1 | 19:12
Koppig
Acht keer waren ze nou al gebeld, zei de monteur; acht keer door verschillende mensen over dezelfde lift. En nu moesten we maar eens ophouden. Hij was 's ochtends langsgeweest en 's middags nog eens, en er was niets met die lift aan de hand.
De monteur is zojuist weer geweest mevrouw, zei de storingsdienst tegen mijn moeder. Probeert u maar, hij moet het doen.
Mijn moeder legde de hoorn op tafel, liep naar de voordeur, drukte de liftknop in en liep enthousiast weer terug. Niets!!
Een paar uur later ging de telefoon weer.
De monteur staat al tien minuten aan uw deur te bellen mevrouw!
Maar ik hoor niets! Staat hij niet in de verkeerde straat?
Natuurlijk niet.
Laat hij het dan toch even proberen. Er zijn hier vier identieke parallelle straten; laat hij dan tenminste even bij de vergelijkbare portieken proberen.
Vooruit dan maar.
Tien minuten later stond het busje voor de deur. Nog vijf minuten later was de lift gemaakt. Een klus waarop een heel flat een hele dag had gewacht.
De monteur was zo vriendelijk om even persoonlijk aan te bellen.
"Hij is gemaakt hoor. Hòiii..."
En weg was hij.
Vorig Archief - Volgend Archief
woensdag 31 december
6 | 13:07
Gezapig
Geheel in de stijl van het tradionele lijstjesmaken heeft mijn lichaam vandaag besloten 2003 met al zijn klachten nog eens door te nemen en dunnetjes over te doen.
Hetgeen mij heeft doen besluiten mijn afspraken af te zeggen (sorry M.. je houdt het tegoed..) en de rest van de dag oude Elle's en Volkskrant-magazines te gaan lezen en mijn moeder te pesten. Dit laatste weet ze nog niet, maar zal ze spoedig merken.
Daarnaast moet ik nog een mailtje of drieduizend beantwoorden, waarvoor ik mezelf ook morgen heb gegund. Hetzelfde geldt voor het uitzoeken van verzekeringspapieren en rekeningoverzichten.
Leuk leuk leuk.
Vannacht is de grote uitdaging (u mag inzetten: voor of tegen): de afgelopen maanden is het me gelukt door onweer, telefoon, sms-jes, mailping (hier: dittum) en luidruchtig wekkende vaders heen te slapen; om twaalf uur zal blijken of mijn medicijnen mij voldoende knock-out slaan om door het vuurwerk heen te slapen. Zeer benieuwd.
Nu.
Vertelt u eens, hoe avontuurlijk gaan uw oud-en-nieuw worden?
Geheel in de stijl van het tradionele lijstjesmaken heeft mijn lichaam vandaag besloten 2003 met al zijn klachten nog eens door te nemen en dunnetjes over te doen.
Hetgeen mij heeft doen besluiten mijn afspraken af te zeggen (sorry M.. je houdt het tegoed..) en de rest van de dag oude Elle's en Volkskrant-magazines te gaan lezen en mijn moeder te pesten. Dit laatste weet ze nog niet, maar zal ze spoedig merken.
Daarnaast moet ik nog een mailtje of drieduizend beantwoorden, waarvoor ik mezelf ook morgen heb gegund. Hetzelfde geldt voor het uitzoeken van verzekeringspapieren en rekeningoverzichten.
Leuk leuk leuk.
Vannacht is de grote uitdaging (u mag inzetten: voor of tegen): de afgelopen maanden is het me gelukt door onweer, telefoon, sms-jes, mailping (hier: dittum) en luidruchtig wekkende vaders heen te slapen; om twaalf uur zal blijken of mijn medicijnen mij voldoende knock-out slaan om door het vuurwerk heen te slapen. Zeer benieuwd.
Nu.
Vertelt u eens, hoe avontuurlijk gaan uw oud-en-nieuw worden?
3 | 06:03
Misplaatst
Mijn dromen snappen het niet helemaal.
Het is mijn rechterpols die ik laatst met een rotklap tegen de punt van het fornuis stootte, daarmee een fiks gat en een kneuzing veroorzakend. Dus dat ik dan ineens mijn rechterknie zou hebben gebroken (gebroken nog wel!) is wat vreemd en een wel erg vrije interpretatie van de werkelijkheid.
Dat ik in een ziekenhuislift ter grootte van een klein gymzaaltje stond was een aparte ervaring, dat ik goede vriendin en arts-in-opleiding N. als behandelend arts kreeg was erg leuk, maar al die röntgenfoto's waren natuurlijk rijkelijk overdreven. Om nog maar te zwijgen over die oerkreet van mij, bij het aanraken van de knie in kwestie.
Mijn dromen snappen het niet helemaal.
Het is mijn rechterpols die ik laatst met een rotklap tegen de punt van het fornuis stootte, daarmee een fiks gat en een kneuzing veroorzakend. Dus dat ik dan ineens mijn rechterknie zou hebben gebroken (gebroken nog wel!) is wat vreemd en een wel erg vrije interpretatie van de werkelijkheid.
Dat ik in een ziekenhuislift ter grootte van een klein gymzaaltje stond was een aparte ervaring, dat ik goede vriendin en arts-in-opleiding N. als behandelend arts kreeg was erg leuk, maar al die röntgenfoto's waren natuurlijk rijkelijk overdreven. Om nog maar te zwijgen over die oerkreet van mij, bij het aanraken van de knie in kwestie.
dinsdag 30 december
3 | 18:42
Zoek de verschillen
Volgens de mode is het zomerseizoen al aangebroken, dus dat vraagt om topjes passen. Mouwloze topjes, welteverstaan.
En dat passen levert interessante tafereeltjes op.
Topje 1:
MaPuck: Kou-houd!!
Puck: Ja maar stáát het ook?
MaPuck: Dat kan ik niet zien. Het is Koud!!
PaPuck: Hm. Fleurig!
Topje 2:
MaP: Puck het is *winter*!
PaP: Nou, je strooit maar zand in je kamer.
MaP: Waarom zand..?
PaP: Dan heb je een strandje.
Volgens de mode is het zomerseizoen al aangebroken, dus dat vraagt om topjes passen. Mouwloze topjes, welteverstaan.
En dat passen levert interessante tafereeltjes op.
Topje 1:
MaPuck: Kou-houd!!
Puck: Ja maar stáát het ook?
MaPuck: Dat kan ik niet zien. Het is Koud!!
PaPuck: Hm. Fleurig!
Topje 2:
MaP: Puck het is *winter*!
PaP: Nou, je strooit maar zand in je kamer.
MaP: Waarom zand..?
PaP: Dan heb je een strandje.
3 | 17:07
KruimelPoederdiefstal
Nou ja zeg. Koop ik in mijn eigen winkeltje in mijn eigen bejaardentehuis een pakje capuccinotroep, zie ik nu dat het een open verpakking betreft, waaruit een zakjemist ontbreekt.
Belachelijk.
Wat zijn dat voor werknemers daar, dat dat zomaar kan gebeuren..?
Nou ja zeg. Koop ik in mijn eigen winkeltje in mijn eigen bejaardentehuis een pakje capuccinotroep, zie ik nu dat het een open verpakking betreft, waaruit een zakje
Belachelijk.
Wat zijn dat voor werknemers daar, dat dat zomaar kan gebeuren..?
1 | 12:59
“Sinds 1947 reeds”
Aldus mailde vriendin-lief mij, met de woorden:
Voor zover ik weet waren er in 1968 wel magnetrons alleen nog niet in welhaast ieder huishouden, zij bestaan sinds 1947 reeds.
Zie bijgesloten radarange, niet echt als magnetron herkenbaar maar toch...
(Google is geil!)
Dat u het weet.
Aldus mailde vriendin-lief mij, met de woorden:
Voor zover ik weet waren er in 1968 wel magnetrons alleen nog niet in welhaast ieder huishouden, zij bestaan sinds 1947 reeds.
Zie bijgesloten radarange, niet echt als magnetron herkenbaar maar toch...
(Google is geil!)
Dat u het weet.
3 | 08:20
Dichterlijke vrijheid
Sedert Maria Goos geloof ik niets meer.
Als Adriaan Jaeggi dan ook in een column schrijft over zijn vijfde levensjaar dat 'zijn moeder in de keuken op het belletje van de magnetron stond te wachten' word ik achterdochtig.
De man stamt uit 1963. In 1968 waren er toch nog helemaal geen magnetrons..?
Sedert Maria Goos geloof ik niets meer.
Als Adriaan Jaeggi dan ook in een column schrijft over zijn vijfde levensjaar dat 'zijn moeder in de keuken op het belletje van de magnetron stond te wachten' word ik achterdochtig.
De man stamt uit 1963. In 1968 waren er toch nog helemaal geen magnetrons..?
3 | 05:46
THT 06-01-04
Da's allemaal heel leuk en aardig, met dat 'zonder conserveringsmiddelen', maar hoe moet ik binnen een week tien sneden fries roggebrood wegkrijgen (gesteld dat ik dat spul alleen bij mijn ontbijt eet)..?
Da's allemaal heel leuk en aardig, met dat 'zonder conserveringsmiddelen', maar hoe moet ik binnen een week tien sneden fries roggebrood wegkrijgen (gesteld dat ik dat spul alleen bij mijn ontbijt eet)..?
maandag 29 december
5 | 20:10
Jong geleerd..
In gesprek met mijn vader over slapeloosheid:
Het is voor mij essentieel dat ik voldoende beweging heb op een dag. Anders doe ik geen oog dicht. Ik denk dat ik maar ga marathonschaatsen.
- Juist. Hoe lang heb jij eigenlijk niet geschaatst..?
Oh jee. Een jaar of zestig, denk ik.
- En dan denk je dat marathonschaatsen dè sport voor je is..?
Ja.
Standvastig baasje.
In gesprek met mijn vader over slapeloosheid:
Het is voor mij essentieel dat ik voldoende beweging heb op een dag. Anders doe ik geen oog dicht. Ik denk dat ik maar ga marathonschaatsen.
- Juist. Hoe lang heb jij eigenlijk niet geschaatst..?
Oh jee. Een jaar of zestig, denk ik.
- En dan denk je dat marathonschaatsen dè sport voor je is..?
Ja.
Standvastig baasje.
7 | 11:01
Easter Egg
U moet weten, ik ben nogal neurotisch.
(Nééé...???)
Nee, heus.
En nou ontdekte ik eergisteren bij toeval dat Pivot om een mij verder onduidelijke reden twee nummers geskipt heeft. Zomaar twee gaten in de mooie - doch vermeende - regelmaat van oplopende getallen.
Daar moest iets aan gedaan.
Dus begon ik gisterochtend in al mijn ijverigheid aan het bijwerken van die getallen. Wat in praktijk inhoudt dat men enigszins moet inbreken in Pivot, wat indexeringsbestanden handmatig moet aanpassen en vervolgens, in dit geval, een bestandje of 400 moet aanpassen.
Je bent gek, zei mijn vriendin.
Ja maar...!, zei ik
Het is makkelijker om gewoon twee postjes in te voegen.
Ja maar...!, zei ik weer. En bedacht me toen het genie van vriendin-lief.
Gewoon, twee postjes vervalsen.
Kleine moeite, groot plezier.
Dus. Vanaf heden is mijn regelmaat terug. En is mijn archief twee postjes rijker.
Wie ze beide vindt mag een wens doen. Dan zal ik eens zien of ik die kan laten uitkomen.
Ik had u een ontmoeting met mij willen beloven. Maar de ervaring leert helaas dat de grootste creeps het beste zoeken. En dat risico wil ik voorkomen.
U moet weten, ik ben nogal neurotisch.
(Nééé...???)
Nee, heus.
En nou ontdekte ik eergisteren bij toeval dat Pivot om een mij verder onduidelijke reden twee nummers geskipt heeft. Zomaar twee gaten in de mooie - doch vermeende - regelmaat van oplopende getallen.
Daar moest iets aan gedaan.
Dus begon ik gisterochtend in al mijn ijverigheid aan het bijwerken van die getallen. Wat in praktijk inhoudt dat men enigszins moet inbreken in Pivot, wat indexeringsbestanden handmatig moet aanpassen en vervolgens, in dit geval, een bestandje of 400 moet aanpassen.
Je bent gek, zei mijn vriendin.
