelt u uw benen die door de opkomende zon aan het stoven zijn; al uw spieren die verkrampt zijn, de dag die leeft, u dwingt te leven waar niet geleefd wil worden - kortom: in al haar warm stralende lentepracht daalt de hel op u neer.

Om antwoord op uw vraag te geven: ja, ik leef dus nog. Maar vraag niet in wat voor humeur.

(toch houd ik van je hoor..)

| 02:20 Proefondervindelijk

'gruizig sponsje'

Proef dat eens, die woordgroep. Laat het door uw mond en hersens rollen. De klank; de voorstelling; het beeld; de betekenis.

Geloof me; het is heel goed mogelijk dat u na een klein half uur voorgoed van het gebruik van sponsjes afziet.

1 | 01:44 Poezie

Voorwaar, ik zeg u: het gebrouilleerd zijn met de geaffecteerde goochemerd wil ik niet verloochenen.

(waarvan akte)

| 01:20 Horror

Werp je op weg naar de wc per ongeluk een vluchtige blik in de spiegel, blijk je een of andere dwaze grijns te vertonen.
Da's wel even wat anders dan je gewone grauwe hoofd. Schrikken hoor..

| 08:46 Lenteroep

Een of andere malloot heeft net bij Merel deze reactie geplaatst:

Attentie, attentie! Dit is de Ronja-centrale!
Het is lente, het is lente! De vogels fluiten, de lucht is blauw, de zon schijnt en de bomen dragen hun knoppen rijp en klaar om te bloeien! Het lied van de vogels en het licht van de zon wordt overgenomen door de mensen; dit maakt hen dermate zweverig, blij en verliefd dat zij met recht ontoerekeningsvatbaar verklaard kunnen worden! Het is vandaag niet veilig u in druk verkeer te bewegen of te gaan werken, ik herhaal: het is niet veilig!!! Geeft dit door aan hen die het niet weten!!

Niet naar mijn 'werk' zit er helaas niet in, maar ik zou er wellicht goed aan doen om wat van de gesuggereerde blijheid en warmte over te nemen.

1 | 19:44 Aan mezelf

("Voor later")

Woensdag 27 maart 2002
De dag dat ik stopte met stoppen en opnieuw deed; maar besloot, weggooide, en daarmee voorgoed een weg afsloot.

Gamma maakt meer kapot dan u lief is.

1 | 14:41 Ja maar....

..ik ben juist hartstikke confident....



(Via juul-punt-punt-com)

| 14:05 Jantje

Himmelhochjauchzend, zu Tode betrübt. En het een is een rechtstreeks gevolg van het ander.
Wat is het dat mijn stemming daalt temidden van meligheid? Wat is het dat ik na een tijdje niet meer wil meedoen, sterker nog: de spelbreker kan zijn?
Is het angst? En dan: angst waarvoor?

Angst voor controleverlies, wellicht. Angst dat de ernst wordt ondergesneeuwd, niet wordt opgemerkt wanneer dat nodig is. Angst dat ik niet word opgemerkt wanneer dat nodig is.
Angst dat ik iets verkeerd begrijp; nuances niet vat. Ik heb het graag zwart-wit; ik kan zelf de ernst in de grap niet zien, of de grap in de ernst. 'Puck verstaat geen scherts', werd me vroeger al gezegd; en dat is waar.

Angst, of gewoon aandacht vragen. Of is dat hetzelfde?
Aandacht vragen omdat ik het gevoel heb in de stroom van lachen en dollen, in het geroezemoes en de samensmelting van grappen en geinen wegzink en vergeten word.
Er mag geen harmonie zijn; wanneer er harmonie ontstaat, een logische golfbeweging waarin iedereen meegaat en op zijn plaats is, kortom wanneer alles goed en kloppend is, raak ik in paniek. In goed en kloppend val ik niet meer op, val ik weg, let men niet meer op me.

De wereld mag draaien, maar graag om mij, lijkt de conclusie.
Hoe heerlijk, zo'n klein zelfonderzoekje op een zonnige woensdagmiddag..

| 11:28 Jammer

Het postje hieronder, dat was nou een perfect postje geweest om de loglijst een beetje mee te manipuleren. A'tje weg, uitroeptekentje weg: hopla, ge-update. En een paar uur later: Twee a'tjes erbij, uitroeptekentje erbij.. hopla...
Spijtig hoor, dat ik nu niet meer openbaar log.

(Ooh... dáárom zijn we zo vaak voor niets naar die zogenaamde updates gaan kijken.. )

1 | 11:22 Hoeraaaaaaaa!!!!!!!!

Het is ochtend!! Een heerlijke nieuwe dag is aangebroken!!

(Dit postje is speciaal voor hen die op den vroegen morgen weiig geluid en vreugde kunnen verdragen; ik heb het zo ingetogen mogelijkgehouden...)

11 | 03:00 Gijsje

hiero

1 | 22:10 Splitsen

De vulling van paaseitjes is zo veel lekkerder dan het eitje zelf.

(En wederom ben ik blij voor u dat ik geen webcam heb..)

1 | 20:40 Zwevende kiezer 1

Stoer!

2 | 15:50 Verfrissend

Maatschappelijk werkers (m/v) hebben meer verstand van zaken en praktisch inzicht dan alle andere logen, gogen en iaters tezamen.

| 15:44 Strategie

Drop uw bommen gespreid. Of kondig de aard en hevigheid van de knal aan.
Dit beperkt de schade bij zowel werper als ontvanger aanzienlijk.

| 08:38 Gezellig

Op de wijs van Hallo mama van Paultje, komt Paultje buiten spelen?:

Ik heb een ochtendhumeur, komt u mee kankeren?

| 21:44 Gelijkenis van de talenten

14 Want het is gelijk een mens, die buiten 's lands reizende, zijn dienstknechten riep, en gaf hun zijn goederen over.
15 En den ene gaf hij vijf talenten, en den ander twee, en den derden een, een iegelijk naar zijn vermogen, en verreisde terstond.
16 Die nu de vijf talenten ontvangen had, ging heen, en handelde daarmede, en won andere vijf talenten.
17 Desgelijks ook die de twee ontvangen had, die won ook andere twee.
18 Maar die het ene ontvangen had, ging heen en groef in de aarde, en verborg het geld zijns heren.
19 En na een langen tijd kwam de heer van dezelve dienstknechten, en hield rekening met hen.
20 En die de vijf talenten ontvangen had, kwam, en bracht tot hem andere vijf talenten, zeggende: Heer, vijf talenten hebt gij mij gegeven; zie, andere vijf talenten heb ik boven dezelve gewonnen.
21 En zijn heer zeide tot hem: Wel, gij goede en getrouwe dienstknecht! over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal ik u zetten; ga in, in de vreugde uws heeren.
22 En die de twee talenten ontvangen had, kwam ook tot hem, en zeide: Heer, twee talenten hebt gij mij gegeven; zie, twee andere talenten heb ik boven dezelve gewonnen.
23 Zijn heer zeide tot hem: Wel, gij goede en getrouwe dienstknecht, over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal ik u zetten; ga in, in de vreugde uws heeren.
24 Maar die het ene talent ontvangen had, kwam ook en zeide: Heer! ik kende u, dat gij een hard mens zijt, maaiende, waar gij niet gezaaid hebt, en vergaderende van daar, waar gij niet gestrooid hebt;
25 En bevreesd zijnde, ben ik heengegaan, en heb uw talent verborgen in de aarde; zie, gij hebt het uwe.
26 Maar zijn heer, antwoordende, zeide tot hem: Gij boze en luie dienstknecht! gij wist, dat ik maai, waar ik niet gezaaid heb, en van daar vergader, waar ik niet gestrooid heb.
27 Zo moest gij dan mijn geld den wisselaren gedaan hebben, en ik, komende, zou het mijne wedergenomen hebben met woeker.
28 Neemt dan van hem het talent weg, en geeft het dengene, die de tien talenten heeft.
29 Want een iegelijk die heeft, dien zal gegeven worden, en hij zal overvloedig hebben; maar van dengene, die niet heeft, van dien zal genomen worden, ook dat hij heeft.
30 En werpt den onnutten dienstknecht uit in de buitenste duisternis; daar zal wening zijn en knersing der tanden.

(Math 25:14-30)

| 17:27 Omslagpunt

Als in de lachstuip de tranen zitten. Warm gelijk lijkt aan koud. En achter de lol de ernst steeds voelbaarder wordt.

| 15:50 Middaggebed

Hei! Waar zit je nou man!
Ik had nog zo gevraagd: Z te A. Dierbaar. Lijdend. Doe daar wat aan.
Maar niks hoor. Die jongen heeft nog steeds pijn.
Wat voer je allemaal uit daar boven zeg? Beetje uit je neus vreten geloof ik; in mijn buurt was je ook in geen velden of wegen te bekennen.
Nee, het gaat weer lekker hoor. Weet nu weer waarom het indertijd is uitgeraakt tussen ons. Beloftes, niets dan beloftes. En dan dat gezeik van 'wees zacht voor uw medemens', bescheiden in eigen wensen bladibla. Dan vraag ik eens iets voor aan ander, maar gehoor geven ho maar.
'k Zal nog eens...
Nou kom op zeg; beetje pit erin. Voor vanavond; Z te A; vrij van pijn en ander leed. Zou dat er misschien in zitten..?

| 09:55 Ochtendgebed

Onze gedachten gaan vanochtend naar Dhr Z te A, die met zijn verkeerde rug uit bed is gestapt.

God onze vader, waakt over Uw lammeren, ook over de kreupelen en dwalenden onder hen. Ik weet, dit lam is wel erg dwalend; wellicht bijna duivels. Maar, lieve heer, ik heb hem lief en ik weet dat U mij lief heeft. Geloof mij als ik zeg, dat ik zeker weet dat ergens, diep in zijn bitter hart, een sprankje van Uw licht verborgen zit. Dus alstublieft, verhoort U toch mijn gebed en verlos Z te A van de pijnen die hem hinderen.

Bij voorbaat dank en vriendelijke groet.

| 08:32 Evaluatie

"Ik slaap de laatste weken beslist beter..."
- schreef ze na een nacht van amper vier uur.

| 00:55 Blasé

Goh, mooie scrollbar..

1 | 18:00 Postmortale suïcide

Zou ik vandaag sterven; ik zou zo weinig in mijn leven hebben gepresteerd dat ik me van schaamte zou opknopen.

2 | 14:15 Achteraf...

Rapportboekje 1988:

“Puck, het is jammer dat je je basisschoolperiode als éénling buiten de groep hebt gestaan. Dat kwam omdat je vaak dingen dacht te moeten doen om 'op te vallen'. Ik heb daartussen echter hele fijne eigenschappen in je ontdekt. Maak op 't Gymnasium daarom een nieuwe start zonder bijzondere fratsen. Veel geluk en succes!”

Het maakte me toen kwaad, omdat ik niet begreep wat Meester P. bedoelde. Ik vond hem alleen maar gemeen, onaardig; als ik het woord had gekend 'een lul'.
Het maakt me nu weer kwaad. Omdat ik drommels goed begrijp wat hij bedoelde, maar me voor de zoveelste keer afvraag waarom 6 meesters en juffen een kind van haar vijfde tot elfde jaar laten eenlingen, willen 'opvallen', fratsen. Zonder zelfs maar één keer aan de bel te trekken.

1 | 12:00 Biecht

Aan sommige links zitten een heleboel bekentenissen vast.
1. Ik bezoek elke dag daniella-punt-ennel
2. Ik lees elke dag daniella-punt-ennel
3. Ik klik op linkjes geleverd door daniella-punt-ennel
4. Ik klik zelfs op linkjes die in het bijschrift een sexy Bush suggereren

En last, but zeker not least:
5. Ik heb erg hard gelachen om sexy Bush. (Flash; zie hier voor screenshot)

(via daniella-punt-enel, dus)

1 | 02:27 Ouderlijke trots

Ge-image-googled op nijlpaard krijgt men dit:

2 | 14:30 Lang verwacht

Maar nu dan toch...

U begrijpt, ik heb de rest van de dag wel wat anders te doen dan posten.

| 03:06 Zoet

Indexpagina beetje veranderd. Beertje enzo; u moet zelf maar gaan kijken.
Ik kreeg klachten; te eng, naargeestig, weet ik veel.
'Oude' pagina bestaat nog, alhier.

Nu moe. Slapen. Dus.

Truste.

| 20:05 Tips

Voor als u nog niet wist wat u dit weekend op tafel moet zetten:

Final Meals

(via f:un[x]iun)

| 17:17 Okay...

You answered all questions in a gay way. You must be gay. If not, you are extremely okay with gay people.

(via juul)

3 | 16:06 Mooiso

You are Civilian Calvin! You don't get to travel much outside your neighborhood, but you still manage to get in plenty of trouble. When you're not acting up, you like to wax philosophical. Take the What Calvin are You? Quiz by contessina_2000@yahoo.com!

(via pa en bro)

| 10:10 To whom it may concern

Dit is mijn log.
Meer dan ooit is dit mijn log, waar ik kan zijn wie ik wil zijn, kan zeggen wat ik wil zeggen op een manier die mij het beste ligt.
Ik heb u als mijn publiek gekozen omdat ik bij u het gevoel heb dat u mij ook laat zijn. Niet komt met blikken vol onbegrip; overtrokken, geschokte of bezorgde reacties. U zet mij niet op een voetstuk en ziet me niet als een attractie; als een mysterie dat moet worden uitgepluist, waarover u met uw vrienden kunt speculeren.

Dit is mijn log.
Ik kan zijn wie ik wil, zeggen wat ik wil zeggen op een manier die mij het beste ligt.
Laat dat heel duidelijk zijn. Voor mijzelf in de eerste plaats.

| 00:50 Prik

Overigens ben ik me er terdege van bewust dat als ik de disturbing searchrequests met u deel, de kans alleen maar groter wordt dat ik er nog eens op wordt gevonden.
Maar goed; traumaverwerking heet dat. U moet me maar niet kwalijk nemen.
Ik kan het ook gaan hebben over de talloze egeltjes waarop ik word gevonden (wanneer en waarom heb ik het over egeltjes gehad?!), maar daarop gevonden worden verontrust me niet zo. Of het moest zijn omdat ik dan toch wel een bijzonder onterechte schattigheid suggereer.

| 00:41 En nu ik toch in verwondering ben..

Wie heeft mij gezocht op 'in je latex broek plassen', en wat ins hemelsnaam maakte die zoekopdracht nodig? Alhoewel, ik geloof dat ik dat eigenlijk niet zo nodig hoef te weten...

| 00:33 Lijst 0

katja schuurman billen
katja schuurman bloot
katja schuurman naakt
katja schuurman neuken
katja schuurman oeps

De eerste vier; nu ja, u liever dan ik, maar ik kan ze plaatsen. Maar die laatste, die roept vragen op...

2 | 00:03 Enerzijds vraagt anderzijds

Vertelt u mij eens, in alle eerlijkheid, met alle wijsheid die ik in u vermoed - vindt u mij een open boek? Helder, duidelijk, makkelijk leesbaar..?

| 22:15 IJs

"heb jij ook wel eens het gevoel over heel dun ijs te lopen?", vroeg ze.

Ja. Nu; vandaag; de laatste dagen.
Mijn 'loved ones' voelen zich niet goed, en ik wil iets doen, maar weet niet wat, vooral niet hoe. Elke vraag lijkt te veel, misplaatst, verkeerd gesteld, onbescheiden, opdringerig, bemoeizuchtig. Ik probeer omzichtig te naderen, aftastend; stapje voor stapje in de hoop het ijs niet te breken. Fluister mijn woorden.
Ik zou zo graag iets doen. Begrijpen, luisteren, steunen. Maar bij elk woord ben ik bang te ver te gaan, en eigenlijk al door de gedachte aan naderen de eerste barsten te veroorzaken.

| 20:10 Ho

Naavvvaaajoooo, rolt Christine van der Aar haar open klinkers en vloeiende v's.

Vreselijk. Veel erger nog dan mensen die gewoon àlles verkeerd doen in hun uitspraak, zijn mensen die het half om half doen. De nieuwslezers en voorlezers die goed hebben opgelet bij de spraakles, maar net niet goed genoeg.

Zoals het bandje van de tram, dat zo goed en zorgzaam de haltes voorzegt.
Vòlgende halte, Mooozzzartlaaaan, zingtzegt de dame.
"Moo-tsart!! Tsart, niet Zzzzart!!", roep ik haar al jaren toe. Maar ze luistert niet. Net zo min als Christine dat doet, als ik haar wanhopig vertel: "Naaavvvvaaa-ho! Niet jo, maar ho!"

En hoe intolerant het ook moge zijn - ze doet immers zo haar best - naar een half uur Navajo-indianen kan ik niet luisteren.

1 | 23:30 Meid

Hebbu het al gezien, dat snoezige meiske op mijn hoofdsite..?

| 13:23 "liedje tovenaar merlijn de grote tovenaar"

Merlijn de grote tovenaar.
Zag op een dag langs de boulevard.
Een kleine jongen zeer bedaard.
Met wipneus en weerspannig haar.
Merlijn zei "jongen kom eens hier.
Met wat doe ik je nou plezier.
Je moet het even overwegen.
Al wat je wil zal ik je geven."

En de knaap zei onbevreesd "meneer, meneer ,ach meneer ,
ach meneer een mooie vogel wil ik zijn met sterke vleugels alstublieft
meneer Merlijn. Een mooie vogel in de lucht met pluimen, poten en een vlucht
en alle kleuren van de regenboog aha. Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn
met sterke vleugels alstublieft meneer Merlijn.
Dan kan ik slapen op een wolk ,de lucht doorklieven als een dol.
En het zonlicht vangen met een boog.
Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn.

Merlijn zei "jongen luister even, als je dat wil zal ik het geven,
bedenk alvorens uit te kiezen, je zou een mooie kans verliezen,
wil je dan liever niet wat kracht, en heel de wereld in je macht,
of wil je rijk zijn en heel wijs, of koning in een groot paleis?"


Maar de knaap zei onbevreesd "meneer, meneer, ach meneer ,
ach meneer een mooie vogel wil ik zijn met sterke vleugels alstublieft
meneer Merlijn. Een mooie vogel in de lucht met pluimen, poten en een vlucht
en alle kleuren van de regenboog. Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn."

En sinds dien zit er boven in de lucht een nieuwe vogel in z’n dolle vlucht
En zeggen waar hij ergens vangt het zonlicht in z’n wolken vangt.
Of hij Merlijn nog heeft bedankt heeft al te lang.
Al wat ik weet ,is wat hij deed.
Hij maakt plezier, hij maakt plezier als een mooi dier.
Ergens ver van hier.

- Tim Visterin, De Vogel

(nav)

| 13:10 Complottheorie

C1000 werkt met subliminale boodschappen. Dat is althans de enige verklaring die ik kan geven voor het feit dat ik, kippensoephater, in het bezit blijk van zeven pakjes 1-kops Soep Kip en geen een van de gewenste tomaatvariant.

| 11:20 Utopia

Ooit, op een dag, zal ik de signalen van mijn lichaam herkennen..

| 22:07 Onderwijst elkander en u heeft geen meester nodig

Voortaan verwijs ik mijn zoekers gewoon naar mijn referstats.

waarom zoveel leed
ruiterkamp zomervakantie
schrikdraad

In drie Google-queries: vraag, antwoord en oplossing.

7 | 21:30 Pluiskonijn

Ik denk dat het genetisch bepaald is. Klein defectje, vijfde chromosoom, derde straat links, zoiets. Lieve mensen verder, niets mis mee, alles best; alleen zodra Hond ter sprake komt gaat er van alles mis.
Hondenliefhebbers, heb ik het over.

K. had haar hondje meegenomen naar therapie. Of in elk geval: eerder had ze het over het beest gehad als over een hond. Leuk gedrochtje; acht weken oud; formaat rat, maar dan zwart en pluizig. Vrolijk dier, maar beslist geen hond.
Woest enthousiast iedereen. Beest mee de kantine in, moet je natuurlijk alleen maar charmant en leuk vinden; geeft niets om je te laten volkwijlen onder het eten, hoezo niet hygienisch. Van alle kanten hysterische gilletjes: 'aaaaaah wat lieeeeeef!!!' Nu ja, we zitten in een gesticht, denk ik nog hoopvol; daar zal het wel aan liggen.