Ja maar...!, zei ik
Het is makkelijker om gewoon twee postjes in te voegen.
Ja maar...!, zei ik weer. En bedacht me toen het genie van vriendin-lief.
Gewoon, twee postjes vervalsen.
Kleine moeite, groot plezier.
Dus. Vanaf heden is mijn regelmaat terug. En is mijn archief twee postjes rijker.
Wie ze beide vindt mag een wens doen. Dan zal ik eens zien of ik die kan laten uitkomen.
Ik had u een ontmoeting met mij willen beloven. Maar de ervaring leert helaas dat de grootste creeps het beste zoeken. En dat risico wil ik voorkomen.
7 | 06:26
Wat mijn ouders nu nog niet weten...
Ik had een potje huishoudstroop, immers?
Zo'n oranje kartonnen beker.
En als dat spul bijna op is, dan komt er zo'n laagje taaie stroop, heel op de bodem.
In het bad van Marie, zou mijn vader zeggen, dus dat doen we. Pannetje water, beker erin, opwarmen, en zie: daar wordt de stroop dun en schenkbaar.
Oh.
En daar wordt de beker steeds witter.
En het pannetje steeds oranjener.
Oranje dat er niet met vatenkwast en dreft af te krijgen is.
Spaarzaam zijn kan heel kostbaar zijn.
Ik had een potje huishoudstroop, immers?
Zo'n oranje kartonnen beker.
En als dat spul bijna op is, dan komt er zo'n laagje taaie stroop, heel op de bodem.
In het bad van Marie, zou mijn vader zeggen, dus dat doen we. Pannetje water, beker erin, opwarmen, en zie: daar wordt de stroop dun en schenkbaar.
Oh.
En daar wordt de beker steeds witter.
En het pannetje steeds oranjener.
Oranje dat er niet met vatenkwast en dreft af te krijgen is.
Spaarzaam zijn kan heel kostbaar zijn.
§ | 05:40
Verrassing (2)
Ergens vannacht wist ik het voor elkaar te krijgen om in slaap te vallen.
En nu ben ik helemaal niet meer wakker :-(
Ergens vannacht wist ik het voor elkaar te krijgen om in slaap te vallen.
En nu ben ik helemaal niet meer wakker :-(
zondag 28 december
6 | 23:48
Verrassing
Jeetje. Ik ben nog wakker. En ik slaap altijd al om kwart over negen!
(en mijn vriendin blijkt het helemaal niet gezellig te vinden als ik haar wakker bel..)
Jeetje. Ik ben nog wakker. En ik slaap altijd al om kwart over negen!
(en mijn vriendin blijkt het helemaal niet gezellig te vinden als ik haar wakker bel..)
4 | 17:34
Homo Beatus
Dewi, bij Carlo&Irene: ‘Ja, ik heb echt een geweldig jaar gehad!’
Sjezus.
Dus die mensen bestaan ook.
Dewi, bij Carlo&Irene: ‘Ja, ik heb echt een geweldig jaar gehad!’
Sjezus.
Dus die mensen bestaan ook.
1 | 15:53
Minimaal Maximaal
Mooi hoor, dat nieuwe Pivot.
Lullig dat mijn archief het niet meer doet, maar dat mag niet deren.
En wat fijn dat ook mijn archief zo goed draait!
(Veel dank aan de beste host ter wereld)
Mooi hoor, dat nieuwe Pivot.
En wat fijn dat ook mijn archief zo goed draait!
(Veel dank aan de beste host ter wereld)
zaterdag 27 december
§ | 20:51
Mevrouw mijn Vader
Ineens staat mijn vader bosgroen in de keuken.
Ik staar hem perplex aan.
Hij reageert verontwaardigd: ‘Wàt?! Ik heb gewoon een truitje aan...’
Ineens staat mijn vader bosgroen in de keuken.
Ik staar hem perplex aan.
Hij reageert verontwaardigd: ‘Wàt?! Ik heb gewoon een truitje aan...’
3 | 19:46
Vrouwelijk
Moeders: ‘Wat dat betreft had Poirot geen gelijk. Hij zei dat de benen van een vrouw van 26 nooit verwisseld konden worden met die van een meisje van 12. Maar als ik die van jou zie....’
Fijndan.
Moeders: ‘Wat dat betreft had Poirot geen gelijk. Hij zei dat de benen van een vrouw van 26 nooit verwisseld konden worden met die van een meisje van 12. Maar als ik die van jou zie....’
Fijndan.
4 | 14:22
Pleister op de wonde
Kijk, dat is nou bepaald opbeurend nieuws: dat je bij de apotheek komt om een kniesteundinges aan te laten meten, en dan met al je 1m76 een maatje small moet hebben. En dan niet eens een grensgevalletje, zo van 'buig je knie wat anders en het kon evengoed een M zijn', maar echt onweerlegbaar S.
(Jammer is natuurlijk wel dat ik überhaupt zo'n ding nodig heb, omdat ik al een week lang voortdurend door mijn knie zak)
Overigens was het ook een prettige ontdekking dat sporten niet per definitie bloeddrukverlagend werkt, maar in het algemeen bloeddrukregulerend. Zodat ik nu eindelijk van mijn idiote 105 over 55 af ben (en daarmee ook een stuk minder duizelig).
Kijk, dat is nou bepaald opbeurend nieuws: dat je bij de apotheek komt om een kniesteundinges aan te laten meten, en dan met al je 1m76 een maatje small moet hebben. En dan niet eens een grensgevalletje, zo van 'buig je knie wat anders en het kon evengoed een M zijn', maar echt onweerlegbaar S.
(Jammer is natuurlijk wel dat ik überhaupt zo'n ding nodig heb, omdat ik al een week lang voortdurend door mijn knie zak)
Overigens was het ook een prettige ontdekking dat sporten niet per definitie bloeddrukverlagend werkt, maar in het algemeen bloeddrukregulerend. Zodat ik nu eindelijk van mijn idiote 105 over 55 af ben (en daarmee ook een stuk minder duizelig).
2 | 05:52
Vleermuis
Aan een fotolijstje aan mijn muur heb ik een kerstbal gehangen.
Een witte stoffen kerstbal; gemaakt van een soort lurex draad, waardoor hij glinstert en sprankelt en danst als de winterzon erop valt. Ballet-bal, ballètje.
Het is het enige kerstachtige dat ik mijn kamer heb toegelaten, maar ik verheugde me op het effect. Op dat kleine genieten als ik hem zou zien, daar zo stil en bescheiden maar o zo mooi.
Het sneeuwachtige en verstilde en tegelijk zo levendige dingetje deed me denken aan Wolkewietje, die zo alleen in de donkere nacht van zijn manestraaltje naar beneden gleed. Fijn.
Het effect blijkt nogal tegen te vallen.
De helft van de dag zit ik achter mijn pc, mijn rug naar de bal toe. Als ik hem al kàn zien zit of lig ik op bed, maar dan slaap ik, of is mijn blik gericht op de tv.
Het enige moment waarop ik hem werkelijk zie is 's ochtends vroeg.
Als ik nog slaperig heen en weer loop tussen mijn kamer en de badkamer, de wc en de keuken, lijken mijn ogen te zijn ingesteld op het oude vertrouwde 'platte vlak' van mijn muur. Waardoor ik me elke keer te pletter schrik om de plotselinge aanwezigheid van die vreemde bobbel daar.
Aan een fotolijstje aan mijn muur heb ik een kerstbal gehangen.
Een witte stoffen kerstbal; gemaakt van een soort lurex draad, waardoor hij glinstert en sprankelt en danst als de winterzon erop valt. Ballet-bal, ballètje.
Het is het enige kerstachtige dat ik mijn kamer heb toegelaten, maar ik verheugde me op het effect. Op dat kleine genieten als ik hem zou zien, daar zo stil en bescheiden maar o zo mooi.
Het sneeuwachtige en verstilde en tegelijk zo levendige dingetje deed me denken aan Wolkewietje, die zo alleen in de donkere nacht van zijn manestraaltje naar beneden gleed. Fijn.
Het effect blijkt nogal tegen te vallen.
De helft van de dag zit ik achter mijn pc, mijn rug naar de bal toe. Als ik hem al kàn zien zit of lig ik op bed, maar dan slaap ik, of is mijn blik gericht op de tv.
Het enige moment waarop ik hem werkelijk zie is 's ochtends vroeg.
Als ik nog slaperig heen en weer loop tussen mijn kamer en de badkamer, de wc en de keuken, lijken mijn ogen te zijn ingesteld op het oude vertrouwde 'platte vlak' van mijn muur. Waardoor ik me elke keer te pletter schrik om de plotselinge aanwezigheid van die vreemde bobbel daar.
donderdag 25 december
13 | 07:20
Anders
"Waarom is deze avond anders dan andere avonden?", zo stelt het jongste kind op Sederavond de eerste van vier vragen.
Die vraag kan men zich ook nu stellen, met kerst. En bij om het even welke van oorsprong religieuze feestdag.
Waarom is deze dag anders dan andere dagen?
Is hij ook daadwerkelijk anders?
Vertel eens: is deze dag voor u persoonlijk anders, behalve dan dat u niet naar uw werk hoeft en geen boodschappen kunt doen? Hecht u er een speciale waarde aan, in spirituele, religieuze of emotionele zin? Of beschouwt u het gewoon als een mooi excuus om u vol te stouwen met eten en drinken?
En wat gaat u zoal doen, deze dagen?
"Waarom is deze avond anders dan andere avonden?", zo stelt het jongste kind op Sederavond de eerste van vier vragen.
Die vraag kan men zich ook nu stellen, met kerst. En bij om het even welke van oorsprong religieuze feestdag.
Waarom is deze dag anders dan andere dagen?
Is hij ook daadwerkelijk anders?
Vertel eens: is deze dag voor u persoonlijk anders, behalve dan dat u niet naar uw werk hoeft en geen boodschappen kunt doen? Hecht u er een speciale waarde aan, in spirituele, religieuze of emotionele zin? Of beschouwt u het gewoon als een mooi excuus om u vol te stouwen met eten en drinken?
En wat gaat u zoal doen, deze dagen?
woensdag 24 december
3 | 17:11
X-rated
Van die kerstkaarten die nou niet bepaald geschikt zijn voor de schoorsteenmantel..
Van die kerstkaarten die nou niet bepaald geschikt zijn voor de schoorsteenmantel..
| 11:42
Rust roest
Gij onsportieve Christenhonden!
De sportschool is gesloten:Wàt nou scheiding van kerk en staat?!
woensdag 24 december - 's avonds
donderdag 25 december - de hele dag
vrijdag 26 december - de hele dag
Gij onsportieve Christenhonden!
2 | 06:06
Verbouwing
Lieve Tyl,
ik heb je de laatste dagen al een paar keer gemaild, maar iets zegt me dat je die mail ofwel niet binnenkrijgt, ofwel niet ophaalt, ofwel niet leest.
Aangezien je mij wel leest doe ik het dan maar via deze weg:
zou je alsjeblieft heel even hier willen gaan kijken..?
Anders is mijn werk zo ontzettend overbodig geweest.
Al je oude postjes staan erin, ook die van je cu2-ding. De stukjes van de afgelopen dagen heb ik ook maar ingevoegd.
De lay van je archieven en je afzonderlijke postjes is nog niet helemaal op orde, maar dat doe ik nog. Beetje druk geweest de afgelopen dagen.
Als je het nou mooi vindt en ermee wilt werken, mail me dan even. Dan stuur ik je al je inloggegevens.
Doe voorzichtig, pas goed op jezelf.
Kus
Lieve Tyl,
ik heb je de laatste dagen al een paar keer gemaild, maar iets zegt me dat je die mail ofwel niet binnenkrijgt, ofwel niet ophaalt, ofwel niet leest.
Aangezien je mij wel leest doe ik het dan maar via deze weg:
zou je alsjeblieft heel even hier willen gaan kijken..?
Anders is mijn werk zo ontzettend overbodig geweest.
Al je oude postjes staan erin, ook die van je cu2-ding. De stukjes van de afgelopen dagen heb ik ook maar ingevoegd.
De lay van je archieven en je afzonderlijke postjes is nog niet helemaal op orde, maar dat doe ik nog. Beetje druk geweest de afgelopen dagen.