Even later buiten. We zitten met de hele groep voor het gebouwtje op de grond. Gedrochtje hopst tussen ons in. Lijkt mij geweldig leuk te vinden en ach ik ben de kwaadste niet en ze is ook wel lief en zacht, dus aaien enzo.
J: "jij zou ook een hond moeten hebben Puck, is ook goed voor je ritme, dan mòet je er wel uit." Ik kijk haar aan. Ze meent het. Ze meent het echt; zij heeft hier naar eigen idee dè oplossing gevonden, en vanzelfsprekend vind ik dat ook een zeer aantrekkelijke oplossing.
"Eeeh... ik denk niet dat mijn ouders dat een goed idee vinden.. Daarbij heb ik niets met honden."
Vijf geschokte blikken. Ik word met open mond aangestaard en E zegt, alsof ze een buitenaards wezen in mij ziet: "Daar kan ik me nou echt niets bij voorstellen.."
Het volgende kwartier wordt er af en toe een meewarige blik op me geworpen. Men is duidelijk met mijn lot begaan, bidt tot de lieve heer dat hij me van deze dwaling kan genezen.

Gedrochtje loopt de straat op, lijkt redelijk suicidaal of de onschuld zelve, wandelt in elk geval haar eigen ondergang tegemoet in de vorm van het gestichtsbusje.
Dat gaat me nou ook weer wat ver; ik heb niets met, maar toch zeker ook niets tegen honden. Dus ik roep: koooooonijn!! Ze kijkt me aan, rent op me af, is zich dus ook bewust van haar knaagdierlook; maar ik krijg van vijf groepsgenoten slaag en kwade blikken. Waanzin.
H. komt naar buiten, mijn hart springt op: eindelijk een mens met verstand, met reden, een nuchtere ziel. En grote, stoere, ongevoelige H, mijn enige hoop, loopt op hondje af, pakt hondje op, laat hondje op zijn vinger sabbelen, smelt, verliest alle tijd uit het oog.

Ja, ik weet het zeker. Hondenliefde, het is een allesvernietigende aandoening...

1 | 16:19 itt...

Bij aanschaf van PF's boekwerkje vraag ik enigszins slaperig aan de Bruna-dame:
"Het is toch deze week boekenweek?"
"Ja", zegt ze; "dus je krijgt er ook nog een goed boek bij.."

| 15:20 Inwisselbaar

Ik doe alleen maar boodschappen bij de Aldi omdat die toevallig om de hoek is

Ik zit beslist niet de hele dag achter de computer, maar als ik thuis ben staat hij altijd aan.
Sinds een week gaat hij elke dag tenminste een uur uit.
In dat uur weet ik zeker, dat, mocht zich een 'klant' melden en voor een dichte deur komen te staan, die bij zichzelf denkt: 'Ach, de Albert Heijn van drie straten verder heb ik toch altijd fijner gevonden'. Om nooit meer terug te komen.

4 | 09:40 Lezen enzo

Ik kan niet lezen.
Had ik dat weleens verteld? Ik kan niet lezen, of in elk geval: niet meer. En er is weinig dat ik zo mis als dat.

Ik kan me niet herinneren ooit niet te hebben gelezen.
Vier zal ik zijn geweest; achter bij mama op de fiets. Mijn armen om haar heen geslagen, hoofd tegen haar rug, liet ik de straten voorbij trekken. Alle reclames, alle uithangborden, alle teksten op ramen, gebouwen, vrachtwagens: ik dreunde ze hardop op.
Ik vermoed dat na een paar keer Laan van Meerdervoort de charme van een lezende kleuter er voor mijn ouders wel af was.
Mijn moeder is eens in wanhoop naar mijn onderwijzer gegaan. Ik was zes of zeven en mijn lezen werd gezien als onuitroeibaar, ongecontroleerd en immer voortwoekerend. Meneer, ze leest tot diep in de nacht, ze is zeven, ze moet slapen!
In arremoede is toen mijn leeslampje uit mijn kamer gesloopt, maar ik geloof niet dat het iets heeft geholpen.

Ik weet niet waar het fout is gegaan, of liever gezegd: waarom. Het zal niet zijn geweest omdat ik problemen kreeg. Ik heb nooit zo goed in mijn psychisch vel gestoken, en dat heeft me nooit van lezen weerhouden. Goed: toen ik een jaar of zestien en depri was, las ik alleen nog maar stapels bouquetreeksboeken. Je zou van minder depressief worden. Maar ja, ik las wel.
Pas toen ik op mijn twintigste besloot dat eten toch niet helemaal mijn ding was, is ook de mogelijkheid me geestelijk te voeden verdwenen. Misschien heb ik er een obsessieve manier van denken aan overgehouden; zijn mijn hersens rigide, onflexibel geworden. Feit is dat sindsdien het weinige concentratievermogen dat ik had is weggevaagd. Niets kan mijn aandacht lang vasthouden; en lezen helemaal niet.

Het is niet zo dat ik technisch niet in staat ben tot lezen. Ik kan prima letters herkennen, woorden vormen, woorden tot zinnen rijgen. Maar de betekenis dringt niet door. Ik kan een alinea steeds opnieuw lezen, zonder het flauwste vermoeden te hebben wat er nou eigenlijk staat. En behalve dat ik zelf rustig en uitgerust moet zijn, en mijn hoofd leeg, is er ook nog een ris aan eisen waaraan de tekstopmaak moet voldoen. Duidelijke letter; niet te groot, niet te klein. Links uitgelijnd, einde van de zin op een flinke afstand van de zijkant van blad of beeldscherm, omdat de zinnen anders uit mijn beeld lijken te wandelen. Donkere letter op lichte achtergrond. Evenwichtige bladspiegel. Voldoende witregel.

En eens in de zoveel tijd lukt het ineens weer. Zonder aanwijsbare reden; ineens vallen de woorden en zinnen zomaar in mijn hoofd zoals ze moeten. Flitsen mijn gedachten niet voortdurend heen en weer, maar blijven ze gewoon bij wat ik lees. Op dat moment grijp ik mijn kans; bang dat het zo weer voorbij is en ik dan niet heb gelezen wat ik wou. De eerste twee delen van Harry Potter heb ik in anderhalve dag uitgelezen. Toen kreeg ik zulke nachtmerries, van draken en slangen en ondergrondse tunnels en tovenaars en heksen en gedrochten, dat ik er voor mijn eigen veiligheid op heb gegokt dat mijn leesbui heus wel langer zou duren dan twee dagen. Dat ik best mijn boek even kon wegleggen; dat als ik het weer zou oppakken de bui er nog zou zijn en ik verder kon gaan. Over deel drie heb ik zodoende vier maanden gedaan. Deel vier zit altijd in mijn tas; eerste vijftig bladzijden gelezen wacht het op het moment dat ik doorkan. En nachtmerries of niet, dan zal ik ook; dan stoom ik in één keer door.

Dit alles naar aanleiding van het citaat hieronder.
Liefde is een zwaar beroep heb ik nu een maand of wat in huis, net als zeven andere boeken die ik bij de bibliotheek heb geleend, toen ik zeker wist dat ik kon lezen en nooit meer hoefde te stoppen. Optimist as ever blijf ik ze maar gewoon verlengen.
Wat me doet denken dat ik de bieb maar weer eens moest bellen. De uitleentermijn is de vijftiende verstreken..

1 | 09:35 Na een jaar of tien moet ik erkennen..

"Gesprekstherapie helpt alleen als je niets mankeert"

(Rogi Wieg, Liefde is een zwaar beroep)

1 | 18:52 MijnTip

Gezocht en gevonden op:
anale schoonmaak beurt

Zoek eens op klisma, dat geeft wellicht wat meer en vooral: zinniger resultaten...

| 15:55 Als de kat van huis is...

Als ik een muis was zou ik helemaal geen behoefte hebben om op tafel te dansen. Ik zou de deuren barricaderen, sloten veranderen. Tot rust komen, en eens een ommetje door het huis gaan maken. Maar op tafel dansen.. waarom zou je..?
Of ben ik nou zo weinig avontuurlijk ingesteld..?

| 15:40 Waarschuwing

C1000 verkoopt paaseitjes. Paaseitjes van Milka. Kleiner Ostergruß; 4 kleine Pastetn-Eier mit fein aufeinander abgestimmnten Schichten aus Nougat, Marzipan und Crème.
Elk woord dat verder aan deze eitjes wordt gewijd zijn er drie teveel. Ik zeg slechts een ding:
Mijdt ze. Mijdt ze als de pest, koop ze niet en weerhoudt ook uw medeklanten van deze aanschaf. Als u ze reeds heeft gekocht: chemokar. Het is beter. Heus.

| 15:22 Constructief

En, wat doe je zoal bij creatieve therapie?
Je begint met je stuk speksteen in de gewenste en perfecte vorm te schuren. Dit probeer je al weken; het is nog de vraag of de vorm komt voor de speksteen opgeschuurd is.
Schuren gaat met vlijt en inzet; en met dit fanatisme schiet je op een gegeven moment met de vijl uit, over alle vijf je knokkels. Met enige verbazing constateer je dat speksteen beter bloed absorbeert dan menig maandverband. Onuitwasbaar, onafschuurbaar; kunstwerkje verpest.
Het laatste kwartier van de therapie spendeer je met groepsgenoot K. aan het bevilstiften van elkaars handen. Blauw houdt beter dan rood.
Ja; het was al met al weer een leerzame middag.

| 00:20 Samenvattend

Dichtbij en zo ver weg.

10 | 12:00 Het zal toch alsjeblieft niet waar zijn..

Ik lijk op mijn moeder

| 10:40 Thuis uit huis

Rare gewaarwording. Telefoon gaat, je neemt op, hoorn flikkert uit je handen, en als je die, moeizaam en met kronkels in zowel snoer als eigen rug, naar je oor hebt gebracht hoor je: 'Hallo, met Mevrouw Puck'

Duurt even voor je beseft dat er meer toestellen in het huis zijn..

1 | 20:30 Winona

8 | 16:02 Correspondentie

Geachte heer X,

Mij is ter ore gekomen dat u van plan bent morgen de expositie van de roemruchte kunstenaar M. van Eeden te bezoeken.
Onlangs hebben wij de onmin die onze relatie verstoorde uitgepraat, maar het woord uitgepraat zou ik in deze graag letterlijk nemen. Voornoemde expositie zou ik graag bezoeken met mijn secretaresse, en aangezien ik op mijn vrije zondagmiddag niet met uw aanwezigheid geconfronteerd wens te worden, lijkt het me beter dat u gewoon thuisblijft.
Ik reken op uw begrip en medewerking.

Hoogachtend,
uw Z.

| 15:32 Mysterie (2)

Wat zou precies mijn motivatie zijn geweest, om een doosje nietjes in het medicijnkastje te leggen?

1 | 15:12 Mysterie

Verdwaalde witte sokken temidden van louter rode was komen lichtblauw uit de machine.

| 14:04 Smakelijk

Uit BioData (informatieboek bij het onderwijs en de examens biologie in de Tweede Fase havo/vwo):

Werking van maagsap: lost kalkzouten op uit ingeslikte botten

BioData heeft een vreemd idee over het voedingspatroon van de gemiddelde homo sapiens..

| 13:21 Miskend



Wat een snerttestje zeg.
Wat is dat voor onzin-vraag 'valt u in de smaak bij de vrouwen'? Weet ik dat; daar vraag ik niet naar. Lijkt me afhankelijk van de vrouw in kwestie; en haar geaardheid.
Daarbij, ik houd niet eens van bier.

(Uit Zijperspace, where else)

| 20:20 Nuttig

Wat verleent de hulpverlening toch weer een hoop hulp; wat zijn we weer elke keer aangenaam verrast door het begrip, het gezond verstand - werkelijk het is heel indrukwekkend en o zo vrolijkstemmend. Nee, echt; ik begrijp niet waarom ik mijn individueel gesprek vier maanden lang heb ontweken.

- Ik wil graag beschermd-wonen aanvragen, bij het RIBW
- Oh? Zo, dat is een hele omslag, sinds ik je de laatste keer sprak. Toen wou je nog helemaal niet uit huis.
- Nee, nu ook niet. Verre van dat zelfs. Maar over drie maanden zit ik ohne therapie, en de toestanden thuis lopen de laatste tijd al zo hoog op dat het me beter lijkt als ik tegen die tijd opvang heb.
- Ja maar kijk, zolang je niet wilt lijkt het me toch weinig zin hebben daarover na te denken.
- Ik heb niet zoveel te willen he? Ik bedoel, ik zal toch eens op eigen benen moeten staan. Over drie maanden zit ik hele dagen alleen thuis, bij het idee alleen al wordt het me een beetje zwart voor de ogen, dus dan kan ik maar beter regelen dat ik een alternatief heb.
- Hoezo je hebt geen keuze? Tuurlijk heb je een keuze, je zegt net zelf dat je ook gewoon thuis kan blijven toch? Waarom zou je niet thuis blijven, je wilt toch juist thuisblijven? Uit huis wil je ook niet, nou dan zou ik dat ook niet doen.
- Wat ik zei was: als ik thuis blijf zit ik hele dagen alleen en dan draai ik door. Dus dat is geen optie. Dus nee: ik heb geen keuze. Dus ik wil graag ribw.
- Ja maar dat wil je toch niet?

Godsjezuschristus!!
Wie is er nou dom? Leg ik het zo slecht uit??
Nee inderdaad, ik wil niet uit huis. Sterker nog, het zou me bijzonder goed uitkomen als we de tijd eens terugdraaien tot, pak hem beet, mijn tweede. Kleine incidentjes als nachtmerries met slaapwandelen, nachten lang wanend kind op en neer dravend door de gangen, filteren we voor het gemak weg; en wat overblijft houden we voor de rest van mijn leven vast. Heel goed idee, maar helaas onuitvoerbaar. Dus het lijkt me een wijzer plan als ik mijn gevoel eens straal negeer en afga op mijn verstand. Ken je dat, beste peut? 'Discrepantie tussen gevoel en verstand', schijnt toch één van de meestbekende knelpunten te zijn. Zeker nog nooit in praktijk tegengekomen? Nee, dat dacht ik al. Dus nu doen we het fijn zoals jij het wilt. We gaan eerst wachten tot mijn separatieangst uit zichzelf verdwijnt. En dan gaan we het proces van separeren letterlijk op gang brengen.
Ja; dat zal heel goed gaan werken...

| 10:55 Exit Paultje

Afhankelijk van mijn geestestoestand blijkt mijn politieke voorkeur verschillend. En dat verandert ook letterlijk per dag.
Vandaag bied ik, of liever gezegd, mijn stemadvies, u: Christenunie. Zie hier plaatje. Verkregen bij de stemwijzer. Is dat een Groot Bedrijf? Vast wel. Hier dan, linkje.

Het woord 'stemmingswisselingen' krijgt zo wel een hele nieuwe betekenis. Stem stabiel, stem Lithium.

| 08:55 Tsjakka....

Dit gaat niet goed. Dit is zelfs zeer verontrustend te noemen.

Zeven uur halfslaap, onrustige dromen, zo'n nacht waarna je bij ontwaken logischerwijs zegt: het mocht nu wel allemaal afgelopen zijn. En dan in plaats daarvan denken: och nee, laat ik eruit komen, ik ben benieuwd wat de dag mij brengt.

Ik ben benieuwd wat de dag mij brengt.
Mijn hemel. Ik word een positivo. Het zal toch alsjeblieft niet waar zijn..

1 | 20:46 Hm..

Meneer Fortuyn in gesprek met Witteman:

De Islamitische cultuur - ik heb het niet over de godsdienst, dat moet iedereen zelf weten - staat haaks op de normen en waarden van de westerse samenleving.

Zulke ongenuanceerde taal slaat de man dan toch ook weer niet uit...

| 20:44 Heet

Van die dingen die je wel weet, maar die bij ontdekken zo'n genot verschaffen dat je ze steeds weer verdringt:

- Dat luciferdoosjes van C1000 danwel niet opbranden, maar wel het koperen asbakje een weinig opwarmen. Zodat je bij een poging de rotzooi op te ruimen op elke vinger van je hand een mooi rond blaartje krijgt
- Dat je vader een driftaanval krijgt bij aanschouwen van de achtergebleven asvlokjes. En met dingen gaat gooien.
- Dat, wanneer je een dekseltje even terzijde legt, zo op een toch vrijstaand gaspitje, terwijl de vlam nog aan is.. moet ik dit uitleggen..?
- Dat ketels water nog weleens willen droogkoken. Dat, als je ze dan weer vult met water, er een buitengewone intrigerende explosie volgt, met stukjes ketelsteen die barsten en niet te vergeten een grote hoeveelheid stoom die recht je gezicht in komt; je een uiterlijk geeft waarnaast een tomaat er pipsjes uitziet en ervoor zorgt dat je een dag of wat je gezicht niet zal kunnen aanraken.

Ja; dat zijn van die inzichten, die maken je avond tot een feest.

| 19:05 Rauwkostrampen

Men neme honing. Halfvloeibare honing; van die goudgele honing, stroperig, verleidelijk, traag lopend. Zoet en zonnig, eet mij, eet mij. Die honing dus. Kruidvat gezinspot, ook wel; maar dat klinkt zo banaal. Wel een Groot Bedrijf, maar dat zag u al aan den link.

Waar was ik?
Juist. Honing. Dikke honing. Dik. Maar zodra je die combineert met winterwortel verandert ze in water. Winterwortel ja; en nou niet moeilijk gaan doen over de combinatie winterwortel met honing. Dat is een delicatesse, toevallig. En daarbij: te gezond is ook niet goed, het moet wel leuk blijven; en als die tanden toch afbreken door de wortel, kan je maar beter zorgen dat ze zo broos mogelijk zijjn, dat kraakt minder bij het kauwen.

Maar wat ik me nou afvraag: wat gebeurt er met die honing, dat die niet gewoon fijn zijn dikke zelf blijft? Wat is er voor vaag chemisch proces gaande, dat vanuit het niets ineens overal suikerwater zit; op je handen, op je broek, op je trui - want een bord had je immers niet nodig immers de honing was toch dik genoeg die zou niet vallen en hoezo eerdere ervaringen hadden kunnen uitwijzen..

En wat dan, vervolgens. is het dat je hoofd zo warm en moe maakt? Is het de caroteen die in een honingriviertje rechtstreeks naar je kop stroomt?
Of is het misschien dat je gewoon heel, heel moe bent, een beetje hyper van slaaptekort en alles en alles bent, waardoor je zo'n soort van peuterhoofd met rode oren krijgt, met bijhorend peutergedrag..?

Mysteries.. mysteries..

12 | 09:35 Bijsluiter

Goed, mensen: tijd om orde op zaken te stellen.
Er zijn hier welgeteld twee lezers, drie met mezelf mee; vier, als hier over een dag of wat iemand terecht komt die op 'slaapliedje zweeds vreeswijk' heeft gezocht.
Tamelijk elitaire situatie; die eenzame googler is, eerlijk gezegd, niet zo heel erg welkom, dus in feite schrijf ik voor u beiden (excuseer de u-vorm. Gewoonte en principe, zou vdW zeggen..). Afijn; voel u gevleid of vervloekt, dat moogt u zelf uitmaken. Statistiekenfetishist als ik ben zal ik uw keuze vermoedelijk - vrees ik - wel merken.

Eigenlijk schrijf ik zelfs maar voor anderhalve persoon. Meneer AZ mag om medische redenen bepaalde stukjes niet lezen; en is volgens mij ook niet erg gecharmeerd van de helft van de overgebleven helft. Ik moet Kwaliteit leveren; diepgaande inhoud, of dan toch tenminste hoogstaande vorm. Nu ja; dat vertik ik. Ik heb een zwak voor testjes, zeker als die mijn lang gekoesterde dromen en vermoedens bevestigen door te zeggen dat ik een blauw eendje ben. Dus testjes blijf ik fijn doen; daar leest u dan maar overheen.
Mijn kookrampen (kook-rampen; niet te verwarren met koo-krampen, die afkomstig zijn van de geheimzinnige, tot op heden onbekende en ongeneeslijke ziekte Koo) - mijn kookrampen, dus, moet ik ook ergens kunnen verwerken. Mijn leerproces in deze moet, voor mijzelf en nageslacht, zorgvuldig worden vastgelegd. Ook dat mag u overslaan. Evenals andere rampzaligheden als Fenjal in schaafwondjes, de pijn waarvan onbeschrijfelijk is en, hoewel onbeschrijfelijk, toch schriftelijk moet worden uitgeschreeuwd. Om nog niet te spreken van de eeuwig voortdurende strijd met mijn haar. Bij genoemde onderwerpen is dit log even voor mij - neem me vooral niet kwalijk - maar alle andere stukjes zijn uiteraard alleen voor u geschreven.