Als je het nou mooi vindt en ermee wilt werken, mail me dan even. Dan stuur ik je al je inloggegevens.
Doe voorzichtig, pas goed op jezelf.
Kus
dinsdag 23 december
6 | 16:56
Huisje zitten
Hij was begin twintig, duister, charmant en zeer vaderlijk tegen mijn moeder.
We hoefden niet lang te wachten tot hij kwam. Dat was al na een kwartier.
We moesten wel lang wachten tot hij klaar was.
Hij installeerde een nieuwe toiletpot, een nieuw fonteintje, een nieuw douchegarnituur, een nieuw spiegeltje, een nieuw planchet en een nieuwe wcrolhouder.
Hij keek de water- en de gasleidingen na en controleerde de aansluiting van het gasstel.
Tussendoor kwam de glaszetter om twee ruiten te vervangen en sloopte ik een stuk spaanplaat van de keukendeur en een aangeplakte vensterbankplank.
Toen waren er tweeëneenhalf uur voorbij.
Al die tijd kon ik niet naar de wc.
(zij die mij en mijn blaas kennen begrijpen de impact hiervan)
Nu ben ik thuis. Doodmoe en met een bloedblaar over de hele oppervlakte van mijn gehemelte (niet dat ik denk dat die iets met mijn middagbesteding van doen heeft, maar ik stel haar aanwezigheid net vast).
En ik weet heel zeker dat ik nóóit meer warm word.
Hij was begin twintig, duister, charmant en zeer vaderlijk tegen mijn moeder.
We hoefden niet lang te wachten tot hij kwam. Dat was al na een kwartier.
We moesten wel lang wachten tot hij klaar was.
Hij installeerde een nieuwe toiletpot, een nieuw fonteintje, een nieuw douchegarnituur, een nieuw spiegeltje, een nieuw planchet en een nieuwe wcrolhouder.
Hij keek de water- en de gasleidingen na en controleerde de aansluiting van het gasstel.
Tussendoor kwam de glaszetter om twee ruiten te vervangen en sloopte ik een stuk spaanplaat van de keukendeur en een aangeplakte vensterbankplank.
Toen waren er tweeëneenhalf uur voorbij.
Al die tijd kon ik niet naar de wc.
(zij die mij en mijn blaas kennen begrijpen de impact hiervan)
Nu ben ik thuis. Doodmoe en met een bloedblaar over de hele oppervlakte van mijn gehemelte (niet dat ik denk dat die iets met mijn middagbesteding van doen heeft, maar ik stel haar aanwezigheid net vast).
En ik weet heel zeker dat ik nóóit meer warm word.
4 | 12:33
Kwalificatie
Toch sta je niet helemaal zeker in het leven, als je je adresboekje samenstelt met in je achterhoofd ‘aan wie wil ik dat mijn ouders een kaart sturen als ik dood ben?’..
Toch sta je niet helemaal zeker in het leven, als je je adresboekje samenstelt met in je achterhoofd ‘aan wie wil ik dat mijn ouders een kaart sturen als ik dood ben?’..
1 | 12:00
Melig
Terwijl de man zijn geld zoekt pakken J. en ik zijn tas vast in.
Een flinke lading boodschappen, dus alle ruimte moet goed benut. Zijn twee rollen mentos laat ik in de keukenrol glijden en ik kijk tevreden naar dit staaltje van efficiëntie.
‘Daar loopt ie zich rot naar te zoeken straks’, mompelt J. tegen me.
Wat ik ineens voor me zie. En wat aanleiding is voor een gezamelijke lachtkick tot het einde van de ochtend.
Terwijl de man zijn geld zoekt pakken J. en ik zijn tas vast in.
Een flinke lading boodschappen, dus alle ruimte moet goed benut. Zijn twee rollen mentos laat ik in de keukenrol glijden en ik kijk tevreden naar dit staaltje van efficiëntie.
‘Daar loopt ie zich rot naar te zoeken straks’, mompelt J. tegen me.
Wat ik ineens voor me zie. En wat aanleiding is voor een gezamelijke lachtkick tot het einde van de ochtend.
9 | 06:11
Preimteim
Oke, mensen, kom op, hop hop!
Hoogste tijd!
Genoeg gehumeurd, genoeg ge-koffieleut.
An die Arbeit!
Oke, mensen, kom op, hop hop!
Hoogste tijd!
Genoeg gehumeurd, genoeg ge-koffieleut.
An die Arbeit!
maandag 22 december
7 | 18:38
Mobiel
Iiiik krijg een laaaaaptoooop!!!
- Haha. En waar wou jij met die laptop heen?
Ik haat mijn vriendin.
Iiiik krijg een laaaaaptoooop!!!
- Haha. En waar wou jij met die laptop heen?
Ik haat mijn vriendin.
2 | 12:24
Laten wij het nuttige met het onaangename verenigen
De loodgieter en de glaszetter komen morgenmiddag. Beide tussen 1 en 3. Dat is, in het ergste geval (en de ervaring leert dat die kans groot is), twee uur wachten in een volkomen kaal en onverwarmd huis met gebarsten ramen.
Heeft er toevallig iemand een laptop te leen..?
De loodgieter en de glaszetter komen morgenmiddag. Beide tussen 1 en 3. Dat is, in het ergste geval (en de ervaring leert dat die kans groot is), twee uur wachten in een volkomen kaal en onverwarmd huis met gebarsten ramen.
Heeft er toevallig iemand een laptop te leen..?
6 | 06:21
Zakelijk
Mail, van mijnheer de dominee:
‘Ik ben nu even bezig met andere zaken, dus gebruik ik maar dezelfde liturgie als op de 5de na epifanie vorig jaar. Makkie voor jou? Je hoeft alleen 5 keer "koorzang" in te voegen (...). Verder als eerder binnen mijn stramien.’
Nee!! Niet makkie!!
Wie zegt dat ik dat ding nog heb, van vorig jaar?
En wanneer is het 'de 5de na epifanie'?!
Ik begin langzaamaan te vermoeden dat het nog helemaal niet zoveel voordelen heeft, om aardig en ijverig en bereikbaar te zijn..
Mail, van mijnheer de dominee:
‘Ik ben nu even bezig met andere zaken, dus gebruik ik maar dezelfde liturgie als op de 5de na epifanie vorig jaar. Makkie voor jou? Je hoeft alleen 5 keer "koorzang" in te voegen (...). Verder als eerder binnen mijn stramien.’
Nee!! Niet makkie!!
Wie zegt dat ik dat ding nog heb, van vorig jaar?
En wanneer is het 'de 5de na epifanie'?!
Ik begin langzaamaan te vermoeden dat het nog helemaal niet zoveel voordelen heeft, om aardig en ijverig en bereikbaar te zijn..
zondag 21 december
9 | 17:00
Goeie ouwe tijd
1997 - ’98.
Een topjaar. Op het moment zelf, althans.
Het was winter en ik had schoolonderzoeken. Totaal verkleumd zat ik in de gymzaal, een trui, een vest en een jas aan. Aan de andere kant van de zaal zat T, met nog een trui extra. Maar zij was verder gevorderd, langer bezig, en dus veel lichter.
Opgerold en verkrampt in mijn stoel vocht ik me door de toetsen heen, keer op keer overtuigd een één te halen.
Ik slaagde uiteindelijk met 3 achten, 3 negens en een tien.
In dat examenjaar volgde ik de jeugd-psychiatrische deeltijdbehandeling. Vijf ochtenden per week. Om twaalf uur direct door naar school, 's avonds en 's nachts werken. Bladzijden Latijn en Grieks vertalen, eindeloos sommen maken voor wiskunde. Boeken lezen voor Nederlands, Duits en Engels.
Topsport.
De drukste dagen waren het best.
Hoe drukker, hoe minder ik kon eten.
's Ochtends om zes uur een appel of een grapefruit, met een grote beker thee. Als het tegenzat lunchen op deeltijd. Drie mandarijntjes. Dan naar school, na school het 'echte' eten. Eten waarop ik me had verheugd sinds de laatste hap van de vorige dag.
Een verzameling groente was het. Heel veel gekookte groente, eventueel een aardappel, als vleesvervanger een gezouten en gekruide plak knolselderij. In de oven, onder de gril: met een beetje fantasie had het heus wel wat weg van vlees. Nou ja, het was hartig in elk geval.
Eens per week bakte ik kruidkoek. Roggemeel, moutstroop, water en koekkruiden. Een zwarte, kleiïge homp; het zag eruit zoals het kampbrood in mijn tweede-wereldoorlogboeken werd beschreven; het lag net zo zwaar op de maag en dat woog op tegen de volledige illegale speculaassmaak. Het mocht. Als toetje, na het eten. Rondom afgeknabbeld, de plakkerige zoete buitenlaag er eerst afgepulkt en tot het laatst bewaard. Altijd in het geheim. Toen ik na mijn examen werd opgenomen kon ik dit ritueel niet loslaten en hield de koek in mijn kastje verborgen; na de maaltijd racete ik naar boven om me te 'bezondigen'.
Zuurkooldagen waren de beste dagen.
Zuurkool, zo zeiden al mijn tabellen, bevatte het minste calorieën. Maar vijf per 100 gram. Met wat paprika erbij was dat in totaal een complete maaltijd van 15 calorieën.
Eenmaal at ik 's ochtends 1 mandarijn. Daarna niets meer. Ik ging naar deeltijd, naar school, en 's avonds at ik zuurkool. Ik was trots en sterk: nauwelijks 30 calorieen, en dat voor een hele dag. Ik stond mezelf voor de verandering relatief schuldloos mijn kruidkoek toe.
Die nacht ontplofte ik. Darmen blijken het helemaal niet aan te kunnen, om op een nietig citrusje, kool en roggemeel de dag door te moeten.
Mijn vader kookt.
En ik vraag me af hoe lang het zal duren, voor ik zonder herinneringen zuurkool kan ruiken.
1997 - ’98.
Een topjaar. Op het moment zelf, althans.
Het was winter en ik had schoolonderzoeken. Totaal verkleumd zat ik in de gymzaal, een trui, een vest en een jas aan. Aan de andere kant van de zaal zat T, met nog een trui extra. Maar zij was verder gevorderd, langer bezig, en dus veel lichter.
Opgerold en verkrampt in mijn stoel vocht ik me door de toetsen heen, keer op keer overtuigd een één te halen.
Ik slaagde uiteindelijk met 3 achten, 3 negens en een tien.
In dat examenjaar volgde ik de jeugd-psychiatrische deeltijdbehandeling. Vijf ochtenden per week. Om twaalf uur direct door naar school, 's avonds en 's nachts werken. Bladzijden Latijn en Grieks vertalen, eindeloos sommen maken voor wiskunde. Boeken lezen voor Nederlands, Duits en Engels.
Topsport.
De drukste dagen waren het best.
Hoe drukker, hoe minder ik kon eten.
's Ochtends om zes uur een appel of een grapefruit, met een grote beker thee. Als het tegenzat lunchen op deeltijd. Drie mandarijntjes. Dan naar school, na school het 'echte' eten. Eten waarop ik me had verheugd sinds de laatste hap van de vorige dag.
Een verzameling groente was het. Heel veel gekookte groente, eventueel een aardappel, als vleesvervanger een gezouten en gekruide plak knolselderij. In de oven, onder de gril: met een beetje fantasie had het heus wel wat weg van vlees. Nou ja, het was hartig in elk geval.
Eens per week bakte ik kruidkoek. Roggemeel, moutstroop, water en koekkruiden. Een zwarte, kleiïge homp; het zag eruit zoals het kampbrood in mijn tweede-wereldoorlogboeken werd beschreven; het lag net zo zwaar op de maag en dat woog op tegen de volledige illegale speculaassmaak. Het mocht. Als toetje, na het eten. Rondom afgeknabbeld, de plakkerige zoete buitenlaag er eerst afgepulkt en tot het laatst bewaard. Altijd in het geheim. Toen ik na mijn examen werd opgenomen kon ik dit ritueel niet loslaten en hield de koek in mijn kastje verborgen; na de maaltijd racete ik naar boven om me te 'bezondigen'.
Zuurkooldagen waren de beste dagen.
Zuurkool, zo zeiden al mijn tabellen, bevatte het minste calorieën. Maar vijf per 100 gram. Met wat paprika erbij was dat in totaal een complete maaltijd van 15 calorieën.