Hoe blij ik ook met u ben, ik weet niet of ik genoeg heb aan anderhalf tot vier lezers. Ego dient bewonderd en gestreeld etc, en ik kom wel van tweehonderd unieke lezertjes op een dag. (Note the slight but significant difference, tussen lezers en lezertjes..). Behoorlijk afkicken dus.
Ik kan nog meer mensen uitnodigen natuurlijk. Geheel de vrije hand. Ik weet alleen niet wie. Rob, misschien. Merel wil denk ik ook wel. Maar wie verder wil mij, die ik ook wil? En zijn de bezoekers onderling compatible?
Dit is een unieke, een bijna ideale situatie. Het komt zelden voor dat je je publiek zelf kunt samenstellen; dat het publiek bovendien weet wat het kan verwachten omdat de afzonderlijke partijen, en de (wan)prestaties van de schrijver al bekend zijn. Maar hoe verloopt in de praktijk de selectieprocedure? Laat je iedereen iemand uitnodigen, die op zijn of haar beurt weer een ander uitnodigt? Ergens gaat dat fout. Hoe groter de cirkel, hoe groter de kans dat het fout gaat.

U kunt hierover meedenken en.. tromgeroffel... meestemmen!
(Note to self: carriere bij Yorin, call-tv, overwegen)
Mijn reactiepaneel dot het al tijden weer. Zeker een dag of twee, alleen staat er geen officiele reactielink meer. Evenwel, als u rechts omhoog kijkt, ziet u daar een permalink. Als u daarop klikt.. juist. En als er reeds is gereageerd veranderd het paragraaftekentje in een cijfertje. Het wijst zichzelf verder, neem ik aan.

Het woord link genoemd: dit wordt een linkloos log. Volstrekt nonclickable, met uitzondering van de permalink, Google en links naar Grote Bedrijven met, naar ik hoop, onoverzichtelijke referstats. Laat uw muis dus thuis, klikken doet u maar elders. Op scorelog, bijvoorbeeld. Link scorelog te vinden in de loglijst; link loglijst naar ik veronderstel bekend. Bronvermelding gebeurd alleen met naam; bijbehorende url zelf uit te zoeken of op aanvraag.

Dat was het wel, geloof ik. Vragen mag en wordt zelfs aangemoedigd. Vrije-schoolmentaliteit.
Als u mij dan nu wilt excuseren, ik moest maar eens een mailtje gaan schrijven. En tot rust komen, want mijn tijdbom dreigt binnen nu en x minuten te ontploffen.
Zalige dag, geniet van de vogeltjes en de zon en het licht en de knoppen aan de bomen enzo.

| 08:33 Slaapliedje

Dat Zweeds, dat gaat behoorlijk vervelen als je een hele nacht meneer Vreeswijk door je hoofd hoort zoemen. Bericht aan AG: laat het u eigen maken van die taal maar zitten. Kan nou niet zeggen dat het erg slaapverwekkend was.

(ik had graag een linkje naar genoemde meneer vreeswijk geplaatst, maar ja, linkjes doe ik hier niet aan. Behalve naar Google. Dus mocht u geinteresseerd zijn in vreeswijk, zweeds, en de Nozem en de Non: zoek, zoek...)

| 08:05 Koud

Zou de douche kapot zijn, of zou het aan mij liggen dat ik de laatste tijd niet meer warm lijk te kunnen worden?

| 21:10 7.

Waarom ben ik ooit begonnen mijn log openbaar te maken?
Veel beter zo. Geen bezorgdheid. Geen gedoe. Geen onbegrip. Stilletjes ik in mijn eentje, op mijn eigen plein in de grote stad. Armen in de lucht, hoofd omhoog, regen in mijn mond, tollend, tollend, tollend. Gewoon mijn eigen stormen uitleven, zonder dat iemand zich met me bemoeit.
Maar dan, waarom dan überhaupt online? Waarom niet gewoon in mijn schrift?
Is het om de wijdsheid van internet; dat wat ook maakt dat het op dat plein nou eenmaal fijner schreeuwen is dan in een klein straatje?
Of is het de hoop dat er toevallig iemand langskomt, heel ineens? Die ene die niet de verkeerde vragen stelt, me niet verschrikt; maar me vastpakt en sust. Zegt dat alles goedkomt; ssstt.. stil maar..

| 20:58 6.

Zou iedereen dat trouwens hebben? Dat elke gedachte opnieuw wordt overdacht? Elk gevoel onder de loep genomen? Beweegredenen; overal immer het waarom, en het waarom van het waarom, het hoe van het hoe van analyseren.
Meta-denken. En nu zelfs denken over het metadenken. Denken of anderen ook denken over het denken.
Kringetjes om kringetjes om kringetjes om kringetjes; of zouden de kringetjes uiteindelijk niet verder naar buiten gaan; in plaats daarvan naast elkaar bestaan? Vervlechtingen van gedachtes.

| 20:55 5.

Zo snel zo geraakt. De storm leek bedaard; misschien niet overgedreven, toch enigszins stil te liggen.
En dan, ineens, zo totaal van slag. Alle chaos terug; wat te doen, hoe te handelen, wat te zeggen. En waarom welke actie, wat zijn motieven, wat gevolgen, wat wil ik enerzijds, wat wil ik toch ook anderzijds, wat, wat, wat?

En vervolgens: verwarring om de verwarring.
Ik was toch zo stoer? Zo gevoelloos, zo beheerst? Waarom dan zo van slag? Waarom sowieso van slag, stel je niet aan; bèn ik eigenlijk wel van slag, of wil ik van slag zijn, wil ik de indruk wekken van van slag te zijn? Maar voor wie dan? Niemand die merkt dat ik van slag ben. En wat dan nog, als iemand het merkt. Mama kan het merken, en die wil ik niet in mijn buurt. Als ik voor iemand van slag zou willen zijn, dan toch niet voor haar - nee, het is niet voor iemand. Ik ben gewoon van slag, maar dat kan toch niet.. om zoiets kleins..?

Maar dan: waarom de verwarring om de verwarring?
Wat raar, ik zeg toch steeds dat ik zo labiel ben. Zo zwakjes; al waarvan ik overtuigd ben is juist die zwakte. Het voortdurend uit evenwicht zijn. Ik roep juist steeds: ik kan het allemaal niet, ik durf het niet, ik val om, een briesje wind en mijn wereld stort in, ik draai door, ik word gek.
En als dat dan echt zo is, dan ben ik verbaasd. Ik zou juist gerust moeten zijn. Niets erg; alles naar verwachting. Maar nee: op het moment dat ik werkelijk word geraakt, dan ben ik boos, nog verwarder; is mijn eerste gedachte: ik was zo sterk, wat nu..?.

Het klopt niet. Ik klop niet.

| 19:55 4.

Eerst ongecontroleerd en oppervlakkig is nu beheerst en diep.
De schade is er niet minder om, integendeel: meer.
Waar de beheersing eerst diende om weer tot bezinning te komen is zij nu zelf de uitvoerder. Er is geen rem meer. En eenmaal door het oppervlak gebroken, een grens gepasseerd, moet diep steeds dieper.
Verstand op nul, gefocust op de vierkante centimeter. Scherp, verbeten, recht naar beneden en oneindig, nooit genoeg.

Stop. Ergens moet het stoppen. Laat iemand het stoppen, zelf lukt het niet meer.

| 16:25 3.

Laat me met rust, laat me met rust LAAT MIJ MET RUST!!
- schreeuwde de man; en de hele buurt trok uit om te zien wie daar zo'n herrie maakte.

| 14:50 2.

Godverdomme man! Flikker op! Flikker op uit mijn stats, uit mijn leven, uit mijn gedachten, uit mijn hart.
Wat wil je nou? Dat ik opnieuw mail, zeg dat het me spijt, dat ik teveel eisen heb gesteld, dat ik eigenlijk toch best met minder kan, dat ik heus wel zonder..., dat jij heus niet hoeft..?
Wil je dat ik mail en zeg: ik maak me zorgen, wat is er, wat kan ik doen?
Ik ga niet mailen. Ik ga niet loggen.

Het wordt tijd voor een hutje op de hei, voor een dagje aan zee en heel, héél hard gillen. Brullen, razen, mezelf en mijn gedachten overschreeuwen. Zo hard schreeuwen dat er niets meer over is, alles leeg. Zou dat kunnen? Dat je gilt en gilt en gilt, tot lucht alleen niet meer genoeg is om je stembanden te laten trillen, maar met de lucht je ziel naar buiten komt, buiten blijft en je met rust laat?

Rust, wil ik. Voorgoed rust. Niet dood; absoluut niet dood. Integendeel. Alleen maar voldoende rust om eindelijk eens te kunnen gaan leven.

| 13:00 1.

Ik word gek, denk ik.
Knettergestoord.
Mijn god zeg, dit is toch te gek? Ik moet toch wel gewoon tenminste een weekje logloos kunnen zijn?

Ik besta heus nog wel. Echt. Ook al zijn de mensen me vergeten, ik ben er nog. Ik heb geen anderen nodig om te zeggen wie ik ben. Dàt ik ben.

Chaos chaos chaos. Liefdesverdriet. Liefde heb je in soorten en maten; het verdriet blijkbaar ook.

En is het eigenlijk wel liefdesverdriet? Is het geen verdriet om mijn zin niet krijgen, afgewezen worden? Angst vergeten te worden, vervangbaar te zijn? Waarom breek ik iets af? In de hoop dat die ander niet laat breken? Om te dwingen, te manipuleren? Om scheepjes achter me te verbranden? Of omdat ik echt oprecht een einde wil maken aan?

Ik lijk wel gek. Ik ben gek. Ik zou mijn energie in andere dingen moeten stoppen dan malen, malen, malen. Als ik perse wil schrijven, laat ik dat dan in dat verdomde dagboek doen, in plaats van weer zo dubbel; zo net niet en toch wel.
Hypocriet.

Ik ga niet loggen. Ik mag niet loggen; het feit dat het me zo veel moeite kost om niet te loggen betekent iets. Het betekent in elk geval dat ik niet moet toegeven aan die drang voor de drang niet meer is.

Ik log niet. Dit is geen loggen.

14 | 20:30 Vaagheid verduidelijkt en duidelijkheid vervaagd

Mijn vorige postje was enigszins, nu ja: nogal, vaag; het was geschreven naar aanleiding van [..]. In the heat of the moment, ook wel.
Om misverstanden te voorkomen: mijn (tijdelijk) stoppen heeft niets te maken met reacties van u; of met publiek en lezers in het algemeen. Redenen zijn divers en veelal persoonlijk.
As to wanneer ik weer verder schrijf: geen idee. Misschien over een uur, misschien een dag, misschien een maand. U merkt het wel. Hoera voor de loglijst.

| 23:05 En dan

Misschien is het ook inderdaad beter om de kabel eruit te trekken. Of in elk geval, even te pauzeren. Internet te laten voor wat het is. Logland te laten voor wat het is. Alles wat anders is dan het lijkt, en anders lijkt dan het is.
Internet zuigt. Letterlijk. Ik zie u wel weer wanneer ik daar beter tegen bestand ben.

1 | 22:22 Internet zuigt

Eén dezer dagen, ik zweer het u; ik trek finaal de kabel uit mijn computer.

1 | 22:11 Storm

Woede, machteloosheid, verdriet, liefde - ze vormen een paradoxale en tegelijk zo goed mogelijke, kolkende combinatie.

(Als toetsen leefden, ze zouden me terugslaan, hard)

| 18:54 Baie pragtig

Kiekens vraagt zich af of er ook weblogs in het Afrikaans bestaan.
Dat soort vragen wil ik maar liever niet lezen; en zeker niet als het een zo schier onmogelijke zoektocht lijkt. Dan bijt ik me erin vast; het moet lukken, of tenminste iets van resultaat opleveren.
Zo zoek ik nu dus al een uur of anderhalf het afrikaanse internet af; op zoek naar weblogs die, inderdaad, niet te vinden zijn. Of gewoon in het engels, ondergebracht bij blogspot.
Maar zojuist trof ik toch een juweeltje. Geen log, geen site, alleen maar een woord:

tuisblaaie

En ik weet heel zeker dat dat veel mooiere, poetischer sites zijn dan de ordinaire homepages..

| 15:33 Jasses

Aangezien Morpheus niet zoveel meer doet en je toch ergens je illegale software vandaan moet halen, besloot ik om toch maar eens Kazaa te downloaden. Overstappen.
Ik blijk niet de enige die dat wil, en Kazaa heeft dat ook in de gaten. Als een soort Jehovagetuigen of ander bekeerdersvolkje lokken zij:
'Morpheus Users come on over to our place.. you'll feel quite at home'
Welke uitspraak me toch enigszins huiverig maakt om mijn fileshare-lot in hun handen te leggen.

5 | 13:05 Nederlaag

Welkom bij knaagdierenopvang 'Het Knagertje'

Te moeten erkennen dat je niet eens in staat bent om zoiets simpels als een hamster te verzorgen.

| 10:28 Wie kent hem niet

Goed, het is maart, maar tradities zijn er om doorbroken te worden. Wie ben ik om u te vertellen hoe u uw feestdagen moet indelen. En, toegegeven, u heeft rond deze tijd in elk geval minder kans dat alle gewenste presentjes al zijn uitverkocht.
Dus, voor degene die op zoek was naar de liedtekst van 'sinterklaas wie kent hem niet': bij deze.

Sinterklaas

Met Pasen denk ik aan Sinterklaas en stuur ik hem een kaart
Ik schrijf hem hoe het met me gaat en groet gelijk zijn paard
Ik maak een soort van grapje over de zak van Zwarte Piet
Maar Sint heeft het dan blijkbaar druk, want antwoord krijg ik niet

Wanneer ik op vakantie ga en toch in Spanje ben
Dan rij ik even bij ze langs omdat 'k ze heel goed ken
Helaas, helaas is Sint nooit thuis en zond toen Zwarte Piet
Die trouwens in zijn vrije tijd opvallend bleekjes ziet

Sinterklaas, wie kent hem niet )
Sinterklaas, Sinterklaas en natuurlijk Zwarte Piet ) 2x

Elk jaar op 5 december krijg ik al een kleur
Ik weet wat me te wachten staat: een schimmel voor de deur
Ik heb wat drank in huis gehaald, 'k ontvang ze met een lied
Maar 't ene jaar drinken ze wel, en 't jaar daarop weer niet

Sinterklaas wie kent hem niet )
Sinterklaas, Sinterklaas en natuurlijk Zwarte Piet ) 2x
Marsepein, pepernoten (4x)
Speculaas, pepernoten (4x)
Suikergoed, pepernoten (4x)
Taai-taai-taai-taai-taai-taai, pepernoten (4x)

De beste vrienden van ons allemaal
Voor altijd en eeuwig (6x)
Heel veel jaar

tekst & muziek: Het Goede Doel

Fijne Klaas gewenst!

| 22:55 Credits

| 22:50 Hihi ;-)

Ik ben een beetje dronken, geloof ik.. hoewel ik toch geen druppel heb gedronken..

(4 uur is een mensenleven)

| 14:30 Non-stop

Weleens opgevallen dat gesprekken een stuk poetischer klinken met muziek op de achtergrond?
Zelfs de grootste ruzies, de meest agressieve scheldpartijen, lijken iets heel moois te krijgen met Chopin als begeleiding..

| 10:20 Moderniteiten

Mijn vader die de griofoon belt. Verdomme! Grrrrr... Bah! Verdorie! Wat een omslachtigheid, wat een afschuwelijke dienst! Ik hèb die code al ingetoetst! Grrrrr...
En, na enige stilte: Help!!
Mokkend: het lukt niet. Ik kan dit niet. Hij doet het niet.
(nee dat haal je de koekoek. Mijn vader heeft in de loop van de afgelopen dagen de toegangscode gemold; niemand is in staat grondiger te mollen dan hij die niet weet wat ie doet)

MIjn moeder: Wil je alsjeblieft niet zo kinderachtig doen? Je bent geen baby. Pak die briefjes en probeer het nog een keer; je zult het toch echt moeten leren. En als de toegangscode het niet meer doet is daar ook een knopje voor.

Nee! Ik doe dit niet meer! Die ellende ook altijd!

Smak - deur knalt dicht.

Prachtg hoorspel, zo vanuit je kamer.

| 00:10 ..to self

Ik kan dit ook best alleen. Heus.

| 20:20 Relatief

Een angstig gevoel maakt zich van me meester als ik me realiseer waarom veel logs op mijn favolijstje staan, namelijk: om mijn agressie en irritatie een richting te kunnen geven.
Dat zet die 89 favorietenlijstjes waarop ik schijn te staan wel in perspectief..

| 15:25 Jeee!!


I'm the badass burgundy patent Doc Marten...I'm cool as hell, I'm deep, and maybe a little dark
Which Doc Marten are you?

I'm cool! I'm cool!! Ik ben nog nooit cool geweest!!

(via)

| 15:00 Altijd optimistisch blijven

- Goedemiddag. Ik wilde graag twee kaartjes reserveren voor de voorstelling van morgenavond.
- Natuurlijk. En op welke naam?
- [...]
- En mag ik uw telefoonnummer, voor als er brand uitbreekt of zoiets vreselijks?

| 13:39 If you're happy and you know it..

Denk je dat je een volkomen doorgewinterde tester bent; dat je precies weet welke vragen hoe te beantwoorden; hoe je, kortom, tot de meest vleiende testuitslag kan komen, krijg je dit weer:



Aw, cheer up little ducky. Why so glum?

Find your inner rubber ducky.

Nou. Lekker dan.
(via)

| 13:25 Meetellen

Arnoud schrjift:

Ik begin me ineens ongerust af te vragen: moet je in Breda geweest zijn om als log nog mee te tellen?

Dat vraag ik me niet ineens af. Dat vraag ik me al sinds vrijdag af..

| 09:49 Hm..

(niet vergeten)

| 08:25 Soothing voice

Er is een dunne grens tussen nodig hebben en afhankelijk zijn van. Een nuanceverschil, bijna; maar een uitermate belangrijk verschil. Het verschil tussen gezond en ongezond zijn. Vrijheid en gevangenschap. Zelfrespect en -verachting.

| 21:21 E-Commerce

Gevonden op:
kies je pleegkind

Lang verhaal kort: na enige onderhandelingen over en weer mezelf een nieuwe vader uitgezocht. En een pleegbroer, maar het is nog niet helemaal duidelijk of de nieuwbakken vader deze zoon accepteert. Wij wachten nog op goedkeuring.

Kijk, dat is weer eens wat anders dan I-Bazar...

| 13:00 Kunst

U is een zorgzaam volkje. Zorgzaam, liefdevol, aardig. En daar is niets mis mee, natuurlijk - een betere maatschappij begint bij jezelf enzo - maar het heeft ook z'n nadelen.
Als ik eens een dagje, of meer, logloos door het leven wil gaan, kijk ik eerst naar het laatste postje dat ik heb geplaatst. Is dat een postje met zwaarmoedige inhoud of toon, dan is het niet verstandig stil te blijven. Dan kan ik er namelijk donder op zeggen dat ik al na een halve dag mail krijg: of het wel helemaal goed gaat, wat er toch aan de hand is en de zorgen worden nu toch wel groot, mijn laatste postje immers.. en dan nu ineens stil...

Ik zou boven een dergelijk postje natuurlijk een nieuwe kunnen plaatsen: 'Ik ben blij! Het leven is een feest!'. Als ik vervolgens een dag of drie niets schrijf denkt u dat ik feestend mijn dagen doorbreng. Alleen: het leven is geen feest. Het leven is één groot drama, en de schaarse lichtpuntjes zijn slechts voorbodes voor hevig leed.

Zo begon deze dag toch best prettig. Lekker geslapen, uitgerust uit bed, lekker warme douche. En ja; dan kan je er donder opzeggen dat het fout gaat. Dat het warme water op is op het moment dat je van boven tot onder bent ingeshampood. Dat je dan met je ogen dicht de douche uitwankelt en dat het douchegordijn tegen je aan blijft plakken. Voor de lezer is dit misschien een heel geestig en misschien zelfs sexy beeld. Binnen enkele dagen mag u mij hierop googlen: 'nat ingezeept naakt in douchegordijn' - maar de praktijk is een stuk minder opwindend.

Maar goed; ondanks al dit leed en drama sla ik me overal vrolijk doorheen. Niets aan de hand, alles ok. Dus als ik nou eens een dagje stil ben, en mijn laatste stukje was er één vol ellende en droefenis: geen nood. Dan ben ik aan het nagenieten van de kick, die Kankeren als Kunstvorm heet.

| 19:15 Sociale verplichtingen

Ik weet niet waarom, in welke context; misschien kwam het door dit postje.
Maar ik bedacht me ineens dat ik, toen ik erg klein, nog niet lopend en slechts wandelwagend was, een lijfspreuk had:

Hoefe niet te huile, hoefe niet te lache, hoefe niet te dag-zeggen.