Eenmaal at ik 's ochtends 1 mandarijn. Daarna niets meer. Ik ging naar deeltijd, naar school, en 's avonds at ik zuurkool. Ik was trots en sterk: nauwelijks 30 calorieen, en dat voor een hele dag. Ik stond mezelf voor de verandering relatief schuldloos mijn kruidkoek toe.
Die nacht ontplofte ik. Darmen blijken het helemaal niet aan te kunnen, om op een nietig citrusje, kool en roggemeel de dag door te moeten.
Mijn vader kookt.
En ik vraag me af hoe lang het zal duren, voor ik zonder herinneringen zuurkool kan ruiken.
zaterdag 20 december
4 | 14:26
Prikkelend
De doe-het-zelfzaak verkoopt kokosmat per strekkende meter.
Leuk, om je SM-huisje mee te bekleden.
De doe-het-zelfzaak verkoopt kokosmat per strekkende meter.
Leuk, om je SM-huisje mee te bekleden.
| 05:46
Stoorzender
Zeg, meneer op straat, wilt u uw geluidsniveau een beetje temperen!
Het is nog niet eens zes uur, en ik hoef nog helemaal niet te weten dat ik wakker ben.
Zeg, meneer op straat, wilt u uw geluidsniveau een beetje temperen!
Het is nog niet eens zes uur, en ik hoef nog helemaal niet te weten dat ik wakker ben.
vrijdag 19 december
5 | 16:51
Gewichtig
En met de jaren nam Jezus toe
in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen.
Zinsafbreking is een vreemd ding.
Het eerste waar ik bij het lezen van dit stukje aan dacht was de (overigens weerzinwekkende) reclame van het Voedingscentrum: "het gevaar van een kilo per jaar"
En met de jaren nam Jezus toe
in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen.
Zinsafbreking is een vreemd ding.
Het eerste waar ik bij het lezen van dit stukje aan dacht was de (overigens weerzinwekkende) reclame van het Voedingscentrum: "het gevaar van een kilo per jaar"
5 | 13:08
HTML-ics Anonymous
Toch confronterend. Om een heel verhaal over te typen in een wordprocessor en bij het nakijken te ontdekken dat je bij elke schuingedrukte tekst niet Ctrl-i hebt getypt, maar [i]-tags hebt gezet.
Toch confronterend. Om een heel verhaal over te typen in een wordprocessor en bij het nakijken te ontdekken dat je bij elke schuingedrukte tekst niet Ctrl-i hebt getypt, maar [i]-tags hebt gezet.
donderdag 18 december
5 | 17:04
Pica
Dat velletje, dat ik zojuist gedachteloos van mijn vinger beet en doorslikte.
Dat was helemaal geen velletje.
Dat was hobbylijm.
Dat velletje, dat ik zojuist gedachteloos van mijn vinger beet en doorslikte.
Dat was helemaal geen velletje.
Dat was hobbylijm.
7 | 10:22
Achteraf vooruitziend
Waah! Ik ben een trendsetter, trendspotter, trendwatcher, trendprofetes!! Ik, altijd en eeuwig het suffige ongestijlde onmodieuze nimmer-trend-signalerende-laat-staan-volgende 'ding'!
Hoort nu!!
Ik wou posten, al weken geleden:
'Ok, die jaren tachtig, die moesten we maar zo snel mogelijk vergeten. De wijde pijpen van de jaren zestig en zeventig zijn leuk, maar die kennen we nu ook wel. Het wordt hoog tijd dat de twenties weer terugkomen, met die vage flodderjurken en bloemen'.
Dat posten kwam er niet van, andere dingen aan het hoofd, maar de gedachte bleef: De jaren twintig moeten weer eens terug.
En kijk nou!!
Wow.
Ik ben trots op mezelf.
Waah! Ik ben een trendsetter, trendspotter, trendwatcher, trendprofetes!! Ik, altijd en eeuwig het suffige ongestijlde onmodieuze nimmer-trend-signalerende-laat-staan-volgende 'ding'!
Hoort nu!!
Ik wou posten, al weken geleden:
'Ok, die jaren tachtig, die moesten we maar zo snel mogelijk vergeten. De wijde pijpen van de jaren zestig en zeventig zijn leuk, maar die kennen we nu ook wel. Het wordt hoog tijd dat de twenties weer terugkomen, met die vage flodderjurken en bloemen'.
Dat posten kwam er niet van, andere dingen aan het hoofd, maar de gedachte bleef: De jaren twintig moeten weer eens terug.
En kijk nou!!
Wow.
Ik ben trots op mezelf.
3 | 05:32
Sterallures
Ik zei tegen Meg Ryan dat als zij wat minder gemakzuchtig was in haar uitspraak, ik haar vast wat beter zou verstaan.
Zij zei tegen mij dat ik gewoon niet genoeg moeite deed om haar te begrijpen.
Toen zei ze nog iets over B-actrices die niet moesten denken dat ze met haar konden samenwerken.
Nou ja zeg.
C Kapsoneslijer.
Ik zei tegen Meg Ryan dat als zij wat minder gemakzuchtig was in haar uitspraak, ik haar vast wat beter zou verstaan.
Zij zei tegen mij dat ik gewoon niet genoeg moeite deed om haar te begrijpen.
Toen zei ze nog iets over B-actrices die niet moesten denken dat ze met haar konden samenwerken.
Nou ja zeg.
woensdag 17 december
6 | 15:24
Testje
‘Mam, hou nou op, dat ding is wèl scherp. Het is een ontbijtmes, daar moet je broodkorstjes mee snijden enzo. Maar het heeft natuurlijk geen zin om met je duim te voelen, daar zit allemaal eelt op van het beeldhouwen. Hier kijk, zo op je pink, daar is de huid zachter.’
Waarna ik in een vlotte beweging, midden in de Albert Heijn, mijn vingertop openjaste.
Gelukkig hing de Hansaplast in het pad ernaast.
Nu hoop ik alleen maar dat er niet meer mensen zijn geweest die met hetzelfde wapentuig eenzelfde ervaring hebben gehad.
‘Mam, hou nou op, dat ding is wèl scherp. Het is een ontbijtmes, daar moet je broodkorstjes mee snijden enzo. Maar het heeft natuurlijk geen zin om met je duim te voelen, daar zit allemaal eelt op van het beeldhouwen. Hier kijk, zo op je pink, daar is de huid zachter.’
Waarna ik in een vlotte beweging, midden in de Albert Heijn, mijn vingertop openjaste.
Gelukkig hing de Hansaplast in het pad ernaast.
Nu hoop ik alleen maar dat er niet meer mensen zijn geweest die met hetzelfde wapentuig eenzelfde ervaring hebben gehad.
5 | 12:27
Eindelijk gerechtigheid
Een Amaryllisbol.
Een ontbijtkoek.
Een doos toastjes, een zak drop, een pot jam en een blik tonijn.
Een blik instant-capuccino.
Bosvruchtenthee, een groot blik roomboterkoekjes en een doos bonbons.
Een pak sinaasappel-perziksap.
Een zak pinda's.
En twee kaarsen.
De vaste medewerkers krijgen dit jaar geen kerstpakket. Recessie.
Maar mooi dat op de vrijwilligers niet bespaard is.
Een Amaryllisbol.
Een ontbijtkoek.
Een doos toastjes, een zak drop, een pot jam en een blik tonijn.
Een blik instant-capuccino.
Bosvruchtenthee, een groot blik roomboterkoekjes en een doos bonbons.
Een pak sinaasappel-perziksap.
Een zak pinda's.
En twee kaarsen.
De vaste medewerkers krijgen dit jaar geen kerstpakket. Recessie.
Maar mooi dat op de vrijwilligers niet bespaard is.
1 | 06:54
Wonderschoon
De vogels fluiten nog steeds, ondanks de tijd van het jaar.
Zacht dartelend, fijn maar helder. Klanken als flinterdunne dansende sneeuwvlokjes. Elfjes, schaatsend over verlaten ijsbanen in het staartje van de nacht.
Ik moet vaker om deze tijd mijn brieven posten.
De vogels fluiten nog steeds, ondanks de tijd van het jaar.
Zacht dartelend, fijn maar helder. Klanken als flinterdunne dansende sneeuwvlokjes. Elfjes, schaatsend over verlaten ijsbanen in het staartje van de nacht.
Ik moet vaker om deze tijd mijn brieven posten.
3 | 06:05
Nood breekt wet
5 stophoest, een antaflu en een half groentje: dagtotaal van gisteren.
Het is voor het eerst in mijn eetgestoorde carrière dat ik tussen de maaltijden door snoep.
Is die griep toch nog ergens goed voor.
5 stophoest, een antaflu en een half groentje: dagtotaal van gisteren.
Het is voor het eerst in mijn eetgestoorde carrière dat ik tussen de maaltijden door snoep.
Is die griep toch nog ergens goed voor.
dinsdag 16 december
1 | 18:51
Perplex
Oh my God.
Het is echt waar..
(Ik was eigenlijk zo onthutst dat ik niet eens weet waar 'het' het over had. Het was iets met VROM. Dat VROM toch.. Toen ik op 1 mocht toetsen om doorverbonden te worden met de gratis helpdesk heb ik maar opgehangen)
Oh my God.
Het is echt waar..
(Ik was eigenlijk zo onthutst dat ik niet eens weet waar 'het' het over had. Het was iets met VROM. Dat VROM toch.. Toen ik op 1 mocht toetsen om doorverbonden te worden met de gratis helpdesk heb ik maar opgehangen)
10 | 09:47
m/v/n.v.t.
Stel, u mailt met iemand.
Laten we diegene voor het ongemak even hTb83Ps1 noemen. Een leuke naam voor een leuk persoon.
U heeft het alleen over algemeen-beschouwende onderwerpen. Levensvraagstukken. Nooit over zaken die betrekking hebben op het persoonlijk dagelijks leven. U weet derhalve niets van eventuele partner, nageslacht, familie, beroep of hobby's.
Vraag: kunt u zeggen of hTb83Ps1 een man of een vrouw is? En als u tot taak heeft achter de sekse te komen, waar let u dan op en waar meent u een eventueel oordeel op te kunnen baseren?
Of, algemener: bestaan er fundamentele verschillen tussen man en vrouw?
Als uw antwoord hierop 'ja' is, welke verschillen zijn dat dan? En denkt u dat verschillen worden veroorzaakt door evolutionaire (jager vs zorgster), biochemische (hormonen e.d.) of opvoedkundige/maatschappelijke (aangeleerde danwel opgedrongen rolpatronen) factoren? En zijn man en vrouw, ondanks hun ongelijk zijn, wel gelijkwaardig, en moeten ze gelijke kansen krijgen?
Of meent u juist dat man en vrouw in de basis gelijk zijn, dat biologische invloeden verwaarloosbaar zijn en dat eventuele verschillen louter gebaseerd zijn op de houding van de maatschappij?
En in dat geval: hoe kijkt u dan aan tegen iets als genderdysforie?
Gaarne uw visie. Ik ben zeer benieuwd.
(Ik verwijs u in deze ook naar collega Mike, die met vergelijkbare en aanverwante vragen worstelt)
Stel, u mailt met iemand.
Laten we diegene voor het ongemak even hTb83Ps1 noemen. Een leuke naam voor een leuk persoon.
U heeft het alleen over algemeen-beschouwende onderwerpen. Levensvraagstukken. Nooit over zaken die betrekking hebben op het persoonlijk dagelijks leven. U weet derhalve niets van eventuele partner, nageslacht, familie, beroep of hobby's.
Vraag: kunt u zeggen of hTb83Ps1 een man of een vrouw is? En als u tot taak heeft achter de sekse te komen, waar let u dan op en waar meent u een eventueel oordeel op te kunnen baseren?
Of, algemener: bestaan er fundamentele verschillen tussen man en vrouw?
Als uw antwoord hierop 'ja' is, welke verschillen zijn dat dan? En denkt u dat verschillen worden veroorzaakt door evolutionaire (jager vs zorgster), biochemische (hormonen e.d.) of opvoedkundige/maatschappelijke (aangeleerde danwel opgedrongen rolpatronen) factoren? En zijn man en vrouw, ondanks hun ongelijk zijn, wel gelijkwaardig, en moeten ze gelijke kansen krijgen?
Of meent u juist dat man en vrouw in de basis gelijk zijn, dat biologische invloeden verwaarloosbaar zijn en dat eventuele verschillen louter gebaseerd zijn op de houding van de maatschappij?
En in dat geval: hoe kijkt u dan aan tegen iets als genderdysforie?
Gaarne uw visie. Ik ben zeer benieuwd.
(Ik verwijs u in deze ook naar collega Mike, die met vergelijkbare en aanverwante vragen worstelt)
4 | 06:23
Oost, west...
Ach ach, wat ik toch mooi.
Ik moest het maar inlijsten, voor later, zodat ik weer weet hoe het precies was...
(Met dank aan Luuk)
Update, 9:27 - Hm. Link is zo dood als een pier. Dan gaat de lol er ook een beetje af natuurlijk..
Ach ach, wat ik toch mooi.
Ik moest het maar inlijsten, voor later, zodat ik weer weet hoe het precies was...
(Met dank aan Luuk)
Update, 9:27 - Hm. Link is zo dood als een pier. Dan gaat de lol er ook een beetje af natuurlijk..
maandag 15 december
9 | 17:25
Ruil
Een litertje of twaalf zal ik hebben gedronken dit weekend. Inclusief een fles Cranberry-sap.
Hartelijk dank voor de tip: mijn semi-blaasonsteking (of beter: alle klachten die in die richting wezen) is geheel en al verdwenen.
In plaats daarvan heb ik sinds gisteravond keelpijn.
En dacht ik vanochtend nog: 'kijk aan, mijn eigen Expeditie Robinson, nou lekker stoer doorbijten, gewoon gaan sporten, dapper zijn, kin omhoog en indrukwekkend pips doormarcheren' - nu is het wel mooi geweest. Met mijn eeuwige ondertemperatuur krijg ik nu zowaar ineens verhoging. Ik ben bepaald huilerig aan het worden; ik voel me lam en mat en ziek en bleegh, en ik vind het best gerechtvaardigd als ik nu instort en knuffels krijg.
Een litertje of twaalf zal ik hebben gedronken dit weekend. Inclusief een fles Cranberry-sap.
Hartelijk dank voor de tip: mijn semi-blaasonsteking (of beter: alle klachten die in die richting wezen) is geheel en al verdwenen.
In plaats daarvan heb ik sinds gisteravond keelpijn.
En dacht ik vanochtend nog: 'kijk aan, mijn eigen Expeditie Robinson, nou lekker stoer doorbijten, gewoon gaan sporten, dapper zijn, kin omhoog en indrukwekkend pips doormarcheren' - nu is het wel mooi geweest. Met mijn eeuwige ondertemperatuur krijg ik nu zowaar ineens verhoging. Ik ben bepaald huilerig aan het worden; ik voel me lam en mat en ziek en bleegh, en ik vind het best gerechtvaardigd als ik nu instort en knuffels krijg.
1 | 12:02
Zelfzorg
De opmerking 'zie het nog even aan; als de klachten over twee weken nog niet minder zijn, kom dan even terug' is ongetwijfeld de meest stupide opmerking die ik ooit van een arts heb gehoord.
Alsof ik op de ochtend van de eerste dag oorpijn, hoofdpijn, snotterigheid, somberheid of anderszins denk: 'Nee, maar dat is vervelend! Snel naar de dokter, dit kan nooit goed zijn!'
De opmerking 'zie het nog even aan; als de klachten over twee weken nog niet minder zijn, kom dan even terug' is ongetwijfeld de meest stupide opmerking die ik ooit van een arts heb gehoord.
Alsof ik op de ochtend van de eerste dag oorpijn, hoofdpijn, snotterigheid, somberheid of anderszins denk: 'Nee, maar dat is vervelend! Snel naar de dokter, dit kan nooit goed zijn!'
2 | 06:33
Swingend
Ik mail tegenwoordig met een heuse dominee.
Mij is verteld dat het ginder boven niet meer is wat het geweest is - bureaucratie ten top, lange wachtlijsten, voor het kleinste gebedje is nog een stapel formuleren nodig - en dan is zo'n contactpersoon nooit weg.
Vanochtend kreeg ik dit in mijn mailbox:
Het is me al eerder opgevallen dat het misspellen van bepaalde kerkelijke teksten kan leiden tot de meest bizarre obsceniteiten (het meest onschuldige maar nietemin toch redelijk ontluisterend is het stelselmatig schrijven van haat waar hart wordt bedoeld), maar ik hoop ze er toch elke keer weer uit te halen vóór inlevering van de kopieën.
Ik zit het hele boekje nu letter voor letter na te lopen, maar ik kan niets vinden. Wat niet pleit voor mijn zieke geest; schijnbaar zie ik freudiaanse versprekingen als heel gewoon.
Voorts sprak de man, in antwoord op mijn 'ik heb een zgn weblog, een soort online dagboek, onder pseudoniem': WIL IK OOK; ZEG EENS HOE.
U bent gewaarschuwd.
Ik mail tegenwoordig met een heuse dominee.
Mij is verteld dat het ginder boven niet meer is wat het geweest is - bureaucratie ten top, lange wachtlijsten, voor het kleinste gebedje is nog een stapel formuleren nodig - en dan is zo'n contactpersoon nooit weg.
Vanochtend kreeg ik dit in mijn mailbox:
DE LITURGIE VAN VORIGE KEER BLEEK OVERIGENS INTERESSANTEDie liturgie, die heb ik gemaakt - of beter: het boekje.
FREUDIAANSE VERGISSINGEN TE BEVATTEN - WEL EEN SWINGENDE DIENST
Het is me al eerder opgevallen dat het misspellen van bepaalde kerkelijke teksten kan leiden tot de meest bizarre obsceniteiten (het meest onschuldige maar nietemin toch redelijk ontluisterend is het stelselmatig schrijven van haat waar hart wordt bedoeld), maar ik hoop ze er toch elke keer weer uit te halen vóór inlevering van de kopieën.
Ik zit het hele boekje nu letter voor letter na te lopen, maar ik kan niets vinden. Wat niet pleit voor mijn zieke geest; schijnbaar zie ik freudiaanse versprekingen als heel gewoon.
Voorts sprak de man, in antwoord op mijn 'ik heb een zgn weblog, een soort online dagboek, onder pseudoniem': WIL IK OOK; ZEG EENS HOE.
U bent gewaarschuwd.
zondag 14 december
3 | 19:21
Reminder
Het is maar goed dat NL-2 als een bezetene alle oude gruwelen weer op de buis gooit.
Het zal best een dictator zijn, maar je zou hem toch zó een kopje soep en een tramkaartje naar het Leger des Heils geven, met die schapehaar, die suffe blik en die sneue mond bij het medisch onderzoek..
Het is maar goed dat NL-2 als een bezetene alle oude gruwelen weer op de buis gooit.
Het zal best een dictator zijn, maar je zou hem toch zó een kopje soep en een tramkaartje naar het Leger des Heils geven, met die schapehaar, die suffe blik en die sneue mond bij het medisch onderzoek..
5 | 07:10
Definitief
Lijstje, in tweeën gesplitst: Het eerste is een lijstje van daadwerkelijk in 2003 uitgebrachte nummers, het tweede een lijstje van in 2003 voor het eerst bewonderde nummers, die vermoedelijk in een heel ander jaar zijn uitgebracht.
Bij deze lijstjes moet worden opgemerkt dat ik nogal raar ben met muziek. Ik luister vaak nogal fragmatisch. Ik kan een liedje verkiezen tot absolute favoriet vanwege een enkele toonwending. Of vanwege een lijntje van amper tien seconden. Vanwege een ritme, een stem, die ene zin die de artiest in een live-versie zo mooi tegen het publiek zegt. Dan kan het hele nummer me verder gestolen worden, wil ik met de artiest absoluut niet geassocieerd worden, maar dat kleine stukje: dat doet het hem.
Of de sfeer die terugkomt, door de context waarin het liedje voor het eerst werd gehoord - maar dat zal iedereen wel kennen.
Voorts wil ik me vooraf even indekken door te zeggen dat ik nooit naar de radio luister, nog nooit een concert heb bezocht, geen popbladen lees en, behalve Youp van 't Hek en een hoopje klassiek, nog nooit een cd voor mezelf heb gekocht. Alle liedjes die ik ken ben ik bij toeval tegengekomen, en die liedjes ben ik afhankelijk van de omstandigheden gaan haten of liefhebben. Als dat, achteraf gezien, door de commercie uitgeholde plaatjes bleken te zijn wist ik dat niet. En als ik een hele slechte smaak blijk te hebben wist ik dat ook niet.
Hier dan:
Lijstje, in tweeën gesplitst: Het eerste is een lijstje van daadwerkelijk in 2003 uitgebrachte nummers, het tweede een lijstje van in 2003 voor het eerst bewonderde nummers, die vermoedelijk in een heel ander jaar zijn uitgebracht.
Bij deze lijstjes moet worden opgemerkt dat ik nogal raar ben met muziek. Ik luister vaak nogal fragmatisch. Ik kan een liedje verkiezen tot absolute favoriet vanwege een enkele toonwending. Of vanwege een lijntje van amper tien seconden. Vanwege een ritme, een stem, die ene zin die de artiest in een live-versie zo mooi tegen het publiek zegt. Dan kan het hele nummer me verder gestolen worden, wil ik met de artiest absoluut niet geassocieerd worden, maar dat kleine stukje: dat doet het hem.
Of de sfeer die terugkomt, door de context waarin het liedje voor het eerst werd gehoord - maar dat zal iedereen wel kennen.
Voorts wil ik me vooraf even indekken door te zeggen dat ik nooit naar de radio luister, nog nooit een concert heb bezocht, geen popbladen lees en, behalve Youp van 't Hek en een hoopje klassiek, nog nooit een cd voor mezelf heb gekocht. Alle liedjes die ik ken ben ik bij toeval tegengekomen, en die liedjes ben ik afhankelijk van de omstandigheden gaan haten of liefhebben. Als dat, achteraf gezien, door de commercie uitgeholde plaatjes bleken te zijn wist ik dat niet. En als ik een hele slechte smaak blijk te hebben wist ik dat ook niet.
Hier dan:
Uit 2003:
Nelly Furtado - Saturdays
Christina Aguilera - Beautiful
I Am Kloot - From Your Favourite Sky
Beth Hart - Lifetime
Brainstorm - A Day Before Tomorrow
DJ Tiesto - Traffic
Evanescence - Hello (of My Immortal)
Dido - Whiteflag
Lene Marlin - My Love
Eels - Agony
Shania Twain - Ka-ching (Red version)
B2K - Bump, Bump, Bump
In 2003:
Morcheeba - Rome Wasn't Built In A Day
Eminem - Stan
Sinead O'Connor - Scorn Not His Simplicity
Beth Hart - Blame The Moon
Fauré - Pavane
Marillion - Sympathy
Sugababes - Stronger
Poetica - Behind the Door
Jump, Little Children - Cathedrals
Eva Cassidy - Kathy's Song
Peter Salett - Heart of Mine
Alanis Morissette - Utopia
Joan Armatrading - Down To Zero
John Cale - Halleluja
Elton John - The Last Song
BeeGees - I Started a Joke
Mercedes Sosa and Francis Cabrel - Yo Vengo a Ofrecer Mi Corazón
Gare Du Nord - I'm Not A Woman, I'm Not A Man
The Beautiful South - Fuck Me
Jim Croce - Time In A Bottle
Tori Amos - Wednesday
zaterdag 13 december
| 17:30
Voorlopig
Lijstje, in willekeurige volgorde:
Nelly Furtado - Saturdays
Christina Aguilera - Beautiful
I Am Kloot - From Your Favourite Sky
Beth Hart - Lifetime
Brainstorm - A Day Before Tomorrow
DJ Tiesto - Traffic
Evanescence - Hello
Dido - Whiteflag
Lene Marlin - My Love
Sugababes - Stronger
Eels - Agony
Shania Twain - Ka-ching (Red version)
Nog niet compleet, denk ik. Weet ik eigenlijk niet.
Er zijn massa's liedjes die ik in 2003 hoorde en wonderschoon vond, maar ik heb geen idee welke van die liedjes ook in 2003 zijn uitgebracht.
U hoort nog van mij.