Jaja; het leven eist een zware tol, ook voor de peuters onder ons..

| 09:19 Mens sana..

Men vroeg naar mijn gezondheid.
Kijk, dat vind ik nou leuk; dat kan ik niet van iedereen zeggen. Maar omdat ik ervan overtuigd ben dat iedereen het niet vraagt omdat iedereen daar om bepaalde redenen niet toe in staat is, maar iedereen het desondanks graag wil weten, zal ik bij deze aan u allen meedelen dat ik nauwelijks meer hoest, niet verkouden ben, mijn stem weer geheel terug heb - tot in de kleinste èn grootste decibellen en toonhoogten - maar dat mijn spieren nog steeds in de prak liggen. Ik loop en fiets moeizaam, kan geen onverhoedse bewegingen maken en niet op mijn buik liggen. Maar ik kan wel weer mijn eigen vetertjes strikken, en dat is toch een groot goed.
En verder ben ik gewoon mijn eigen blije zelf. Eén brok levensvreugde.
Moge het u even goed gaan. Zo niet beter.

| 01:33 Like a puppet on a string..

...maar erg actief heeft u niet gedanst.
De eruditie die ik van u had gevraagd.. ach, dat wist u zelf toch ook wel... Het was fijn geweest natuurlijk, maar ik moet bescheiden zijn in mijn wensen.

Maar ik had toch tenminste een zekere toename in aantallen verwacht. Niets daarvan.
De score van de vorige reactiedag was 0.2766. En hoewel ik u een week tevoren heb voorbereid; u alle gelegenheid heb gegeven uw ei te leggen; aan de vorm van dat ei geen enkele voorwaarde heb gesteld, heeft u het ditmaal gepresteerd nog minder te reageren. Het gemiddeld aantal reacties was 0.2749. Het aantal unieke bezoekers daarentegen lag ditmaal hoger dan vorige keer, wat ik helemaal zorgwekkend vind. Puur ramptoerisme.

Ik weet het niet. Ik weet niet of ik hiermee wil doorgaan; weet niet of ik het volgende week weer aandurf. Ik heb u mijn vertrouwen geschonken en u heeft het beschaamd. Ik heb u gesmeekt me niet teleur te stellen, en toch...

Dit doet pijn. Heel erg.

Afijn; u hoort nog van me. Het laatste woord hierover is nog niet gesproken.

9 | 18:18 Plezier met pulp

Goed; Meneer van Jole, dus. Meneer van Jole heeft geschreven: Weblogs worden meestal geschreven door mensen die maar amper kunnen schrijven - en meteen is iedereen in rep en roer. Hoe durft hij; en wat is er toch in de man gevaren, vroeger was hij zoveel leuker!
Ik ben wat dat betreft onbevooroordeeld. Ik beweeg me nog niet zo lang op internet; voor ik me vorige maand op smallzine abonneerde kende ik de hele FvJ slechts van naam. Ik heb geen vergelijkingsmateriaal; geen held die van een voetstuk is gevallen. Ik lees alleen deze column, en ik stem ermee in.
Het gros van de weblogs vind ik rotzooi. Puin. Slecht geschreven; soms onleesbaar slecht. Waaraan ik verder geen consequenties verbind hoor; ik verplicht niemand om te stoppen met schrijven, of het schrijven te verbeteren. Zelfs niet om de oogjes te openen en wakker te worden uit de dagdroom die Ambities heet.

Er is een verschil tussen schrijfen, schrijven en Schrijven.
Ik dacht altijd: schrijven kan iedereen. Schrijven, dat is gewoon opschrijven wat je denkt, opschrijven wat je anders zou zeggen. Iedereen die een redelijk begrijpelijke zin kan uitspreken, kan schrijven.
Dat is niet zo, wist u dat? Ik heb een hele tijd geforumd; en op dat forum heb ik stukjes gelezen waarvan de haren je te berge rijzen. Zinnen zonder enige interpunctie; zonder hoofdletters, zonder adempauze; met louter eenlettergrepige woorden. Stukjes waarvoor ik op de lagere school een onvoldoende had gekregen.

Als je dat een jaar hebt gelezen zijn weblogs een verademing. Eindelijk normale taal.
Maar je raakt verwend. Na een tijdje ben je wel op adem gekomen, en kijk je wat kritischer. En literatuur is het niet bepaald, die logs. Bij lange niet.
Elrado zegt in zijn beroemde discussie: Stel dat Uw log als kolom in een krant gepubliceerd zou worden? Zou het dan in de huidige vorm laten publiceren?
Ik niet. Voor geen goud. De eerste maanden dat ik logde had ik een redelijk stabiel bezoekersaantal van rond de 175. Toen ben ik in een paar weken tijd her en der gelinkt, en mijn bezoekersaantallen stegen explosief. Ik ben me kapot geschrokken. En ik schrok van die schrik; het verbaasde me. Ik wou toch zo graag aandacht? Ik doe toch alles om maar aandacht te krijgen? Waarom ben ik dan nu niet blij?

Omdat ik hiermee geen aandacht wil, niet nu, nog niet. Omdat dit geen kwaliteit is. Ik wil graag aandacht, maar dan niet met iets wat een geintje is, een vingeroefening, zoals mijn vader het o zo tactvol noemde. Ik wil te zijner tijd graag aandacht om iets wat ik heb gemaakt; maar dan wil ik dat hebben verdiend. Dat vergt een hoop oefening, inzet, schrappen, hard werken. Dat vooral. Strengheid. Kunst is geen grapje; dat is bittere ernst. Mijn huidige schrijfsels als kunst beoordelen is een belediging voor werkelijke schrijvers; en het is ook geen eerlijke beoordeling voor mij. Het is hetzelfde als een tienjarig blokfluitertje afbranden omdat het geen fluitconcerten kan spelen.

Punt is alleen: daar gaat het ook niet om bij weblogs.
Ik krijg het spaans benauwd als ik mensen hoor zeggen dat ze ambities hebben met schrijven, dat ze ermee verder willen gaan. Hetzelfde heb ik bij mensen die Creatief Bezig Zijn; kaarten of poppen maken enzo. Heel leuk en aardig, heel knap en ik kan het niet. Maar ga een hobby alsjeblieft niet verwarren met 'het echte werk'; dat zijn werelden van verschil.
Niettemin is dat niet mijn zaak. Het is niet aan mij om dat te zeggen; dat moet iemand zelf ontdekken. Ik lees logs niet met de intentie kunst en literatuur tot me te nemen. Ik lees logs omdat ik de schrijver ervan leuk en boeiend of juist verschrikkelijk irritant vind. Ik lees die logs zoals ik mail lees.
Ik weet dat veel loggers wel degelijk vinden dat ze literatuur schrijven, of dat in elk geval in zich hebben. Dat waag ik te betwijfelen. Heel treurig voor die loggers als ik gelijk heb; maar het maakt het lezen er niet vervelender om.
En dat is denk ik het grote verschil tussen FvJ en mij: ik heb geen verwachtingen en word dus ook niet teleurgesteld.

2 | 13:45 Futiel

Kom je thuis, na twee uur die twee dagen konden zijn. Ruzie, discussies, woede, wanhoop, grond onder de voeten weggeslagen. En, oh ja; er lag nog een stukje wat ik zou schrijven. Over weblogs. Of die goed geschreven zijn of niet; of je mensen hun stukje internet moet gunnen enzo.
En dan denk ik ineens: jongens waar gáát dit over?! Steeds maar die discussies op verschillende logs; zo belangrijk, zo veel drukte, en waarom? Om niets.
En tegelijk, ik weet het ook wel, alle psychologische theorieen. Juist op een moment dat het dagelijks leven in de war ligt, in tijden van huiselijk leed of oorlog of armoe of onzekerheid, houden mensen zich vast aan kleine dingen, zoeken ze daarin hun veiligheid en bescherming. Komt die vluchthaven in het geding, dan breekt de hel los.
Dus het is ook wel logisch, al die stennis. Maar toch.. ik blijf denken; waar gaat het nou helemaal over...

1 | 09:35 Later

Ik schijn een mening te moeten hebben over de column van FvJ, in smallzine. Ik schijn die mening ook met u te moeten delen.
Ach, ik ben de kwaadste niet, dus waarom ook niet. Maar nu nog even niet.
Wat ik wil zeggen heeft zich de afgelopen nacht in losse woorden en zinsdelen in mijn hoofd gevormd; feitelijk was het alleen nog een kwestie van knippen en plakken. Maar ja; soms komt er wat tussen. Dromen van Luuk Koelman, bijvoorbeeld, leidt bijzonder af. De goede man woonde in een kamertje van drie bij drie; een soort 'zo leefden zij in de negentiende eeuw'-expositie in een museum van volkenkunde. Walter en ik moesten hem daar interviewen. Help me herinneren dat vanaf nu alle foto's van weblogmeetings voor mij verboden materiaal zijn.
Wat erg fijn van je eigen dromen kan afleiden zijn de nachtmerries van anderen; dat kan er dan helaas weer voor zorgen dat je niet eens meer weet wat smallzine is, laat staan dat je er een zinnig stukje over kunt schrijven.
Wat ik bedoel te zeggen, tussen al dit gebabbel door, is dat u dat stukske dus van me te goed heeft. Vanmiddag.
Voor nu in elk geval een prettige ochtend.

18 | 22:33 Juicht ende jubelt

Het is weer zover: reactiedag is aangebroken.
Ik heb een kleine aanpassing gedaan. Oorspronkelijk kreeg u tweemaal veertien uur de tijd om te reageren. Omdat ik dit toch een wat vage tijd vond - erg onduidelijk en onhandig in het gebruik - heb ik nu de wat meer voor de handliggende tijd van 2 x 13 ½ (twee maal dertieneneenhalf, dat is) uur ingesteld.

Ik heb de laatste dagen bewust zo leeg mogelijke stukjes geschreven. Zodoende heeft u alle vrijheid een eigen interpretatie te geven. U hoeft niet bang te zijn dat uw reacties misplaatst zullen zijn; alles is goed. Stoor u niet aan vorm of inhoud van de stukjes; leef u uit, schrijf uw eigen belevenissen op, begin discussies!
Maar: lever kwaliteit. Wilt u elkaar uitschelden en afbranden, of juist vleien en innig liefhebben: doe het met eruditie. Bereid uw zinnen voor; dicht en zing.