Lijstje, in willekeurige volgorde:
Nelly Furtado - Saturdays
Christina Aguilera - Beautiful
I Am Kloot - From Your Favourite Sky
Beth Hart - Lifetime
Brainstorm - A Day Before Tomorrow
DJ Tiesto - Traffic
Evanescence - Hello
Dido - Whiteflag
Lene Marlin - My Love
Sugababes - Stronger
Eels - Agony
Shania Twain - Ka-ching (Red version)
Nog niet compleet, denk ik. Weet ik eigenlijk niet.
Er zijn massa's liedjes die ik in 2003 hoorde en wonderschoon vond, maar ik heb geen idee welke van die liedjes ook in 2003 zijn uitgebracht.
U hoort nog van mij.
8 | 06:22
Welcome back
Net toen ik gisterochtend om halfzes had besloten dat mijn moeder die avond doppertjes-met-wortertjes zou eten en ik het Hak-potje derhalve had vrijgemaakt voor mijn ochtendplas, stopte elke klacht. Geen pijn meer bij het plassen, geen pijn meer in de buik, geen lullige rotplasjes.
Halverwege de ochtend werd het potje met gejuich leeggekiept in de WC en werd elke mogelijkheid tot blaasontsteking vergeten.
En nu is het weekend.
En gaat het, naar ik vrees, een lang, brandend, pijnlijk weekend worden.
Sufferd.
Net toen ik gisterochtend om halfzes had besloten dat mijn moeder die avond doppertjes-met-wortertjes zou eten en ik het Hak-potje derhalve had vrijgemaakt voor mijn ochtendplas, stopte elke klacht. Geen pijn meer bij het plassen, geen pijn meer in de buik, geen lullige rotplasjes.
Halverwege de ochtend werd het potje met gejuich leeggekiept in de WC en werd elke mogelijkheid tot blaasontsteking vergeten.
En nu is het weekend.
En gaat het, naar ik vrees, een lang, brandend, pijnlijk weekend worden.
Sufferd.
vrijdag 12 december
3 | 17:07
Gewoon hè?
Het is onthutsend, zo vaak als u de laatste tijd in mail aan mij de frase 'Stom hè?' in de vingers neemt, met betrekking tot uw gedragingen, uw gedachten, uitspraken of al wat anders ook maar te maken heeft met uw zijn.
Natuurlijk, stil maar, het was maar een losse opmerking, u bedoelde er niets mee, ik trek het uit zijn verband, het was maar een mijmering, u mompelde maar wat voor u uit.
Maar toch. Het begint verontrustend te worden, dat uzelf maar stom vinden.
En dat terwijl ik toch over het algemeen zelden of nooit geschokt of verbaasd ben.
Geen uitspraak zo heftig, geen gedraging zo bizar, geen gedachte zo kronkelig of ik kan wel begrip opbrengen. Ik zeg niet dat ik alles maar goedkeur of me overal persoonlijk in kan vinden, maar ik kan nogal ver gaan in mijn meedenken. U krijgt mij niet snel van mijn stuk, en ik zal u ook niet snel afkeuren.
Niet dat ik nou zo heilig-tolerant ben. Het is eerder een verregaand egocentrisme. Ik heb het zo druk met mezelf, met het bijeenhouden van mezelf en het door de wereld zwalken, dat ik me niet zo druk kan maken om anderen. U doet maar hoor, van mij mag u. Hoe krankzinnig het wellicht ook is. En zelf ben ik zo raar, in alles, dat ik ook weinig aan te merken heb. Ik sla u toch wel.
Vreemd genoeg gaat deze schijnbare nonchalance samen met een extreme intolerantie. Juist omdat ik zo druk bezig ben mezelf te redden wil ik het liefst dat mijn omgeving klinisch, steriel, veilig en voorspelbaar is.
Ik kan me mateloos storen aan de kleinste afwijkende leefvorm of levensuiting.
Felle kleuren schelle stemmen onzorgvuldige taal asymmetrische fysieken - soms kan werkelijk alles een frons, een sneer of een mep uitlokken.
Maar zolang u maar op gepaste afstand blijft doet u maar.
U mag.
Niets is gek, niets is raar, en u bent niet stom.
Toe. Ontspan nu maar. U bent goed zo.
Het is onthutsend, zo vaak als u de laatste tijd in mail aan mij de frase 'Stom hè?' in de vingers neemt, met betrekking tot uw gedragingen, uw gedachten, uitspraken of al wat anders ook maar te maken heeft met uw zijn.
Natuurlijk, stil maar, het was maar een losse opmerking, u bedoelde er niets mee, ik trek het uit zijn verband, het was maar een mijmering, u mompelde maar wat voor u uit.
Maar toch. Het begint verontrustend te worden, dat uzelf maar stom vinden.
En dat terwijl ik toch over het algemeen zelden of nooit geschokt of verbaasd ben.
Geen uitspraak zo heftig, geen gedraging zo bizar, geen gedachte zo kronkelig of ik kan wel begrip opbrengen. Ik zeg niet dat ik alles maar goedkeur of me overal persoonlijk in kan vinden, maar ik kan nogal ver gaan in mijn meedenken. U krijgt mij niet snel van mijn stuk, en ik zal u ook niet snel afkeuren.
Niet dat ik nou zo heilig-tolerant ben. Het is eerder een verregaand egocentrisme. Ik heb het zo druk met mezelf, met het bijeenhouden van mezelf en het door de wereld zwalken, dat ik me niet zo druk kan maken om anderen. U doet maar hoor, van mij mag u. Hoe krankzinnig het wellicht ook is. En zelf ben ik zo raar, in alles, dat ik ook weinig aan te merken heb. Ik sla u toch wel.
Vreemd genoeg gaat deze schijnbare nonchalance samen met een extreme intolerantie. Juist omdat ik zo druk bezig ben mezelf te redden wil ik het liefst dat mijn omgeving klinisch, steriel, veilig en voorspelbaar is.
Ik kan me mateloos storen aan de kleinste afwijkende leefvorm of levensuiting.
Felle kleuren schelle stemmen onzorgvuldige taal asymmetrische fysieken - soms kan werkelijk alles een frons, een sneer of een mep uitlokken.
Maar zolang u maar op gepaste afstand blijft doet u maar.
U mag.
Niets is gek, niets is raar, en u bent niet stom.
Toe. Ontspan nu maar. U bent goed zo.
5 | 05:43
Bedrog
Nou ben ik normaal gesproken toch niet bepaald geëngageerd te noemen, maar ik zou toch kunnen zweren dat ik vannacht heb meegedaan aan de organisatie van twee anti-oorlogdemonstraties en daarna heb gepleit voor het laagdrempeliger maken van kerkbezoek voor mongoloïde jongeren.
Nou ben ik normaal gesproken toch niet bepaald geëngageerd te noemen, maar ik zou toch kunnen zweren dat ik vannacht heb meegedaan aan de organisatie van twee anti-oorlogdemonstraties en daarna heb gepleit voor het laagdrempeliger maken van kerkbezoek voor mongoloïde jongeren.
donderdag 11 december
7 | 13:26
Generatiekloof. Soort van.
Ik heb een T-shirt. Op valt het nog wel mee, maar in werkelijkheid is het qua kleuren nogal een afschrikwekkend ding.
Dermate knallerig dat mijn over het algemeen ruimdenkende generatiegenoten achtereind deinzen. Dat mijn ouders hun gezicht vertrekken als hadden zij net een stevige hap in een citroen gezet en schande spreken dat ik zo uitgedost over straat durf.
Ouderen, zo is mij al eerder gebleken, zijn stukken ruimdenkender.
Nadat ik van de schok was bekomen dat eerder genoemde Mevrouw H. me onder het inladen van haar boodschappen alles had verteld over haar immer jeukende borsten en de babypoeder die hiertegen al sinds jaar en dag de beste remedie is, hopste Mevrouw W achter haar rollator het winkeltje binnen. Ze groette me hartelijk, nam me van top tot teen op, knikte tevreden en sprak:
‘Dat is leuk, kind, met al die kleurtjes. Heel gezellig’.
Ik heb een T-shirt. Op valt het nog wel mee, maar in werkelijkheid is het qua kleuren nogal een afschrikwekkend ding.
Dermate knallerig dat mijn over het algemeen ruimdenkende generatiegenoten achtereind deinzen. Dat mijn ouders hun gezicht vertrekken als hadden zij net een stevige hap in een citroen gezet en schande spreken dat ik zo uitgedost over straat durf.
Ouderen, zo is mij al eerder gebleken, zijn stukken ruimdenkender.
Nadat ik van de schok was bekomen dat eerder genoemde Mevrouw H. me onder het inladen van haar boodschappen alles had verteld over haar immer jeukende borsten en de babypoeder die hiertegen al sinds jaar en dag de beste remedie is, hopste Mevrouw W achter haar rollator het winkeltje binnen. Ze groette me hartelijk, nam me van top tot teen op, knikte tevreden en sprak:
‘Dat is leuk, kind, met al die kleurtjes. Heel gezellig’.
woensdag 10 december
9 | 14:20
Operatie Jasgeld
Er was een kapotte lingeriebak, er was ik met een regenjas en even later was er een scheur in de jas. Daarna kwam er een formulier en heel veel later een toezegging van de firma V&D om de jas te vergoeden.
Dat is, kort omschreven, de voorgeschiedenis.
De vergoeding moest ik zelf komen ophalen.
Ik kom nooit bij de V&D. V&D is een kutend fietsen naar een naar winkelcentrum waarvan ik elke keer zeker weet dat ik nooit, nee nóóit, weer levend of bij zinnen weer thuiskom.
Dus ik belde De Heer G. met de vraag of het ook mogelijk zou zijn om het geld op mijn rekening gestort kon krijgen.
Neen. Cadeaubonnen ter waarde van het betreffende bedrag konden wel toegezonden worden, het bedrag kon contant worden opgehaald, maar een overschrijving was onmogelijk.
Nou zal ik wel weer heel dom zijn en niets begrijpen van Grote Bedrijven en het bijhorende WijVanHetGroteBedrijfKunnenNietZomaar...-gevoel.
Maar hoewel een irritant-piertluttige en immer uitgestelde handeling, kan ik het invullen van een overschrijvingskaart en het posten ervan toch geen bijster moeizame of technisch ingrijpende handeling vinden.
Kan iemand me misschien uitleggen waarom V&D dat niettemin als een onmogelijkheid beschouwt..?
Er was een kapotte lingeriebak, er was ik met een regenjas en even later was er een scheur in de jas. Daarna kwam er een formulier en heel veel later een toezegging van de firma V&D om de jas te vergoeden.
Dat is, kort omschreven, de voorgeschiedenis.
De vergoeding moest ik zelf komen ophalen.
Ik kom nooit bij de V&D. V&D is een kutend fietsen naar een naar winkelcentrum waarvan ik elke keer zeker weet dat ik nooit, nee nóóit, weer levend of bij zinnen weer thuiskom.
Dus ik belde De Heer G. met de vraag of het ook mogelijk zou zijn om het geld op mijn rekening gestort kon krijgen.
Neen. Cadeaubonnen ter waarde van het betreffende bedrag konden wel toegezonden worden, het bedrag kon contant worden opgehaald, maar een overschrijving was onmogelijk.
Nou zal ik wel weer heel dom zijn en niets begrijpen van Grote Bedrijven en het bijhorende WijVanHetGroteBedrijfKunnenNietZomaar...-gevoel.
Maar hoewel een irritant-piertluttige en immer uitgestelde handeling, kan ik het invullen van een overschrijvingskaart en het posten ervan toch geen bijster moeizame of technisch ingrijpende handeling vinden.
Kan iemand me misschien uitleggen waarom V&D dat niettemin als een onmogelijkheid beschouwt..?
7 | 10:28
Het is ook nooit goed...
Hoeveel mensen zouden zich laten afschepen als ik op mijn voicemail zet: ‘Het spijt me, dit is het verkeerde nummer. Een prettige dag gewenst’..?
Hoeveel mensen zouden zich laten afschepen als ik op mijn voicemail zet: ‘Het spijt me, dit is het verkeerde nummer. Een prettige dag gewenst’..?
dinsdag 09 december
8 | 22:11
Hullie (algem.)
Zappende langs kanalen en series, films, flarden, losse dialogen, word ik me ineens bewust van mijn eigen verwondering om het getoonde en vraag me af: zal ik ooit alleen met een man durven zijn, al is het voor een simpel gesprek? En waarom toch ben ik daar nu zo bang voor?
(Addendum: het is niet iets van altijd en nooit-anders-geweest, meer iets van de laatste jaren. En natuurlijk ben ik weleens met een man in één ruimte alleen, maar, als ik erover nadenk, nooit zó alleen dat er in de directe nabijheid niet nog andere mensen te vinden zijn.)
Zappende langs kanalen en series, films, flarden, losse dialogen, word ik me ineens bewust van mijn eigen verwondering om het getoonde en vraag me af: zal ik ooit alleen met een man durven zijn, al is het voor een simpel gesprek? En waarom toch ben ik daar nu zo bang voor?
(Addendum: het is niet iets van altijd en nooit-anders-geweest, meer iets van de laatste jaren. En natuurlijk ben ik weleens met een man in één ruimte alleen, maar, als ik erover nadenk, nooit zó alleen dat er in de directe nabijheid niet nog andere mensen te vinden zijn.)
3 | 15:03
Hulp
Gevonden op:
'mijn tante heeft een snee'.
Ik zeg: zwaluwstaartje. En als het daarvoor te ernstig lijkt: EHBO.
Gevonden op:
'mijn tante heeft een snee'.
Ik zeg: zwaluwstaartje. En als het daarvoor te ernstig lijkt: EHBO.
5 | 11:53
Koningin van het volk
Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria, zo werd ons, de druk werkenden, doorgeseind.
‘Prinses C&A..’, mompelde Mevrouw H. voor zich uit.
"ze zal altijd zo gewoon gebleven zijn"
Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria, zo werd ons, de druk werkenden, doorgeseind.
‘Prinses C&A..’, mompelde Mevrouw H. voor zich uit.
"ze zal altijd zo gewoon gebleven zijn"
4 | 08:33
Beesten
Ik was bij de apotheek voor een herhalingsrecept.
Het meisje dat me hielp gaf me het recept, maar het was geen papier maar een groot etiket.
Ze bood het me aan, aan een tip van haar vinger, en plakte het toen voor het gemak op mijn lievelingsbordje, dat ik toevallig bij me had.
Ik probeerde het weg te halen, maar het etiket scheurde en mijn bordje zat vol plak.
Ik werd kwaad, heel kwaad, en wanhopig; ik kwakte mijn bordje op de toonbank, zei dat mijn recept èn mijn bordje nu voorgoed verpest waren, of ze dat wel besefte, of ze begreep wat ze had gedaan, dat ze dat bordje ook kon houden want ik had er toch niets aan.. en.. en.. en..
En ik stampte kwaad de apotheek uit, waarna ik met mijn moeder naar huis fietste en tussendoor nog even in een achterafsteegje stuitte op een groep humeurige krakers met een olifantenpension.
Afijn.
Gelukkig ben ik buiten mijn dromen heel stabiel.
Ik was bij de apotheek voor een herhalingsrecept.
Het meisje dat me hielp gaf me het recept, maar het was geen papier maar een groot etiket.
Ze bood het me aan, aan een tip van haar vinger, en plakte het toen voor het gemak op mijn lievelingsbordje, dat ik toevallig bij me had.
Ik probeerde het weg te halen, maar het etiket scheurde en mijn bordje zat vol plak.
Ik werd kwaad, heel kwaad, en wanhopig; ik kwakte mijn bordje op de toonbank, zei dat mijn recept èn mijn bordje nu voorgoed verpest waren, of ze dat wel besefte, of ze begreep wat ze had gedaan, dat ze dat bordje ook kon houden want ik had er toch niets aan.. en.. en.. en..
En ik stampte kwaad de apotheek uit, waarna ik met mijn moeder naar huis fietste en tussendoor nog even in een achterafsteegje stuitte op een groep humeurige krakers met een olifantenpension.
Afijn.
Gelukkig ben ik buiten mijn dromen heel stabiel.
maandag 08 december
9 | 21:06
Vriendelijk bedankt en vaarwel
Mailtje, gisteravond, aan Net5:
Mailtje, gisteravond, aan Net5:
Geachte Heer, Mevrouw,De reactie kwam per kerende, automatisch gegenereerde, post:
Bij de wekelijkse commercial van de dramaserie The Guardian wordt een liedje gedraaid dat ik niet kan plaatsen.
Het is niet de standaard 'Theme Song' van de serie, en de tekst is moeilijk verstaanbaar zodat ik niet aan de hand daarvan op internet kan zoeken.
Kunt u mij wellicht vertellen om welk nummer het hier gaat?
Bij voorbaat hartelijk dank.
Vriendelijke groet,
Puck
Vriendelijk bedankt voor uw mail.Wat denkt u, zou ik ooit antwoord krijgen?
Wij zijn helaas niet in staat iedereen een persoonlijk antwoord te sturen gezien de grote hoeveelheid mail die wij dagelijks ontvangen. Wij verwijzen u voor de FAQ naar: http://www.sbsnet.nl/sbsnet/0,1001,2078,00.html
4 | 16:38
Heden, economisch
Tegenvaller:
De bubblegumroze corduroy broek die ik voor de lieve prijs van € 65 kocht en nog nooit heb gedragen (want bewaard voor koude winterse dagen) hangt nu voor 19,95 in de uitverkoop.
Meevaller:
Me herinnerd dat ik bij de videotheek, long long ago in a place far far away, nog een huurtegoed had staan.
Langsgefietst en € 20,- teruggekregen. Hetgeen een mooi startkapitaal is voor de opgebouwde schuld bij mijn huidige videotheek.
Tegenvaller:
De bubblegumroze corduroy broek die ik voor de lieve prijs van € 65 kocht en nog nooit heb gedragen (want bewaard voor koude winterse dagen) hangt nu voor 19,95 in de uitverkoop.
Meevaller:
Me herinnerd dat ik bij de videotheek, long long ago in a place far far away, nog een huurtegoed had staan.
Langsgefietst en € 20,- teruggekregen. Hetgeen een mooi startkapitaal is voor de opgebouwde schuld bij mijn huidige videotheek.
2 | 06:12
Van dienst
Wat is dit nou weer voor load of crap??
Lief krijgt elke ochtend een goedemorgenwordtmaarwakker-belletje, maar vandaag kan er geen verbinding worden gemaakt.
Dus dan bel je naar de KPN, à raison van €1,15 per gesprek, met de toch simpele vraag: 'ik probeer iemand te bereiken en er wordt geen verbinding gemaakt. Kunt u kijken of er iets met het nummer aan de hand is, want gisteren ging het nog prima'.
'Nee mevrouw dat kunnen wij niet. Dat is een geheim nummer en daarover mogen wij geen informatie verstrekken'
Wat een nonsens!! Ik hèb dat nummer toch al??
En kom me nou niet aan met 'van geheime nummers kunnen wij toch niets zien' en 'wij kunnen sowieso niet zien of een nummer is afgesloten', want de vorige keer dat ik iets dergelijks bij de hand had kon u dat zien èn vertellen.
Bah!!
Wat is dit nou weer voor load of crap??
Lief krijgt elke ochtend een goedemorgenwordtmaarwakker-belletje, maar vandaag kan er geen verbinding worden gemaakt.
Dus dan bel je naar de KPN, à raison van €1,15 per gesprek, met de toch simpele vraag: 'ik probeer iemand te bereiken en er wordt geen verbinding gemaakt. Kunt u kijken of er iets met het nummer aan de hand is, want gisteren ging het nog prima'.
'Nee mevrouw dat kunnen wij niet. Dat is een geheim nummer en daarover mogen wij geen informatie verstrekken'
Wat een nonsens!! Ik hèb dat nummer toch al??
En kom me nou niet aan met 'van geheime nummers kunnen wij toch niets zien' en 'wij kunnen sowieso niet zien of een nummer is afgesloten', want de vorige keer dat ik iets dergelijks bij de hand had kon u dat zien èn vertellen.
Bah!!
5 | 05:44
Beeldvullend
U ook de hele nacht gedroomd van baby's en van dat trotse-uitvindershoofd van Balkenende?
U ook de hele nacht gedroomd van baby's en van dat trotse-uitvindershoofd van Balkenende?
zondag 07 december
3 | 17:37
It's a Girl!
Geboren, heden om 17:01: de MiniMaxa.
Van harte!
Met voor de liefhebbers: de .
Geboren, heden om 17:01: de MiniMaxa.
Van harte!
Met voor de liefhebbers: de .
9 | 12:42
Missing link
Ik heb de film And The Band Played On gezien. Ik heb het boek gelezen. Ik heb andere documentaires gezien over de ontdekking van AIDS en de eerste verspreiding ervan.
Fire Island, New York, Verenigde Staten. Onder andere.
Seksuele revolutie onder homoseksuelen, vrije sex waardoor the gay plague zich in rap tempo verspreidde.
Op dit moment leeft een gemiddelde van 9% van de Afrikaanse bevolking met HIV of AIDS.
Ergens in het verhaal moet ik iets gemist hebben.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
Ik heb de film And The Band Played On gezien. Ik heb het boek gelezen. Ik heb andere documentaires gezien over de ontdekking van AIDS en de eerste verspreiding ervan.
Fire Island, New York, Verenigde Staten. Onder andere.
Seksuele revolutie onder homoseksuelen, vrije sex waardoor the gay plague zich in rap tempo verspreidde.
Op dit moment leeft een gemiddelde van 9% van de Afrikaanse bevolking met HIV of AIDS.
Ergens in het verhaal moet ik iets gemist hebben.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
2 | 11:27
Smeltkroes
Ontdekking: het is niet goed voor een pillenstrip, noch voor de inhoud ervan, om als onderzetter van een mok hete koffie te dienen.
Ontdekking: het is niet goed voor een pillenstrip, noch voor de inhoud ervan, om als onderzetter van een mok hete koffie te dienen.
3 | 09:56
Trendwatching
Als we mijn dromen mogen geloven wordt dè hit van de lente/zomermode 2004:
de pastelkleurige katoenen overall.
Nu zelfs te koop in de supermarkten. Sla uw slag.
Als we mijn dromen mogen geloven wordt dè hit van de lente/zomermode 2004:
de pastelkleurige katoenen overall.
Nu zelfs te koop in de supermarkten. Sla uw slag.
7 | 06:38
Moeten mogen
Gisteren aangeschaft: één pot honing en één pot bebogeen.
En ik kan het best.
Ik ga nu heel gewoon àlle potjes openmaken en gebruiken. Ook de stroop.
Ik ga niet eerst het ene opmaken, dan aan nummer twee beginnen, om dan na nummer drie eerst weer een nieuwe nummer één aan te schaffen.
Ik ga ook niet vandaag stroop eten omdat ik gisteren honing had en eergisteren bebogeen.
Ik ga gewoon stroop eten omdat ik stroop wil eten.
Ik kan het best: een beetje losser, een beetje minder dwangmatig.
Gisteren aangeschaft: één pot honing en één pot bebogeen.
En ik kan het best.
Ik ga nu heel gewoon àlle potjes openmaken en gebruiken. Ook de stroop.
Ik ga niet eerst het ene opmaken, dan aan nummer twee beginnen, om dan na nummer drie eerst weer een nieuwe nummer één aan te schaffen.
Ik ga ook niet vandaag stroop eten omdat ik gisteren honing had en eergisteren bebogeen.
Ik ga gewoon stroop eten omdat ik stroop wil eten.
Ik kan het best: een beetje losser, een beetje minder dwangmatig.
vrijdag 05 december
7 | 13:31
Smakelijk
i.a.o.:
Zodat ik, vegetariër, tot in lengte der dagen kan staren naar de zakjes vleeskruiden en Silvo kan eren om hun klantvriendelijkheid.
Bof ik even.
i.a.o.:
Onderwerp: molen groentekruidenIn het productenpakket uiteraard een nieuwe groentekruidenmolen. Bovendien een doosje peterselie, een doosje gemalen zwarte peper, een zakje mix voor stoofvlees en een zakje gehaktmix.
Papendrecht, 2 december 2003
Geachte heer/mevrouw Puck,
Hierbij bevestigen wij de ontvangst van uw klacht over bovenstaand product.
Wij vinden het bijzonder vervelend dat u een slechte ervaring heeft gehad met onze molen.