U kunt het. Ik heb alle vertrouwen.

3 | 22:00 Pleisterbrood

De beleving dat iets kan smaken als een geur is een welbekende. Zo hebben vooral citroensnoepjes nog wel eens de neiging naar Dubro te smaken, hoewel ik me niet kan voorstellen dat er veel mensen zijn die deze vergelijking op grond van empirisch onderzoek kunnen onderbouwen.

Nog nooit eerder heb ik het genoegen gehad een stukje nat Hansaplast te mogen verorberen. Tot vanavond. Credits voor deze verrassende smaaksensatie gaan naar de heer A. Heijn, en wel om zijn 'Vruchtenstolletje met appelvulling'. Dank u wel. Ik zal dit niet licht vergeten.

4 | 19:38 Trage leerling

Mocht u zich afvragen hoe het komt dat de hemel langzaam lijkt dicht te slibben met een vettige grijze rook; en waar toch die penetrante schroeilucht vandaan komt:
laat ik het erop houden dat ik, na anderhalf jaar, de gaspitjes nog steeds niet heb kunnen leren dat ze zichzelf laag moeten draaien als ik rustig zit te mailen.
Het is een schande, ik geef het toe. Er moet, in de komende regeerperiode, meer geld voor onderwijs worden uitgetrokken; dat moge duidelijk zijn.

6 | 18:08 Happy

Ik fiets door de wijk, straatje in, straatje uit, pleintje rond, nieuw straatje. De paniek druppelt binnen; een klein stroompje, wat me met een enorme snelheid dreigt te overspoelen.
Ergens in mijn achterhoofd herinner ik me: zingen; zingen helpt; zingen reguleert de ademhaling.
Pas na een minuut of vijf realiseer ik me wat ik meer dreun dan zing: If you're happy and you know it clap your hands..

3 | 16:00 Dwaling

Smallzine vertelt:

De Loglijst biedt ook de mogelijkheid om een lijstje met favoriete weblogs samen te stellen. Op die manier kun je via een speciale pagina zien of en wanneer de door jou geselecteerde weblogs zijn ge-update. Zo'n 230 mensen hebben een eigen lijstje aangemaakt. Het populairste weblog op de favorietenlijstje is Mijn Kop Thee(met 119 vermeldingen), gevolgd door Charis (93), Puck's Podium (89), Tonie's Kladblok (79) en Electric Luna (74).

Och arme. Negenentachtig favorietenlijstjes. Mensenkinderen, weet u dat nou wel zeker...?
Nu dan; heeft u ook nog speciale wensen en verlangens die u door mij graag waargemaakt ziet worden..?

1 | 15:50 Freesia's enzo

Kan iemand mij even helpen herinneren dat bloemschikken een onnodige, onzinnige en vooral ongezonde bezigheid is?!

Overigens is mijn hamster erg rustig, sinds ik hem vannacht voor het eerst in zijn leven groenvoer heb geleverd, in de vorm van een roosje bloemkool. Heel erg rustig. Tè rustig. Eigenlijk zò rustig dat ik denk: zo rustig was nou ook weer niet de bedoeling.
Toch maar eens kijken, zo..

4 | 02:55 Aso

Kan iemand mij vertellen waar de volumeknop van mijn hamster zit?!
De uit-knop is nou net wat te definitief. Maar mijn hemel zeg, wat een klereherrie kan zo'n beestje maken!
Nou heb ik hem op een minimaal dieet gezet. Zo eens in de twee weken wat knaagspul; op het moment dat hij nog net niet zo uitgehongerd is dat je bij het bijvullen van het voer je vingers verliest. Dan mag je toch verwachten dat hij op zijn minst wat passiever wordt; en in elk geval niet zo actief dat hij de godganse nacht door dat metalen flatgebouw van hem draaft. Maar nee hoor; volkomen manisch, hels kabaal, en net nu ik grootse plannen had inzake gehoorzaamheid en normale bedtijden.
Later als ik groot ben neem ik een Vlaamse reus. Zo'n massief beest dat alleen maar kan liggen.

3 | 23:55 Britney

Volgende week begint Big-Diet weer. Dan kan ik lekker meelijnen, meesteppen in mijn kamer en receptjes noteren. Of ik kan één aflevering naar die dikke koeien kijken en mij verbazen over het feit dat ik twee keer in hun lijf pas, me verheugen op het feit dat ik geen spoortje cellulitus op mijn lijf heb en met goed licht sprekend het lijf van Britney Spears heb. Nog één weekje geduld. *zucht*

Ik doe dit nooit; anderen zo citeren. Ik heb het er ook niet zo op om mensen op hun stukjes aan te spreken; 'wie ben ik om te zeggen...'
Ik weet ook niet eens wat ik precies wil zeggen. Niets, denk ik. Woorden schieten te kort en eigenlijk heb ik nu niet eens zin om er veel meer over te zeggen.

| 22:55 Belverbod

Sjezus wat is smsen slavenarbeid!

3 | 21:51 Uitgehuwelijkt

Moeders, je kunt ze ook geen moment uit het oog verliezen.
Dat gaat een dagje naar Brabant en komt terug met een schoonzoon. Helemaal hyper en vrolijk waait ze binnen: ik heb zo'n leuke jongen ontmoet!! En hij is van dezelfde geboortedatum als jij! En het is zo'n enige jongen, echt iets voor jou en we hebben de hele treinreis gepraat! En ik heb zijn website voor je meegenomen!

Mailadres, bedoelt ze daarmee.
Ik vermoed dat ik nu heel blij moet zijn. Het jong is tolkvertaler Russisch en, als gezegd, 'enig'; nu, dat wordt je toch niet elke dag in de schoot geworpen. Maar ik ben dan toch weer zo ondankbaar om te denken dat ik mijn aanstaande liever zelf uitzoek.

3 | 17:30 Laat de kind'ren tot mij komen..

Snel, snel; om alle door het vorige stukje geschokte zieltjes gerust te stellen, en voor al degenen die moe van me worden: een testje!
En zie, onder al die bitterheid klopt een warm en zorgzaam moederhart..



(via)

1 | 17:25 Vader-dochterdagje

'De wijste zijn' heeft ook zijn grenzen.
Als het aan mij ligt heeft mijn vader vanaf heden geen dochter meer; slechts een huisgenoot.

1 | 13:25 Off

Toegegeven, het is nooit prettig om met je tanden precies in die ene voze plek van een appel te bijten. Maar er zijn van die dagen dat dat echt helemaal niet uitkomt. Van die dagen dat alles misloopt. Van die dagen dat de zon schijnt, de wereld en het leven stralend zijn, en jij daarvan in tranen uitbarst.

Ik kan nu zeggen: dit is de ergste dag die ik in tijden heb gehad; ik kan net zo goed dood zijn, dus kom, laat ik eens kijken wat ik er nog uit kan halen. Of ik kan als een soort doorlopende positivistische tsjakka-mantra zeggen: ik voel me BLIJ het leven is MOOI de stad is LICHT en mijn hartje OOK. Of door elkaar heen: Deze dag is KUT maar ik ben BLIJ.

Nu ja. Ik weet niet of iemand van u goed is in schietgebedjes en aanverwante zaken, maar ik kan ze gebruiken. Zo ongeveer tot halftien vanavond, dan hoop ik dat de wereld klaar is met instorten.

2 | 02:18 Ouderwetse daadkracht

'Gewoon gehoorzamen' is een waarde die best weer eens ingevoerd mag worden.

1 | 20:05 Separatieangst

Wat zou het fijn zijn als terug naar start en naar de gevangenis hetzelfde punt waren...

| 18:44 Messy

Kent u dat? Van die momenten waarop je jezelf net iets duidelijker ziet dan welkom is?
Realiteitsbesef, het wordt danig overschat.

1 | 14:30 ZMLK

Allinson, heel, ongesneden: €1,50

Dat is, twee maanden na invoering van de euro, het enige produkt waarvan ik de prijs uit mijn hoofd ken.

| 14:15 Terzijde

(ik lach ook wel eens hoor; 't is niet enkel droefenis. Lieve vrienden, zeggen hoop aardige dingen enzo. Kalmerend, louterend, hiephoera; dat soort.)

| 12:30 Sooner or later

Soms heel vroeg; soms zo laat dat ik het niet meer had verwacht. Maar eens komt altijd weer die vraag: "Puck, wanneer...?". En elke keer komt het als een schok, een donderslag bij heldere hemel, die alles op zijn kop zet. Elke keer geeft het me een gevoel van 'dit was het dan; het was leuk zolang het duurde'.
Mischien moet ik überhaupt maar geen vriendschappen meer aangaan. Me afzijdig houden. Me niet laten kennen.
Wat doe ik verkeerd, dat ik het zo goed lijk te doen..?

1 | 10:55 Repetitio

Na een keer of tien, twintig ga ik me afvragen: word ik gekwetst of laat ik me kwetsen?

| 10:25 Je maakt wat mee, zo 's ochtends vroeg..

Wat is dat toch, dat dingen mislopen op een moment dat het het slechts uitkomt? Dat je dingen wilt op een moment dat ze echt niet kunnen?

Als ik nachten achtereen slecht slaap ga ik ervanuit dat ik iets heb in te halen. Dat, als ik het naar bed gaan maar lang genoeg weet te rekken, zeg; tot een uur of drie, ik wel tot twaalf uur kan slapen. Dat lukt altijd.
Dat lukt helaas niet precies op de dag dat de loodgieter een nieuwe wc-pot komt installeren. Een loodgieter die je in de armen loopt als je om kwart voor tien je kamer uit wankelt, in nachtkleding en -stemming.

Zo heb ik ook nooit de behoefte naakt door huis te wandelen. Ook vanochtend niet. Maar als je in de badmaker staat, in de ruimte naast je nog steeds die loodgieter, dan overkomt je eenzelfde gevoel als een hoogvrezende; die bovenop een toren staat en naar de reling wordt gezogen.

En wat me heus nooit en nooit overkomt, is dat ik er in de badkamer achterkom dat mijn kussenslopen dezelfde kleur hebben als mijn overhemd. Maar dat een kussensloop geen armsgaten en halsopening heeft. En in de ruimte ernaast, nog steeds..