Tijdens de ontwikkeling van de nieuwe verpakkingen hebben we getracht om de producten zo goed mogelijk te testen op gemak een duurzaamheid. Ondanks diverse testen blijkt nu dat sommige doppen na een aantal keren gebruik tekenen van slijtage vertonen en daardoor minder goed malen.
Wij bieden u hiervoor onze excuses aan. Wij zijn, samen met de leverancier van de doppen, bezig de molendop te optimaliseren.
Mede namens onze afdeling productontwikkeling, willen wij u hartelijk danken voor de genomen moeite.
Als blijk van waardering ontvangt u hierbij een Silvo productenpakket.
Wij hopen u met deze informatie van dienst te zijn geweest.
Met vriendelijke groet,
Silvo BV
Zodat ik, vegetariër, tot in lengte der dagen kan staren naar de zakjes vleeskruiden en Silvo kan eren om hun klantvriendelijkheid.
Bof ik even.
2 | 11:28
panta rei
Tijdens de premenstruele periode word ik zo'n twee kilo zwaarder. Twee kilo vocht.
Op D-Day (doorbraakdag) dienen de twee liters weer geloosd.
Blaas en darmen krampen samen op het ritme van de baarmoeder, en wensen elk half uur geleegd te worden. Op een moment dat ik werkelijk geen stap kan zetten.
De natuur is wreed.
Tijdens de premenstruele periode word ik zo'n twee kilo zwaarder. Twee kilo vocht.
Op D-Day (doorbraakdag) dienen de twee liters weer geloosd.
Blaas en darmen krampen samen op het ritme van de baarmoeder, en wensen elk half uur geleegd te worden. Op een moment dat ik werkelijk geen stap kan zetten.
De natuur is wreed.
donderdag 04 december
15 | 15:55
Toezegging <br>Bouwadvies, revisited
De wachtstress is voorbij, de blinde paniek kan beginnen.
De komende maanden zal alles veranderen. Mijn leven zoals het is zal zich drastisch veranderen, of ik daar zelf aan wil meewerken of niet.
En ik wil niet. Natuurlijk niet. Er is immers voor mijn gevoel geen leven met mezelf alleen.
Maar het gaat gebeuren, want zij zal langzaam afstand gaan nemen.
Ik had verwacht te zullen trappen. Weerstand bieden. Saboteren, al was het maar subtiel en wellicht onbewust.
In plaats daarvan doe ik wat ik kan. Ik zie mezelf, tot mijn verbijstering, bijna als idelae dochter handelen.
Ik moedig aan, pep op, denk mee. Geef adviezen. Troost, stel gerust.
Ik ga mee om het huis te bekijken, loop rond met kladblok in de hand om maten te noteren, lokatie van stopcontacten, eventuele aantekeningen voor de huisbaas.
Ik spreek bemoedigende woorden als de lijst mankementen haar doen twijfelen. Welnee, dat is voor rekening van de woningbouw, welnee, dat is makkelijk te herstellen.
We maken lijstjes: Wat heeft iemand nodig als hij voor het eerst op zichzelf gaat wonen?
Wat heeft iemand nodig als hij een huis moet schoonmaken? Wat heeft iemand nodig als...?
We gaan langs winkels, bekijken alles 'wat iemand nodig heeft als..'. Broodtrommels, servies, voorraadbussen,pannen. Wasmanden, wc-borstels, douchegordijnen. Tapijt, linoleum, gordijnstof.
Ik leer van Wedgewood, Brabantia, Tretford, Boussac-stoffen.
En ik sus weer.
Alles komt goed. Ja, ook het geld.
Hier, dit moet je zeggen tegen de huisbaas. Dit tegen de mensen van de sociale dienst. Deze advocaat zit in Den Haag, en die doet ook flitsscheiding, bel die maar.
Ik lijk wel gek ook, eigenlijk, om zo actief mee te helpen aan mijn eigen hel.
Morgen Sinterklaas.
Ze krijgt van mij een rode emmer, en een blauwe. Drie duizend-dingen-doekjes. Een afwasborstel, een WC-borstel en een werkborstel.
Omdat dat is wat ze het liefste wil, voor haar begin.
De wachtstress is voorbij, de blinde paniek kan beginnen.
De komende maanden zal alles veranderen. Mijn leven zoals het is zal zich drastisch veranderen, of ik daar zelf aan wil meewerken of niet.
En ik wil niet. Natuurlijk niet. Er is immers voor mijn gevoel geen leven met mezelf alleen.
Maar het gaat gebeuren, want zij zal langzaam afstand gaan nemen.
Ik had verwacht te zullen trappen. Weerstand bieden. Saboteren, al was het maar subtiel en wellicht onbewust.
In plaats daarvan doe ik wat ik kan. Ik zie mezelf, tot mijn verbijstering, bijna als idelae dochter handelen.
Ik moedig aan, pep op, denk mee. Geef adviezen. Troost, stel gerust.
Ik ga mee om het huis te bekijken, loop rond met kladblok in de hand om maten te noteren, lokatie van stopcontacten, eventuele aantekeningen voor de huisbaas.
Ik spreek bemoedigende woorden als de lijst mankementen haar doen twijfelen. Welnee, dat is voor rekening van de woningbouw, welnee, dat is makkelijk te herstellen.
We maken lijstjes: Wat heeft iemand nodig als hij voor het eerst op zichzelf gaat wonen?
Wat heeft iemand nodig als hij een huis moet schoonmaken? Wat heeft iemand nodig als...?
We gaan langs winkels, bekijken alles 'wat iemand nodig heeft als..'. Broodtrommels, servies, voorraadbussen,pannen. Wasmanden, wc-borstels, douchegordijnen. Tapijt, linoleum, gordijnstof.
Ik leer van Wedgewood, Brabantia, Tretford, Boussac-stoffen.
En ik sus weer.
Alles komt goed. Ja, ook het geld.
Hier, dit moet je zeggen tegen de huisbaas. Dit tegen de mensen van de sociale dienst. Deze advocaat zit in Den Haag, en die doet ook flitsscheiding, bel die maar.
Ik lijk wel gek ook, eigenlijk, om zo actief mee te helpen aan mijn eigen hel.
Morgen Sinterklaas.
Ze krijgt van mij een rode emmer, en een blauwe. Drie duizend-dingen-doekjes. Een afwasborstel, een WC-borstel en een werkborstel.
Omdat dat is wat ze het liefste wil, voor haar begin.
woensdag 03 december
2 | 06:00
Stroop om de mond
Jeuk aan de wang.
Crème op het gezicht.
Vergeten suiker aan de vinger.
Kleffe boel.
Jeuk aan de wang.
Crème op het gezicht.
Vergeten suiker aan de vinger.
Kleffe boel.
dinsdag 02 december
6 | 17:11
Lief
‘Ik heb nog een 6210 liggen. Die mag je wel zolang lenen als je wilt.’
Wie zegt daar nou nee tegen.
Ik, in eerste instantie.
In tweede instantie zei ik natuurlijk gewoon volmondig 'Ja, ik wil!!'
En zo kwam het datDr Aap George vanmiddag geheel belangeloos (althans, dat neem ik aan) van de andere kant van de wereld naar mij toe fietste.
Om een kopje mangothee te drinken. Mijn computer te begroeten. Stomverbaasd te zijn over de aanwezigheid van Maus aan mijn muur. En om een 6310i af te geven. Nog mooier dan verwacht.
‘De wereld zit vol lieve mensen’, zo zei hij zelf.
Zelfkennis is een groot goed.
‘Ik heb nog een 6210 liggen. Die mag je wel zolang lenen als je wilt.’
Wie zegt daar nou nee tegen.
Ik, in eerste instantie.
In tweede instantie zei ik natuurlijk gewoon volmondig 'Ja, ik wil!!'
En zo kwam het dat
Om een kopje mangothee te drinken. Mijn computer te begroeten. Stomverbaasd te zijn over de aanwezigheid van Maus aan mijn muur. En om een 6310i af te geven. Nog mooier dan verwacht.
‘De wereld zit vol lieve mensen’, zo zei hij zelf.
Zelfkennis is een groot goed.
maandag 01 december
4 | 19:00
Jeuk (2)
En natuurlijk had ik, net vandaag, een co-assistent.
Die mag je toch weigeren?, zei mijn lief.
Ja. Allicht. Maar ik dacht dat hij er alleen maar bij zou zitten en mijn eruditie zou bewonderen. Gewoon, zoals normaal.
Maar deze co werd zó op mij losgelaten.
Och hemel, een Puck, en ook nog onverwacht, moet mijn huisarts hebben gezegd. Vast weer vage klachten, die hoeft alleen maar gesust, dat is een leuk projectje voor jou, mijn zoon.
Dus ik kreeg een studentje met gelhaar en Specsaver-look die me allemaal slimme vragen stelde en onderwijl bleef typen. Om bloednerveus van te worden, iemand die je strak aanstaart, praat en intussen in sneltreinvaart met tien vingers typt.
Ik mocht op een kratje gaan staan en mijn pijpen oprollen.
Ik had hoge veterschoenen en een wijde broek, zo stelde Slimke vast, en opstropen zou makkelijker zijn dan schoenen-los-broek-uit.
Ik mocht dus op een kratje staan, met mijn pijpen omhoog in mijn handen, en de co op zijn hurken naar mijn knieholtes starend.
Ik voelde me een Zeeuwse drenkeling, eigenlijk.
Eczeem.
Ja, eczeem, bevestigde het huisartshoofd om de hoek van de deur.
Niet te veel douchen, veel bodylotion en lokaal, op de ergste plekken, hydrocortison.
Op vaseline-basis, in plaats van waterbasis.
En dan op het etiket zetten ! DUN AANBRENGEN ! - alsof al die nadruk het spul ineens makkelijker smeerbaar maakt.
En nu is het avond en het is allemaal nog niks minder en ik weet zeker dat mijn huid zo droog is dat elke druppel vocht er gewoon op afketst inplaats van intrekt en ik word nog steeds gek en straks ga ik in de koelkast zitten.
Maar verder voel ik me gelukkig geweldig.
Temeer daar wij, familie Puck, nog immer geen uitspraak hebben gekregen over wel/geen woning voor mijn moeder en dus stuiterend van de spanning onze dagen doorbrengen. Adrenaline héérst!
En natuurlijk had ik, net vandaag, een co-assistent.
Die mag je toch weigeren?, zei mijn lief.
Ja. Allicht. Maar ik dacht dat hij er alleen maar bij zou zitten en mijn eruditie zou bewonderen. Gewoon, zoals normaal.
Maar deze co werd zó op mij losgelaten.
Och hemel, een Puck, en ook nog onverwacht, moet mijn huisarts hebben gezegd. Vast weer vage klachten, die hoeft alleen maar gesust, dat is een leuk projectje voor jou, mijn zoon.
Dus ik kreeg een studentje met gelhaar en Specsaver-look die me allemaal slimme vragen stelde en onderwijl bleef typen. Om bloednerveus van te worden, iemand die je strak aanstaart, praat en intussen in sneltreinvaart met tien vingers typt.
Ik mocht op een kratje gaan staan en mijn pijpen oprollen.
Ik had hoge veterschoenen en een wijde broek, zo stelde Slimke vast, en opstropen zou makkelijker zijn dan schoenen-los-broek-uit.
Ik mocht dus op een kratje staan, met mijn pijpen omhoog in mijn handen, en de co op zijn hurken naar mijn knieholtes starend.
Ik voelde me een Zeeuwse drenkeling, eigenlijk.
Eczeem.
Ja, eczeem, bevestigde het huisartshoofd om de hoek van de deur.
Niet te veel douchen, veel bodylotion en lokaal, op de ergste plekken, hydrocortison.
Op vaseline-basis, in plaats van waterbasis.
En dan op het etiket zetten ! DUN AANBRENGEN ! - alsof al die nadruk het spul ineens makkelijker smeerbaar maakt.
En nu is het avond en het is allemaal nog niks minder en ik weet zeker dat mijn huid zo droog is dat elke druppel vocht er gewoon op afketst inplaats van intrekt en ik word nog steeds gek en straks ga ik in de koelkast zitten.
Maar verder voel ik me gelukkig geweldig.
Temeer daar wij, familie Puck, nog immer geen uitspraak hebben gekregen over wel/geen woning voor mijn moeder en dus stuiterend van de spanning onze dagen doorbrengen. Adrenaline héérst!